Να σκέφτεσαι λιγότερο να αισθάνεσαι περισσότερο. Να έχεις λιγότερη λογική, να έχεις περισσότερη διαίσθηση.
Η σκέψη είναι πολύ παραπλανητική διαδικασία. Σε κάνει να νιώθεις πως κάνεις σπουδαία πράγματα. Το μόνο που κάνεις όμως είναι να χτίζεις πύργους στον αέρα.
Οι αισθήσεις είναι περισσότερο υλικές, περισσότερο ουσιαστικές. Σε μεταμορφώνουν. Το να σκέφτεσαι σχετικά με τον έρωτα, δεν πρόκειται να σε μεταμορφώσει, το να αισθάνεσαι όμως ερωτευμένος, είναι αναπόφευκτο να σε αλλάξει.
Το εγώ αγαπάει πολύ τη σκέψη, επειδή το εγώ τρέφεται από το πλασματικό. Το εγώ δεν μπορεί να χωνέψει καμία πραγματικότητα και η σκέψη είναι μια πλασματική διαδικασία… Άλλαξε από το νου στην καρδιά, από τη σκέψη στην αίσθηση, από τη λογική, στην αγάπη.
11 comments:
Ψευδοδίλημμα, αγαπητή μου Ντέμπι...
Ή, όπως λες και στον τίτλο του μπλογκ σου -- Why not both?
Τι να κάνουμε όμως με την λογική να την φυλακίσουμε;
Έχω την εντύπωση (δεν είμαι και τόσο σίγουρη) ότι με τον Osho έχω διαφωνήσει ξανά στο παρελθόν μαζί του...
Τέλος πάντων, πιστεύω ότι η λογική και η σκέψη πρέπει να συνυπάρχουν με το συναίσθημα (για να μην γίνω απόλυτη και πω ότι στους περισσότερους τομείς, πρέπει η λογική να πρυτανεύει). Στην αγάπη και τον έρωτα, αισθάνεσαι, ναι, αλλά σκέφτεσαι κιόλας. Ποτέ δεν υπάρχει μόνο το ένα, ή μόνο το άλλο. Έτσι τουλάχιστον πιστεύω. Και μπορώ να πω ότι όλες μου τις στιγμές τις ζω έντονα, με το νου και την καρδιά...
Ξένια.
Ως εκ τούτου (το περιέγραψα αλλά δεν το έγραψα ξεκάθαρα), συμφωνώ με cyrusgeo ότι πρόκειται περί ψευδοδιλήμματος.
Un beso,
:-)
Δεν χρειάζεται ν' αλλάξουμε τίποτα, παρά την προτροπή του Osho.
Αν αγαπάς, αγαπάς, δεν σε εμποδίζει καμία σκέψη να το κάνεις.
Το εγώ και η υπερφίαλη μορφή του, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την σκέψη και ούτε με την λογική.
Ήθελα να γράψω αυτά ακριβώς που έγραψε η xenia (thanks, συμφωνούμε απόλυτα!).
Και να συμπληρώσω ότι όταν αγαπάμε τους άλλους και τον εαυτό μας (ας το απενοχοποιήσουμε πλέον αυτό το πράγμα), πρέπει να σκεφτούμε για να το καταλάβουμε και να τους το δείξουμε.
Αν δεν μπορούμε, τότε δεν φταίνε ο νους ή η λογική μας, άλλα πράγματα φταίνε.
Καλησπέρα σε όλους
Cyrus! Δεν ξέρω αν πρόκειται για ψευτοδίλημα αλλά το "why not both" μου αρέσει σαν ιδέα!
Αθεόφοβε! Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς λογική. Είναι δεδομένο. Αλλά τουλάχιστον ας την περιορίσουμε στους τομείς που είναι όντως αναγκαία. Στις σχέσεις είναι σχεδόν άχρηστη.
Xenia! Οπως νομίζει ο καθένας ότι είναι καλύτερα. Αυτά που ακόμα θυμάμαι όμως είναι αυτά που έκανα "χωρίς μυαλό". Αυτά που σκέφτηκα και τα μέτρησα και αποφάσισα τι με παίρνει να κάνω, τα έχω ξεχάσει όλα.
Artanis!! Δεν χρειάζεται να σκεφτείς για να απλώσεις το χέρι σου για να αγκαλιάσεις τον άνθρωπο σου! Αυτό σου βγαίνει από μόνο του από αυτό που αισθάνεσαι.
