Όποιος αγαπάει δίχως ανταπόκριση, μπορεί να δαμάσει το πάθος του γιατί ο ίδιος είναι δημιουργός του πόνου του. Αν δεν το κατορθώσει υποφέρει τουλάχιστον από δικό του λάθος.
Όποιος αγαπιέται δίχως να αγαπάει, δεν έχει σωτηρία, γιατί το μέτρο και το όριο αυτού του πάθους δεν βρίσκεται στα χέρια του, μα πέρα από τη δύναμη του και καμιά θέση δεν είναι αρκετά δυνατή μπροστά στην επιθυμία ενός άλλου.
Το αδιέξοδο αυτού του δεσμού, μονάχα ίσως ένας άντρας, μπορεί πραγματικά να το νιώσει, γιατί μονάχα γι΄αυτόν η ανάγκη της αντίστασης που χρειάζεται σε τέτοια περίπτωση είναι μαζί μαρτύριο και έγκλημα. Όταν η γυναίκα αμύνεται απέναντι σε έναν ανεπιθύμητο έρωτα, υπακούει κατά βάθος στο νόμο του φύλου της.
Ανυπόμονη Καρδιά - Στέφαν Τσβάιχ.
Picture from: http://www.art-of-love.net/
10 comments:
Δεν ξέρω αν συμφωνώ...
Πάντως με προβλημάτισες.
Όταν αγαπάς δίχως ανταπόκριση, ξέρεις ότι υποφέρεις από δικό σου "λάθος" αλλά ακόμη κι αυτό είναι αναπάντεχο...
Όποιος αγαπιέται δίχως να αγαπάει, μπορεί κάποτε να αγαπήσει.
Ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει η ζωή.
Και ίσως αυτός που κάποτε σε αγαπούσε χωρίς να τον αγαπάς, να γίνει ο δικός σου έρωτας χωρίς ανταπόκριση! Αν δε σε θέλει πια!
(Τι έγραψα πάλι)...
Καλό βράδυ debby!...
Καλή σου μέρα Sofi!
Δεν σε μπέρδεψα εγώ! Ο αγαπητός Στέφαν μάλλον! :-)
Πάντως έχεις δίκιο αν το καλοσκεφτείς. Λέει απλά για το τι είναι χειρότερο...
Είναι σαφώς χειρότερο να αγαπιέσαι χωρίς να αγαπάς από το να αγαπάς εσύ δίχως ανταπόκριση.
Σκέψου σε πόσο άβολη θέση βρίσκεσαι όταν πρέπει να απορρίψεις το ενδιαφέρον κάποιου.
Axτο χω διαβάσει κι εγώ.....ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!
Δε συμφωνώ με τον κ. Στεφάν...
Ποιος είναι ο νόμος του φύλου της γυναίκας δηλαδή;
***Την καλημέρα μου***
Δηλαδή ο αντρας σε ποιον νομο υπακούει, της βαρύτητας?
Χμμμμ δε συμφωνω με τον κυριο αλλα με τετοιο ονομα που εχει δικαιολογείται.
Liodara! Συμφωνούμαι! Και κάποια άλλα του που έχω διαβάσει μου άρεσαν επίσης, όπως το 24 ώρες από την ζωή μια γυναίκας.
Serenity! Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Αν δεις την γυναίκα μέσα από την κοινωνία (αυτό κάνει αυτός στην προκειμένη) ναι τότε υπάρχουν κάποιοι "νόμοι" που διέπουν το φύλο της.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επειδή έτσι είναι αιώνες τώρα πρέπει να μείνει το ίδιο.
Παρόλα αυτά ακόμα και σήμερα αυτό συμβαίνει όσο επι το πλέιστον αν και έχουν αλλάξει εκ διαμέτρου οι κοινωνικές συνθήκες. :-)
Mogwai!! Ο άνθρωπος έζησε σε μια άλλη εποχή, τότε που οι άντρες ήταν ακόμα κυνηγοί!! Που να ήξερε ότι θα έφτανε μια μερά που αυτό πλέον δεν θα ήταν πια δεδομένο αλλά θέμα υπο συζήτηση!
Έρωτας δίχως ανταπόκριση, κάτι πάει κι έρχεται... Τουλάχιστον ξεπερνιέται "εύκολα".
Αγάπη δίχως ανταπόκριση όμως, μπορεί να γίνει και καταστροφική... και πώς αλήθεια να ξεπεραστεί;; φυσικά για αυτόν που αγαπάει... ε;
Δύσκολα τα πράγματα...
Ξ.
Ξένια, αυτός που αγαπάει, πρώτα από όλα κατανοεί. Και αν όντως αγαπάει πραγματικά θα σεβαστεί την επιθυμία του άλλου...
η αγαπη χωρις ανταποκριση ποναει πολυ και αυτο το ξερω και απο προσωπικη εμπειρια...πολλες φορες η αγαπη σου για καποιον μπορει να ειναι τοσο δυνατη και τοσο εντονη που σε κανει να νιωθεις πως το μονο που πραγνατικα επιθυμεις ειναι να ειναι καλα αυτος που αγαπας...ακομα κι αν δεν τον κανεις ποτε δικο σου πραγματικα...αλλα ο πονος μεγαλωνει μερα με τη μερα οταν η πραγματικοτητα σου θυμιζει συνεχως πως ποτε δεν θα αποκτησεις το αντικειμενο του ποθου σου...αλλα πειτε μου βρε παιδια...ειναι δυνατον να αγαπησεις καποιον τοσο πολυ να θυσιαζεις τα παντα γι αυτον....αλλα παραλληλα αυτος να μην γνωριζει καν οτι υπαρχεις???γινεται να αγαπησεις καποιον τοσο εντονα παρολο που τον γνωριζεις ελαχιστα???
απο προσωπικη εμπειρια και μονο..
και απο αυτο που εχω ζησει..
τελικα γινεται να αγαπησεις καποιον αφανταστα.. ακομη και αν αυτος δεν γνωριζει τιποτα για την υπαρξη σου.. ακομη και αν εσυ ο ιδιος δεν γνωριζεις τιποτα ουσιαστικο γι'αυτον.. Ειναι τρελο συναισθημα..
δεν βρισκεις τη δυναμη ουτε να το κατανοησεις.. ουτε να το εξηγησεις.. και αν αφησεις τον εαυτο σου.. γινεται βασανιστικο και δεν ξερεις πως να βγεις απο αυτο το αδιεξοδο.. Μερικες φορες καποια συναισθηματα δεν χρειαζονται εξηγηση .. ουτε υπαρχει λογικη.. δεν μπορουμε δυστυχως να ελεγξουμε οτι νιωθουμε.. και σε κατι τετοιες περιπτωσεις ειναι λιγα αυτα που μπορουν να βοηθησουν την κατασταση και αργουν να ερθουν.. Προσωπικα .. δεν αντεχω αλλο..
Post a Comment