Βοήθεια από τον "Θεό".

Aυτό που ακούω να λένε συνέχεια "'Εχει ο Θεός" , ή " Είναι μεγάλος ο Θεός" με εκνευρίζει όλο και περισσότερο. Αν τα περιμένουμε όλα από τον "Θεό" και δεν κάνουμε και κάτι μόνοι μας πόσο πιθανόν είναι να γίνει αυτό που θέλουμε?
Ένας φίλος μου μου έγραψε πρόσφατα το εξής: "Το να εισαι αθεος δεν σημαινει για μενα τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο απο το οτι δεν μπορεις να κανεις focus σε κατι που θα σε υποχρεωσει εκ των πραγματων να συσσωρευεσεις ολη τη θετικη σου ενεργεια πανω στο προβλημα που καλεισαι να αντιμετωπισεις." Ισως έχει δίκιο... Αλλά να μην καταλήξουμε και στο άλλο άκρο...
Μια χώρα καταστράφηκε από πλημμύρα. Ένας άντρας κατέφυγε στον πρώτο όροφο του σπιτιού του. το οποίο είχε περικυκλωθεί από τα νερά. Τον πλησίασαν κάποιοι άνθρωποι πάνω σε μια βάρκα και του πρότειναν να τον πάρουν μαζί τους.
Εκείνος αρνήθηκε λέγοντας:
Όχι! Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό! Δε θα επιτρέψει να παρασύρουν τα νερά το σπίτι μου! Φύγετε!
Οι άλλοι έφυγαν. Τα νερά ανέβηκαν κι άλλο, τόσο πολύ ώστε ο άντρας κατέφυγε στη στέγη του σπιτιού του. Τότε πλησίασε ένα ελικόπτερο, έριξε ένα σκοινί και κάποιοι άντρες έκαναν νόημα στον απομονωμένο να πιάσει το σκοινί για να τον τραβήξουν πάνω.
Εκείνος αρνήθηκε.
– Όχι, είπε, Έχω εμπιστοσύνη στο Θεό! Δε θα αφήσει να πάνε χαμένες οι προσευχές μου!
Το ελικόπτερο έφυγε.
Το νερό ανέβηκε κι άλλο, κάλυψε το σπίτι και παρέσυρε τον άντρα που πνίγηκε τελικά.
Όταν παρουσιάστηκε στο Θεό, του είπε καταπικραμένος:
– Γιατί άφησες να καταστραφεί το σπίτι μου και εγώ να χάσω τη ζωή μου Εγώ που προσευχόμουν ασταμάτητα! Γιατί δεν ήρθες να με βοηθήσεις
– Τι είναι αυτά που μου λες του είπε τότε ο Θεός. Σου έστειλα βάρκα και μετά ελικόπτερο!