Saturday, December 30, 2006
Τι θα ήθελα να μου φέρει φέτος ο Αγιος Βασίλης?
Είχα πει ότι ήθελα να γράψω ένα post για το τι θέλω να μου φέρει ο Αι Βασίλης φέτος. Όσο και αν το σκεφτόμουν δεν μπορούσα να καταλήξω πουθενά. Όχι γιατί ήταν τόσα πολλά αυτά που ήθελα αλλά γιατί συνειδητοποίησα ότι δεν πιστεύω στον Αι Βασίλη. Και δεν εννοώ στην κυριολεξία φυσικά. Σαν ιδέα. Διαπίστωσα ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει απομυθοποιηθεί στο μυαλό μου σε τέτοιο βαθμό που ούτε καν την κλασική ερώτηση δεν κάνω για αυτόν στα βαφτιστικά μου. "Τι σας έφερε ο Αι Βασίλης?"
Χωρίς καμιά αμφιβολία, πρόκειται για ένα όμορφο μύθο. Δίνει απίστευτη χαρά στα παιδιά. Δίνει ελπίδα! Την παραμονή των Χριστουγέννων, σ' ολόκληρο τον κόσμο, τα παιδιά κρεμούν τις κάλτσες τους και περιμένουν με λαχτάρα τον Αϊ-Βασίλη... Προικισμένος με εξαιρετικές δυνάμεις, δεν έχει τους ανθρώπινους περιορισμούς, μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου μέσα σε μία και μόνη νύχτα και δεν έχει καμια δυσκολία να βρίσκεται ταυτόχρονα σε αμέτρητα μέρη. Δίνει μια αίσθηση παραμυθιού στην πεζότητα της ζωής.
Έτσι λοιπόν, αυτό που θα ήθελα φέτος από τον νέο χρόνο είναι να ξανανιώσω και πάλι πως είναι να περιμένεις τον Αι Βασίλη να σου φέρει δώρα. Να νιώσω ότι ζω και πάλι έστω για λίγο το παραμύθι. Να ξαναπιστέψω στο όνειρο έστω για αυτές τις λίγες μέρες τον χρόνο. Και ξέρω ότι αυτό δεν μπορώ να το κάνω να συμβεί μόνη μου. Μόνο ένα παιδί μπορεί να σε κάνει να νιώσεις έτσι. Ένα μικρό παιδί. Αυτοί που έχουν παιδιά νομίζω το νιώθουν. Ή τουλάχιστον έχουν την δυνατότητα αυτή.
Θα θέλα λοιπόν να έχω και εγώ κάποια στιγμή αυτή την δυνατότητα.
Thursday, December 28, 2006
Το άδοξο τέλος μιας γνωριμίας και η νέα αρχή μιας άλλης...
Αφορμή για αυτό το post στάθηκε μια Χριστουγεννιάτικη κάρτα που πήρα με το ταχυδρομείο λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Αλλά καλύτερα ας ξεκινήσω από την πρώτη ιστορία. Αυτήν που έληξε άδοξα.
Η πρώτη ιστορία έχει να κάνει με μια φίλη την Λένα Χ. που είχα γνωρίσει πριν 5-6 χρόνια περίπου σε ένα νοσοκομείο. Εγώ είχα πάει να κάνω μια επέμβαση ρουτίνας σε ένα μου δόντι και εκείνη είχε μπει μέσα ένα βράδυ ως έκτακτο περιστατικό. Ένα σκυλί μιας φίλης της (pitbull) φιλικό γενικά, αφήνιασε απότομα μια στιγμή και την δάγκωσε στο πρόσωπο. Ευτυχώς δεν την βρήκε στο μάτι και έτσι την γλύτωσε με μερικά ράμματα.
Από εκεί γνωριστήκαμε, και κρατήσαμε μια επαφή κυρίως τηλεφωνική, μιας και εγώ γύρισα πίσω Ρόδο και εκείνη έμενε Αθήνα. Κάθε φορά που ανέβαινα Αθήνα συναντιόμασταν. Συζητούσαμε για ένα σωρό θέματα και είχαμε μια πολύ οικεία σχέση. Μέχρι και blind date της είχα κανονίσει με τον αδερφό ενός φίλου μου ο οποίος έμενε Αθήνα επίσης.
Πριν όμως δύο χρόνια περίπου, ξαφνικά εξαφανίστηκε. Από εμένα εξαφανίστηκε. Έπαψε να απαντά στα τηλέφωνα μου (ποτέ δεν παίρνω με απόκρυψη-το σιχαίνομαι) χωρίς εμφανή λόγο, τουλάχιστον σε εμένα. Ίσως κάτι της έκανα χωρίς να το θέλω, αλλά δεν μπορεί να πάει και ο νους μου πουθενά. Το μόνο που μου περνάει από το μυαλό είναι ότι όταν μου εξομολογήθηκε ότι βλέπει τακτικά πνευματικό και εξομολογείται ίσως τότε (με τα μυαλά μου κουβαλούσα) να έκφρασα την άποψη μου κάπως άγαρμπα, και αυτό να στάθηκε αφορμή να την κακοκαρδίσω. Ειλικρινά δεν ξέρω.
Όπως και να έχει όμως, πέρσι, που έστειλα κάρτες, είχα στείλει μια και σε αυτήν επίσης, παρόλο που δεν απαντούσε στις κλήσεις μου μήνες πριν. Δεν πήρα πίσω ούτε ένα τυπικό sms. Φέτος, που δεν έστειλα σε κανένα, ίσως νομίζει πως την ξέχασα πια.
Κάνει λάθος, αν και δεν έχει καμιά σημασία πια.
Η δεύτερη ιστορία, είναι αυτή που μου έδωσε βασικά την αφορμή. Αφορά μια φίλη την Λένα Φ. με την οποία "γνωριστήκαμε" μέσω αλληλογραφίας (θυμάστε κάτι λίστες διευθύνσεων που δημοσίευαν τα εφηβικά περιοδικά τότε? Ε! Από εκεί) προ εικοσαετίας τουλάχιστον. Βάζω εισαγωγικά στο γνωριστήκαμε γιατί δεν την έχω δει ποτέ. Ούτε με έχει δει. Στην ουσία δεν την ξέρω ούτε με ξέρει. Στην αρχή που η αλληλογραφία μας (σχεδόν παιδιάστικη θα έλεγε κανείς) ήταν πιο συχνή είχαμε ανταλλάξει κάποιες φωτογραφίες. Από κάποια στιγμή και μετά αραιώσαμε τα γράμματα, άλλαξε η ζωή μου, προφανώς και η δική της, αλλά από τότε μέχρι και σήμερα ανταλλάσαμε Χριστουγεννιάτικες κάρτες κάθε χρόνο ανελλιπώς. Εκείνη νομίζω μου έστελνε και το Πάσχα. Καμιά άλλη επικοινωνία. Μόνο αυτή που απλά επιβεβαίωνε ότι ή διεύθυνση ακόμα ισχύει και ότι είμαστε εκεί για να παραλάβουμε η μια τις ευχές της άλλης.
