Άραγε πόσο βοηθούν τα πειράματα στα ζώα? Είναι τόσο απαραίτητα όσο θέλουν να φαίνονται? Τα συμπεράσματα που εξάγονται από αυτές τις έρευνες βγάζουν κάποιο σίγουρο συμπέρασμα ? Πόσο αξιόπιστο μπορεί να είναι ένα συμπέρασμα για ένα φάρμακο που δοκιμάστηκε σε ποντίκια για τον άνθρωπο? Εδώ για κάθε σκεύασμα διαφέρουν οι παρενέργειες από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και αν γιά κάποιους ανθρώπους τα πειράματα σε ζώα είναι θεμιτά όταν πρόκειται για δοκιμές φαρμάκων, πόσο θεμιτά μπορεί να είναι όταν πρόκειται για δοκιμές καλλυντικών??
Σύμφωνα με την οδηγία 93/35/ΕΟΚ(1), θα έπρεπε να αρχίσει η εφαρμογή του μέτρου της απαγόρευσης πειραμάτων σε ζώα για καλλυντικά προϊόντα την 1η Ιανουαρίου 1998. Όμως, έως τώρα τα κράτη μέλη δεν έχουν σοβαρά προσπαθήσει να εξετάσουν και να αξιοποιήσουν εναλλακτικές μεθόδους για τα πειράματα σε ζώα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η απαγόρευση αυτή αναβλήθηκε για την 1 Μαΐου 2000 ενώ υπάρχουν ήδη τα μέσα ελέγχου των προϊόντων χωρίς να υπάρχει ανάγκη πειραμάτων σε ζώα.
Όσον αφορά τα πειράματα σε ζώα που γίνονται για εκπαιδευτικούς λόγους το INTERNICHE (Διεθνές Δίκτυο για Ανθρωπιστική Παιδεία) με τη νέα ιστοσελίδα του www.interniche.org/gr προωθεί την επιστημονική εκπαίδευση με μεθόδους ηθικές, προοδευτικές και επιστημονικά ορθές, στη θέση των πρακτικών που βασίζονται σε πειραματόζωα και βασανισμούς όπως είναι οι παρακάτω:
Είδη εναλλακτικών μεθόδων
Μοντέλα και προσομοιωτές
Ταινίες και βίντεο
Προσομοίωση σε υπολογιστή με χρήση πολυμέσων
Αυτό-πειραματισμός από τους διδασκόμενους
Προμήθεια νεκρών ζώων από ηθικά αποδεκτές πηγές
Κλινική πρακτική
Εργαστήρια in vitro
Το διεθνές standard για το σήμα «Μη δοκιμασμένο σε ζώα» είναι ένα διεθνώς αποδεκτό standard για το πώς καθορίζεται ότι ένα καλλυντικό ή προϊόν περιποίησης είναι «Μη δοκιμασμένο σε ζώα». Το standard σχεδιάσθηκε από έναν διεθνή συνασπισμό φιλοζωικών οργανώσεων, από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Βόρειο Αμερική, συμπεριλαμβανομένων και του Ευρωπαϊκού Συνασπισμού για την Κατάργηση των Πειραμάτων στα Ζώα (European Coalition to End Animal Experiments) και του Συνασπισμού για την Ενημέρωση των Καταναλωτών για τα Καλλυντικά (Coalition for Consumer Information on Cosmetics). Στο παρελθόν, φιλοζωικές οργανώσεις και εταιρίες καλλυντικών που ισχυρίζονται ότι ακολουθούν τη λογική του «Χωρίς Βαρβαρότητα» - (Cruelty Free), λειτουργούσαν με διαφορετικά κριτήρια η κάθε μία, γεγονός που οδήγησε σε σύγχυση συνειδητοποιημένους πολίτες. Πολλές εταιρίες δηλώνουν στις συσκευασίες τους ότι «Αυτό το Προϊόν δεν Δοκιμάσθηκε σε Ζώα», ενώ εξακολουθούν να δοκιμάζουν σε ζώα τα συστατικά των προϊόντων τους.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανταποκρινόμενο στη μαζική πίεση φιλοζωικών οργανώσεων και καταναλωτών από όλη την Ευρώπη, πρότεινε να απαγορευθεί το εμπόριο καλλυντικών που δοκιμάζονται σε ζώα. Συνειδητοποιημένοι καταναλωτές πίστεψαν, δικαιολογημένα, ότι τα πειράματα στα ζώα ανήκαν πλέον στο παρελθόν. Η ανακοίνωση της αναβολής αυτής της απαγόρευσης σήμαινε ότι τα πειράματα σε ζώα για καλλυντικά και είδη περιποίησης θα συνεχισθούν έως τον επόμενο αιώνα. Το μέλλον αυτών των ζώων βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια της βιομηχανίας καλλυντικών και των καταναλωτών που αγοράζουν τα προϊόντα της.
