Φταίω που αρρωσταίνω.

Πολλές φορές νιώθω, βαθιά μέσα μου, πως εγώ ευθύνομαι για κάθε τι που μου συμβαίνει ακόμα και για τις αρρώστιες μου. Και για τον κοινό πονοκέφαλο ακόμα που θα έρθει να με βρει νιώθω ότι εγώ φταίω. Κάτι έχω κάνει. Κάτι μου συμβαίνει οπωσδήποτε και μου εκδηλώνεται με αυτόν τον τρόπο. Η λειτουργία του σώματος μας είναι τόσο πολύ πολύπλοκη και τόσο ακριβής που αν κάποιος ήθελε να φτιάξει ένα ομοίωμα αυτών όλων των λειτουργιών θα ήταν σχεδόν αδύνατο και αν τελικά μπορούσε να το κάνει το πιθανότερο είναι να μην μπορούσε να φανεί αντάξιο. Αντάξιο στο κάθε σώμα που έχει ο καθένας από εμάς. Αυτό το σώμα λοιπόν, όταν κάτι δεν πάει καλά, με διάφορα συμπτώματα, προσπαθεί να μας το δείξει.

Νιώθω λοιπόν ότι εγώ φταίω για όλα όσα μου συμβαίνουν. Μην νομίζεται ότι μου συμβαίνει κάτι φοβερό. Ότι συμβαίνει στον καθένα μας πάνω κάτω. Δεν μετράω την σπουδαιότητα αυτών που μου συμβαίνουν αλλά κυρίως την συχνότητα και ίσως υπερβάλω και λίγο μιας και επικεντρώνομαι πολλές φορές να σκέφτομαι αυτήν και μόνο την πλευρά. Παρόλα αυτά αλλού θέλω να καταλήξω. Μέχρι κάποια στιγμή οτιδήποτε μου συνέβαινε δεν το σκεφτόμουν δεύτερη φορά. Υπήρχε η λύση. Αναλόγως την σπουδαιότητα. Συνήθως πήγαινα στον φαρμακοποιό όπου μου έδινε κάποια μαγικά χαπάκια ή αλοιφές ή σιρόπια ή οτιδήποτε άλλο μπορούσε να με θεραπεύσει. Στην συνέχεια αν έκρινα σκόπιμο πήγαινα σε γιατρό ο οποίος και εκείνος με την σειρά του μου συνταγογραφούσε τα δικά του χαπάκια, αλοιφές κτλ. Δεν μπορούσα να αντέξω τον πόνο σχεδόν καθόλου. Ούτε δευτερόλεπτο αν ήταν δυνατόν.

Κάποια στιγμή όμως όλα αυτά άλλαξαν. Όχι. Δεν έπαψα να αρρωσταίνω! Δυστυχώς. Που σημαίνει ότι κάτι συνεχίζει να μην πάει καλά. Μπορώ όμως να αντέχω τον πόνο και αισθάνομαι πλέον πως οτιδήποτε μου συμβαίνει, συμβαίνει για κάποιο λόγο. Κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα όταν σκεπτόμενη αναδρομικά τα highlights των ασθενειών μου διαπίστωσα ότι μου συνέβαιναν κυρίως όταν δεν ήμουν στα καλύτερα μου ψυχολογικά και όταν ετοιμαζόμουν να κάνω κάτι που ίσως δεν ήμουν τόσο σίγουρη βαθιά μέσα μου ότι πράγματι το ήθελα.

Προς το παρόν όλα αυτά τα κατανοώ μόνο εκ των υστέρων. Περιμένω να έρθει εκείνη η μέρα που θα μπορώ να τα κατανοώ και εκ των προτέρων.
Ίσως όμως τότε να είμαι ένας εντελώς άλλος άνθρωπος.
----------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Αλλάχ μάζεψε τον κόσμο και άρχισε να διανέμει τις τιμωρίες για την παραβίαση των νόμων του σαριάτ και στον γιατρό έδωσε την πιο σκληρή τιμωρία. Ο γιατρός αγανάκτησε:
- Γιατί; Εγώ είμαι εκείνος που βοηθάω τους ανθρώπους και προσπαθώ να τους απαλλάξω από τις αρρώστιες.
Ο Αλλάχ απάντησε:
- Εγώ τους στέλνω τις αρρώστιες για τις αμαρτίες τους και εσύ τους εμποδίζεις να το κατανοήσουν.

Picture from: http://www.joaniemitchell.com