Φέτος λοιπόν, πήρα με συστημένο γράμμα την κάρτα αυτής της φίλης. Παραξενεύτηκα που την έστειλε συστημένη βέβαια. Δεν το συνήθιζε. Τελικά η απορία μου λύθηκε όταν είδα κάτω χαμηλά στην κάρτα να γράφει : " Υ.Γ. Περιμένω γράμμα σου" .
Χαμογέλασα, και αμέσως μου ήρθε στο νου η πιο πάνω Λένα και σκέφτηκα ότι τελικά δεν αξίζει να αναλωνόμαστε στο να λυπόμαστε για αυτά που χάνουμε στην ζωή. Και ίσως η σύμπτωση των ονομάτων να ήταν αυτή που με έκανε να κάνω αυτόν τον συνειρμό και να διαπιστώσω ότι μπορεί η μια Λένα να έφυγε από την ζωή μου, υπήρχε όμως πάντα μια άλλη Λένα που ήταν εκεί πάντα και περίμενε από μένα ίσως κάτι.
Έτσι λοιπόν, θα κάνω κάτι που έχω πολύ καιρό να κάνω. Θα γράψω γράμμα σε χαρτί. Με τον πατροπαράδοτο τρόπο, έτσι όπως έκανα πάντα. Με τα ορθογραφικά λάθη και τις σβησμένες λέξεις. Θα ψάξω να βρω όλα τα γράμματα που είχαμε ανταλλάξει μικρές (τα έχω κρατήσει) και θα τα διαβάσω όλα. Και καλώς εχόντων των πραγμάτων λέω το καλοκαιράκι που πάλι θα ανηφορίσω στην άνω Ελλάδα να κανονίσω μια συνάντηση με την Λένα που ήταν πάντα εκεί!
Η ζωή συνεχίζεται και είναι ωραία!
Wednesday, December 27, 2006
"Ας υποκριθούμε ότι είμαστε παντρεμένοι"
Η φωνή μιας γυναίκας ακούστηκε να του λέει:
"Εχω παγώσει εδώ κάτω. Σας πειράζει να μου φέρεται μια κουβέρτα?"
"Εχω μια καλύτερη ιδέα" λέει ο Νασραντίν.
"Ας υποκριθούμε ότι είμαστε παντρεμένοι."
"Πολύ καλή ιδέα" λέει εκείνη χαζογελώντας
"Ωραία" λέει ο Νασραντίν και γυρνάει πλευρό!
"Τώρα πήγαινε να πάρεις μόνη σου την αναθεματισμένη κουβέρτα"
Το διάβασα μόλις! Και μου φάνηκε πολύ αστείο!
Tuesday, December 26, 2006
Τα ρεβεγιόν και ο τζόγος.
Και να σου, που μαζί με τα ρεβεγιόν προκύπτει κάθε χρόνο και το θέμα του τζόγου και της χαρτοπαιξίας.
Μερικές φορές ξεχνάω πως όλος ο κόσμος δεν είναι σαν και εμένα και αναρωτιέμαι πως μπορεί κανείς να παθιαστεί με τον τζόγο. Έχω γνωστούς που είναι έτσι. Απλά ποτέ δεν μπόρεσα να τους κατανοήσω. Ο ένας έχει εξαφανίσει όλο το κομπόδεμα που είχε για ώρα ανάγκης για αυτόν και τα παιδιά του στα φρουτάκια και συνεχίζει απτόητος να επενδύει ότι ρευστό πέσει στα χέρια του και ας μην του μείνει να φάει. Ο άλλος είναι σε καλύτερη κατάσταση γιατί τον κρατάνε με νύχια και με δόντια από την οικογένεια του. Ειδάλλως είναι η χειρότερη παρέα να πάρεις μαζί σου για μια γύρα στο καζίνο καλή ώρα όπως εχθές. Μπορεί να πρόκειται για 50 ευρώ που παίζει και τον βλέπεις και σου βγαίνει η πίστη. Καπνίζει το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, και φυσάει και ξεφυσάει συνεχώς!
Ηθικό δίδαγμα? Δεν ξαναπατάω χρονιάρες μέρες σε καζίνο!
Sunday, December 24, 2006
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Πραγματικά, δεν περίμενα καθόλου, ότι με αυτήν μου την κίνηση να στείλω μια απλή ηλεκτρονική καρτούλα θα είχα τέτοια θερμή αποδοχή από όλους σχεδόν.
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ! Σας έχω όλους στο μυαλό μου χωρίς υπερβολή. Έχετε μια ξεχωριστή (έστω και αν είναι ελλιπής) υπόσταση , με τις ιδιαιτερότητες της ο καθένας σας, για μένα. Εσείς και τα blog σας είναι πλέον μέρος της ζωής μου τους τελευταίους τουλάχιστον οκτώ μήνες. Παρόλο που τους περισσότερους από εσάς δεν σας ξέρω προσωπικά, είσαστε συντροφιά μου όλο αυτόν τον καιρό και ελπίζω για πολύ ακόμα.Ζητώ συγνώμη από όσους ξέχασα. Ακόμα και από αυτούς που δεν είχα mail τους και έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά από το να μην τους στείλω.Αφού περάσουν τα Χριστούγεννα θα τα ξαναπούμε και πάλι. Έχω να γράψω για 1-2 θέματα σχετικά με τις γιορτές. Το ένα είναι σαφώς το τι θέλω να μου φέρει ο Άι Βασίλης. Από μικρή η μαμά μου τα δώρα μου τα έδινε Πρωτοχρονιά.. Και έτσι στον δικό μου παιδικό κόσμο ο Άγιος Βασίλης ερχόταν Πρωτοχρονιά. Άρα έχω ακόμα λίγο καιρό...να σκεφτώ τι θέλω. Γιατί τα άλλα δώρα, αυτά που τα προσφέρουν άνθρωποι, τα κανονικά, θα τα ανοίξω σήμερα το βράδυ! (δεν κρατιέμαι μέχρι αύριο!).
Καλά να περάσετε όλοι! Να διασκεδάσετε και να εκμεταλλευτείτε το τετραήμερο όσο το δυνατόν καλύτερα!
Thursday, December 21, 2006
Χριστουγεννιάτικες κάρτες. Μια αγαπημένη συνήθεια.
