Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.
Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
Ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.
Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κ’ αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.
Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
κι’ ανύποπτα περνά μέσ’ στη ζωή.
Κοντά σου όλα γλυκά κι’ όλα σα χνούδι,
σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή.
Κοντά σου - Μαρία Πολυδούρη
Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.
Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
Ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.
Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κ’ αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.
Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
κι’ ανύποπτα περνά μέσ’ στη ζωή.
Κοντά σου όλα γλυκά κι’ όλα σα χνούδι,
σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή.
Κοντά σου - Μαρία Πολυδούρη
Πάντα αγαπημένο ποίημα...
Picture from : http://photo.net/photodb
6 comments:
Πανέμορφο είναι, Debby...
[κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. ]
Μ.Π.
H δικιά μας Έμιλυ
ίσως...
Τι ωραίο που είναι!!
Φαντάσου τώρα να είσαι στις μαύρες σου και ο καλός σου να στο διαβάσει και να στο χαρίσει!!
Καλημέρα!
Serenity! Χαίρομαι που σου αρέσει. Δεν είναι ότι πρόκειται για κανένα αριστούργημα αλλά αυτό που θέλει να πει το λέει με πολύ όμορφο τρόπο.
Caesar! Ναι. Η δική μας Ντικινσον. Thanks για το δίστιχο! Πολύ όμορφο.
Maika! Ναι! Αυτό θα ήταν πράγματι πολύ ρομαντικό! Καμιά φορά πρέπει να "δανειζόμαστε" λόγια για να εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε!
Τρεις στροφες, δωδεκα στιχοι.
Υπάρχει πιο στρογγυλός τρόπος να το πεις;
Ναι Ralou μου!!
Δεν υπάρχει πιο στρογγυλός τρόπος να το πεις...
Post a Comment