“Κάτι απαράδεκτο από άποψη ηθικής και δεοντολογίας,
δεν είναι δυνατόν να ευσταθεί από άποψη επιστήμης»
R. D. Laing
Τελειώνοντας να γράψω μια ατάκα του Αρκά σχετική που νομίζω τα λέει όλα : " Η έκφραση " Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή" είχε βγει πριν εμφανιστούν αυτοί που κάνουν πειράματα σε ζώα."
14 comments:
Σε οποιονδήποτε ερευνητή είναι προφανές ότι οι παραπάνω εναλλακτικές μέθοδοι δεν είναι ισοδύναμες με τα πειράματα σε ζώα. Όπως και τα πειράματα σε ζώα, δεν είναι το ίδιο χρήσιμα με υποθετικά πειράματα πάνω σε πραγματικούς, ζωντανούς ανθρώπους.
Δεν υπάρχει λόγος να πάρω το μέρος κάποιας πλευράς. Απλώς θέλω να τονίσω το εξής, το οποίο δε χωρά αμφισβήτηση: τα πειράματα σε ζώα εξασφαλίζουν το ότι θα γίνουν λιγότερα πειράματα πάνω στους καταναλωτές.
Αν απαγορεύσουμε τα πειράματα σε ζώα, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για περισσότερες ασθένειες, αυτή είναι η απλή αλήθεια. Το ηθικό μέρος δεν το αγγίζω.
Thrass... Ειλικρινά ούτε εγώ ξέρω. Όμως σίγουρα φαίνεται ότι δεν έχουμε καμιά αναστολή να κάνουμε πειράματα για το οτιδήποτε. Οι εναλλακτικοι μεθόδοι που αναφέρονται αφορούν κυρίως την εκπαίδευση στην ιατρική και νομίζω ότι μπορούν να βρουν εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα.
Για τα καλυντικά όμως? Δεν είναι κρίμα?
Αφού μόνο που προσπαθώ να φανταστώ τι στο καλό βάζουν μέσα στα μεικ απ και τα κραγιόν κτλ που χρειάζονται πειράματα για να δωθούν στην κατανάλωση και ανατριχιάζω μόνο με την υποψία!
Για να βάλω εγώ κραγιόν πρέπει να τρώει το κραγιόν αυτό σε ποσότητες το ποντίκι ή το κουνέλι κτλ... Κρίμα δεν είναι?
Για τα καλλυντικά σίγουρα είναι κρίμα. Αλλά γενικώς για την πρόοδο της επιστήμης θα συμφωνήσω με τον Thrass ότι συμβάλλουν πολύ τα πειράματα σε ζώα, από όσο λίγο έχει τύχει να ασχοληθώ στη ζωή μου με Βιολογία.
Βεβαίως ηθικό και δεοντολογικό θέμα τίθεται, αλλά είναι πολύ μεγάλη κουβέντα και επειδή δεν είμαι καλός γνώστης των θεμάτων, δε θεωρώ ότι μπορώ να πάρω θέση.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα, πάντως, και πολύ ενδιαφέροντα και τα links σου.
