Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Thursday, March 22, 2007

Τρίτη ηλικία και τηλέφωνα


Με παίρνει τηλέφωνο έξαλλος ο παππούς μου ( η μαμά μου δηλαδή γιατί ο παππούς δυσκολέυετε με τα πλήκτρα) για να μου πει ότι παίρνει τηλέφωνο στο Οφθαλμολογικό κέντρο (σοικό πάει το βασίλειο στην στραβωμάρα όπως καταλάβατε στην οικογένεια μου!) και βγαίνει μία που του λέει ότι πήρε σωστά και να περιμένει αλλά δεν ακούει που της λέει ότι θέλει να κλείσει ραντεβού με τον γιατρό του! Συμπέρασμα. Αυτά που για εμάς είναι αυτονόητα (τηλεφωνικά κέντρα, τηλεφωνήτές κτλ) για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας που δεν μπορούν να κατανοήσουν.

Να μην πω φυσικά πόσο απίστευτο του φαίνεται αυτού του ανθρώπου, που μεγάλωσε χωρίς φως και έφθασε στην ηλικία των σαράντα τόσων για να φθάσει το ηλεκτρικό στο σπίτι του, να βλέπει εμένα να κουβαλάω ένα τηλέφωνο στην τσέπη!

Παρόλη την αδυνάμια του να συμβαδίσει με την τεχνολογία (δισκάκια dvd και cd που βρίσκει στην κυριακάτικη εφημερίδα του τα λέει" πλάκες") ο παππούς μου αυτός μου είναι ιδιαίτερα αγαπητός και συζητώ μαζί του πολλά θέματα της επικαιρότητας (αυτός βλέπει τις ειδήσεις και για μένα) και μαθαίνω επίσης αρκετά του πρόσφατου παρελθόντος τα οποία έζησε προσωπικά.
Του κάνω παρέα και μου κάνει παρέα...

"... Είναι ίδιο γνώρισμα των νέων να δένονται με τους πιο σοφούς και μεγάλους, όχι μόνον εξαιτίας της γοητείας των λόγων και της οξύτητας του μυαλού τους, αλλά και για την εφήμερη όψη του σώματος τους, που γίνεται προσφιλής, όπως η μορφή του πατέρα, που μελετάμε τις κινήσεις και τα ξεσπάσματα του, που κατασκοπευουμε το χαμόγελο του - δίχως η σκιά της φιληδονίας να μολύνει αυτή την μορφή (μοναδική ίσως σε αγνότητα) της σωματικής αγαπής..."

Το όνομα του Ρόδου - Il nome de la rosa- Ουμπέρτο Έκο

Picture from: http://www.annhardy.com
(Δεν είναι άσχετη. Τρελαινόμαστε και οι δύο, παππούς και εγγονή για τα γατιά!)

12 comments:

An-Lu said...

Σμουτς!
Να τον χαίρεσαι τον παπούλη σου!!!

jul said...

Α καλά που να έβλεπες την γιαγια και τον παππού μου στο χωριό που ήταν αποκομμένοι από τον πολιτισμό...
Παντως σαν της συζητήσεις μεταξύ εγγονής και παππού ή γιαγιάς...δεν υπάρχουν άλλες...Να τις ζήσεις όσο μπορεις...

ralou said...

A! debby!
Σου έχω πει την φάση που ο πατέρας μου επέμενε να μάθει τι είναι το Internet;
Να χτυπιέσαι κάτω από τα γέλια.
Το περίεργο είναι ότι όταν του το εξηγούσα με όσο πιο απλοποιημένα μπορούσα μετά μου έκανε και διευκρινιστικές ερωτήσεις

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...

Zηλεύωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!
Κάπως έτσι ήταν & ο δικός μου ο συγχωρεμένος πλέον παππούκας... Τον λάτρευα. Και δε θα τον ξεχάσω ποτέ!
Έχει δίκιο η Ιουλία: φρόντισε να "ρουφήξεις" όλες αυτές τις υπέροχες συζητήσεις, φωτογράφισέ τον, τράβηξέ τον σε κάμερα, γιατί δυστυχώς, έτσι συμβαίνει με τους γέροντες, ξυπνάμε μια μέρα & έχουν πετάξει πια από τη ζωή μας... Και μας μένουν οι αναμνήσεις τους μόνο & ένα μεγάλο κενό μέσα μας που δεν αναπληρώνεται ποτέ. Που μακάρι δλδ ο άνθρωπος να ζήσει πολλά κι όμορφα χρόνια ακόμη!
Φιλάκια βρε κοριτσάκι & να μου φιλήσεις & τον παππού σου!

china girl said...

Άτομο ο παππούς.

Ευτυχώς πήρες τα γονίδια.
:)

αργυρένια

Ασκαρδαμυκτί said...

Καλά, τι πάθαμε απόψε με τους παπούδες μας;

Εμείς, πώς θα είμαστε άραγε στην ηλικία τους;

Εγώ, μέχρι τα 35 (είμαι ήδη 39) έκανα παρέα πολύ με παπούδες... γιατί απ' αυτούς είχα να πάρω (όπως και πήρα) πολλά!
Τα τελευταία όμως χρόνια κάνω πολύ παρέα με 20άρηδες.... ίσως γιατί θέλω να πάρω κάτι απ΄τη νιότη και τον ενθουσιασμό τους...

Debby said...

Αn-Lu!! Σε ευχαριστώ! Θα τον χαίρομαι!

Julia! Είναι όμορφες σχέσεις αυτές. Σε συνδέουν με μιαν εποχή που όχι μόνο δεν γνώρισες αλλά δεν σε συνδέει και τίποτα εκτός από αυτούς...

Ralou! Οχι δεν μου την είπες! Φαντάζομαι όμως!

Ηλιαχτίδούλα! Να μην ζηλευεις καθόλου! Να λες καλά που γνώρισες παππούδες. Αυτό από μόνο του φτάνει νομίζω!

Αργυρένια! Οπως όλοι οι παππούδες έχει την φάση του και αυτός! :-)

Ασκαρδαμυκτί! Δεν φαντάζεσαι πόσες φορές αναρρωτιέμαι πως θα είμαι αν φτάσω σε αυτή την ηλίκια!! Και το μόνο που ξέρω στα σίγουρα ότι δεν θα βλέπω για να ασχολούμε με αυτά που ασχολούμε τώρα! Τα ίντερνετ (ή ότι υπάρχει τότε), το διάβασμα και το κέντημα! Δράμα θα είναι!

Ναυαγός said...

Ωραία να έχεις κάποιον να βλέπει τις ειδήσεις για σένα. Και μετά να σου λέει μόνο τις καλές ή να διυλίζει τις κακές και να στις λέει με τέτοιο τρόπο που να μη φαίνεται ότι χάθηκε ο κόσμος.

zero said...

Σωστος ο παππους.
Πολυ καλο και το ποστ.

ζερο.

Caesar said...

τώρα, αν σου πώ οτι θα ήθελα να είχα παππού τον Ο. Έκο ;))

Debby said...

Καλημέρα!

Ναυαγέ! Αυτό ακριβώς μου κάνει! Γιατί εγώ το σπορ "παρακολουθώ ειδήσεις" το έχω κόψει προ πολλού!

Ζερο! Ο παππούς παρά τα ογδόντα τόσα χρόνια του δεν τα παρατά!

Caesar!!! Θα το πίστευα!!!

melomenos said...

οι περισσότεροι έχουμε μια διαφορετική σχέση με τον παππού μας
κι εμένα έχει πλάσει τον χαρακτήρα μου αφού μεγάλωσα μαζί του αρκετά χρόνια! κατά σύμπτωση κι εγω ανέβασα με θέμα τον δικό μου!
καλό σου Σαββατοκύριακο