Φέτος έσπασα μια παράδοση χρόνων. Δεν έστειλα χριστουγεννιάτικες κάρτες πουθενά. Επί χρόνια, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σχεδόν ένα μήνα πριν τα Χριστούγεννα άρχιζα τις ετοιμασίες για να στείλω τις ευχετήριες κάρτες μου στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Συνήθως παράγγελνα κάρτες από τα παιδιά SOS, ή έπαιρνα τις Unicef από το ταχυδρομείο και αν στο τέλος βρισκόμουν σε έλλειψη από λάθος υπολογισμό έπαιρνα και μερικές από αυτές τις χλιδάτες που έφερναν τα βιβλιοπωλεία συνήθως. Ετοίμαζα την λίστα με τα ονόματα και τα τελευταία χρόνια τύπωνα τις διευθύνσεις τους σε αυτοκόλλητο χαρτί για πιο ευκολία. Μετά έκανα επιλογή ποια κάρτα θα έστελνα σε ποιον και κατέληγα στο πιο δύσκολο μέρος της όλης διαδικασίας. Στο να γράψω τις ευχές. Αυτό για να γίνει έπρεπε να νιώθω καλά και να είχα διάθεση να γράψω στον καθένα ξεχωριστά την ευχή του. Έπειτα κλείσιμο και βουρ για το ταχυδρομείο. Ηταν μια αγαπημένη συνήθεια.
Wednesday, December 20, 2006
Ελεήστε... να σωθεί η ψυχή σας...
Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα όλο και περισσότερο θα πληθαίνουν οι οργανωμένες εκδηλώσεις προσφοράς βοήθειας σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Η Unicef θα μας πουλάει κάρτες, επίσης και η φιλανθρωπική οργάνωση για τα παιδιά των χωριών SOS και ένα σωρό άλλες οργανώσεις κατά τις φτώχειας, υπέρ του τρίτου κόσμου κτλ.
Οι πάντες θα ζητάνε την βοήθεια μας. Θα γεμίζουν πάλι οι δρόμοι με ζητιάνους, που ξαφνικά ξεφυτρώνουν όλοι μαζί λες και είναι εποχή που ευδοκιμούν, για να μας δοκιμάσουν και για να μας ξεγελάσουν μήπως και τσακώσουν κάτι και αυτοί από το δώρο χριστουγέννων. Γιατί αυτό θα κάνουν μην έχετε καμιά αμφιβολία.
Και όλοι αυτοί θα σε προσεγγίσουν την ώρα που είσαι μέσα στο πλήθος. Την ώρα που θα νιώθεις τα βλέμματα όλων των άλλων πάνω σου τα οποία είναι σαφώς ικανα΄να σε κάνουν να αισθανθείς ενοχές σχετικά εύκολα. Ποτέ ζητιάνος δεν σε πλησιάζει όταν είσαι μόνος. Ξέρει ότι θα δώσεις ευκολοτερα όταν είσαι ανάμεσα σε άλλους γιατί σε νοιάζει τι θα σκεφτούν αυτοί οι άλλοι. Δίνεις κάτι για να σώσεις εσένα. Όχι τον άλλον. Αυτό δεν είναι θέμα καλοσύνης και πραγματικής φιλανθρωπίας.
Όσο και να θέλουμε να εξαγνιστούμε από τις τύψεις μας, ο καθένας με τον τρόπο του, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, βοηθάει μια κοινωνία που δημιουργεί όλους αυτούς τους ζητιάνους, τους άπορους, τους άστεγους ,τα πεινασμένα παιδιά κτλ. Είμαστε θέλουμε δεν θέλουμε μέρος αυτής της δομής που δημιουργεί αυτήν την εκμεταλευση, που φέρνει όλα αυτά τα αποτελέσματα. Είμαστε μέρος αυτού του κατεστημένου που θέλει τον κόσμο χωρισμένο σε πλούσιους και φτωχούς. Και εμείς αυτό θέλουμε. Να γίνουμε πλούσιοι. Και αυτό μας δημιουργεί ενοχές που προσπαθούμε να τις εξαλείψουμε στέλνοντας δωρεες, αγοράζοντας κάρτες και πετώντας 1-2 ευρώ στον ζητιάνο που θα μας κάτσει καλά στο μάτι και θα μας βρει σε στιγμή αδυναμίας.
Θα μου πείτε τώρα... Τι προτείνεις δηλαδή? Να μην δίνουμε τίποτα και να αδιαφορούμε? Όχι. Απλά καλό θα ήταν όταν δίνουμε κάτι να το κάνουμε γιατί νιώθουμε με όλο μας το είναι συμπόνια. Να νιώθουμε συνυπέυθυνοι για αυτό που συμβαίνει στον συνάνθρωπο μας. Να νιώθουμε συνειδητά το κακό που κάνουμε κάθε μέρα και να μην αισθανόμαστε ήσυχοι με το καλό που θεωρητικά και μόνο κάνουμε, κάποιες φορές. Λέω θεωρητικά και το εννοώ γιατί μόνο μπαλώνουμε στην ουσία.. Κανένα ουσιαστικό καλό δεν γίνεται. Στο μόνο που κάνουμε καλό είναι στην ψυχή και την συνείδηση μας. Γι' αυτό μόνο όταν πραγματικά νιώσουμε να συμπάσχουμε, δεν θα ικανοποιηθεί το εγώ μας από τα λίγα ευρώ που ξοδέψαμε εντέλει όχι για την ευημερία ενός άλλου ανθρώπου αλλά ουσιαστικά για να ηρεμήσουμε την δική μας ψυχή.
Για όλους αυτούς που οι παπάδες και η εκκλησία έχει δημιουργήσει ενοχές σχετικά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Ιησούς δίδαξε την ελεημοσύνη να τους πω ότι κάπου είχα διαβάσει ότι ο Ιησους σύμφωνα με το κατά Θωμά Ευαγγέλιο είχε πει: "Αν κάνεις ελεημοσύνες θα κάνεις κακό στο πνευμα σου". Αυτός από μόνος του ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να θεωρηθεί απαγορευμένο αυτό το ευαγγέλιο. Δεν νομίζετε?
Photo: Charity - Polyvios Stylianou
Tuesday, December 19, 2006
Internet Banking forever!
Εδώ και τουλάχιστον έξι χρόνια που κάνω μέσω internet όλες μου τις τραπεζικές συναλλαγές (και όχι μόνο) πρώτη φορά έμεινα ξεκρέμαστη! Ευτυχώς που οι κάρτες λήγουν τέλος μηνός δηλαδή. Γιατί αν έληγαν αύριο π.χ. ή σήμερα θα κατέληγα να πληρώνω τόκους υπερημέριας για το τίποτα!
Όπως και να έχει πάντως, το internet banking είναι μεγάλη ευκολία. Δεν το συζητώ καθόλου. Πληρώνω τα πάντα από εκεί. Τις κάρτες μου, προτού καν μου έρθει ο λογ/σμός αποφευγοντας έτσι καθυστερήσεις λόγω ταχυδρομείου και επιπλέον έξοδα, την ΔΕΗ μου, τον ΟΤΕ μου, την φορολογία εισοδήματος μου, κάνω τα εμβάσματα μου κτλ. Έχω χρόνια να πάω στην τράπεζα μέρα. Μόνο απόγευμα για να βγάλω χρήματα από το ΑΤΜ.
