Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Friday, June 29, 2007

Η τσάντα του Πάπα!!!


Ο Πάπας πήγε ταξίδι στους Αγίους Τόπους.
Την τελευταία μέρα, πήγε στο όρος των Ελεών και έκανε την προσευχή του. Κατέβαινε το λόφο με όψη πολύ άγια και επίσημη, με το λιβανιστήρι να κουνιέται κρεμασμένο στο χέρι του.
Ένας ομοφυλόφιλος, που τον παρακολουθούσε από απόσταση, τον πλησίασε, τράβηξε απαλά το μανίκι του και του είπε:
" Γεια σου, χρυσή μου, η τσάντα σου έχει πιάσει φωτιά!"


Αφιερωμένο στον Ασκάρδαμυκτί που μας φεύγει για το Άγιο Όρος την Κυριακή!
Του έκανα χώρο, γιατί του ζήτησα την άποψη του για το αν θεωρεί σωστό το άβατο των γυναικών εκεί!
Τον περιμένω να μου πει!

Thursday, June 28, 2007

Συγχαρητήρια!!!

Μπορούμε να συνεχίσουμε στο ίδιο τέμπο! Μια χαρά πάμε!


Πρέπει όλους τους μήνες του έτους να πληρώνουμε πυροσβέστες για να μην είναι ποτέ αρκετοί όταν πιάσει φωτιά.

Στην δική μου περιοχή, έχουν διαμορφώσει ένα υπερυψωμένο μέρος, κάτω από δύο δέντρα, με θέα την θάλασσα, σε καφενείο. Ναι! Έφτιαξαν ένα λυόμενο, έβαλαν τηλεόραση,ψυγείο, τραπεζάκια κήπου και καρέκλες ασορτί και φυσικά τάβλι! Πιθανόν να υπάρχει και τράπουλα αλλά δεν την έχω δει. Μην πω και ψέμματα!


Δεν πρέπει ποτέ να τιμωρήσουμε τον εμπρηστή! Αλίμονο!! Πότε το κάναμε να το κάνουμε και τώρα? Θα χαλάσουμε την παράδοση! Αντιθέτως μπορούμε πάντα να αναρωτιόμαστε πως γίνεται και πιάνουν όλες μαζί οι φωτιές με ελάχιστη διαφορά ώρας η μια από την άλλη!

Για κερασάκι στην τούρτα, μπορούμε να βλέπουμε ατάραχοι στην τηλεόραση μας, δροσιζόμενοι από το a/c μας, να καίγονται τα τελευταία εναπομείναντα δάση μας και από την άλλη να παραπονιόμαστε για τα 40αρια που χτυπάει ο υδράργυρος.

Well done! It can't be better!
Μια εικόνα που αν συνεχίσουμε με αυτό το σκεπτικό τα παιδιά μας θα μπορούν να την δουν μόνο σε φωτογραφία...

Wednesday, June 27, 2007

Το πολύ το κύριε ελέησον...


Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας ναύτης. Η θάλασσα τον έριξε σε ένα νησί μαζί με μια νυμφομανή. Τελικά, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κατέληξε σε μια συμφωνία μαζί της: Μια μέρα την εβδομάδα θα έπαιρνε ρεπό, για να αναλάβει τις δυνάμεις του.

Ξαφνικά, μια μέρα, κοίταξε πέρα στην θάλασσα και είδε έναν άντρα πάνω σε μια σχεδία, που και εκείνος προφανώς είχε ναυαγήσει. Σκέφτηκε ότι επιτέλους θα βρει κάποια ανακούφιση στους μόχθους του με την νυμφομανή και άρχισε να κολυμπάει προς τα μέσα, για να χαιρετήσει τον νεοφερμένο.


Ο καινούργιος έδειχνε αρκετά θηλυπρεπής και σαν επιβεβαίωση ακούει να του λέει :
"Γεια σου γλυκέ μου, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω!".
Οπότε ο ναύτης φωνάζει: "Θεέ μου, πάνε και οι Κυριακές μου!".

Tuesday, June 26, 2007

Τα κράνη και οι γυναικείες τρίχες!

Τώρα με τα νέα μέτρα του ΚΟΚ πήγα και αγόρασα ένα ευάερο και ευήλιο κράνος να φοράω.
Και πριν είχα αλλά μου έπεφτε κάπως βαρύ και σπανίως το φορούσα. Μόνο σε περίπτωση που ήθελα να κινηθώ σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας εκτός πόλεως. Δηλαδή σχεδόν ποτέ, γιατί το μηχανάκι μου το χρησιμοποιούσα μόνο καλοκαίρι και μόνο εντός πόλεως που οι ταχύτητες είναι έτσι και αλλιώς μικρές. Παρόλα αυτά δεν τον γλίτωσα τον τράκο όπως είχα γράψει και εδώ πριν ένα χρόνο περίπου.

Τώρα όμως το φοράω πάντα, και διαπίστωσα αυτό που όλοι μου έλεγαν! Ότι τελικά και αυτό είναι θέμα συνήθειας!
Το μόνο κακό είναι ότι είναι απίστευτα σπαστικό όταν οι δουλειές που έχεις να κάνεις είναι σε απόσταση 200 μέτρων η μια από την άλλη και πρέπει κάθε τόσο να το βγάζεις και να το βάζεις!

Κατά τ' άλλα να δώσω μια συμβουλή στις γυναίκες λάτρεις των δίτροχων γενικότερα που μπορεί να ανησυχούν για τα μαλλιά τους μην τυχόν και στραπατσαριστούν με το κράνος.
Προτείνω να δοκιμάσουν να έχουν ένα χτένισμα που να είναι όσο το δυνατόν πιο φυσικό, να φαίνεται και να είναι υγιές η τρίχα έτσι ώστε ακόμα και να χωθεί όπως όπως μέσα σε ένα κράνος να μην χάσει την φόρμα της όταν το βγάλουμε. Όσο λιγότερα προϊόντα styling βάζουμε πάνω στα μαλλιά μας τόσο το καλύτερο για μας. Και πάντα υπάρχει ένα κούρεμα και ένα χτένισμα που μπορούμε να κάνουμε για να φαίνεται το μαλλί μας φυσικά χτενισμένο!

Προσωπικά είχα περάσει από εκείνο το στάδιο που κάποιος κομμωτής-τρια κάποια στιγμή με έπεισε ότι το χρώμα το μαλλιών μου δεν μου πάει και θα έπρεπε να το αλλάξω. Και πράγματι έτσι έγινε και για χρόνια έβαφα τα μαλλιά μου διάφορα χρώματα. Μέχρι και ξανθές ανταύγειες έκανα. Και ήταν οι μόνες που μετάνιωσα οικτρά. Οχι γιατί δεν ήταν καλές. Μια χαρά φαίνονταν. Μου ρήμαξαν όμως τα μαλλιά. Αυτό το ντεκαπάζ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καίει την τρίχα! Και γιατί παρακαλώ?? Σε εκείνη ακριβώς την φάση που συνειδητοποίησα σε τι γαϊτανάκι είχα μπει (βαφή, ρίζα, ρεφλέ, ντεκαπάζ, κτλ) αποφάσισα ότι "αυτός που θα σταθεί σε μια τρίχα" δεν κάνει για μένα! Και αυτό είναι μια γενικότητα που αφορά και πολλά άλλα θέματα της γενικότερης εμφάνισης μου και δεν αφορά μόνο το χρώμα των μαλλιών μου.
Μπορεί τώρα πια να μην τραβάει την προσοχή το μαλλί μου αλλά το να νιώθω τα μαλλιά μου όμορφα στο κεφάλι μου και όχι σαν χόρτα είναι ανεκτίμητο!