Αυτό το Προϊόν δεν Δοκιμάσθηκε σε Ζώα...γραφουν οτι θελεις να διαβασεις αρκει να πουλησουν οπως και το "δεν εχει συντηριτικα"..ναι σιγα.Το τι τραβανε τα κακομοιρα τα ζωα δεν λεγετε.
Οσο για τον Αρκα,μεσα απ την τρελλα του λεει πολυ σοφα πραματα!!
βροχερη καλημερα!
Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι: "η πραγματική ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας είναι η σχέση μας με αυτούς που είναι στο έλεος μας:τα ζώα", τότε θα βρούμε και εναλλακτικούς τρόπους και θα εφαρμόσουμε αυτούς που υπάρχουν.
Kαλημέρα κι από μένα.
Καλημέρα Jason. Δεν παίρνει κανείς θέση γιατί μας αφήνουν να πιστευουμε ότι δεν υπάρχουν αντάξιες εναλλακτικές λύσεις. Απλά δεν θέλουν και δεν ασχολούνται μάλλον με το θέμα.
Ηλία καλημέρα και από μένα αλλά όχι βροχερή! Ετσι ακριβώς είναι όπως τα λες. Αλλά πάντα ο Αρκάς με χιούμορ θίγει σοβαρά ζητήματα.
Resident, όπως είπα και πιο πάνω στον jason φαίνεται να μην δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα αλλιώς μέχρι σήμερα τουλάχιστον θα είχαν απαγορέυσει τις δοκιμές για τα καλυντικά. Αλλά που? Είναι πολύ μεγάλα τα οικονομικά συμφέροντα...
Debby, δε νομίζω ότι μας αφήνουν να πιστεύουμε κάτι παραπλανητικό. Δε βλέπω το λόγο να θέλουν να βασανίζουν τα ζώα, παρά μόνο αν όντως δεν υπάρχουν αντάξιες εναλλακτικές λύσεις. Γιατί δε νομίζω πως είναι πιο δαπανηρές οι εναλλακτικές ή κάτι τέτοιο. Απλώς προφανώς όντως θα είναι πολύ πιο χρήσιμα τα πειράματ σε ζώα.
Χωρίς να παίρνω θέση και πάλι. Απλώς αναφέρομαι σ' αυτό που είπες ότι μας αφήνουν να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν αντάξιες εναλλακτικές λύσεις.
Πριν απο πολλά χρόνια αφού δοκίμασαν σε ποντίκια ένα φάρμακο.. το έδωσαν μετά σε πάρα πολλές έγκυες γυναίκες. Τα μωρά που γέννησαν δεν είχαν άκρα! Έλειπαν δάχτυλα,χέρια,πόδια...
Στα ποντίκια βέβαια δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα... (Μόλις θυμηθώ για ποιό φάρμακο πρόκειται θα στο πω..)
Χημεία τροφίμων, το μεγαλύτερο πείραμα. Τα πειραματόζωα εμείς.
Δε σεβόμαστε τους εαυτούς μας, θα σεβαστούμε τα ζώα;
Θα διαφωνήσω Jason, γιατί η κοινή λογική λέει ότι όταν πειραματίζεσαι πάνω σε ανόμοια πράγματα δεν μπορεί να περιμένεις να εχεις την ίδια αντίδραση και στο τελικό αντικείμενο που στην προκειμένη είναι ο άνθρωπος. Απλά είναι μια δικλείδα ασφαλείας για αυτούς που μας πασάρουν κάτι που τελικά έχει άσχημη επίπτωση να πουν "Εμείς κάναμε τόσα πολλά πειράματα και δεν είχαμε καμιά ένδειξη ότι κάτι θα πάει στραβά. Να δείτε."