Από την άλλη πάλι ποτέ δεν φοβήθηκα να χρησιμοποιήσω την πιστωτική μου κάρτα για να αγοράσω κάτι από το internet. Προσπαθώ απλά να επιλέγω όσο πιο αξιόπιστα site για τις αγορές μου. Χρόνια τώρα που έχω αγοράσει ουκ ολίγα, ηλεκτρονικά κυρίως, είδη από το Internet, ποτέ δεν μου έχει συμβεί κανένα ευτράπελο. Εξάλλου είχα διαβάσει κάπου ότι επειδή οι τράπεζες θέλουν να προωθήσουν το ηλεκτρονικό εμπόριο, υπάρχει άμεση αντιμετώπιση κρουσμάτων σε περίπτωση καταγγελίας οποιασδήποτε συναλλαγής υπέρ του πελάτη.
Μου κάνει εντύπωση πάντως πως μερικοί επιμένουν να ταλαιπωρούνται στις ουρές στις τράπεζες, στον ΟΤΕ, στην ΔΕΗ κτλ για κάτι που μπορείς να κάνεις μέσα σε πέντε λεπτά απο το pc του σπιτιού σου χωρίς να κουνήσεις ρούπι.
Ο πρώτος λόγος νομίζω που το αποφεύγουν δεν είναι γιατί δεν ξέρουν να το χειρίζονται αλλά για λόγους ανασφάλειας.Μερικοί αισθάνονται ήσυχοι όταν παίρνουν στα χέρια τους απόδειξη. Ασχέτως που μετά από λίγο δεν θα ξέρουν ούτε αυτοί που θα την έχουν καταχωνιάσει-πετάξει.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το θέμα της εξοικείωσης με τον υπολογιστή και γενικότερα. Υπάρχουν πολλά άτομα που γνωρίζω που όχι μόνο δεν ξέρουν να χειρίζονται στοιχειωδώς έναν υπολογιστή αλλά δεν έχουν και καμιά διάθεση να μάθουν.
Και ο τρίτος είναι μάλλον γιατί συνηθίζουν να πληρώνουν καθυστερημένα τις υποχρεώσεις τους και κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να γίνει μέσω internet banking.
Οποιος και αν είναι ο λόγος, αξίζει τον κόπο κάποιος να αλλάξει κάποιες από τις συνήθειες του και να μάθει πέντε πράγματα με σκοπό να κάνει πιο εύκολη την ζωή του. Για τον μέσο άνθρωπο, σε αυτό εξυπηρετεί η τεχνολογία. Αφού έχουμε την τύχη να την έχουμε στα χέρια μας, καλό είναι να την εκμεταλευτούμε.
Copyright in the image is owned by the original artist, rights to reproduce or use the image may be obtained from www.CartoonStock.com .
Monday, December 18, 2006
Η θυσία της μάνας
Oil on canvas
92.4 x 73.7 cm
The Metropolitan Museum of Art, New York
Sunday, December 17, 2006
Berisha + science = incompatibility
Εγώ το μόνο που θα ήθελα να πω επιπλέον είναι ότι αν αυτό το γεγονός αγγίξει και τον Αλβανικό λαό να το δείξει έμπρακτα στις επόμενες εκλογές που θα κληθεί να ψηφίσει κυβέρνηση. Αν αυτός δεν κάνει αυτό που επιβάλλεται να γίνει, όσα post και να γράψουμε εμείς εδώ ή όπου αλλού, δεν πρόκειται νομίζω να γίνει τίποτα ουσιώδες.
Ελπίζω το μήνυμα να πάει στα μάτια και τα αυτιά αυτών που πρέπει. Γιατί τα παχύδερμα που τους κυβερνούν δεν πρόκειται να συγκινηθούν με οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια. Μόνο το μαύρισμα θα κάνει δουλειά πιστεύω.
Το κείμενο που ακολουθεί το έχει γράψει ο N.Ago σε σχόλιο του και το αγγλικό κείμενο παρακάτω είναι η μετάφραση αυτού από την Ergotelina.
Afterwards voting (12/12/2006) by the majority in the Parliament of Albania, the country does not have anymore the Academy of Scientists. In the late of night,the bill of the government has been voted on.Academy of Scientists" with 75 yes(!) 2 no and 3 present! Altoghether the Opposition, abstained from the process, protesting for this unprecedented event. Scientific, academic and educational community,implored considering this action as a crime against the science but the government insisted and managed finally to lock the doors of Inquiring Institutes that were active under the auspices of the Academy! The deputies of PBDNJ(Human Rights Party) Spiro Peii and Leonard Solis were those that voted against the bill.Leonard Demi (PD), Ymer Tola(PDK, Niko Nerenxi (PAA) declared present! I request, if this touches also your sensitivity and solidarity,you could help us making a report and spreading the news!So, the voice of protest, will strengthen and make the authoritarian governance in Albania, think well, before they finish definitely their horrendous action!
Saturday, December 16, 2006
Το ρόδι και η ροδιά!
"Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ' ένα ράσο τυλιγμένοι"
Τι είναι;
Το ξέρετε φαντάζομαι το εν λόγω αίνιγμα. Η απάντηση του είναι το το ρόδι που είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούσαν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Μετά τη Μεγάλη Λειτουργία της Πρωτοχρονιάς το πετούσαν με δύναμη στο κατώφλι για να σπάσει σε χίλια κομμάτια κι έλεγαν:
"Χρόνια Πολλά! Ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος!"
Δυο ερωτήσεις έχω να κάνω.
Το Ρόδι κρεμασμένο εκεί από το φθινόπωρο, δεν χαλούσε???
Εγώ που έχω ολόκληρη ροδιά έξω από το σπίτι, χρειάζομαι επίσης να πετάξω ρόδι για να έχω καλή τύχη ή καλύπτομαι από το δέντρο???!!!
Friday, December 15, 2006
Η αριθμολογία και το ταξίδι της ζωής...
Στον πρόλογο αναφέρει τα εξής:
Wednesday, December 13, 2006
Η αντρική συνωμοσία για τον γυναικείο οργασμό.
Μοιάζει να είναι μια εσκεμμένη απόκρυψη, μια αντρική συνωμοσία. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Γιατί είναι φανερό ότι δεν "ξεχάστηκε" να αναφερθεί κάτι επουσιώδες. Μιλάμε για την πιο σπουδαία σωματική ευχαρίστηση. Και δεν αναφέρετε καν. Ούτε καν με "ψιλά γράμματα".
Tuesday, December 12, 2006
Η "Αλλαγή" μου!
Μ’αυτόν τον τρόπο εμφανίζεται η δυστυχία. Κανένας δεν μπορεί να είναι βέβαιος για την επόμενη στιγμή.