Monday, June 25, 2007

Can We Replace Women?

Γιατί ακόμα στη συνείδηση των ανθρώπων κυριαρχεί ακόμα σαν πληροφορία ότι στον υιό του AIDS είναι πιο ευάλωτη η ομάδα των ομοφυλοφίλων αντί αυτή των γυναικών όπως είναι στα αλήθεια?
Φυσικά αυτό δεν χρειάζεται να στο πει κανείς για να το καταλάβεις, αφού μια γυναίκα υποφέρει καθ' όλη την διάρκεια της ζωής της από διαφόρων ειδών μικρόβια, τα οποία τα κολλάει με το παραμικρό και όταν ρωτάει τον γιατρό της, που τα βρήκε, της λέει ότι βρίσκονται στην φύση. Όχι, όμως και το ότι ο άντρας της ξενοπηδά. Μην χαλάσουμε αυτήν την θεάρεστη οικογένεια. Αφού κολλάει όλα τα άλλα πανεύκολα, γιατί να μην κολλάει και τον υιό VΙΗ το ίδιο εύκολα? Τέλος πάντων.
Παρακάτω βρίσκεται ένα κλιπ που παίζει αυτόν τον καιρό στο MTV (εκεί το είδα καταρχήν) με αυτό το θέμα. Λίγο μακάβριο... αλλά και η αλήθεια είναι επίσης μακάβρια...

Sunday, June 24, 2007

Εγώ, ο καυσωνας, το φαί και η Παρίς!

Σήμερα έκανε πολύ ζέστη. Περισσότερη από κάθε άλλη μέρα φέτος. Ετσι τουλάχιστον μου λεν οι άλλοι γιατί εγώ δεν κατάλαβα και πολλά ως συνήθως. Και χωρίς A/C παρακαλώ!
Παρόλα αυτά η αλήθεια είναι ότι όταν κάνει ζέστη, έστω και λίγη, δύο πράγματα δεν μπορείς να κάνεις! Να τρως και να γράφεις ποστ!
Έτσι τώρα που δρόσισε κάπως, και κατάφερα να βάλω κάτι στο στόμα μου (γιατί νηστικό αρκούδι δεν χορεύει) είπα να δοκιμάσω να γράψω κάτι ανάλαφρο μιας και εγώ αισθάνομαι πολύ βαριά ήδη με τόσο νερό που έχω πιει (μετά το φαΐ όλο!).

Λοιπόν! Μην αναρωτιέστε (όσοι αναρωτιέστε) για τα καμώματα της κοσμικής πάμπλουτης νεαρής Παρίς Χίλτον. Αφού τα είδε όλα όταν αναγκάστηκε να εκτίσει ποινή περίπου δύο εβδομάδων στην φυλακή γιατί οδηγούσε ενώ δεν είχε δίπλωμα (ή κάτι τέτοιο), όντας εκεί μέσα έλαβε γράμματα συμπαράστασης από θαυμάστριες της τα οποία αισθάνθηκε την ανάγκη να τα απαντήσει .
Και ναι! Οι γραφολόγοι έβγαλαν συμπεράσματα για την προσωπικότητα της μέσα από τον γραφικό της χαρακτήρα , τον οποίο μπορείτε να δείτε παρακάτω!


Η γραφή της είναι χαριτωμένα-ελκυστική, πράγμα το οποίο σημαίνει πώς θέλει να κάνει τον κόσμο να την δει. Γράφει συνειδητά τόσο παιδαριώδες χαριτωμένα ώστε να στρέψει την προσοχή του κόσμου σε αυτήν, για να είναι το επίκεντρο.

Έτσι εξηγούνται όλα! Περισσότερα συμπεράσματα για τον χαρακτήρα της Παρίς εδώ.

Friday, June 22, 2007

Συνέβη και αυτό...


Όχι που δεν θα συνέβαινε. Θέμα χρόνου ήταν. Το θέμα ασφάλεια σε αυτήν την χώρα είναι σχεδόν ανύπαρκτο.
Προχθές στην Παλιά Πόλη της Ρόδου κατέρρευσε ένα στέγαστρο σε κάποιο αναψυκτήριο. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ. Τραυματίστηκαν πέντε άνθρωποι, όλοι τουρίστες, οι οποίοι είχαν έρθει να κάνουν διακοπές στην χώρα μας και θα φύγουν σακατεμένοι με σπασμένα χέρια και πόδια. Πάλι καλά να λέμε που δεν είχαμε θύματα. Εκεί έχουμε φτάσει.
Το ότι ο καθένας κάτι ότι θέλει, χτίζει όπου βρει, χωρίς μελέτη και χωρίς σχέδιο και κυρίως χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας είναι κοινό μυστικό. Αν θέλω να φτιάξω πέργκολα δεν χρειάζομαι μελέτη. Δεν χρειάζεται να πάω σε μηχανικό. Αυτούς τους θέλουμε μόνο όταν χτίζουμε και χρειαζόμαστε εκτός από τα φώτα τους και την υπογραφή τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση, αχρείαστοι μας είναι. Αρκεί να βρω ένα καλό τεχνίτη. Να! Σαν και αυτόν που βρήκε ο ιδιοκτήτης του αναψυκτηρίου και στερέωσε ένα στέγαστρο 5 μέτρων μόνο με κάτι βίδες σαν και αυτήν που βλέπετε στην φωτογραφία. Ούτε ράφι στο σπίτι μου δεν θα στήριζα με αυτές! Όχι στέγαστρο στο οποίο πάνω από ένα ξύλο θαλάσσης πάχους 2,5 εκατοστών είχαν βάλει λάσπη και κεραμίδια!
Σκεφτείτε ότι αυτό συνέβη στην Παλιά Πόλη όπου ως αρχαιολογικός χώρος οι έλεγχοι θα έπρεπε να είναι πιο αυστηροί.
Ξέρετε όμως πως γίνονται αυτά. Κάποιος που κάθεται σε ένα γραφείο και δεν κάνει τον κόπο να πάει επί τόπου να δει, δίνει την άδεια και βάζει την υπογραφή του. Αρκεί να χαρτιά που έχει στα χέρια του να είναι εντάξει!
Η πραγματικότητα λίγο μας ενδιαφέρει!

Thursday, June 21, 2007

Το τρίτο πρόσωπο στην σχέση...


Εδώ σας θέλω να δώσετε τα φώτα σας. Πως καταλαβαίνουμε ότι ο σύντροφος μας, μας απατά? Και φυσικά δεν εννοώ τη "μία και αδευτέρωτη" απιστία αλλά την "κατ' εξακολούθηση" με το ίδιο πρόσωπο.

Η σχέση μου με την απιστία συνοψίζετε στην εξής φράση : Πάντοτε ήμουν ή πολύ τυχερή και δεν με απάτησε κανείς (μάλλον απίθανο) ή πολύ βλήμα και δεν πήρα ποτέ τίποτα χαμπάρι (πιο πιθανό!).

