Τα παιδιά είναι ευτυχία.

Ποιος δεν έχει ακούσει ή πει αυτήν την κλισέ φράση? Φαντάζομαι όλοι μας. Το πως καταλαβαίνει κανείς αυτήν την ευτυχία (αν την καταλαβαίνει) είναι κάτι σχετικό νομίζω. Όσον αφορά  εμένα μετά από μία εβδομάδα τώρα που έχω άρρωστα τα μικρά και δεν έχω καταφέρει ακόμα να κοιμηθώ σερί ένα βράδυ, μάλλον το τελευταίο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό σκεπτόμενη τις τελευταίες μέρες είναι η ευτυχία. Αυτό ακριβώς αναρωτιόμουν και πριν κάνω τα δικά μου παιδιά όταν έβλεπα καταταλαιπωρημένους γονείς. Που είναι τέλος πάντων αυτή η περιβόητη ευτυχία? Δεν την έβλεπα πραγματικά.
Τώρα νομίζω πως νιώθω που βρίσκεται. Μέσα από την κοινή ζωή με τα παιδιά νιώθεις ότι παρατείνεται και η δική σου, νιώθεις να την ζεις ξανά απ' την αρχή, είσαι έτοιμος να προσφέρεις όλες τις ευκαιρίες που εσύ δεν είχες,  βλέπεις και ξαναζείς τα δικά σου βήματα μεγαλώματος που πλέον είχες ξεχάσει, νιώθεις ξανά σαν παιδί ολοκαίνουριος.

Θέλω να ευχηθώ λοιπόν σε όλους σας αυτά τα Χριστούγεννα, να βρείτε ο καθένας τον τρόπο του να νιώσει ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ και έτοιμος να ζήσει την ζωή του όπως ακριβώς την θέλει σαν να γεννήθηκε μόλις εχθές!

Από τα πρώτα μας Χριστούγεννα.

Καλά Χριστούγεννα λοιπόν σε όλους μας!