Η ζωή αλλάζει διαρκώς. Η ζωή είναι αλλαγή. Μόνο ένα πράγμα είναι μόνιμο και αυτό είναι ίδια η αλλαγή. (Osho)
Άσχετο ( ή σχετικό μπορεί), άλλαξα λοιπόν! Μόλις πριν λίγο τελείωσα με το στόλισμα του δέντρου! Ήρθε η Ηλιαχτίδα κουβαλώντας τσάντες με στολίδια και στην ουσία εκείνη μου το στόλισε! Εγώ έβαζα που και που κανένα στολίδι, την περισσότερη ώρα παίζαμε με το μωρό, και επιδόθηκα κυρίως σε αυτό που ήξερα καλύτερα να κάνω (καθότι παντελώς ανίδεη από στολίσματα), στο να θαυμάζω!!
Είχαμε χώσει τους άντρες να στήσουν το δέντρο (τις βαριές δουλειές), την μουσική υπόκρουση είχε επιμεληθεί ο εργοδότης μου που όλως τυχαίως χωρίς να ξέρει ότι απόψε θα στόλιζα δέντρο μου έγραψε και εμένα ένα cd όπως κάνει σε φίλους του με διάφορα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και ευτυχώς (όχι ακόμα τουλάχιστον) δεν βγήκε αληθινή η ευχή του Reactor! Μου έπεσε όμως ένα ξωτικό και έσπασε το χέρι του!! Γούρι που λέει και η Ηλιαχτίδα!
Άντε και καλές γιορτές να έχουμε όλοι!!
Monday, December 11, 2006
Οι απαιτήσεις των σημερινών παιδιών
Sunday, December 10, 2006
Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και εγώ.
Φέτος δεν πρόκειται να στολίσω δέντρο απλά επειδή πρέπει ή επειδή ήρθε η ώρα. Μέχρι και σήμερα και δεν υπάρχει τίποτα στο σπίτι μου που να θυμίζει χριστουγεννιάτικη διακόσμηση εκτός από ένα αγιοβασιλιάτικο σκούφο που αγόρασα χθες ανάμεσα στα άλλα, από την καταναλωτική μανία που με είχε πιάσει.
Παρόλο που για κάποιο λόγο νιώθω μια ανεξήγητη προσμονή για τα Χριστούγεννα, δεν σκοπέυω να στολίσω δέντρο αν δεν νιώσω ότι θέλω να το κάνω και θα φχαριστηθώ όπως πρέπει την συγκεκριμένη διαδικασία. Που σημαίνει ότι μπορεί να φτάσουν παραμονές Χριστουγέννων και να μην έχω το έχω στολίσει ακόμα!
Κάθε χρόνο στολίζω (και ξεστολίζω φυσικά!) γύρω στα 3 δέντρα μίνιμουμ. Ένα στο σπίτι που μένω, ένα στο σπίτι στο χωριό που πάω τα σαββατοκύριακα και ένα αυτό της μαμάς μου που την βοηθάω (αυτό ευτυχώς δεν το ξεστολίζω!). Πέρσυ δε, βοήθησα και στο στόλισμα του δέντρου της εξαδέρφης μου!!
Παρόλο που κατά βάση ευχαριστιέμε την ασχολία αυτή (και την προηγούμενη-την αγορά στολιδιών) πρέπει μάλλον να το παράκανα.
Οπότε φέτος λέω να κάνω μια σχετική απότοξίνωση μιας και η διαδικασία αυτή κάθε άλλο παρά χαλαρωτική είναι. Είδικά όταν εργάζεσαι εκείνες τις μερες και πρέπει να στριμώξεις τις υποχρεώσεις όσο πιο πολύ μπορείς για να χωρέσεις και το στόλισμα του δέντρου. Αν και νομίζω πως φέτος ίσως κάποια "ψυχή" με κάνει να δω με άλλα μάτια την όλη διαδικασία!
Το πως έγινε και κατέληξε το στολισμένο έλατο να αποτελεί βασικό Χριστουγεννιάτικό σύμβολο βρίσκεται γραμμένο σε διάφορα site. Ενα από αυτά είναι και το παρακάνω:
Πότε, πώς και γιατί χρησιμοποιήθηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο σαν σύμβολο;
Τον 4ο αιώνα μ.Χ. η 25η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως η μέρα της Γέννησης του Χριστού και ταυτόχρονα σαν η πρώτη μέρα του χρόνου. Ωστόσο υπάρχουν μαρτυρίες ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν στη Ρώμη στις 25 Δεκεμβρίου από το 336. Κι η ίδια αυτή μέρα ήταν κι η Πρωτοχρονιά.
Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο ΄Αγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων.
Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές. Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ' ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της "Δωροθήκης"- του χώρου δηλαδή που σ'αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.
Για την Αγγλία ο Τσαρλς Ντίκενς, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ'ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, και το πασίγνωστο Κρίστμας Κάρολ, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.
Friday, December 08, 2006
Νοικοκυρές στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
"Οι Γιουγκοσλάβες νοικοκυρές έχουν ένα ευγενικό αλλά βρώμικο έθιμο: Ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους αν λερώσουν κάποιο."
Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Είναι ένα έθιμο που με τίποτα δεν θα μπορούσε να συμβαίνει στην Ελλάδα. Τα αλλεπάλληλα εγκεφαλικά σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν θέμα χρόνου! Εμείς εδώ δεν έχουμε τέτοιες ευαισθησίες!
Thursday, December 07, 2006
Τύχη. Υπάρχει?
2) Εμπιστεύεται το ένστικτό του.
3) Είναι αισιόδοξος.
4) Λέει συχνά: "Και μη χειρότερα!".
Προσωπικά θεωρώ ότι το "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" είναι πολύ σοφό. Με άλλα λόγια, η τύχη είναι στα χέρια μας!
Και ας με αποκαλώ συχνά γκαντέμω! Χαριτολογώ!!
Wednesday, December 06, 2006
Η πενταπλή δολοφονία του Αγρινίου και ο Χαρδαβέλλας!
Μα επιτέλους!!! Ας γίνει κάτι! Ή να σταματήσουν πια να ασχολούνται τα κανάλια με την πενταπλή δολοφονία του Αγρινίου, ή να πούνε επιτέλους την αλήθεια!! Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια αναμασήματα.
