Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Wednesday, February 14, 2007

Κρίση πανικού & κεραυνόβόλος έρωτας

Με αφορμή την σημερινή μέρα που είθισται να γιορτάζουν οι ερωτευμένοι, και μιας και δεν πρόκειται να "γιορτάσω", λέω απλά να πω δυο λόγια για τον καλό μου και το τι σημαίνει για μένα.
Τον γνώρισα ένα βράδυ Σαββάτου, σε ένα μπαρ στην Κρήτη όπου είχα πάει για μία εβδομάδα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Μία μέρα προτού φύγω μου είχε πει μια συνάδερφος μου που καταγόταν από εκεί να βγαίναμε το βράδυ έξω μαζί. Μετά από μιας εβδομάδας σκληρής δουλειάς (πάντα δούλευα στο ρελαντί και σχεδόν ποτέ στο φουλ) σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ιδέα.
Πήγαμε λοιπόν σε ένα μπαρ, απελπιστικά κλειστοφοβικό, που ήταν και καλά in τότε. Ήταν μακρόστενο. Μιλάμε για αρκετά μακρύ και πολύ στενό, και στο βάθος έκανε μια στροφή. Ένα ανάποδο Γ φανταστείτε. Η στροφή ήταν αντί δεξιά, αριστερή. Όταν πήγαμε, ήταν επίσης απελπιστικά γεμάτο με αποτέλεσμα να βρούμε να καθίσουμε στο εντελώς βάθος. Εκεί που δεν είχε άλλο. Πήραμε τα ποτάκια μας, ακούγαμε την μουσικούλα μας (είχε καλή μουσική τουλάχιστον) και περιμέναμε τον αδερφό της συναδέρφου για να πάμε όλοι μαζί κάπου αλλού.
Μετά από λίγο, μπήκε μέσα μια παρέα 5-6 ατόμων. Ανάμεσα σε αυτούς και ο καλός μου.Κάποια στιγμή, με κάποια αφορμή που δεν θυμάμαι, μου έπιασε την κουβέντα. Τα κλασικά που ξέρετε όλοι. Πως σε λένε, από που είσαι, τι κάνεις εδώ, πόσον ετών είσαι κτλ. Μου ήταν σχετικά ευχάριστη η κουβέντα μας, αλλά είχε ημερομηνία λήξης. Ήταν τετριμμένη. Ο ίδιος μου άρεσε, αλλά όσο και να σου αρέσει κάποιος, όταν φεύγεις την επόμενη μέρα δεν ελπίζεις να τον γνωρίσεις καλύτερα.

Εντελώς ξαφνικά, και ενώ αισθανόμουν περίφημα, είχα μόλις πιει 2-3 γουλιές από το ποτό μου, άρχισα να μην αισθάνομαι καθόλου καλά. Άρχισα να ζαλίζομαι. Τον παράτησα σύξυλο εκεί που μιλούσαμε και πήγα να καθίσω σε ένα σκαμπό λίγο παραπέρα γιατί ένιωθα συνεχώς να χειροτερεύω. Μέσα σε μερικά λεπτά αισθάνθηκα πραγματικά να είμαι στα πρόθυρα της λιποθυμίας και αναγκάστηκα να ζητήσω την βοήθεια της φίλης μου για να μπορέσω να βγω έξω. Για μια στιγμή σχεδόν δεν μπορούσα να δω μπροστά μου.

Βγήκαμε έξω και πήγα και κάθισα σε ένα παγκάκι που είχε εκεί κοντά όντας σε ημιλυπόθυμη κατάσταση, και να έχω καταϊδρώσει . Δεν είχα κάτι. Είχα πάθει μια από τις συνηθισμένες για μένα πλέον κρίσεις πανικού και χρειαζόμουν να ξαπλώσω, να φάω κάτι γλυκό και να περιμένω να πάψω να ιδρώνω για να συνέλθω. Ο καλός μου βγήκε έξω μαζί μας και έμεινε δίπλα μου όλη την ώρα που χρειάστηκε να γίνω καλά.

Όταν συνήλθα κάπως και τον είδα δίπλα μου ένιωσα αυτό που λένε κεραυνοβόλος έρωτας. Ένιωθα να μην θέλω να φύγω στιγμή από δίπλα του. Τον είδα με άλλα μάτια. Όχι με τα ίδια που τον κοίταζα 10 λεπτά πριν. Παράξενο, αλλά έτσι ήταν. Σαν να έγινε ένα κλικ και άλλαξαν τα πάντα. Για πρώτη φορά στην ζωή μου κατάλαβα γιατί λένε ότι ο έρωτας είναι τυφλός. Δεν έβλεπα τίποτα και κανέναν εκτός από αυτόν. Ήταν η μόνη μου σκέψη αυτός.

Είναι αυτός που μέχρι σήμερα στέκεται στο πλάι μου, με φροντίζει και με αγαπάει κάθε μέρα που περνά.

Είναι αυτός που έζησα τον απόλυτο έρωτα μαζί του. Είναι αυτός που έζησα επίσης και την απόλυτη πτώση του έρωτα.
Κάθε μέρα που περνά, νιώθω να θέλω να είμαι μαζί του όλο και πιο πολύ. Θέλω να ζήσω και άλλες χαρές και λύπες μαζί του. Όπως κάθε μέρα…Είναι αυτός που θέλω να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου μαζί του.