Καλά όταν λέω "τίποτα", δεν κυριολεχτώ. Σαφώς και είχα ενδείξεις. Ποτέ όμως αυτές τις ενδείξεις δεν τις έψαξα σε βάθος. Γιατί να το κάνω άλλωστε? Δεν με ενδιέφερε να επιβεβαιώσω ότι κάτι πήγαινε στραβά και μέχρι ποιο βαθμό. Δεν χρειάζεσαι αποδείξεις για να δεις ότι απομακρύνεσαι από τον σύντροφο σου. Προσωπικά το μόνο που ήθελα ήταν να διορθώσω τα κακώς κείμενα της σχέσης. Αν δεν έβλεπα μέλλον, έφευγα και μόνη μου! Δεν ήταν απαραίτητο να δω και την γκόμενα για να το αποφασίσω.

Πριν να φτάσει όμως κανείς σε αυτό το σημείο, να διαλύσει μια σχέση, θέλει να δοκιμάσει να κάνει ότι είναι δυνατόν που θα μπορούσε να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και είναι γεγονός ότι αν υπάρχει ήδη τρίτο άτομο τότε οι όποιες προσπάθειες μας είναι πιθανό να πέφτουν στο κενό. Ποιες είναι όμως εκείνες οι ενδείξεις που μαρτυρούν την ύπαρξη του τρίτου προσώπου?
Αν τουλάχιστον το γνωρίζεις αυτό (και δεν αποφασίσεις να ξεκατινιαστείς) μπορούν οι προσπάθειες σου να φέρεις κοντά σου ξανά τον σύντροφο σου να στεφθούν από επιτυχία.
Ή μήπως όχι?

Photo from: http://www.joaniemitchell.com

Wednesday, June 20, 2007

Θέλω να πω...

...ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην ΦΙΛΗ μου την Μαρία που με σκέφτεται και μου το δείχνει (όχι σαν και μένα την άχρηστη), που προσεύχεται για μένα (αφού δεν αξιώνομαι για ευνόητους λόγους), που πιστεύει σε μένα ( και έτσι που πάει θα κάνει και εμένα να πιστέψω) και με εμπιστεύεται (και την εμπιστεύομαι)!

Κλείνουμε ένα μόλις χρόνο περίπου που κάνουμε παρέα και μας εύχομαι να τα εκατοστήσουμε!

Χρόνια μας πολλά!

Tuesday, June 19, 2007

Η σημασία του να είσαι ευδιάθετος!


Με εκνευρίζει πάρα πολύ όταν θέλω να δουλέψω και πρέπει να συγκεντρωθώ εκεί, κάποιος να έχει όρεξη για μπλα μπλά και σούξου μούξου και να επιμένει να με απασχολεί με τις φιλοσοφίες του!

Ταυτοχρόνως με εκνευρίζει ακριβώς το ίδιο, όταν εγώ έχω όρεξη για μπλα μπλά και σούξου μούξου, να έχω πολύ δουλειά να κάνω και να πρέπει να κάνω την καρδιά μου πέτρα και να δουλέψω!

Ευτυχώς σήμερα είχα τόσα κέφια που τίποτα από τα δύο δεν κατάφερε να με ενοχλήσει!!!

Monday, June 18, 2007

Brain for sale!


Ο Έκτωρ ήταν ηλίθιος και αποφάσισε να κάνει μεταμόσχευση εγκεφάλου. Πήγε στο νοσοκομείο και του είπαν να διαλέξει ανάμεσα σε δύο εγκεφάλους: τον εγκέφαλο ενός αρχιτέκτονα για πενήντα δολάρια και τον εγκέφαλο ενός πολιτικού για δέκα χιλιάδες δολάρια.

" Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος του πολιτικού είναι πολύ καλύτερος από του αρχιτέκτονα;"
ρώτησε ο Έκτωρ.

" Οχι κατ' ανάγκην!"
είπε ο πωλητής των μοσχευμάτων εγκεφάλου. "Απλώς ο εγκέφαλος του πολιτικού είναι αμεταχείριστος"!

Sunday, June 17, 2007

Κρυουλιάρης άνθρωπος, τι την ήθελα την θάλασσα?


Σήμερα πήγα για πρώτη φορά στην θάλασσα! Κατάφερα να πάρω ένα κιτρινισμένο χρώμα γενικώς και σε ορισμένα σημεία που ήταν λίγο παραπάνω εκτεθειμένα στον ήλιο όπως π.χ. το δεξί μου χέρι, πήρα ένα βαθύ ροζ!! Ναι! Δεν είμαι για να βάλω ξώπλατο! Χρειάζεται να περιμένω!
Και φυσικά μάλλον έπρεπε να περιμένω για να πάω και στην θάλασσα, καθότι δεν είμαι και ιδιαίτερα φανατική του μαυρίσματος και το βασικότερο όπως είπα 2 ποστ πριν είμαι κρυουλιάρα με όλη την σημασία της λέξης!

Παρόλο που έξω είχε 35 βαθμούς μετρημένα, το νερό της θάλασσας ήταν κρύο σαν πάγος! Και όσο πιο ζέστη είχε έξω, το νερό μου φαινόταν ακόμα πιο κρύο από όσο ήταν!
Μου λύθηκε η απορία γιατί περιμένω να πάει Ιούλης για να πάω θάλασσα! Περιμένω να ζεσταθεί το νερό! Πως άλλοι περιμένουν τον θερμοσίφωνα για να κάνουν μπάνιο? Ε! Εγώ περιμένω τον ήλιο να ζεστάνει το νερό της θάλασσας!

Έτσι λοιπόν έριξα ένα ύπνο στην ξαπλώστρα, διάβασα 2-3 διηγήματα από τους Μύθους του Εσσε και απόλαυσα το δροσερό αεράκι βλέποντας την θάλασσα!
Συγνώμη αλλά δεν άντεχα να είμαι μέσα!!!

Friday, June 15, 2007

O διάβολος στο κορμί.


Ενώ ακόμα πήγαινα Λύκειο, είχα διαβάσει ένα βιβλίο του Ρειμόν Ραντίγκε με τίτλο "Ο διάβολος στο κορμί", το οποίο είχα δανειστεί από μια Δημοτική βιβλιοθήκη (από τότε είχα την ψώρα). Αυτό το βιβλίο μου έμεινε στο μυαλό για κάποιο ακαθόριστο λόγο. Τον οποίο διευκρίνισα πλήρως τώρα που το βρήκα και το ξαναδιάβασα.
Είναι το μοναδικό βιβλίο που έχω διαβάσει και μοιάζει να περιγράφει τόσο ρεαλιστικά τον αντρικό ψυχισμό. Όσες δυσκολεύεστε να καταλάβετε τους άντρες, με αυτό το βιβλίο θα πάρετε μια ιδέα του πως ενεργούν όσον αφορά τον έρωτα.

Το βιβλίο αυτό είναι αυτοβιογραφικό κατά κάποιο τρόπο. Περιγράφει τον πρώτο έρωτα του συγγραφέα στην ηλικία των δεκαπέντε ετών. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας μαθητής γυμνασίου που ζει τον πρώτο του έρωτα με μια κοπέλα 2-3 χρόνια μεγαλύτερη του, την περίοδο του τέλους του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Μην βιαστείτε να βγάλετε συμπέρασμα του τι θα διαβάσετε από την ηλικία των πρωταγωνιστών. Δεν θα πιστεύεται ότι αυτά που διαβάζετε αφορούν 16χρονα. Ούτε ότι αυτό το ταλέντο του συγγραφέα εκδηλώθηκε πριν την ηλικία των 20 ετών μιας και έζησε μόνο τόσο (1903-1923) αφού στην ηλικία των 20 ετών αρρώστησε με τυφοειδή πυρετό και πέθανε.

Παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο, που με εξέπληξε για δεύτερη φορά στην ζωή μου. Πιστεύω θα τα βρείτε ενδιαφέροντα...

Εκμεταλλευόμουν τον προσποιητό της ύπνο για να ανασάνω τα μαλλιά της, το λαιμό της, τα φλογισμένα της μάγουλα, ίσα ίσα αγγίζοντας τα για να μην την ξυπνήσω-τα χάδια εκείνα που δεν είναι, όπως νομίζουν, τα ψιλοπράγματα του έρωτα αλλά αντιθέτως τα πιο σπάνια και στα οποία μόνο το πάθος μπορεί να οδηγήσει.

Όταν κοιμόταν έτσι, με το κεφάλι της ακουμπισμένο στο μπράτσο μου, έσκυβα πάνω της για να κοιτώ το πρόσωπο της κυκλωμένο από τις φλόγες. Ήταν ένα παιχνίδι με την φωτιά. Μια μέρα που πλησίασα πολύ κοντά χωρίς ωστόσο το πρόσωπο μου αγγίξει το δικό της, ήμουν σαν την βελόνα που ξεπερνάει ένα χιλιοστό την απαγορευμένη ζώνη και μπαίνει στο πεδίο του μαγνήτη. Το λάθος είναι της βελόνας ή του μαγνήτη? Έτσι αισθάνθηκα τα χείλη μου απάνω στα δικά της. Είχε κλειστά τα μάτια, αλλά όπως τα κλείνει κάποιος που δεν κοιμάται. Τη φίλησα εκστασιασμένος απ' την τόλμη μου, ενώ στην πραγματικότητα ήταν εκείνη που πλησιάζοντας το πρόσωπο της είχε τραβήξει το κεφάλι μου στο στόμα της. Τα δυο της χέρια κρεμιόντουσαν απ' το λαιμό μου. Δεν θα είχαν κρεμαστεί με περισσότερη μανία σ' ένα ναυάγιο μέσα. Δεν καταλάβαινα εάν ήθελε να τη σώσω ή να πνιγώ μαζί της.


Η γεύση του πρώτου φιλιού με είχε απογοητεύσει, σαν ένα φρούτο που δοκιμάζεις πρώτη φορά. Όχι από το καινούργιο αλλά από το συνηθισμένο αντλούμε τις πιο μεγάλες απολαύσεις.


Οι φόβοι μου με έκαναν να θεωρώ τον έρωτα μας σαν έναν έρωτα σπάνιο. Πιστεύαμε ότι ήμασταν οι πρώτοι που αντιμετωπίζαμε αυτά τα βάσανα, γιατί δεν ξέραμε ότι ο έρωτας είναι σαν την ποίηση και ότι όλοι οι εραστές, ακόμα και οι μετριότεροι, νομίζουν ότι καινοτομούν.


Τίποτα δεν μας συνεπαίρνει σαν τον έρωτα. Δεν είσαι τεμπέλης. Τεμπελιάζεις επειδή ερωτεύεσαι. Ο έρωτας αισθάνεται αόριστα πως ο μοναδικός του αντιπερισπασμός είναι η δουλειά. τη νιώθει σαν αντίζηλο. Όμως ο έρωτας είναι οκνηρία ευεργετική, σαν απαλή βροχή που καρπίζει το χώμα.

Thursday, June 14, 2007

Τώρα και το yahoo mail έχει chat!


Αναβαθμίστηκε λοιπόν και το Yahoo mail! Ενσωμάτωσε και αυτό στην σελίδα του chat όπως είχε εδώ και καιρό το gmail.

Προσωπικά έχω και τα δύο, αλλά τώρα ειδικά με αυτό καταρρίφθηκε και το τελευταίο πλεονέκτημα που θεωρούσα ότι είχε το gmail. Τον ενσωματωμένο messenger! Ο οποίος όπως θα δείτε όσοι από εσάς έχετε Yahoo mail, και έχετε μεταβεί στην beta έκδοση του (η οποία μοιάζει σε εμφάνιση και έχει πολλές από τις ευκολίες που σου προσφέρει ένα πρόγραμμα διαχείρισης email όπως είναι το Microsoft outlook π.χ.), έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες από ότι αυτός του gmail.

Η photo είναι screen shot από το δικό μου mail έτσι όπως φαίνεται η σελίδα υποδοχής του. Όπως βλέπεται ψηλά στο κέντρο δίπλα από το user name μου, φαίνεται η κατάσταση που έχω στον messenger. Υποστηρίζει και invisible όπως βλέπετε!

Στην αριστερή στήλη τώρα, δίπλα από την λέξη contacts φαίνονται πόσοι από τις καταχωρημένες επαφές σου είναι online. Δεν ζητάς να σε κάνουν add. Προφανώς θεωρεί ότι όσο μπορείς να στείλεις email χωρίς να ρωτήσεις τον αποδέκτη αν θέλει να λαμβάνει από εσένα mails άλλο τόσο μπορείς να στείλεις μήνυμα στον messenger. Ο άλλος πάντα έχει το δικαίωμα να μην απαντήσει ή να σε κάνει block.

Πέρα βέβαια από τον ενσωματωμένο messenger που μπορεί να μην ενδιαφέρει πολλούς, βρίσκω ότι γενικά το Yahoo mail υπερτερεί έναντι του gmail. Δεν είναι μόνο η απίστευτη ευκολία διαχείρισης των email, η εύκολη ταξινόμηση, η εύκολη αρχειοθέτηση κ.α.

Είναι και οι πληροφορίες που μπορείς να αποθηκεύσεις στην καρτέλα της κάθε επαφής, καθώς και οι υπενθυμίσεις που μπορείς να σετάρεις πανεύκολα και σου εμφανίζονται κάτω κάτω στην οθόνη όπως βλέπεται στην photo.

Μένει ακόμα φυσικά να ισοφαρίσει σε χώρο το gmail, αλλά αυτό προς το παρόν δεν με απασχολεί μιας και έχω πάρα πολύ ακόμα διαθέσιμο παρόλο το ότι αποθηκεύω αρκετά mails!

Wednesday, June 13, 2007

Ή είσαι κρυουλιάρης ή δεν είσαι!

Πρώτη φορά σήμερα από τότε που μπήκε το καλοκαίρι φόρεσα ξώφτερνα παπούτσια.

Αφού ρώτησα εχθές αγανακτισμένη τον φαζούλη μου "Αμάν πια, πότε θα μπει αυτό το καλοκαίρι, να αρχίσω να φοράω κανένα πέδιλο",
γυρνάει εκείνος και κοιτώντας με απορημένος αναφωνεί "Μα καλά που ζεις? 35 βαθμούς είχε σήμερα έξω".

Μάλλον υπερέβαλε γιατί ήδη νιώθω τα πόδια μου κρύα!

Ορθογραφικός έλεγχος από τον Firefox!