Καθώς ετοιμαζόμουν να την κάνω για νάνι, έπεσα πάνω στον Χαρδαβέλλα! Τι το 'θέλα? Με σύγχυσε βραδιάτικα. Είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με την πρόσφατη δολοφονία του Αγρινίου. Μαζί με αυτήν είχε ξεθάψει άλλη μία παρόμοια δολοφονία (και καλά) που έλαβε χώρα προ ετών και τις παρέθετε και τις δύο δίπλα δίπλα θέλοντας να βρει κοινά χαρακτηριστικά και κοινές απαντήσεις (!!!). Να μην αναφέρω τις άπειρες εικασίες που έκανε! Αλλά αφού κάνει αυτός και τον ακούει όλο το πανελλήνιο δεν δικαιούμε να κάνω και εγώ μία??? Ε! ναι! Θα την κάνω.Λοιπόν δεν ήταν αναίτια η δολοφονία αυτή! Υπήρχε αιτία. Για μένα είναι προφανής. Επί χρόνια ο δολοφόνος και ο συνεργός πατέρας του υπέφεραν από αυτό που λέγεται ανυπαρξία κράτους και νόμων. Επί χρόνια καταπατούσαν τα χωράφια τους από όπου περίμεναν να βγάλουν μερικές ψωροδεκάρες, τρόμαζαν τα ζώα τους, τους έβριζαν και τους τσαμπουκαλεύονταν οι όποιοι τυχαίοι περνούσαν από εκεί. Ζούσαν με ένα χρόνιο βραχνά στα σωθικά τους. Κανένας δεν ενδιαφερόταν. Αστυνόμευση δεν υπήρχε. Και τα χρήματα που απέφερε το κτήμα και τα ζώα τους δεν έφταναν με τίποτα για να προχωρούσαν σε ασφαλιστικά μέτρα (όλοι όσοι έχετε πάρε δώσε με δικηγόρους ξέρετε τι στοιχίζει μια απλή υπόθεση). Οι άνθρωποι απλά έφτασαν στα όρια τους. Και αφορμή στάθηκαν αυτοί οι πέντε ή κάποιος εξ αυτών των πέντε κυνηγών.
Όχι. Δεν τους δίνω δίκιο. Η αφαίρεση μιας άλλης ζωής δεν μπορεί να είναι αποδεχτή ποτέ αν δεν συναινεί και ο άλλος. Το ότι κατά γενική ομολογία ήταν ήσυχοι άνθρωποι δεν σημαίνει ότι δεν ήταν απλά άνθρωποι. Με κάθε αδυναμία που χαρακτηρίζει τον καθένα από εμάς. Όμως μέρος της ευθύνης αυτού του απαράδεκτου εγκλήματος έχουν επίσης και οι πέντε κυνηγοί (ατυχείς αντιπρόσωποι του συνόλου των κυνηγών) και κυρίως το ίδιο το κράτος. Και ας αποκρύπτουν εντέχνως όλοι αυτήν την βασική παράμετρο εστιάζοντας στα ατομικά ψυχογραφήματα των δραστών απορημένοι όλοι με το αποτέλεσμα και αναφωνώντας, μα πως έγινε, δεν είχαν εχθρούς, δεν είχαν προηγούμενα κτλ. Για κάθε δράση υπάρχει αντίδραση λένε. Ε! Κάποιοι δέχτηκαν δράση και αντέδρασαν. Τόσο απλοϊκά τα εξηγώ εγώ. Και καλύπτομαι από αυτήν μου την εξήγηση.Επίσης και από την εξήγηση του Manifesto.
Tuesday, December 05, 2006
Σας θυμίζει κάτι;
Μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα, ο άνθρωπος ήταν μόνος μέσα στην αχυρένια καλύβα του. Είχε μεγάλη παγωνιά κι ο άνθρωπος τουρτούριζε από το κρύο. Ένιωθε, ότι πλησιάζει η τελευταία του ώρα. Δεν είχε ούτε ένα ροκανίδι για ν' ανάψει φωτιά. Τα μεσάνυχτα, όταν ο άνθρωπος άρχισε να κοκαλιάζει από το κρύο, εμφανίστηκε μπροστά του ο Βούδας και είπε:
- Γιατί δε ρίχνεις στη φωτιά το άγαλμά μου;
Το ξύλινο άγαλμα βρισκόταν σε άλλη γωνιά δίπλα στον τοίχο. Ο άνθρωπος φοβήθηκε, σκέφτηκε πως είναι ο δαίμονας.
- Τι λες; Να κάψω το άγαλμα του Βούδα; Ποτέ!
Ο Βούδας γέλασε και είπε:
- Εάν με βλέπεις μέσα στο άγαλμα, τότε με χάνεις. Είμαι μέσα σου, όχι μέσα στο ξύλο. Δεν είμαι στο αντικείμενο προσευχής, είμαι μέσα σ' αυτόν που προσεύχεται. Εγώ τουρτουρίζω μέσα σου! Σε παρακαλώ, κάψε το άγαλμα!
Monday, December 04, 2006
Χριστιανισμός και Παγανισμός
- Γεννήθηκαν στις 25 Δεκεμβρίου ή σε κάποια πολύ κοντινή ημερομηνία.
- Μητέρα τους ήταν μια Παρθένος.
- Τόπος γέννησης τους ήταν κάποια σπηλιά ή υπόγεια κρύπτη.
- Υπέμειναν μαρτύρια για χάρη της ανθρωπότητας
- Φέρουν τα προσωνύμια Σωτήρας, Λυτρωτής, Μεσσίας, Θεραπευτής Φωτοδότης.
- Θανατώθηκαν από τις Δυνάμεις του Σκότους.
- Μετέβησαν στον Κάτω Κόσμο.
- Αναστήθηκαν όμως και άνοιξαν για την ανθρωπότητα το δρόμο προς την επουράνια ζωή.
- Ιδρυσαν κοινότητες αγίων και εκκλησίες όπου οι πιστοί δέχονταν το βάπτισμα.
- Τη μνήμη τους την τιμούσαν με γεύματα θείας κοινωνίας.
Sunday, December 03, 2006
Δεν γιορτάζουν όλοι τα Χριστούγεννα.
Saturday, December 02, 2006
Η υπερβολή στον έρωτα...
να σ'την φέρω θα 'ταν ευχαρίστηση.
^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
Είχα ελπίσει να πω πιο πολλά.
Ν' αγαπήσω πιο πολύ ποτέ δεν θα μπορέσω.
^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
Μεγάλα λόγια...
Όμως τι νόημα έχει ο έρωτας αν δεν υπερβάλεις?
Πως θα προσδοκάς αν δεν σου τάξουν?
Πως θα φτάσει στα αυτιά σου το έλάχιστο αν δεν ακούσεις το τεράστιο?
Μου αρέσει να υπερβάλει ο έρωτας μου. Στα πάντα. Στα λόγια, αλλά κυρίως στις πράξεις. Είναι στο μόνο πράγμα που μου αρέσει η υπερβολή. Στον έρωτα.
Οπουδήποτε αλλού την απεχθάνομαι.
Friday, December 01, 2006
Μπήκε ο Δεκέμβρης...Έρχονται Χριστούγεννα!!
Wednesday, November 29, 2006
Η αληθινή έννοια της μοιχείας.
Η πρωταρχική έννοια της μοιχείας είναι το να κάνεις έρωτα με κάποιον άλλον από εκείνον με τον οποίο είσαι παντρεμένος. Η αληθινή έννοια της λέξης όμως είναι το να κάνεις έρωτα όταν δεν είσαι ερωτευμένος.
