Κάθε μέρα διαπιστώνω πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να πούμε κάτι στον άλλον. Μπορείς να πεις το ίδιο πράγμα εκφραζόμενος με άλλα λόγια κάθε φορά και κάθε φορά να έχεις άλλο αποτέλεσμα. Είναι εκπληκτικό πόσο διαφορετικό αντίκτυπο μπορεί να έχει η μια λέξη από την άλλη στα αφτιά του άλλου. Η λάθος λέξη ή φράση μπορεί να φέρει να τα πάνω κάτω.
Αρκετά μεγάλο ρόλο παίζει βέβαια και ψυχολογική διάθεση του αποδέκτη. Αρκεί να είναι λίγο στην κόψη του ξυραφιού, λίγο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας για να αρπαχτεί, και το κακό δεν αργεί να γίνει! Το έχω δει πολλές φορές να γίνεται και μου έχει συμβεί και σε μένα αρκετές. Για να φέρω μερικά μπλογκοπαραδείγματα ο Ρhilos θα θυμάται που μια φορά αρπάχτηκα κακώς από ένα σχόλιο του. Δεν μπορεί παρά να μην ήμουν και στα καλύτερα μου για να μην δεχτώ το σχόλιο του καλοπροαίρετα και να βάλω με το νου μου χίλια δυο άλλα. Το ίδιο νομίζω συνέβη και με την Ηλιαχτίδα που φαίνεται η απάντηση μου στο σχόλιο της να την νευρίασε τόσο που την έφερε στα όρια της αποκαλώντας με "καθηκάκι"(μια λέξη που εγώ θεωρώ πολύ τρυφερή!) !!!
Αλίμονο! Τι κρίμα πήρα στο λαιμό μου! Όπως και να έχει εγώ τώρα χαμογελώ που το γράφω αυτό και ελπίζω να κάνει και αυτή το ίδιο, γιατί θα πάρω τα μπογαλάκια μου και θα πάω να την βρω και αν μπορεί τότε ας μου λέει που νευρίασε με ένα χαζό σχόλιο! Επειδή την ξέρω, είμαι σίγουρη ότι θα προσπαθεί να με πείσει για το δίκιο που νιώθει! Όσο εκείνη όμως νιώθει δίκιο (και ίσως έχει) άλλο τόσο είμαι σίγουρη και εγώ για την καλή μου πρόθεση όταν είπα ότι είπα
Ας σκεφτεί λοιπόν πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν οι λέξεις στην ζωή μας. Καλώς ή κακώς με αυτές κυρίως προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε.
9 comments:
Δε θα της ξαναμιλήσω ΠΟΤΕ! Την άτιμη! Ακούς εκεί, έκανε "θέαμα" την "κοινή" μας ζωή!... Και με ξέρει & τόσο καλά!!! Σαν ανοιχτό βιβλίο με διαβάζει! Η μαϊμού! Και μου φέρεται όπως θέλει γιατί μετά ξέρει πως αν με κάνει (παρόλα τα νεύρα μου) να γελάσω, τα ξεχνώ όλα!
Μα πώς την ανέχομαι;;; Μήπως γιατί είναι τόσο Φίλη μου;
Έχε χάρη καθαρματάκι που ξέρω πως δεν το έκανες επίτηδες, αφού ούτε καν το κατάλαβες... Τελικά σου μιλάω (& πολύ μάλιστα)!!!
Ματς-μούτς!
"Eίναι πολύ δηκτική. Αν οποιοσδήποτε άλλος μου έλεγε αυτά που μου λέει, θα του έσπαγα το κεφάλι! Συνήθως έχει δίκιο βέβαια, & το πιό καλό είναι μπορώ να δεχτώ οποιαδήποτε επίπληξη απ΄αυτήν, γιατί ξέρω ότι είναι με το μέρος μου."
Jenny De Vries
Είπα να μη σου μιλήσω παλι που με ξεμπρόστιασες και πάλι μπρος σε δεκάδες μάτια περαστικών. Μέχρι που σκέφτηκα να μπω στο μονιτορ και να ζητήσω και γω να σε απομακρύνουν, αλλά με πρόλαβε άλλος. Δεν πειράζει θα παραμείνω εδώ, προσπαθώντας να υπερασπιστώ μόνος μου τον εαυτό μου και την υπόληψή μου!
Τι? Δεν σε έκανα ακόμα να αρπαχτείς? Φτού,με έμαθες πλέον!
Πάντως εγώ ούτε τότε κατάλαβα ότι μπορείς να αρπάχτηκες (αλήθεια γιατί ο blogger με έχει και φαίνομαι σαν ανώνυμος?).