Αν δεν μπορέσει δε η επιστήμη να βρει εναλλακτικούς τρόπους πειραματισμών και να σταματήσει τα πειράματα στα ζώα, αυτό σημαίνει για μένα απλά ότι η "φύση" ξεπερνά ανυπέρβλητα την κάθε επιστήμη και πάντα θα είναι ένα βήμα πίσω από εκεί που χρειάζεται να είναι και θα καταλήξει τελικά άχρηστη, κάποια στιγμή.
Maika, σίγουρα θα υπάρχουν πολλά τέτοια αλλά πόσα απ'αυτά φτάνουν στο ευρύ κοινό? Και τελικά, πόσο εύκολα "ξεχνιούνται" όταν τα συμφέροντα είναι μεγάλα.
G, και αυτό είναι ένα θέμα. Και έχεις δίκιο που το θέτεις έτσι. Εχουμε κάνει τους ίδιους μας τους εαυτούς πειραματόζωα (σε πιο ήπια μορφή βέβαια, είναι δυνατόν να σκεφτούμε τα ζώα? Ουτε κατά διάννοια!
Είχα κάποτε καθηγητή έναν άνθρωπο που έκανε το μεταπτυχιακό του εκείνο τον καιρό στο τμήμα της Βιολογίας και μας έχει περιγράψει απαίσιο πράγματα που σίγουρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναφέρω εδώ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτά τα πειράματα δε γίνονται τυχαία. Δε χορηγούν στο οποιοδήποτε ζώο οποιοδήποτε φάρμακο και τσεκάρουν τις όποιες αντιδράσεις. Και δεν είναι αυτό το μόνο κριτήριο για να το αφήσουν μετά στην αγορά.
Τα πειράματα στα ζώα γίνονται σε περιπτώσεις που υπάρχουν ενδείξεις για κάποια πιθανή παρενέργεια ενός φαρμάκου και γνωρίζουμε επίσης ότι σε αυτό το μέρος του οργανισμού του ζώου, οι ιστοί, ας πούμε, είναι δομημένοι όπως αυτοί του ανθρώπου. Και θέλουμε να δούμε αν όντως θα υπάρξουν κάποιες χημικές αντιδράσεις. Ή, για παράδειγμα, γνωρίζοντας ότι ο γενετικός κώδικας έχει καθολικός χαρακτήρα, θέλουμε να παρατηρήσουμε αν εμφανίζεται κάποια μετάλλαξη στο ζώο, γιατί τότε σίγουρα θα εμφανιστεί και στον άνθρωπο.
Σίγουρα τα πειράματα γίνονται μετά από μελέτες και όχι αβέρτα, και επίσης σίγουρα δεν είναι αυτό το μόνο κριτήριο, δηλαδή δε φτιάχνουμε ένα φάρμακο, το δίνουμε στα ζώα, και αν δεν πάθουν τίποτα το πετάμε στην αγορά. Περνάνε από πολλές διαδικασίες, απλώς τα πειράματα στα ζωά είναι ένα κομμάτι απ' αυτές από το οποίο εξάγονται συνήθως πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.
Τώρα αν μπορεί να βρει άλλους εναλλακτικούς τρόπους πειραματισμών, σίγουρα μπορεί, δεν αμφιβάλλω. Αλλά δε νομίζω ότι τα πειράμτα in vivo μπορεούν να αντικατασταθούν εύκολα από άλλα. Οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις της Βιολογίας προέκυψαν μετά από πειράμτα in vivo (από το μοσχομπίζελο στους νόμους του Μέντελ μέχρι τα ποντίκια στα πειράματ των Hershey-Chase που απέδειξαν ότι το DNA είναι το γενετικό υλικό). Για παράδειγμα, για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε το AIDS, πρέπει πρώτα να καταφέρουμε να μελετήσουμε πλήρως τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο ιός HIV. Και επειδή φυσικά δε γίνεται να χρησιμοποιείται ο άρρωστος άνθρωπος ως πειραματόζωο, θα ήταν πολύ χρήσιμο ίσως να εξετάσουμε τους αντίστοιχους ιούς στα ζώα, πχ. τον MIV. Δεν αμφιβάλλω ότι θα μπορούσε να γίνει έρευνα και με άλλους τρόπους, Απλώς μου φαίνεται πολύ λογικό το επιχείρημα ότι σίγουρα τα πειράματα στα ζώα μας δίνουν πολύ περισσότερες πληροφορίες απ' ότι οποιαδήποτε άλλη διαδικασία.
