Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Wednesday, November 24, 2010

Μη λιθοβολείτε τους απέχοντες. Τελούν άκρως πολιτική πράξη.

Πολλά ειπώθηκαν για την αποχή όλο αυτό το διάστημα μετά τις εκλογές και ο καθένας έχει την δική του άποψη του τι μπορεί να σημαίνει και τι είδους άνθρωποι ήταν αυτοί που απήχαν. Διαβάζοντας το  τελευταίο post  της εξαιρετικής  x-psilikatzou  το οποίο στην ουσία καταδικάζει ως απαθείς όλους τους απέχοντες, αισθάνθηκα την ανάγκη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου ως πολίτη που τον νοιάζει πραγματικά το τι μέλλει γενέσθαι και η ενέργεια μου αυτή κάθε άλλο παρά αποτέλεσμα απάθειας ήταν! Ήταν η μόνη μου πραγματικά επιλογή σε αυτόν τον τόπο που ζω αυτή ειδικά την χρονική περίοδο.
Θα αναδημοσιεύσω δύο post του πολυαγαπημένου blogger  Phivou τα οποία καλύπτουν την θέση μου πέρα για πέρα και θέλω να πιστεύω  όχι μόνο  την δική μου.

Η αποχή σαν όπλο   20/6/2005
Μπορείς, να πεις ότι δεν συμφωνείς μ' αυτά που σού σερβίρουν

Χρόνια σας το κοπανάω ότι ο μόνος τρόπος να φύγει αυτό το σύστημα, πουλημένοι πολιτικοί, σαπίλα ιδέες, δικομματισμός, εκπροσώπηση της πλάκας, δεν είναι η κόντρα - έτσι κι αλλοιώς πάντα οι αδύνατοι θάμαστε - αλλά η αδιαφορία. Τού γυρνάς την πλάτη και το αφήνεις να χτυπιέται μόνο του στη γωνιά του.

Και να που τα γεγονότα έρχονται να με δικαιώσουν: στην Ιταλία, 12 Ιουνίου, δημοψήφισμα για την τεχνητή γονιμοποίηση. Αναγκάστηκαν να το ακυρώσουν, λόγω ασήμαντης συμμετοχής του κόσμου (μόνο 20%)!

Και δε λέω, εδώ δε συμφωνώ με τη μη συμμετοχή, διότι το δημοψήφισμα είναι αληθινή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, δεν έχει καμιά σχέση με τις εκλογές. Δεν συμφωνώ ούτε με το τι εκφράζει αυτή η αποχή - στην πραγματικότητα, άκρατο συντηρητισμό, αφού την αποχή αυτή υποκινούσε η καθολική εκκλησία. Δεν είναι το περιεχόμενο που με ενδιαφέρει, αλλά ο μηχανισμός. Είναι το γεγονός ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν, αν ο κόσμος δεν συμμετέχει. Γι'αυτό μιλάμε.

Αυτή είναι η μέθοδος!

Licence to Kill  26/08/2007
Ο Κυρίαρχος Λαός στα παραμύθια της Χαλιμάς


Αν πας να ψηφίσεις, θεωρώ ότι είσαι αφελής.
Αν ψηφίσεις τους δυο που με το 90% τους καταστρέφουν εδώ και δεκαετίες τη χώρα, θεωρώ ότι είσαι ανόητος.

Αν συνειδητά επιλέξεις έναν απ'τους δυο, γιατί πιστεύεις ότι είναι ικανοί και σωστοί, θεωρώ ότι είσαι επικίνδυνος βλάκας!


Οπως και νάχει, μπαίνοντας πίσω απ'την κουρτίνα, ανανεώνεις their Licence to Kill! 
  
Σε ένα τρίτο του post  εξηγεί γιατί θεωρεί πως η αποχή δίνει ένα ξεκαθαρο πολιτικό μήνυμα (πράγμα που έχουν  μυριστεί όλοι οι πολιτικοί μας)  το οποίο καταλήγει με την εξής φράση:
"Και μη λιθοβολείτε τους απέχοντες. Τελούν άκρως πολιτική πράξη. Οσοι τουλάχιστον καταλαβαίνουν τι κάνουν!"