Μήπως πρέπει να αρχίζουμε να στέλνουμε ηχητικά σχόλια? Αλλά και πάλι λέξεις είναι. Το θέμα είναι ότι πολλές φορές πρέπει να γνωρίσεις τον άλλο ικανοποιητικά για να αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι εννοεί πίσω από κάθε λέξη. Και μέχρι τότε να ζυγίζεις πολύ καλά την κάθε λέξη σου, γιατί έχουν διαφορετικό ειδικό βάρος η κάθε μιά!
Εδώ μέσα έχουμε μόνο τις λέξεις. Έξω ευτυχώς έχουμε πολύ περισσότερα.
Ηλιαχτίδα! Αυτό το "μαιμού" μου ακούγεται τόσο γλυκό στα αυτιά μου!! :-))
Χαίρομαι που μου μιλάς ξανά!! Πόσο κράτησε το εμπάργκο αλήθεια???
Φιλιά!
Philos, η ακριβής λέξη δεν είναι "αρπάχτηκα". Απλά πήρα στραβά το σχόλιο σου. Εχεις δίκιο πάντως ότι όσο περισσοτερο γνωρίζεις κάποιον τόσο περισσότερο τον καταλαβαίνεις και συμπληρώνω, τόσο λιγότερες λέξεις χρειάζονται!
Οσον αφορά το τεχνικό μέρος, με την μετατροπή σε beta έκανε πολλούς να φαίνονται anonymous. Νομίζω όλους όσους ήταν ήδη στον beta!
Alitovie, έχεις δίκιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς εδώ μέσα μόνο τις λέξεις έχουμε. Είναι μια καλή εξάσκηση πάντως!
Φίλη debby,
ή μήπως Δεσποινάκι;
Η αγαπητή φίλη, ή απλά Δέσποινα;
Αρκετά μεγάλο ρόλο παίζει βέβαια και ψυχολογική διάθεση του αποδέκτη
είπες και εδώ νομίζω είναι το θέμα.
Σχόλια στα ποστς μερικές φορές γραμμένα βιαστικά, άλλες -ναι- διεκπεραιωτικά, χιουμοριστικά ή με βαρύθυμη διάθεση, δίνουν στον αποδέκτη μια εικόνα που είναι παραπλανητική καμιά φορά.
Είναι αυτό το μειονέκτημα της από μακριά επικοινωνίας;
Άμα δεν βλέπεις τα μάτια του συνομιλητή, μπορείς να βγάλεις πραγματικά νόημα;
Προσωπικά προτιμώ να δέχομαι την γενική εικόνα του μηνύματος και να αντιπαρέρχομαι το ύφος εφ όσον δεν μπορώ να είμαι σίγουρη για την ψυχολογική διάθεση του άλλου.
Γιατί εσύ μπορεί να έχεις την δυνατότητα να βρεις την Ηλιαχτίδα και να τα πείτε από κοντά, αλλά δεν είναι πάντα δυνατό αυτό.
Καλη μέρα!
p.s.
Και πόσα ποστς σου έχασα τις τελευταίες δύο βδομάδες!
Τα διαβάζω τώρα.
Το ουσιαστικό ερώτημα είναι γιατί οι άνθρωποι είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη, έτοιμοι να παρεξηγήσουν το οτιδήποτε λες. Μήπως τελικά εδώ μέσα το εγώ μας υπερμεγεθύνεται παρόλο που είμαστε ανώνυμοι;
Άν μου επιτρέπεις Αλητόβιε να σου απαντήσω κι εγώ (αφού κι εμένα άλλωστε αφορά το post & κατ΄επέκταση η συζήτηση), δεν ήμουν εγώ με το δάκτυλο στη σκανδάλη!!!
Φιλιά
Ralou! Aντε να βάλεις με το καλό την ADSL να διαβάζεις όσα τραβά η ψυχή σου!
Λοιπόν είναι πολύ συνετός ο τρόπος να λαμβάνεις υπόψη την γενική εικόνα του μηνύματος από το να προσπαθέιςνα μαντέψεις το ύφος με κίνδυνο σαφώς να κάνεις λάθος.
Alitovie, το εγώ είτε εδω ειτε στην πραγματική ζωή ψάχνει να βρει έδαφος να αναδειχθεί. Είναι φυσικο επακόλουθο.
Ηλιαχτίδα!! Δεν λέω τίποτα γιατί ώρα είναι να μας πει πάλι ο Alitovios το ανεκδιήγητο, "αφήστε τα μίση..." κτλ ακαταλληλα δια ανηλίκους!!!
Post a Comment