Προχθές εντελώς τυχαία ανακάλυψα (απορώ πως και δεν το πήρα χαμπάρι νωρίτερα!) ότι ο firefox υποστηρίζει ορθογραφικό έλεγχο real time όπως ακριβώς κάνει και το word, υπογραμμίζοντας με κόκκινο την λέξη που γράψαμε λάθος! Αυτό είναι πολύ χρήσιμο όταν γράφουμε σχόλια π.χ. ή όταν θέλουμε να στείλουμε ένα γρήγορο post όπως καλή ώρα αυτό εδώ. Τα λεξικά που έχει διαθέσιμα αφορούν πολλές γλώσσες και ναι μία εκ των οποίων είναι και τα ελληνικά!

Πρόσφατα επίσης ανακάλυψα ένα extension του που λέγεται bbcodextra και κάνει το εξής σημαντικό: συντάσσει για σένα τον κώδικα που σου κάνει bold σου κάνει Italic και σου βάζει link όταν γράφεις σχόλιο και γενικά οπουδήποτε γράφεις και χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις κάποιες από τις βασικές εντολές του html κώδικα!

Να γιατί δεν αλλάζω τον firefox με τίποτα! Με νιώθει! Με καταλαβαίνει! Με διευκολύνει εν τέλει!

Για σένα που είσαι ο μόνος ...


Όχι, ήταν ευτύχημα πραγματικά που ο έρωτας είχε τόση λίγη ανάγκη από λόγια,
αλλιώς ο ίδιος ο έρωτας θα ήταν πικρός, γεμάτος παρεξηγήσεις και τρέλα...


Νάρκισσος και Χρυσόστομος - Έρμαν Έσσε

...που με κάνει να κλαίω...

Photo from: http://photo.net/photodb

Tuesday, June 12, 2007

Ένα μήλο την ημερά τον γιατρό τον κάνει πέρα!


Δεν ξέρω αν σας αρέσουν τα μήλα, αλλά πρόκειται για ένα φρούτο που τρώγεται κάλλιστα και χειμώνα και καλοκαίρι. Δεν μου άρεσαν από πάντα. Κάθε άλλο. Επρόκειτο για το τελευταίο φρούτο που θα διάλεγα να φάω. Τελευταία όμως αυτό άλλαξε, και ρόλο σε αυτό έπαιξαν τα Χιλιανά μήλα. Ακριβώς επειδή αγόραζα ότι μήλο έβρισκα μπροστά μου (άρεσαν σε άλλους στο σπίτι), κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα μόνα μήλα που η γεύση τους δεν σε απογοητεύει ποτέ είναι αυτά προέλευσης Χιλής.
Τώρα πως γίνεται, να έρχεται το μήλο από την Χιλή, που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου, και να είναι λουκούμι, ενώ τα μήλα από Νάουσα ή Κρήτη κτλ που είναι σχετικά δίπλα να είναι σε απελπιστική κατάσταση σε σχέση με τα Χιλιανά, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.
Και από τιμή? Περίπου η ίδια. Όχι ότι έχει καμιά σημασία. Γιατί και τζάμπα να στα δίνουν, είναι δώρο άδωρο όταν με το που τα δοκιμάζεις καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι είναι για πέταμα.

Monday, June 11, 2007

Αν έχεις τύχη διάβαινε, που λένε...

Δεν ξέρω αν είδατε εχθές το βράδυ τον αγώνα της Formula 1 που έγινε στο Μόντρεαλ του Καναδά, αλλά αυτοί που είναι φαν του σπορ ξέρουν ότι δεν χάσατε και πολλά και να μην τον είδατε γιατί δεν άξιζε ιδιαίτερα μιας και κάθε τρεις και λίγο έμπαινε το αυτοκίνητο ασφαλείας στον αγώνα.

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα μικροατυχήματα που είχε ο αγώνας συνέβη επίσης ένα τρομερό ατύχημα που όταν το δει κάποιος αναρωτιέται τι σου είναι η τύχη!
Ο λόγος για το ατύχημα που είχε ο 22χρονος Πολωνός πιλότος της f1 Robert Kubica οδηγώντας BMW , που όπως θα δείτε στο βίντεο με δυσκολία πιστεύεις ότι αμέσως μετά το ατύχημα είχε τις αισθήσεις του και απλά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο προληπτικά!

Είναι επίσης φοβερό που δεν προκλήθηκε άλλο ατύχημα από τα άλλα διερχόμενα οχήματα!
Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για ταχύτητες άνω των 200 χλμ την ώρα. Δεν είναι παίξε γέλασε.

Update : Δυστυχώς μας έφαγαν τα copyright!
This video is no longer available due to a copyright claim by NetResult

Sunday, June 10, 2007

Είμαστε πλέον τυφλοί και κουφοί?

Το παραπάνω το έλαβα με mail μια εκ των ημερών και με προβλημάτισε.
Έχουμε τόσο πολύ προγραμματίσει τον χρόνο μας που δεν σηκώνει ούτε μια παρεκτροπή πια?

Ασε που τίθεται και άλλο ερώτημα πιο σημαντικό. Για να εκτιμήσουμε κάτι πρέπει να το πληρώσουμε?
Μέτρο συγκρισης για το τι αξίζει το κάθε τι γύρω μας είναι το πόσο στοιχίζει?
Και αν δηλαδή κάτι διατείθετε δωρεάν αυτομάτως χάνει και την αξία του?

Saturday, June 09, 2007

Η αιώνια διαμάχη νύφης και πεθεράς έχει αιτία!



Λένε πως μια μάνα προσπαθεί επί είκοσι πέντε χρόνια να κάνει τον γιο της σοφό κι ύστερα έρχεται μια γυναίκα και μέσα σε δύο λεπτά τον κάνει να χαζέψει.

Γι' αυτό οι πεθερές δεν μπορούν ποτέ να συγχωρήσουν τις νύφες τους. Ποτέ!

Χρειάστηκαν εικοσιπέντε και βάλε χρόνια της καημένης της μάνας να δώσει κάποια εξυπνάδα στον γιο της και μέσα σε δυο λεπτά όλα χάνονται!

Photo from: http://www.thejerusalemfund.org

Για να ευθυμήσουμε λίγο...


:-)

Thursday, June 07, 2007

Μια απλή τεχνική για τον πονοκέφαλο.


