Έχω πει ξανά ότι σπανίως φοράω κοσμήματα και γενικότερα φω μπιζού. Τελευταία φορούσα κάτι στο λαιμό με λουράκι από καουτσούκ αλλά δεν άρεσε με τίποτα στο Φαζούλη μου με αποτέλεσμα μια μέρα "εντελώς τυχαία και χωρίς να το θέλει" το τράβηξε και μου το έκοψε.
Έκτοτε δεν φοράω τίποτα.
Κάποια στιγμή η φίλη μου η Μαρία, μου πρότεινε να μου πάρει ένα σταυρό να φοράω στο λαιμό. Της είπα ότι δεν ήθελα γιατί εκτός του ότι έχω σταυρό δεν θέλω να τον φοράω. Κυρίως γιατί δεν αισθάνομαι καλά να έχω αυτό το σύμβολο επάνω μου (λέτε να είμαι πραγματικά αντίχριστη???). Νιώθω ότι δεν εμπεριέχει κάποια έννοια που θα μου άρεσε να την περιφέρω στο λαιμό μου. Δεν ξέρω για εσάς τι συμβολίζει ένα σταυρός αλλά νομίζω πως αυτό έχει να κάνει με το πως αισθάνεται ο καθένας. Ίσως γιατί θεωρώ τον Ιησού έναν από τους πλέον χαρισματικούς ανθρώπους που πέρασαν από αυτή την γη, δεν θέλω να κουβαλάω στον λαιμό μου σαν έμβλημα το σταυρό που υποτίθεται αποτέλεσε το όργανο του μαρτυρίου του.
Αντιγράφω από την wikipedia:
Πολλές χριστιανικές εκκλησίες, όταν μιλούν για το Σταυρό επάνω στον οποίο πέθανε ο Ιησούς Χριστός, αναφέρονται σε ένα ξύλινο όργανο σχήματος † ή και Τ (ταυ), καθώς θεωρούν ότι έτσι ήταν κατασκευασμένο και στην πραγματικότητα.
Από την άλλη, διαφορετικές απόψεις διατυπώνουν άλλες χριστιανικές ομάδες και εκκλησίες, που θεωρούν ότι:
Ο σταυρός επάνω στον οποίο πέθανε ο Ιησούς, ήταν ένας απλός, όρθιος πάσσαλος αφού αυτή ήταν η βασική σημασία της λέξης σταυρός στην αρχαία ελληνική γραμματεία, και δεν υπάρχουν στοιχεία που να εγγυώνται αλλαγή ή επέκταση της σημασίας αυτής στην εποχή της Καινής Διαθήκης.
Καθώς δεν υπήρξε βεβαιότητα για το ακριβές σχήμα του Σταυρού, το σημερινό, γνωστό σχήμα, επιλέχθηκε και καθιερώθηκε από τον αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνο στις αρχές του 4ου αιώνα, με τη μορφή αυτούσιου δανεισμού παρόμοιου ιερού συμβόλου από μή χριστιανικές θρησκείες.
Εκτός αυτών των αντιρρήσεων, υπάρχει και η θεολογική, όπου με βάση αναφορές σε χωρία της Αγίας Γραφής, ο σταυρός του Ιησού, θα έπρεπε να μην τιμάται και να μην θεωρείται ιερό σύμβολο, αλλά αντίθετα, να προκαλεί αποστροφή στον πιστό, επειδή απετέλεσε όργανο βασανισμού και θανάτωσης, αυτού του τόσο σημαντικού προσώπου για τον Χριστιανισμό.
Περιττό να πω ότι με το που είδα ότι και εδώ έβαλε το χεράκι του ο Μ.Κωνσταντίνος δεν νιώθω πια και τόσο αντίχριστη!
Photo: Ο σταυρός που πήρα για το βαπτιστικό. Όταν μεγαλώσει με το καλό θα του πω και την άποψη μου!!
20 comments:
Κύριε Ελέησον!..
Ομορφος ο σταυρός του βαφτιστικου σας.
Μ'αρέσει να φοράω τον δικό μου μέρα νύχτα. Ειναι δώρο από τον καλό μου και ο μοναδικός συμβολισμός του για μένα είναι αυτός.