Ο άλλος άνθρωπος μπορεί να είναι ο σύζυγος σου ή η γυναίκα σου, αν όμως δεν είσαι ερωτευμένος, τότε το να κάνεις έρωτα μαζί του είναι μοιχεία.Κι ο άνθρωπος είναι ένα σύνθετο φαινόμενο. Σήμερα μπορεί να είσαι ερωτευμένος με τη σύζυγο σου – ναι, ξέρω πως είναι δύσκολο και σπάνιο, συμβαίνει όμως – και τότε, το να κάνεις έρωτα μαζί της είναι προσευχή, είναι λατρεία, είναι επικοινωνία με το θεό. Κι αυτή η επικοινωνία μπορεί να συμβεί ακόμα και με μια γυναίκα με την οποία δεν είσαι παντρεμένος. Κι αν υπάρχει έρωτας, τότε δεν είναι μοιχεία. Αν όμως δεν υπάρχει έρωτας, τότε ακόμα και αυτό που κάνεις με την ίδια σου τη σύζυγο, είναι μοιχεία.
Κάτι τέτοια έλεγε και τον διώχνανε από παντού!
Όπως και να έχει, ίσως και εγώ να σας γίνω βαρετή παραθέτοντας συνέχεια αποσπάσματα από ομιλίες του, όμως αυτός ο άνθρωπος περιέγραψε με λέξεις πολλά από αυτά που ήδη υπήρχαν μέσα μου και δεν θα μπορούσα ποτέ να τα εκφράσω τόσο απλά και περιεκτικά.Tuesday, November 28, 2006
Ομορφιά. Ευλογία ή κατάρα?
Μετά από μια συζήτηση που είχαμε με μια φίλη, σχετικά με την εξωτερική εμφάνιση, μου ήρθε στο νου πάλι, αυτό το αιώνιο θέμα της ομορφιάς. Όντας σχετικά εμφανίσιμη, δεν χρειάστηκε ποτέ να αντιμετωπίσω την απόρριψη εξαιτίας της εξωτερικής μου εμφάνισης και ούτε μπορώ να νιώσω ή να καταλάβω επακριβώς πως είναι να σου συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Ο Όσκαρ Ουάϊλντ είχε γράψει για αυτό στο βιβλίο του «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι» : «Η ομορφιά είναι ανώτερη από την διάνοια γιατί απλά είναι αυταπόδεικτη» και έχει δίκιο. Γιατί δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Ο άλλος βλέπει και παίρνει το μήνυμα. Το αν είναι καλό ή κακό το μήνυμα που θα πάρει είναι βεβαίως σχετικό.
Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ στο βιβλίο του «Οι κλέφτες τη ομορφιάς» ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με αυτό το θέμα και λέει εν ολίγοις ότι η ομορφιά τρέφεται από τα μάτια των άλλων και ότι αν κάτι όμορφο το απομονώσεις είναι καταδικασμένο να μαραθεί και να ασχημύνει.
Θα ήταν ψέμα να πω ότι η ομορφιά δεν ανοίγει πόρτες, δεν κάνει πιο εύκολα τα πράγματα για αυτούς που είχαν την τύχη να γεννηθούν όμορφοι εξωτερικά. "Η ομορφιά είναι μια υπόσχεση ευτυχίας", λέει ο Νίτσε. Αλλά μέχρι εκεί.
Γιατί η ομορφιά , όσο εύκολη κάνει την ζωή άλλο τόσο δύσκολη την κάνει. Τι θέλω να πω? Κάποιος όμορφος συνήθως παίρνει πράγματα από την ζωή χωρίς να προσπαθήσει ιδιαίτερα. Αυτό τον κάνει και επαναπαύεται στις δόξες του και δεν βλέπει ποια είναι η αληθινή αξία του καθενός μας με αποτέλεσμα συνήθως να μην δίνει στους άλλους. Μόνο να παίρνει. Ουκ ολίγες φορές μου έχουν πει άντρες φίλοι ότι η ερωτική συνεύρεση με μια όμορφη γυναίκα κατέληγε συνήθως σε φιάσκο μιας και ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτό που προσδοκούσαν. Η συνήθεια να παίρνει χωρίς να δίνει την ακολουθούσε ως το κρεβάτι.
Έπειτα συμβαίνει η ομορφιά να σε μπερδεύει κατά κάποιο τρόπο. Αυτό μου το είχε πει μια μέρα πριν χρόνια ένας γνωστός μου. Δηλαδή, όταν βλέπεις τους άλλους να «τρελαίνονται» για σένα κάπου αρχίζεις να αναρωτιέσαι και να νομίζεις ότι είσαι κάτι παραπάνω από τους άλλους. Σου δίνεται η ευκαιρία να επιλέξεις. Πράγμα που μπορεί φαινομενικά να μοιάζει καλό, όταν όμως το καλοεξετάσεις, δεν είναι. Όσο περισσότερες φορές καλείσαι να επιλέξεις τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να κάνεις λάθος. Ένας άνθρωπος που η ομορφιά του δεν βγάζει μάτι, είναι τουλάχιστον σίγουρος για ένα πράγμα. Ότι ο άνθρωπος που είναι δίπλα του δεν είναι εκεί για την εξωτερική του εμφάνιση.
Από την άλλη, όπως λέει και ο Ουγκώ, «Οι γυναίκες παίζουν με την ομορφιά τους, όπως τα παιδιά με τα μαχαίρια. Τελικά πληγώνονται.» Γιατί όπως και να το κάνουμε η εξωτερική ομορφιά είναι κάτι πολύ εφήμερο και ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του πάνω σε όλους ανεξαιρέτως.
Εμένα πάλι σχεδόν πάντα μου τραβούν την προσοχή οι άντρες που δεν ήταν αντικειμενικά όμορφοι. Και όσους όμορφους άντρες έτυχε να γνωρίσω ήταν απογοητευτικοί στην συνέχεια. Ήταν τόσο μα τόσο ρηχοί που το ενδιαφέρον να τους γνωρίσεις εξαντλούνταν πολύ γρήγορα. Μπορεί να ήταν τυχαίο βέβαια.
Ανέφερα αρκετές ρήσεις σε αυτό το post. Τις δύο παρακάτω όμως θέλω να τις αφιερώσω εξαιρετικά, σε αυτήν που μου έδωσε την αφορμή ανοίγοντας μου την καρδιά της. Ξέρω, δεν είμαι καλή στα λόγια, αλλά για κάποιον που διαβάζει πίσω από αυτά θα καταλάβει τι αισθάνομαι, έστω και αν δυσκολευτεί.
Η φωνή της αληθινής ομορφιάς ηχεί πολύ σιγά και διεισδύει μόνο στα πιο ευαίσθητα αφτιά.
Δεν υπάρχουν μη όμορφες γυναίκες: υπάρχουν μόνο γυναίκες που δεν ξέρουν ότι είναι όμορφες.
Monday, November 27, 2006
Τα παιχνίδια σε κάνουν να ξεχνάς τον εαυτό σου.