Χρειάζεται όμως να σκεφτείς για να οργανώσεις την μέρα που σου ξημερώνει! Θέλω να πω... Χρειάζεται η λογική αλλά όχι σε θέματα καρδιάς!
... δεν υπάρχει δρόμος για διαίσθηση αν δεν περνάει από σκέψεις.
Από τη σκέψη πάς στη διαίσθηση αλλά όχι ανάποδα. Από τη διαίσθηση πάς στη πολυπλοκότητα, στη τέχνη.
Κάπως σαν τα μαθηματικά με την αριθμητική.
Gb! Εδώ διαφωνούμε! Η διαίσθηση και η τέχνη κατ'επέκταση όπως το θέτεις είναι απλή... Οταν την φιλτράρουμε μέσα από σκέψεις γίνεται περίπλοκη!
ωραία η ακουαρέλα σου,
"όνειρο πτώσεων;φθινοπώρων;".
Δέσ αυτό, διαφωνούμε ξεδιαφωνούμε τι σημασία έχει;
http://cosmosair2.blogspot.com/2007/02/blog-post_9617.html
και περί -ζωγράφου- (Μόραλης).
Oι κάθε λογής προφήτες και ψευτοπροφήτες σκέφτονται και παρασκέφτονται, όμως... Πολύ υπολογισμένα μάλιστα, γιατί ο μοναδικός λόγος που τα λένε αυτά είναι ότι όταν οι άνθρωποι δεν σκέφτονται χάβουν ευκολότερα ό,τι τους σερβίρεις και είναι ευκολότερο να τους επηρεάζεις και να τους παραπλανάς με μπούρδες όπως η συγκεκριμένη, κάθε πρόταση της οποίας είναι προσβολή στη νοημοσύνη μου. Eκτός από τους άλλους ανυπόστατους ισχυρισμούς, το βασικό, φτηνό και ανέντιμο τρυκ είναι ότι νους-σκέψη-λογική από τη μιά και καρδιά-αίσθηση-αγάπη από την άλλη παρουσιάζονται (ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι) ως δύο αλληλοαποκλειόμενες οδοί από τις οποίες πρέπει δήθεν να διαλέξεις την πρώτη ή τη δεύτερη. Kαι εστιάζει πονηρά στον έρωτα ώστε να μας παρασύρει να ψηφίσουμε παρορμητικά υπέρ της δεύτερης (φυσικά!), ξεχνώντας ότι για πολλά ζητήματα της ζωής μας χρειαζόμαστε και την πρώτη ή μόνον την πρώτη.
Aυτά λέει η λογική μου, για την οποία είμαι κάπως περήφανος. Για τα άλλα τι να κάνω, να σου δώσω το τηλέφωνο Kάποιας να τη ρωτήσεις αν η λογική μου εμποδίζει την καρδιά και την αγάπη μου - για τις οποίες είμαι επίσης περήφανος; Γιατί, βλέπεις, εγώ δεν είμαι οπαδός του «να σκέφτεσαι λιγότερο να αισθάνεσαι περισσότερο» αλλά του να σκέφτεσαι περισσότερο και να αισθάνεσαι περισσότερο!
Gb, σου απάντησα εκεί! :-)
Π!! Δεν ξέρω αν πρόκειται για προφήτη ή ψευτοπροφήτη όπως λες, μιας και όσα έχω διαβάσει σχετικά δεν μοιάζει καθόλου να είναι κάτι τέτοιο μιας και δεν καθοδηγεί προς κάπου συγκεκριμένα. Και παρόλο που φαίνεται από το απόσπασμα που χρησιμοποίησα ότι αναθεματίζει τον νου δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.
Τα συγκεκριμένα λόγια του και άλλα πολλά του επίσης με άλλαξαν πολύ σαν άνθρωπο. Με έκαναν και είδα άλλιώς τον κόσμο. Αυτό κάνει. Προσφέρει μια άλλη οπτική απλά. Σε κάποια σημεία είναι υπερβολικός αλλά αυτό είναι απαραίτητο κατά κάποιο τρόπο.
Εγώ νιώθω καλύτερα από τότε που τον διάβασα. Και αυτό μου αρκεί!! :-)
Post a Comment