Tuesday, November 09, 2010

Η αποχή δεν είναι απάθεια.

Και όσοι δεν το κατάλαβαν ήρθε ο καιρός να το καταλάβουν.


Θυμήθηκα ένα  post που είχε κάνει ο εξαίρετος blogger  Cyrus (μας λείπει) πριν περίπου ένα χρόνο με τίτλο Οργισμένοι μεν, απαθείς δε...  στο οποίο καταδίκαζε την αποχή ως μια ανύπαρκτη πολιτική στάση. Εξαιρετικό post το οποίο πλαισιωνόταν από εξίσου ενδιαφέροντα σχόλια. Αξίζει να διαβαστεί.

Δύο πράγματα έχω να πω σήμερα για αυτό το θέμα που είναι για άλλη μια φορά και πάλι επίκαιρο.

Πρώτο,  ότι τελικά η αποχή τους προβλημάτισε ΟΛΟΥΣ τόσο ΠΟΛΥ που άρχισαν ΟΛΟΙ να ανησυχούν και να επανεξετάζουν  την στάση τους. Κατα την άποψη μου αυτό από μόνο του είναι τεράστια πρόοδος.
Δεν σημαίνει λοιπόν η αποχή μόνο απάθεια. Σημαίνει πολλά περισσότερα. Αλλά κυρίως δίνει ένα μήνυμα στους πολιτικούς. "Εμένα δεν με έχεις και χρειάζεται να προσπαθήσεις περισσότερο για να με κάνεις δικό σου" .
Βγαίνει ο Σγουρός και μέσες άκρες λέει "καλώ όλους όσους για τους δικούς τους λόγους δεν προσήλθαν στις κάλπες να το κάνουν αυτή την  φορά γιατί εσείς είστε η δύναμη μας...", και λέω εγώ... και γιατί να δώσω σε εσένα δύναμη? ή στον κάθε ένα που την ζητάει αλλά δεν την αξίζει?

Βγαίνει η Φοζενμπερκ (ούτε ξέρω πως την λένε και βαριέμαι να την γκουγκλάρω κιόλας για να την γράψω σωστά)  και  μας λέει επίσης  μέσες άκρες ότι  όποιος απέχει δεν θα έπρεπε να έχει ίσα δικαιώματα με αυτόν που ψηφίζει. Σώπα ρε μανταμίτσα! Επειδή δεν θέλω να συμμετέχω στην βρωμιά σας θα με τιμωρήσεις και από πάνω?

Βγαίνει ένας άλλος, Βορίδης και λέει τις δικές τους απαξιωτικές ιδέες για όλους αυτούς που δεν τους έκαναν την τιμή να πάρουν μέρος σε αυτό το τσίρκο που το λένε εκλογές και το μόνο που του λείπει είναι ο κλόουν. Ολα τα ζώα είναι παρόντα.

Τους ένοιαξε όλους η αποχή. Γιατί θέλουν να μας έχουν μαντρωμένους και σημαδεμένους με ταμπέλες. Όταν δεν εντάσσεσαι στο σύστημα αυτό φοβούνται. 

Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω σχετικά είναι ότι το σχόλιο που είχα κάνει τότε  σε εκείνο το post  με εκφράζει απόλυτα μέχρι σήμερα. Το αντιγράφω ξανά εδώ:

Δεν πρόκειται να πάω να ψηφίσω γιατί έτσι απλά θα πω το προφανές. Το ότι "Δεν με εκφράζει κανείς σας". Δεν θα ψηφίσω κάποιον με μισή καρδιά μόνο και μόνο για να έχω ήσυχη την συνείδηση μου ότι εξάσκησα το δικαίωμα της ψήφου.

Για μένα πλέον οι πολιτικοί και η πολιτική στην χώρα μας είναι σαν κάποιους ατάλαντους ηθοποιούς που αποφασίζουν μια στο τόσο όποτε το θυμηθούν να ανεβάσουν μια παράσταση στην οποία πρέπει και εγώ να δώσω το παρόν και ας μην μου αρέσει.
Ε! Αυτή τη φορά, απλά δεν θέλω να είμαι μέσα στο κοινό τους...

Η (μεγάλη) αποχή ίσως φέρει την αλλαγή... 