Sunday, November 26, 2006
Cogito ergo sum – σκέφτομαι άρα υπάρχω
Friday, November 24, 2006
Εσύ έχεις?
Ο Νασραντίν είπε: "Ξέρω μερικούς ανθρώπους που έχουν σπίτια με πεντακόσια δωμάτια."
Ο πλούσιος είπε: "Εχω δύο γήπεδα του γκόλφ, με δέκα οκτώ τρύπες, τρεις πισίνες και πάρα πολλά στρέμματα εύφορης γης."
Ο Νασραντίν απάντησε: "Ξέρω κάποιον στην γειτονική πόλη που, που έχει δύο γήπεδα γκολφ και τρεις πισίνες."
Ο πλούσιος είπε: "Μέσα στο σπίτι?"
Ο Νασραντίν είπε: " Άκου, μπορεί να έκανες πολλά χρήματα, αλλά και εγώ δεν τα κατάφερα άσχημα. Εχω γαϊδούρια, άλογα, γουρούνια, βουβάλια, αγελάδες, κότες"
Ο άλλος άρχισε να γελά και είπε: " Νασραντίν, πολλοί άνθρωποι έχουν γαϊδούρια, άλογα, αγελάδες, άλογα, κότες..."
Ο Νασραντίν τον σταμάτησε στην μέση και είπε: " Μέσα στο σπίτι?"
Thursday, November 23, 2006
Η αγάπη είναι εύθραυστη...
Wednesday, November 22, 2006
Μια απογοητευτική εργασιακή σχέση...
Από την αρχή το είδα με καλό μάτι αυτό μόνο και μόνο γιατί υπέθετα ότι τουλάχιστον δεν θα χρειάζεται να μένω κάποιες φορές παραπάνω για να τελειώσω κάτι που ήταν επείγον να ετοιμαστεί.
Ετσι λοιπόν τις δύο πρώτες εβδομάδες έμενα παραπάνω τουλάχιστον μισή ώρα κάθε μέρα για να παραδίνω και να εξηγώ τις δουλειές που έπρεπε να γίνουν. Στην αρχή δε, άφηνα επίτηδες δουλειά που μπορούσε να γίνει απόγευμα, με επεξηγηματικά χαρτάκια, μόνο και μόνο για να μπορέσει να μπει στο πνεύμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Το τηλέφωνο δε, στο σπίτι ή στο κινητό δεν περνούσε μέρα που να μην χτυπήσει.
Η κατάληξη?
Η δουλειά μου φυσικά και δεν μειώθηκε (δεν περίμενα εξάλλου κάτι τέτοιο). Αντίθετα αυξήθηκε. Γιατί ότι λάθος γινόταν το απόγευμα αναγκαζόμουν να το διορθώνω το πρωί. Και το να διορθώνεις κάτι είναι πολύ πιο χρονοβόρο από το να το κάνεις μιας εξαρχής ο ίδιος.
Αποφεύγει να εκφράσει την οποιαδήποτε απορία έχει στους προϊσταμένους της με αποτέλεσμα να χτυπάει το τηλέφωνο μου για απορίες του στυλ πώς να φτιάξει ένα πίνακα του excel ενώ αυτός που θέλει τον πίνακα βρίσκετε στο δίπλα γραφείο της. Πράγμα που επίσης δεν θα με πείραζε να απαντήσω αν ήταν κάτι που μπορούσε να το ξέρω με την επιφοίτηση και όχι ρωτώντας και εγώ όπως θα έκανα αντίστοιχα στην θέση της.
Όταν προσπάθησα με τρόπο να τις υποδείξω κάποια λάθη της θίχτηκε τόσο πολύ και έφτασε στο σημείο να συνωμοσιολογήσει και να υπαινιχθεί, εκτός του ότι είμαι κακιά που δεν κατανοώ ότι είναι καινούργια ότι δεν ήξερε, ότι χίλια δυο ότι, ότι η επεξήγηση μου για τις δουλειές που τις παραδίδω είναι εντελώς ελλειμματική επίτηδες!!! Για τις δουλειές που δεν τις ανέθεσα εγώ και έκανε επίσης λάθος δεν έχει να πει φυσικά ότι έφταιγε ο προϊστάμενος που της έκανε ελλειμματική επεξήγηση!
Και έτσι τώρα βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να κόψω τις πολλές «διαπροσωπικές». Πάνε περίπατο τα μου είπες σου είπα. Και για κάθε επίλυση διαφορών από εδώ και στο εξής αρμόδιοι να είναι οι προϊστάμενοι!
Ε! Όχι και ελλειμματική επεξήγηση με τόσες εργατοώρες που χαράμισα για να της εξηγώ ως και τι είναι ένας ισολογισμός! Αυτό δεν το δέχομαι!
Αφιερωμένο!
Ευφυΐα σημαίνει δυνατότητα να ανταποκρίνεσαι, επειδή η ζωή είναι ρευστή. Πρέπει να είσαι ξυπνητός και να βλέπεις τι σου ζητάει, ποια είναι η πρόκληση σε κάθε περίσταση. Ο ευφυής άνθρωπος συμπεριφέρεται σύμφωνα με την περίσταση και ο ανόητος σύμφωνα με τις έτοιμες απαντήσεις. Ο ανόητος άνθρωπος φοβάται να εμπιστευτεί τον εαυτό του. Ο ευφυής εμπιστεύεται την ενόραση του, εμπιστεύεται το ίδιο του το είναι. Αγαπάει και σέβεται τον εαυτό του. Ο μη ευφυής άνθρωπος σέβεται τους άλλους.
Tuesday, November 21, 2006
Μια φωτεινή εξαίρεση...
Μια φωτεινή εξαιρέση εξ αυτών είναι ο γιατρός Παρμενίων Ζησόπουλος (Μαιευτήρ - Χειρουργός - Γυναικολόγος ) ο οποίος με δική του πρωτοβουλία δημιούργησε το site www.gyn.gr στο οποίο εδώ και χρόνια απαντά καθημερινά όλες τις ερωτήσεις και απορίες γυναικολογικής φύσεως που μπορεί να έχει μια γυναίκα (ή και άντρας ενίοτε).
Παρακάτω παραθέτω μια τέτοια ερώτηση που του έγινε ένα χρόνο πριν περίπου (15 Νοέμβριος 2005 ) από ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να κάνει παιδί ανεπιτυχώς παρόλες τις θεραπείες που του είχαν υποδείξει και ακολούθησε.
Είμαι σίγουρη ότι θα σας συγκλονίσει η ειλικρίνεια, το ενδιαφέρον του και η ζεστασιά της απάντησης του, που δύσκολα συναντάτε πια στην ζωή μας πόσο μάλλον σε μια απρόσωπη διαδικτυακή ερωταπόκριση.
Μαιευτήρ - Χειρουργός - Γυναικολόγος
Πηγή www.gyn.gr