Pictures from : http://www.art-of-love.net/

16 comments:

resident said...

Εύχομαι η επιθυμία σου να γίνει πραγματικότητα.

Debby said...

Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου!

Δεν είναι κατι που περνά από το χέρι μας έτσι και αλλιώς. :-)

ladybug said...

Σου εύχομαι κι εγώ να είσαστε για πάντα μαζί. Και ναι, είναι σίγουρα στο χέρι σας.:)
Να είστε καλά.
Φιλιά.

philos said...

Ρε, μεγάλες εδώ σου κάνανε πρόταση γάμου. Που είσαι?
Και άσε τι λέει η καλή σου ότι δεν γιορτάζει. Κάνε εσύ αυτό που πρέπει!
Και δεν πιστεύω να την βγάλεις με κανα αρκουδάκι ή κάμια Lacta?
Από μονόπετρο και πάνω!

Να είστε πάντα ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι!

Πολύ όμορφο το ποστ σου σήμερα!

jul said...

Ευχομαι μεσα απο τα βάθη της καρδιάς μου καλη μου Δεσπούλα να συνεχίζεις για πάντα να τον αγαπάς και για πάντα να ειναι ο άνθρωπός σου...
ΣΜΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚ πολλά πολλά πολλά!!!!

Alitovios said...

Φτου, πάνω στο καλύτερο μας έκοψες. Έμεινα με την εντύπωση πως θα πλακωνόσασταν στα σέξια στο παγκάκι.

Blogaki said...

Τι όμορφη ιστορία!! Είσαι πολύ τυχερή! Και σου εύχομαι να είσαστε για πάντα ευτυχισμένοι!!! :)

Debby said...

LadyBug, σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου! Αλλά επιμένω πως δεν είναι στο χέρι μας. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται με "προσπάθεια"!
Χρόνια πολλά και σε σένα!

Philos!! Μου την έχει κάνει ήδη την πρόταση, και την έχω ήδη δεχτεί!
Εγώ θέλω απλά να περνάμε ομορφα!

Julia! Και εμένα αυτή είναι η επιθυμία μου! Σ'ευχαριστώ γλυκούλα! Χρόνια πολλά για σήμερα! Ξέρω πως γιορτάζεις!

Alitovie! Χωρίς πλάκα όντως σας έκοψα στο καλύτερο!!

Blogaki! Να 'σαι καλά!! Ευχομαι αν δεν έχεις γνωρίσεις ήδη τον έρωτα σου να τον βρεις σύντομα μπροστά σου!

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle said...

Αυτές είναι ιστορίες και σευχαριστόυμε που τη μοιράστηκες μαζί μας.
γιά μιά στιγμή σκέφτηκα ότι είχες πιεί μπομπα και θα μας χάλαγε το όλο σκηνικό αλλά ευτυχώς¨-)
παρτον Ντεπη αβλεπώς
εδώ από την απόλυτη ανύψωση έζησες την απόλυτη πτώση και το συζητάς ακόμα?

Ζήσε την οπως θέλεις καλή μου αυτή τη ρημάδα τη ζωή
φιλάκια και στους δύο

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Ρε debby, θυμάσαι που μου είχες πει παλιά, ότι μοιάζουμε; Μοιάζουμε πολύ τελικά... Και στα βιώματα και στον τρόπο που αντιδρούμε στα βιώματα... Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτό στο σημερινό σου post.

ONOMATODOSIA said...

τι ωραια ιστορια.

τι εκπληξη μου εχεις;δε τις μπορω καθολου.

Caesar said...

Λένε πως οι κεραυνοβόλοι έρωτες όταν καταλαγιάσουν αφήνουν πίσω τους αποκαϊδια.
Σαν τους πραγματικούς κεραυνούς !!

AVRA said...

deppy μου ευχομαι αυτος ο ερωτας να ειναι παντοτινος...

Debby said...

Καλημέρα σε όλους!!

Saki!! Ετσι είναι. Ακριβώς επειδή βγήκαμε αλώβητοι από τα άσχημα, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο!
Σ' ευχαριστώ πολύ.

Synas, πως δεν το θυμάμαι... Για μια εποχή που ανέφερες συγκεκριμένα γεγονότα στα ποστ σου λες και διάβαζα την ιστορία της ζωής μου! Και μέχρι τώρα ακόμα, μόνο που τώρα γράφεις και πολλές φορές αλληγορικά και δεν τα πιάνω με την μία!

Onomatodosia!! Ούτε εγώ τις αντέχω τις εκπλήξεις αλλά αυτή δεν είναι τίποτα φοβερό! Θα δεις στο σημερινό μου post.

Caesar, σε αυτό που λένε έχουν δίκιο μάλλον. Παραλίγο να "καούμε" εντελώς και εμείς. Στο τσακ την γλυτώσαμε...

Avra, σ' ευχαριστώ πολύ! Ελπίζω και για σένα ο έρωτας για τον γιο να μην αντικατέστησε εντελώς τον έρωτα για τον αντρούλη σου!

Unknown said...

καπως ετσι την ΄΄παταμε΄΄ ολοι καποια στιγμη....αντρες και γυναικες....
σου ευχομαι το καλυτερο !!

Debby said...

Δεν έχεις και άδικο στο "την πατάμε"!!
Παρόλα αυτά το προτιμώ από το να μην την είχα πατήσει καθόλου!