Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Thursday, May 06, 2010

Αναρχικά συνθήματα...

Πάντα μου άρεσαν τα συνθήματα που διάβαζα γραμμένα στους τοίχους. Με εξίταρε το γεγονός ότι μπορούσαν μερικές αράδες να εκφράσουν τόσες  πολλές ιδέες και ότι αυτές οι λίγες λέξεις μπορούσαν να περιέχουν τόσα νοήματα και να περικλείουν τόση "δύναμη".  Η οποία δύναμη πολλαπλασιαζόταν μόνο με το γεγονός ότι κάποιοι παθιάστηκαν τόσο  που ξενύχτησαν γράφοντας με σπρέι στους τοίχους για να διαδώσουν τις ιδέες τους, να επηρεάσουν και να παροτρύνουν όλους εμάς που δεν "ξυπνάμε", πόσο μάλλον να πάρουμε τα σπρέι στα χέρια και να αρχίσουμε να γράφουμε.
Είχα χρόνια όμως να διαβάσω κάποιο σύνθημα της προκοπής, και ειδικά κάποιο που να μην έχει την υπογραφή του ΚΚΕ και να εκφράζει πεπαλαιωμένες ιδέες που αφορούσαν άλλες εποχές και δεν είχαν καμία θέση στο τώρα. Με μια αναζήτηση  όμως που έκανα στο net  διαπίστωσα ότι σε άλλα μέρη τα συνθήματα συνέχιζαν να γράφουν την δική τους ιστορία.
Πριν από λίγο καιρό, σε ένα τοίχο ενός σπιτιού που βρίσκεται σε ένα σχετικά κεντρικό δρόμο της πόλης ο οποίος οδηγεί στο κέντρο,  είχα διαβάσει το εξής σύνθημα με αφορμή τα τότε έκτροπα με την αστυνομία στην Αθήνα:
" Όπου ακούς ασφάλεια Χρυσοχοϊδη, αίμα και σάρκα ανθρώπινη μυρίζει"  
Υπογραφή :
Εχθές που κατηφόριζα τον ίδιο δρόμο, βλέπω το σύνθημα αυτό να είναι σβησμένο πρόχειρα  με ένα χρώμα σε απόχρωση του χρώματος του τοίχου κάνοντας τον φαίνεται πουά και από πάνω να είναι γραμμένο με μεγάλα χοντρά μαύρα γράμματα ένα νέο σύνθημα.

"Οι τοίχοι έχουν μνήμη και οι μικροαστοί αναφυλαξία."


Χαμογέλασα και σκέφτηκα ότι είναι  κρίμα που δεν κατάφερα να  βγάλω φωτογραφία το αρχικό και ότι τελικά έχω την εντύπωση ότι η αναρχία μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής!

Μήπως είμαι αναρχική και δεν το ξέρω?

3 comments:

ο δείμος του πολίτη said...

Δεν ξέρω αν είσαι αναρχική, πάντως ο ΧρυσοχοΪδης μόνο αίμα δε μυρίζει και δείξει μέχρι σήμερα πως ό,τι λέει το εννοεί κι ότι προσπαθεί, χωρίς φυσικά να αποκλείουμε λάθη ή δευτερεύοντα κενά.

Πασκαλ said...

Μακάρι να είσαι.
Μακάρι να είμαστε όλοι μας, έστω κι από λίγο ο καθένας.

Τα χαιρετίσματά μου στα μικρά σου. :)

Debby said...

Καταρχήν Δεν ξέρω τι να κάνω με όλα αυτά τα spam σχόλια! Αν έχεις κάποιος κάποια ιδέα ας μου την πει γιατί αρχίζει και με εκνευρίζει αυτό όλο.

Ένα μήνα μετά...

Δείμο...είσαι πολύ αισιόδοξος για την ιδιοσυγκρασία μου! Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον θα βγεις και σωστός στο μέλλον...

Πασκάλ! Μερικές φορές αυτό σκέφτομαι. Μακάρι να ήμασταν λίγο όλοι μας... Χαιρετισμούς πολλούς και σε σένα εκεί στα ξένα!