Ένα πολύ εύστοχο σχετικό άρθρο από την Μαρία Χούκλη στο ProtagonΑπέχω, άρα υπάρχω. Διαβάστε το.

Thursday, November 04, 2010

Απέχω. απέχω, απέχω και θα απέχω...

Παρατηρώ την προεκλογική διαδικασία και αναρωτιέμαι πραγματικά...
Υπάρχει κανείς που παίρνει στα σοβαρά όλους αυτούς τους ανθρώπους που εμπλέκονται ενεργά στα κοινά του τόπου μας?
Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι πραγματικά κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο για τον τόπο του την επόμενη μέρα?

Όσον αφορά την περιφέρεια μου, βλέπω ότι αυτή την φορά θέτουν υποψηφιότητα κάτι απίθανα άτομα, κάποιοι που ποτέ πριν  δεν είχα ακούσει να πάρουν μέρος έστω σε μια πολιτική συζήτηση, κάποιοι που αν μου ζητούσαν να  τους περιγράψω με μια λέξη αυτή που θα τους χαρακτήριζε στο έπακρο θα ήταν μόνο μία: ατομιστές.
Πως λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να με πείσουν σήμερα ότι τους ενδιαφέρουν τα κοινά αυτού του τόπου και η πρόοδος όλων μας?

Προσωπικά απέχω και θα απέχω από κάθε εκλογική διαδικασία μέχρι να παρουσιαστεί αυτό το κάτι που θα με κάνει να νιώσω ότι αξίζει έστω τον κόπο να πάω μέχρι την κάλπη.
Σε όλους αυτούς που με κατακρίνουν για αυτήν μου την στάση λέγοντας μου ότι απαξιώνω το ιερό δικαίωμα μου (όχι υποχρέωση έτσι?) της ψήφου, που γι΄αυτό αγωνίστηκαν γενιές και γενιές ανθρώπων έχω απλά να πω ότι ευχαρίστως να το ασκήσω όταν θα έχει κάποιο νόημα.  Στην χώρα που ζούμε φαίνεται ότι η ψήφος έχει απαξιωθεί εντελώς γιατί η πλειοψηφία την πουλάει έναντι κάποιου τιμήματος και μας ζητείται μόνο όταν δεν έχει σημασία πραγματικά ποιος θα εκλεγεί μιας και στο τέλος όλοι τα ίδια θα κάνουν.

Πιο περίτρανη απόδειξη από αυτό που ζήσαμε πρόσφατα όλοι μας δεν υπάρχει. Πάντα μας τάζανε τον ουρανό με τα άστρα πριν τις εκλογές και μετά κάνανε ο καθένας τα δικά του, αλλά ποτέ τα εντελώς αντίθετα από αυτά που είχαν προαναγγείλει και ειδικά για άκρως σημαντικά ζητήματα. Ούτε καν λοιπόν σε αυτήν την περίπτωση δεν είχαν την ευθιξία να ενημερώσουν τον κόσμο και να του δώσουν το δικαίωμα μέσα από ένα δημοψήφισμα να πάρει μέρος της ευθύνης για την τύχη του. Τι νόημα έχει λοιπόν να ψηφίζω όταν μετά τις εκλογές πάνε όλα περίπατο και κάνουν ότι θέλουν μόνο και μόνο γιατί πριν μήνες κάποια πλειοψηφία τους επέλεξε να κυβερνήσουν? Οι άλλοι που δεν τους ψήφισαν πως ακριβώς εκπροσωπούνται μετά? 

Πραγματικά νιώθω ότι αυτό το δικαίωμα της ψήφου είναι εικονικό. Σαν να μην υπάρχει. Εξαφανίστηκε  με τα χρόνια περίπου  όπως εξαφανίστηκαν μέσα σε μια βραδιά τόσα και τόσα δικαιώματα μας και κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται. Μήπως τελικά το πολίτευμα μας δεν είναι δημοκρατία και δεν μας το λένε για να μην μας τρομάξουν? Μάλλον...

Μέχρι να ξυπνήσουμε λοιπόν από το λήθαργο τι να μας ευχηθώ?
Καλός μας μεσαίωνας?
Μια χαρά μου ακούγεται...