Ο διευθυντής του ασύλου ξεναγούσε έναν επισκέπτη.
Ένας τρόφιμος καθόταν στεναχωρημένος σε μια γωνιά και ο διευθυντής εξήγησε στον επισκέπτη ότι αυτός ο άνθρωπος είχε τρελαθεί επειδή δεν παντρεύτηκε τη γυναίκα που αγαπούσε.
Ύστερα από λίγο έφτασαν σε ένα κελί, ο τρόφιμος του οποίου ούρλιαζε, προσπαθούσε να σπάσει τα κάγκελα, χτυπούσε το στήθος του και τραβούσε τα μαλλιά του.
Ο διευθυντής εξήγησε ότι αυτός ο άνθρωπος είχε τρελλαθεί επειδή παντρεύτηκε τη γυναίκα που δεν μπόρεσε να παντρευτεί ο προηγούμενος ασθενής.
Ο πρώτος όμως κρατούσε τη φωτογραφία της αγαπημένης του πάνω στην καρδιά του και ήταν ευτυχισμένος μέσα στην τρέλα του, ενώ ο δεύτερος χτυπούσε το κεφάλι του στα κάγκελα!
Τυχεροί είναι οι εραστές που δεν έχουν αποκτήσει τους αγαπημένους τους!
11 comments:
Αυτο ειναι που λεμε την πατησε κανονικα!!
αυτο είναι που λέμε, "μπρός γκρεμός και ρέμα πίσω"
Με γυναίκες όμως η ιστοριούλα δεν ισχύει(;).
To κατανοώ αλλά δεν το δέχομαι... Εκτός κι αν αυτή η γυναίκα τελικά δεν αγάπησε κανέναν από τους δύο! Γιατί αν αγαπούσε πραγματικά κάποιον θα είχε μεταμορφωθεί σε αρνάκι!!!
Την Καλημέρα μου!
Καλημέρα σε όλους
ΠΡΕΖΑ ΤV! Ποιος από τους δύο??? Και οι δύο έτσι και αλλιώς τρελλάθηκαν!
Gb, φυσικά ισχύει και για τις γυναίκες. Απλά εμάς οι άντρες σπάνιες μας τρελαίνουν!
Ηλιαχτίδα! Αυτό όπως είπα καλλιστα μπορεί να το δει κανείς και ανάποδα. Δηλαδή αυτό που έχουμε ως ιδανικό στο μυαλό μας, σπάνια απομυθοποιείται από την καθημερινή επαφή!
Στην 1η περίπτωση έχεις σύμμαχό σου το χρόνο, ξεχνάς. Στη 2η τον έχεις εχθρό. Πραγματικά μπορεί να τρελλαθείς από το συνεχές του λάθους.
Παλιότερα σίγουρα θα έλεγα "Είδες... τελικά αυτά τα πλάσματα (ενν. ο πρώτος άντρας και η γυναίκα) ήταν πλασμένα για να είναι μαζί..."...
Ναι, καλά! Τώρα λέω "Δεν λες πάλι καλά που την γλίτωσε και ο πρώτος! Η γυναίκα είναι τρελή! Τους πεθαίνει όλους!"
...Πόσο έχω αλλάξει τα τελευταία χρόνια :-(
Φιλιά
(ελπίζω να είσαι καλά),
Ξένια.
Υπήρχε και τρίτος που έβλεπε τους δύο προηγούμενους και έκανε τον σταυρό του ήρεμος.
Αυτός την είχε παντρευτεί και την χώρισε!
Από μιά άποψη ναι, από την άλλη όμως...τι σκοτονώμαστε; Η ζωή είναι μικρή ;-)
Καλημέρα!!
Synas! Οπως και να έχει είναι φοβερό το πόσο ρόλο παίζουν τα παιχνίδια του μυαλού μας γενικά στις σχέσεις μας...
Xenia!! Ολοι μας αλλάζουμε με το χρόνια. Αλίμονο αν μέναμε ίδιοι... Και δεν αλλάζουμε απάραίτητα προς το κακό. Απλά όσο περνάει ο καιρός χάνουμε όλο και περισσότερο την αθωότητα μας...
(Καλά είμαι. :-)(?))
Αθεόφοβε! Ναι! αυτός την γλύτωσε φθηνά και δεν τον έκλεισαν μέσα!
An-Lu! Αυτό πες το ξανά! Είναι γεγονός ότ λίγοι το σκέφτονται και ακόμα πιο λίγοι το εφαρμόζουν!
Λες, Ντέμπυ μου;;;
Εεπιδή μού συνέβησαν ΚΑΙ τα δύο, μπορώ να σού πω ότι προτιμώ χίλιες φορές το δεύτερο....
Ο έρωτας χωρίς διέξοδο έίναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σοπυ συμβεί!!!!!
Σ;)
Λέω Γάτε μου!!
Ισως να έχεις δίκιο ότι είναι προτιμότερο το δευτερο... Τουλάχιστον φτάνει στο σημείο να απομυθοποιηθεί! Σαφώς καλύτερο από το να μην τον έχεις γευτεί καν!
Post a Comment