Κάποια στιγμή έτυχε να διαβάσω ένα ποστ μιας διαδικτυακής μου φίλης, μέσα από τα blogs, της Avras, η οποία παραπονιόταν ότι υποφέρει από πονοκεφάλους. Της είχα πει τότε ότι είχα βρει την υγειά μου αφότου είχα διαβάσει εντελώς τυχαία το βιβλίο του Osho Υγεία Τώρα ή Ποτέ, μετά το οποίο δεν χρειάστηκε ξανά να πάρω παυσίπονο για τον πονοκέφαλο. Τα τελευταία δύο χρόνια σχεδόν δεν πονοκεφαλιάζω πια και αν κάποια στιγμή νιώθω ότι πάει να με πιάσει, κάνω αυτό που πρότεινε μέσα σε εκείνο το βιβλίο και σε λιγότερο από τέταρτο της ώρας είμαι και πάλι μια χαρά.
Θα γράψω λοιπόν εν συντομία την τεχνική αυτή, αν και δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορεί να λειτουργήσει, αν κανείς δεν διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο έτσι ώστε να καταλάβει την όλη οπτική του θέματος αρρώστια, πόνος, σύμπτωμα και υγεία.
Καταρχήν να πούμε ότι ο πονοκέφαλος καθώς και οποιοσδήποτε άλλος πόνος είναι ένα σύμπτωμα, δεν είναι η ίδια η αρρώστια. Είναι ένας συναγερμός που βαράει στο σώμα μας για να μας δείξει ότι κάποιο πρόβλημα υπάρχει. Και εμείς πρέπει να βρούμε την πηγή του προβλήματος αυτού και όχι να πατήσουμε το κουμπί να σταματήσει να βαράει ο συναγερμός. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι άμα ο πόνος επιμένει για μέρες εμείς να επιμένουμε σε τεχνικές και παυσίπονα και να μην επισκεφτούμε τον γιατρό μας. Αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα μας δεν είναι κάτι απλό. Αν λοιπόν υποφέρουμε από κοινούς πονοκεφάλους μπορούμε άνετα με την παρακάτω τεχνική να τους θεραπέυσουμε.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε πονοκέφαλο.
Η τεχνική αυτή έχει ως εξής :
Απομονωνόμαστε σε ένα ήσυχο μέρος και προσπαθούμε να παρατηρήσουμε τον πονοκέφαλο. Λέει ο Osho (στο εξής τα πλάγια γράμματα είναι δικά του λόγια) : "Κάθισε σιωπηλά και παρατήρησε τον-όχι σαν να κοιτάζεις έναν εχθρό, όχι. Αν τον κοιτάζεις σαν εχθρό δεν θα είσαι σε θέση να τον κοιτάξεις σωστά. Θα τον αποφύγεις. Κανένας δεν κοιτάζει τον εχθρό του κατευθείαν. Έχει την τάση να τον αποφεύγει. Κοίταξε τον σαν να είναι φίλος σου. Είναι φίλος σου, βρίσκεται στην υπηρεσία σου. Λέει: "Κάτι πάει στραβά. Κοίταξε το." Απλώς κάθισε σιωπηλά και και κοίταξε τον πονοκέφαλο, χωρίς να προσπαθείς να τον σταματήσεις, χωρίς να σκέφτεσαι ότι πρέπει να σταματήσει, χωρίς να μάχεσαι, χωρίς να παλεύεις, χωρίς ανταγωνισμό. Απλώς κοίταξε να δεις τι είναι."
Αν το κάνεις αυτό θα συμβούν τρία (3) πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι όσο περισσότερο τον κοιτάζεις τόσο πιο οδυνηρός θα γίνεται."Και τότε θα μπερδευτείς: "Πως πρόκειται να με βοηθήσει, αν γίνεται πιο οδυνηρός;" Γίνεται πιο οδυνηρός επειδή τον έχεις αποφύγει. Τον είχες ήδη καταπιέσει. Ακόμα και χωρίς παυσίπονο, τον καταπίεζες. Όταν τον κοιτάζεις η καταπίεση εξαφανίζεται. Ο πονοκέφαλος θα έρθει στη φυσική του ένταση. Αν γίνει έντονος ο πόνος αυτό είναι ένδειξη ότι τον κοιτάζεις σωστά.
Το δεύτερο που θα συμβεί είναι ότι ο πόνος θα συγκεντρωθεί σε ένα σημείο. Ενώ πριν νόμιζες ότι ήταν απλωμένος παντού, τώρα βλέπεις ότι δεν είναι παντού σε όλο το κεφάλι αλλά μόνο σε ένα μικρό σημείο. Αυτό είναι επίσης μια ένδειξη ότι κοιτάζεις σωστά και βαθύτερα μέσα σου. Όσο πιο πολύ επιμένεις να τον κοιτάζεις τόσο πιο έντονος θα γίνεται και τόσο πιο πολύ θα συρρικνώνεται το σημείο που πονάει. Θα μικρύνει τόσο πολύ που θα μοιάζει με την άκρη μιας καρφίτσας.
Μέχρι που συμβαίνει το τρίτο και πιο σημαντικό πράγμα. Όσο συνεχίζεις να τον κοιτάζεις, θα δεις ότι ο πόνος εξαφανίζεται. Και όταν εξαφανιστεί, έχεις μια ένδειξη για το τι τον προκάλεσε, από που ήρθε. Και θα εμφανιστεί και πάλι. Η ματιά σου δεν είναι πια τόσο συγκεντρωμένη και θα ξανάρθει. Όποτε η ματιά σου είναι στα αλήθεια εκεί, θα εξαφανιστεί. Και όταν εξαφανίζεται, κρύβεται πίσω από την αιτία που τον προκάλεσε. Και θα εκπλαγείς: Ο νους σου είναι έτοιμος να αποκαλύψει την αιτία. Θα δεις όλο το θυμό σου που κουβαλάς συνεχώς μέσα σου. Και όταν ο θυμός έχει εξαφανιστεί, θα εμφανιστεί μέσα σου μια εντελώς διαφορετική ποιότητα ανακούφισης που δεν είχες νιώσει ποτέ με τα παυσίπονα.
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο όριο για το σώμα, για να αντέξει οτιδήποτε. Πέρα από αυτό το όριο, το σώμα αρχίζει και αισθάνεται άρρωστο, Το ίδιο συμβαίνει και με το νου. Και ποτέ μην θεωρείς το σώμα και το νου σαν δυο ξεχωριστά πράγματα. Δεν είναι. Ο άνθρωπος είναι σώμα-νους, είναι ψυχοσωματικός.
Δεν ξέρω αν σας φαίνονται περίεργα όλα αυτά, αλλά μπορώ να το καταλάβω αν συμβαίνει αυτό γιατί και εγώ πριν δοκιμάσω έτσι μου φαίνονταν. Eγώ που το λιγότερο μια φορά την εβδομάδα είχα από ένα άσχημο πονοκέφαλο που με ξυπνούσε το βράδυ παρόλα τα ντεπόν και τις ασπιρίνες που κατάπινα, έχω να πω ότι πλέον μόνο περίεργα δεν μου φαίνονται.
Περίεργο μου φαίνεται που άφηνα τον εαυτό μου να υποφέρει για χρόνια, χωρίς λόγο και αιτία.

Wednesday, June 06, 2007

Αν νομίζετε ότι έχουμε δημοκρατία κάνετε λάθος.