Jason, διαβάζοντας όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα που έγραψες συνεχίζω να εμμένω στην άποψη μου, κυρίως λόγω βασικών θεωριών που έχω για την ζωή την ίδια.
Δεν θεωρώ λοιπόν ότι τα πειράματα στα ζώα προσφέρουν σπουδαία πράγματα (τουλάχιστον όχι τόσο σπουδαία όσο μοιάζουν να είναι). Γιατί θεωρώ ότι ο άνθρωπος δεν αναλύεται μόνο σε ιστούς που σε κάποια σημεία μπορεί να είναι ίδιοι με του κουνελιού ή του ποντικιού. Ο άνθρωπος είναι ψυχή και σώμα μαζί. Και όταν ασθενεί το ένα επηρεάζει και το άλλο. Και σε αυτό σχεδόν κανείς δεν έχει αμφιβολία, άσχετα αν οι θεραπευτικές αγωγές που ψάχνουμε και εφαρμόζουμε παραγκωνίζουν τελείως την έννοια της ψυχής.
Ένα καλύτερο αποτέλεσμα για να αντιμετωπίσουμε τις μάστιγες του αιώνα μας (καρκίνο και aids) θα είχαμε αν ο κάθε ασθενής είχε την προσοχή, την παρατήρηση και την ουσιαστική βοήθεια του γιατρού και των επιστημόνων. Και όχι απλά την χορήγηση ενός φαρμάκου. Τόσα χρόνια μετά και τα βήματα που έγιναν σε αυτόν τον τομέα είναι σχεδόν μηδαμινά παρόλα τα ζώα που θανατώθηκαν για αυτόν τον σκοπό.
Για να μην πω το άλλο που υποβόσκει… ότι όλες αυτές τις ασθένειες που «προσπαθούν» να θεραπεύσουν και μοιάζουν ανίατες και αναίτιες πολλές φορές, δημιουργήθηκαν εξαιτίας όλων αυτών των πειραμάτων και επιστημονικών επιτεύξεων.
Δεν υποβόσκει μόνο. Αλήθεια είναι, κατά τη γνώμη μου, για τις περισσότερες από τις μεταδοτικές ασθένειες που κυκλοφορούν. Αλλά δε νομίζω πως τους ξέφυγαν. Μάλλον μερικά τα άφησαν επίτηδες... Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Δε διαφωνώ πάνω σ' αυτά που λες για τα ψυχοσωματικά φαινόμενα και για την ανάγκη να καλλεργηθεί μία διαφορετική θεώρηση της θεραπευτικής ιατρικής. Αυτό, όμως, (κατά τη γνώμη μου, πάντα) δεν αναιρεί τη χρησιμότητα της παθολογίας και των φαρμάκων.
Και τέλος πάντων αυτό που λες θέτει το θέμα σε άλλη βάση. Αν πραγματικά τα φάρμακα δεν είναι τόσο σημαντικά, τότε είναι αυτονόητο ότι τα πειράματα στα ζώα δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο ύπαρξης.
Κάπως έτσι Jason.
Απλά δεν λέω ότι τα φάρμακα δεν είναι σημαντικά. Είναι όμως μόνο όταν χορηγούνται στον ασθενή που αντιμετωπίζεται ως άνθρωπος ολόκληρος και όχι σαν μέρος του σώματος του.
Αλλά πέρα από τα φάρμακα που καθείς δυσκολέυεται να πάρει θέση, είναι και τα πειράματα για τα καλυντικά, που αυτά είναι απαράδεκτο να γίνονται και πάλι τίποτα δεν γίνεται!
Post a Comment