Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Monday, January 15, 2007

Ξεχωρίζοντας το ουσιώδες από το ασήμαντο.


Κάθε μέρα διαπιστώνω πως όλοι μας, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο μπερδεύει στην ζωή του το ουσιαστικό από το ανούσιο με αποτέλεσμα να μπερδεύει και τις σχέσεις του. Τα υλικά αγαθά όπως και να το κάνουμε σε μια σχέση δεν είναι σημαντικά.

Υπάρχουν γυναίκες που νομίζουν πως το να φροντίζουν τον άντρα τους και το σπίτι τους είναι αυτό που θα κάνει την διαφορά και θα κρατήσει τον άντρα τους κοντά τους. Νομίζουν ότι αν ξεσκονίζουν κάθε μέρα, αν πλένουν κάθε μέρα, αν μαγειρεύουν κάθε μέρα αν είναι κάθε μέρα η τέλειες νοικοκυρές τότε δεν θα υπάρχει λόγος ο άντρας τους να κοιτάξει κάποια άλλη. Νομίζουν ότι προσφέροντας τους όλα αυτά προσφέρουν κάτι πολύτιμο. Κάνουν λάθος. Γιατί ένα πλυντήριο, ένα εστιατόριο και μια οικιακή βοηθός μια στο τόσο με ένα πολύ μικρό κόστος σχετικά, μπορεί να τις αναπληρώσει πλήρως. Δεν κάνουν τίποτα για τον εαυτό τους και μια μέρα ξυπνάνε και αναρωτιούνται γιατί πήγαν χαμένα τα χρόνια τους. Μήπως γιατί σπατάλησαν τον εαυτό τους άσκοπα?

Υπάρχουν δε και άντρες που περιμένουν από την γυναίκα τους κυρίως τέτοιου είδους πράγματα. Υλικά δηλαδή κυρίως. Αν δεν ζητάει τίποτα άλλο σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα αυτό το άλλο που κάνει την διαφορά το βρίσκει κάπου αλλού. Δεν είμαι άντρας και δεν ξέρω. Υποθέτω ότι έτσι είναι. Γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι και κατά βάθος, είτε άντρες είτε γυναίκες, όλοι έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Και αυτές δεν εξαντλούνται σε ένα φαΐ και ένα καθάρισμα.

Όπως και να το κάνουμε στις σχέσεις των ανθρώπων τα υλικά μετρούν λίγο στον τελικό απολογισμό. Αυτό που τελικά έχει σημασία, είναι σε τι προτεραιότητα είχες βάλει τον σύντροφο σου, πόσες χαρές και λύπες έζησες μαζί του και όχι πόσα φαγητά μαγείρεψες και πόσα πουκάμισα του έπλυνες ούτε τι δώρα προσφέρατε ο ένας στον άλλον.

Ειδικά για τα δώρα, αν κάνουμε μια διαλογή, αυτά που έχουν μείνει στην μνήμη μας είναι αυτά που νιώθουμε ότι ο άλλος τα διάλεξε με μεράκι, με τον έρωτα να ποτίζει το είναι του, με την σκέψη του ποτισμένη από αυτόν που προορίζεται το δώρο, ακόμα και αν η χρηματική αξία τους είναι ευτελής.
Και φυσικά το μεγαλύτερο και πιο ανεκτίμητο αντάλλαγμα που παίρνουμε για αυτό μας το δώρο, είναι η αποδοχή του. Η ευχαρίστηση του να αγγίζει και μόνο αυτό που με τόση προσοχή και έννοια διαλέξαμε ειδικά για αυτόν.

Picture from: http://www.art.net

8 comments:

AVRA said...

καλησπερα

σιγουρα ειναι πιο σημαντικο αυτο που αναφερεις ... ομως υπαρχει ενα προβλημα.Το θεμα του χρονου.Διοτι καποια στιγμη χρειαζονται και τα δυο.

Ειναι απαραιτητα τα ουσιωδη - βλεπε αγαπη , στοργη , ερωτας , συντροφικοτητα- αλλα εξισου απαραιτητα ειναι και τα ανουσια - βλεπε πλυσιμο σιδερωμα, μαγειρεμα κλπ.

Πρεπει να υπαρχει ισορροπια αλλα κυριως χρονος...

Nομιζω οτι τη σημερινη εποχη μας λειπουν και τα δυο!

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Εμένα πάλι μου φαίνεται, ότι ο χρόνος σε φέρνει και τον ρίχνει πάντα σε μια άλλη αγκαλιά. Γιατί απλά βαριέσαι και βαριέται, όσο "τέλεια" κι αν είναι όλα...

philos said...