Το ότι και η Ελλάδα είναι υπό θεοκρατικό καθεστώς το ξέρετε φαντάζομαι. Μην ξεγελιέστε που το "κρύβουμε" εντέχνως. Είμαστε στην ίδια κατάσταση "ανύπαρκτης πολιτικής ηγεσίας" όπως με τόσα άλλα κράτη, που τα περισσότερα από αυτά είναι σε, αν όχι εμπόλεμη σχεδόν εμπόλεμη κατάσταση, που τελούν υπό θεοκρατικό καθεστώς και στην ουσία τα κυβερνούν θρησκευτικοί ηγέτες. Είναι εύκολο να τα αναγνωρίσετε ποια είναι αυτά. Θα δείτε τους θρησκευτικούς εκπροσώπους τους να βγαίνουν στα ΜΜΕ και να κάνουν δηλώσεις. Σε αυτήν την μοίρα βρισκόμαστε και εμείς. Για του λόγου το αληθές διαβάστε τις δηλώσεις του κ.Χριστόδουλου, σχολιασμένες εμπνευσμένα από τον Mogwai.
Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι από αυτά τα κράτη. Παρατηρήστε ότι για κάθε θέμα, για οποιοδήποτε θέμα, η επίσημη εκκλησία της Ελλάδος παίρνει θέση. Πάντα ένας παπάς βρίσκεται στο πάνελ. Πάντα κάποιος εκπρόσωπος της εκκλησίας βρίσκεται δίπλα στους πολιτικούς με οποιαδήποτε αφορμή. Και αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμα, δεν παίρνει απλά θεωρητικά θέση. Στην ουσία αυτή κινεί τα νήματα, παίρνει τις αποφάσεις και οι κυβερνήσεις χορεύουν τον χορό της. Κανείς από τους πολιτικούς μας δεν έχει τα guts να πορευτεί μόνος, να τα βάλει με το κατεστημένο αυτό. Μην έχετε καμιά αυταπάτη για αυτό. Ειδικά δε η Κύπρος, χαίρει της παγκόσμιας πρωτοτυπίας, να διετέλεσε στην προεδρία της ρασοφορεμένος, ο γνωστός Μακάριος. Και σε κάθε μα κάθε δήλωση που κάνει ο κ. Τασσόπουλος προσέξτε ότι πίσω του ακριβώς (στην κυριολεξία) βρίσκεται ένας παπάς. Δεν είναι τυχαίο αυτό.
Αυτό που εκπλήσσει κατά κάποιο τρόπο , είναι ότι το δίπλα μας κράτος η Τουρκία, έχει καταφέρει από καιρό να χωρίσει τα τσανάκια της με την επίσημη εκκλησία του κράτους. Δεν είδα ποτέ μουφτή, να βγαίνει να κάνει δηλώσεις. Είναι γεγονός αυτό.
Αν ένα πράγμα πρέπει να αναγνωρίσω στον πρώην πρωθυπουργό μας, τον κ. Σημίτη, είναι το γεγονός ότι ήταν ο μόνος που επέμεινε και έστω κάπου πήγε κόντρα στην επίσημη θέση της εκκλησίας στο θέμα τον ταυτοτήτων. Δεν ξέρω αν υπήρχε και κάποιος άλλος. Έχω την εντύπωση πως ήταν ο μόνος που πρόβαλε μια κάποια αντίσταση!

Tuesday, June 05, 2007

H "φυλακή" μας...


Ο διευθυντής των φυλακών Ελίτ ξεναγούσε ένα δησιογράφο στην καινούργια του πρότυπη φυλακή.

"Νέε μου", είπε ο διευθυντής, "αυτό που βλέπεις είναι ό,τι πιο μοντέρνο στις φυλακές. Αν πετύχει, όλες οι υπόλοιπες θα διαμορφωθούν σύμφωνα με αυτήν εδώ".
"Παρατήρησα ότι έχετε ωραιότατα γήπεδα του τένις και πισίνες", σχολίασε ο ρεπόρτερ.
"Και μοκέτα από τοίχο σε τοίχο σε κάθε κελί", πρόσθεσε ο διευθυντής. "Δεν τα αποκαλούμε όμως κελιά πλέον, αλλά μονάδες".
"Πολύ ωραίες έγχρωμες τηλεοράσεις σε κάθε μονάδα".
"Κι αυτά δεν είναι όλα. Έχουμε ένα τεράστιο θέατρο, όπου δίνουν παραστάσεις κάθε εβδομάδα οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες".
"Μου αρέσει ιδιαίτερα η αίθουσα της καντίνας με τις θεαματικές τοιχογραφίες".
"Εννοείται την τραπεζαρία μας. Οι κρατούμενοι παραγγέλνουν αλα καρτ και οι σπεσιαλιτέ του σεφ μας είναι μοναδικές."
"Το πιο εντυπωσιακό πράγμα που πρόσεξα," σχολίασε ο δημοσιογράφος, "είναι ότι δεν υπάρχουν κάγκελα ή φράχτες και σχεδόν καθόλου φρουροί".
"Αυτό συμβαίνει γιατί κανένας δεν θέλει να αποδράσει", είπε χαμογελώντας ο διευθυντής.
"Και με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να μπει σ' αυτό το θέρετρο;" ρώτησε ο δημοσιογράφος.

Monday, June 04, 2007

Κάπνισμα: Μια χρόνια νόσος



Στην χθεσινή μου βόλτα στα blog έπεσα πάνω στο post του Αθεόφοβου, "Κάπνισε άφοβα, οι άλλοι θα κάνουν καρκίνο" σχετικά με το κάπνισμα.
Μεταφέρω τον πρόλογο ως έχει: "
Οι καπνιστές έχουν την ίδια ψυχοσύνθεση με όσους δεν φοράνε κράνος στις μηχανές. Κάποιοι άλλοι θα σκοτωθούν η θα κινδυνεύσουν να μείνουν παραπληγικοί, γιατί οι ίδιοι είναι μάγκες και άτρωτοι. Το ίδιο και οι καπνιστές .
Κάποιοι άλλοι που δεν τους ξέρουμε και δεν θέλουμε να τους ξέρουμε ,θα κάνουν καρκίνο του πνεύμονος η καρδιοπάθειες από το κάπνισμα και όχι αυτοί."
Οπως έχω ξαναπεί εδώ μέσα, είμαι μια από αυτούς που εδώ και κάτι χρόνια έπαψα να καπνίζω. Δεν ήταν εύκολο. Αλλά δεν ήταν και ακατόρθωτο. Ενώ είχα λιγότερο από χρόνο που είχα κόψει το κάπνισμα, βρέθηκα σε μια καινούργια, δουλειά όπου όλοι, όλη μέρα, κάπνιζαν συνεχώς. Και ενώ όλοι θα νομίζετε ότι αυτό ήταν αφορμή να το αρχίσω ξανά, κάνετε λάθος. Γιατί παρόλο που άρχισα να κάνω μερικά τσιγάρα, ήταν τόσος μα τόσος πολύς ο καπνός που εισέπνευσα εκεί πέρα που κατέληξα στο άλλο άκρο! Να τον σιχαθώ.
Εφθασα στο σημείο να βλέπω κάθε βράδυ ένα εφιάλτη. Μασούσα λέει τσίχλα, και εκείνη μεγάλωνε συνεχώς μέσα στο στόμα μου, και κολούσε στα δόντια μου και μεγάλωνε τόσο πολύ σε σημείο που όσο και αν προσπαθούσα να την βγάλω έξω από το στόμα μου ήταν αδύνατο, και όταν πια ένιωθα να πνίγομαι, ξυπνούσα.

Για να γλυτώσω από τους εφιάλτες, τον καπνό και τα βρωμερά τασάκια, έφθασα στο σημείο να παραιτήθώ και δεν το μετάνιωσα.
Και αν είναι αλήθεια έστω τα μισά από τα παρακάτω που βρήκα δεξιά και αριστερά στο net, τότε όχι απλώς άξιζε τον κόπο να μείνω ένα μήνα χωρίς δουλειά, αλλά άξιζε οπωσδήποτε πολλές περισσότερες θυσίες!