Αν ήξερες πόσο ευτυχισμένοι νιώθουν κάποιοι φίλοι μου που έχουν πάρει γυναικες νοικοκυρές, δεν θα το πιστεύεις...
Εγώ από την άλλη πιστεύω ότι αν ο άντρας είναι μπερμπάντης καμία γυναίκα, όσο νοικοκυρά, όσο θεά, όσο μπιπ στο κρεβάτι είναι δεν πρόκειται να τον κρατήσει.
Καλό είναι να ξέρεις καλά τον άλλο πριν δεσμευτείς και να περάσεις και καμια κρίση έτσι ώστε να γνωρίζεις τις αντδιράσεις του άλλου.
Τωρα όσον αφορά τα δώρα, μεγάλο θέμα άνοιξες....
Εκεί πιστεύω ότι άντρες γυναίκες θέλουμε και οι δυο μεριές εκπαίδευση και στο τι να δίνουμε ως δώρο αλλά και στο πως να το αποδεχόμαστε ή ακόμη και στο πως να εξηγούμε στον άλλο τις προτιμήσεις μας....
Μεγάλο Θέμα και άκρως interesting όπως υποδηλώνει και το label που του έδωσες.

zouri1 said...

δυστυχως δεν υπαρχουν συνταγες.Και κατι που ειναι καλο για καποιον ,δεν ειναι και κατ αναγκη για τον αλλον.Ολα ειναι θεμα φιλτρου και χημειας.Οτι και να προσφερεις σε εναν αντρα ,αν ειναι να στη κανει θα στη κανει.

Alitovios said...

Με delivery πάντως δεν κρατιέται μια σχέση. Πρέπει κάποιος να πιάσει και την κατσαρόλα.

Οι άντρες ξενοκοιτάμε όταν δεν νοιώθουμε καλά για τον εαυτό μας.

Debby said...

Avra, λέγοντας ότι είναι ασήμαντα σε μια σχέση αυτά τα πρακτικά θέματα δεν εννοώ επίσης ότι είναι και μη απαραίτητα. Αλιμονο αν πρέπει να βρωμίσουμε ή να μείνουμε νηστικοί. Από την άλλη ξέρω πολλές κοπέλες που μου λένε παραπονούμενες πόσα κάνουν στο σπίτι και δεν τα εκτιμά ο άντρας του σπιτιού.
Εγώ πάλι είμαι ευτυχής ακόμα και αν δεν κάνει τίποτα να μην ζητάει και τίποτα! Δίκαιο δεν είναι?

Synas, όχι βαρεμάρα. Επαναπαυση λέγεται αυτό. Πάυεις απλά να ανακαλύπτεις τον άλλον. Είναι πιο δύσκολο να ανακαλύψεις ξανά τον άνθρωπο σου από το να ανακαλύψεις έναν καινούργιο.

Philos! H κατσαρόλα νομίζω λίγη σχέση έχει με την μπερμπαντοσύνη! Αν ο άλλος το πάει το γράμμα θα το πηγαίνει από πάντα. Δεν χρειάζεται αφορμή.
Ναι, μεγάλο θέμα τα δώρα. Εμένα πάντως μου αρέσουν τα δώρα που αντικατοπτρίζουν το γούστο αυτού που δωρίζει. :-)
Αυτά τα δώρα ευχαριστήθηκα περισσότερο στην ζωή μου!

Zouri, είπες την πιο σοφή κουβέντα.
"Οτι και να προσφέρεις σε έναν άντρα αμα είναι να στην κάνει θα στη κάνει".
Για αυτό λέω και εγώ μην κοψομεσιαστώ άδικα! :-))

Alitovie, όχι με delivery! Ουτε εμένα μου αρέσει. Μήπως όμως αυτήν την κατσαρόλα πρέπει να την πιάνουν και οι δύο, έτσι για να σπάει η μονοτονία βρε αδερφέ!!

Εκπληξη! Και εμείς οι γυναίκες για τον ίδιο λόγο ξενοκοιτάμε!! Οταν δεν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας και χρειαζόμαστε επιβεβαίωση!

resident said...

Γεια και χαρά αγαπητή debby. Καλή χρονιά σου εύχομαι κάπως καθυστερημένα.
Έχω την εντύπωση, το έχω ξαναγράψει,ότι οι πιο πολλές ερωτικές σχέσεις κάποια στιγμή γίνονται βαρετές.Νομίζω, όλοι επιθυμούμε κάποια στιγμή το διαφορετικό το καινούργιο Θέλουμε νέες αγκαλιές, φιλιά ,λέξεις, νέες εμπειρίες στον έρωτα.Θέλουμε το διαφορετικό κι ας μην είναι καλύτερο από αυτό που έχουμε.Μας σταματάει ο σεβασμός για τον άλλο η ο φόβος του κάνουμε ένα βήμα πέρα από όλες τις ασφάλειες που υπάρχουν.

Debby said...

Καλημέρα Resident!
Καλη χρονιά να έχουμε!
Ναι! Για την άποψη σου αυτή ξέρω! Για αυτήν γράφεις και στο τελευταίο σου post.
Χείμωνιασε (αν και δεν θυμίζει ο καιρός χειμώνα ιδιαίτερα). Είναι η εποχή σου! Γιατί δεν γράφεις κάτι?