  • Η συχνότητα καπνίσματος στις νεότερες ηλικίες είναι πολύ υψηλή. Σε αρκετές χώρες, ο μέσος όρος ηλικίας που ξεκινάει κάποιος το κάπνισμα είναι τα 15 έτη.
  • Οταν καπνίζουν και οι 2 γονείς, καπνίζει και το 80% των παιδιών.
  • Οταν καπνίζει ο ένας γονιός, 50% των παιδιών καπνίζουν.
  • Οταν κανείς από τους γονείς δεν καπνίζει, το 10% των παιδιών καπνίζει.
  • Oι γυναίκες αρχίζουν το κάπνισμα σε νεότερες ηλικίες, αυξάνοντας τις πιθανότητες εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με το κάπνισμα.
  • Από το 1960-1990 η συχνότητα θανάτων στις γυναίκες, από καρκίνο του πνεύμονα, αυξήθηκε κατά 400%, ξεπερνώντας και τον καρκίνο του μαστού, (1η αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες).
  • Παθητικό κάπνισμα:8000 έως 26.000 παιδιών αναπτύσσουν άσθμα κάθε χρόνο στις ΗΠΑ λόγω καπνίσματος, (μητέρες που καπνίζουν 10 τσιγάρα ημερησίως).
  • Κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 3000 θάνατοι από καρκίνο του πνεύμονα, ανάμεσα σε ανθρώπους που εκτέθηκαν σε περιβάλλον καπνιστών.
  • Στην Αμερική, το παθητικό κάπνισμα υπολογίζεται σαν η τρίτη σημαντικότερη αιτία θανάτου σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.
  • Κόστος της παιδικής νοσηρότητας σε σχέση με το κάπνισμα των γονέων. Το παθητικό κάπνισμα οδηγεί σε άμεση φαρμακευτική επιβάρυνση 4,6 δισ. δολάρια.
  • Το ποσοστό πρόκλησης θανάτων από κάπνισμα ανέρχεται στο 30% όλων των θανάτων από καρκίνο.
  • Το κάπνισμα ευθύνεται για το 87% των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα.
  • Οι καπνιστές έχουν διπλάσιες πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου.
  • To κάπνισμα αποτελεί τον πιο σημαντικό, αναστρέψιμο παράγοντα θανάτου στην Ευρώπη.
  • Προκαλεί επιπλοκές κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.
  • Προκαλεί περισσότερους θανάτους από ό,τι τα τροχαία ατυχήματα, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, οι ανθρωποκτονίες και οι αυτοκτονίες μαζί.
  • Το κάπνισμα κατά την κύηση σχετίζεται με :
1. Προωρότητα
2. Αυξημένη συχνότητα αποβολών
3. Περιγεννητικά προβλήματα
4. Ενδομήτρια καθυστέρηση της αύξησης του εμβρύου
5. Αυξημένη συχνότητα πυρετικών σπασμών και αιφνίδιου θανάτου στη βρεφική ηλικία.
  • Η νικοτίνη είναι άκρως εθιστική Η νικοτίνη είναι τόσο εθιστική όσο και η ηρωίνη ή η κοκαίνη. Ο εθισμός στη νικοτίνη έχει νευρο-βιολογική βάση.
  • Το 97% των καπνιστών αποτυγχάνουν να κόψουν το κάπνισμα όταν βασίζονται αποκλειστικά στη θέλησή τους.

Links

  1. http://www.nosmoking.gr Μη κερδοσκοπικός οργανισμός
  2. http://www.nosmoke.gr Μη κερδοσκοπικός οργανισμός
  3. http://news.pathfinder.gr/health Το κάπνισμα ένοχο για σοβαρά προβλήματα γονιμότητας

Saturday, June 02, 2007

Απορία ΚΟΚ






?








Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος γιατί στα νέα μέτρα του ΚΟΚ το να μιλάς στο κινητό την ώρα που οδηγείς είναι αποδεκτό το Bluetooth (και η ανοιχτή ακρόαση, αλλά λόγω μη λειτουργικότητας την προσπερνάμε σαν λύση) ενώ το handsfree όχι?

Friday, June 01, 2007

Με ανακατεύει η αναισθησία...

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι
Έχω την εντύπωση ότι πέρα από οποιαδήποτε οργανωμένη προσπάθεια να ακουστεί παντού η ιστορία της Αμαλίας, δεν πρέπει να μας πιάνει αμόκ να γίνει αυτό εδώ και τώρα. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχουμε υπομονή, επιμονή και κυρίως συνείδηση.
Γιατί θεωρώ πολύ πιο σημαντικό από το να διαδοθεί η ιστορία σε 100 ανθρώπους να γίνει συνείδηση έστω των 10.

Σήμερα λοιπόν, μια μέρα που τιμούμε μια κοπέλα που είχε το θάρρος να καταγγείλει και να ταρακουνήσει με την στάση της όλους εμάς που κάνουμε τα στραβά μάτια σε όσα μας συμβαίνουν, δεν μπορώ παρά να κατονομάσω και εγώ με την σειρά μου, έναν γιατρό που είχα την ατυχία να βρω στον δρόμο μου και που αποδείχθηκε ένας αναίσθητος άρπαγας , χωρίς ίχνος ανθρωπιάς. Ένας τέτοιος τύπος δεν λέγεται άνθρωπος, πιστέψτε με. Η συμπεριφορά του δεν ήταν ούτε ζώου. Θα έθιγα τα ζώα με έναν τέτοιο συσχετισμό.

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Δεν έχω να πω κάτι πάνω στην δουλειά του. Αν και όπως αρέσκομαι να λέω, η νεκροψία θα δείξει.
Έχω να πω όμως για την ανεκδιήγητη συμπεριφορά του. Η εμπειρία μου μαζί του είναι το μόνο πράγμα που προσπαθώ να ξεχάσω στην ζωή μου. Ήταν τόση μεγάλη η απογοήτευση μου, που νόμιζα πως είχα να κάνω με άνθρωπο, (έστω υποτυπώδη), που μου είναι αδύνατο χρόνια τώρα μετά να τον βγάλω από τον μυαλό μου.

Ο λόγος για τον κ. ΔΙΑΚΟΜΑΝΩΛΗ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, Γυναικολόγο, Αν.Καθηγητή ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ.

Μιας και μιλάμε λοιπόν για αμοιβές και φακελάκια θα πω ότι ο εν λόγω ιατρός μου ζήτησε για μια επέμβαση ρουτίνας να πάρει 1500€ ως αμοιβή του (εκτός της κλινικής, του αναισθησιολόγου κτλ) και μετά το πέρας αυτής ζητούσε επιπλέον 1000€. Και δεν εννοώ ότι ήταν πολλά τα 1500 ή τα 2500 που ζητούσε. Λέω για την ανανδρία να μην είσαι ευθύς από την αρχή. Και τι νόμιζε ότι ήμασταν? Κινητή τράπεζα να έχουμε τα χιλιάρικα πρόχειρα? Η όλη συνομιλία για να ζητήσει τα extra χρήματα έγινε σε ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο που υπάρχει για αυτό τον λόγο.

Και φυσικά ούτε λόγος για απόδειξη! Εγώ εκείνη την ώρα ακόμα ανακατευόμουν από την αναισθησία. Όχι του γιατρού. Την άλλη αναισθησία. Την κανονική.

Δεν θα πω περισσότερα. Υπήρχαν πολλά άλλα στην συμπεριφορά του που με έκαναν να μπορώ να πω με σιγουριά ότι σε αυτόν τον γιατρό δεν πάω ξανά που να πεθαίνω. Το οικονομικό ήταν το κερασάκι της τούρτας.

Σε τέτοιου τύπου γιατρούς έπεφτε (δυστυχώς) η Αμαλία. Ας τους κάνουμε ΓΝΩΣΤΟΥΣ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.


Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ



ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ


ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").


ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