Μ αρέσει επίσης πολύ το σχήμα του σταυρού σαν κόσμημα. Πραγματικά όμως δεν τον νοιώθω και δεν τον φορώ σαν σύμβολο Χριστιανικό.
Αλλωστε μια θεούσα μου είχε πει κάποτε ότι για να είναι σύμβολο έπρεπε να είναι πιο απλός.
Οτι καταλαβαίνει ο καθένας.
p.s. Το έλαβα! Ευχαριστώ! Μειλ το βράδυ.
Eγώ τώρα τί να πω;...
Όπως αισθάνεται βέβαια ο καθένας, αλλά εγώ τον δικό μου η αλήθεια, θέλω πάντα να Τον φοράω! Νιώθω σα να έχω μαζί μου μια αόρατη δύναμη που με προστατεύει έτσι, πραγματικά! Συν του ότι (όπως & της γλυκιάς μας Ralou) είναι δώρο του λατρεμένου μου! Πανάκριβο βέβαια κι όχι απλό (που απαιτούν κάποιοι θρησκόληπτοι!) αλλά τη συμβολική του αξία σαν σχήμα δεν τη χάνει, είτε είναι από μπριγιάν είτε από σκέτο χρυσάφι...
Και μάλιστα σε όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα έχω πάρει σαν δώρο Σταυρό γιατί το βλέπω σαν το υπέρτατο δώρο για να τους κρατάει κάτω από τη σκέπη Του...!!! Κι όσο για την υπενθύμιση του βασανιστηρίου Του Κυρίου, εγώ πάλι το βλέπω αλλιώς: πως αυτό ακριβώς πρέπει να μας θυμίζει, αφενός πως σταυρώθηκε από υπερβολική αγάπη για μας τους ανθρώπους & αφετέρου πως εμείς Τον σταυρώσαμε & καλό είναι να το θυμόμαστε για να είναι οι επόμενες πράξεις μας πράξεις αγάπης, απέναντι στους συνανθρώπους μας τουλάχιστον που είναι πλασμένοι καθ΄εικόνα & κατ΄ομοίωση!
Ξέρω πως σας έπρηξα με τα θεολογικά, αλλά με όσα έχω περάσει, πιό εύκολο είναι να καταφέρουν να μου πάρουν τη ζωή παρά την πίστη μου!!!
Αυτά κοριτσάκι. Όπως & νά΄χει, νομίζω πως ο καλός ο άνθρωπος δεν έχει έτσι κι αλλιώς να φοβηθεί από τίποτα!
Φιλάκια
Εκπληκτικός σταυρός!
Άξια, άξια!
Πάντως, για τους περισσότερους από μας, ο σταυρός είναι ένα απλό κόσμημα ή ένα μαγικό φυλαχτό!
Πόσοι κάθονται να προβληματιστούν σαν κι εσένα;
Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου! Μ'αρέσει σαν κόσμημα, άλλωστε κυκλοφορεί σε τότες παραλλαγές που αναγκαστικά κάποια θα σου αρέσει, αλλά δεν νομίζω ότι έχω φορέσει ποτέ εκτός από την ημέρα που βαφτίστηκα! :)
Καλησπέρα σε όλους!
Diavolikon! Αν είσαι όνομα και πράγμα αυτό το "Κύριε Ελέησον" είναι φοβερό σλόγκαν!
Ralou! Και εμένα μου αρέσει σαν κόσμημα ο σταυρός! Τώρα που έψαχνα για το βαφτιστικό είδα κάτι σταυρούς με μπριγιάν απίστευτους! Αλλά θα τα προτιμούσα (τα μπριγιάν) κάπου άλλου αν ήταν να τα φορέσω! Και ο καλός μου τρώγεται να μου πάρει έναν αλλά δεν θέλω. Εκείνος όμως θέλει να μου τον πάρει μπας και μου "σώσει" την ψυχή! :-)
Κατά τ'άλλα τα λέμε όποτε έχεις καιρό! Μην αγχώνεσαι!
Ηλιαχτίδα! Κρατάω την τελευταία σου κουβέντα! Γιατί δεχτά όλα τα άλλα, αλλά πρέπει να θεωρει και ο άλλος ότι αυτό που φοράει είναι ένα είδος φυλακτου και όχι να νιώθει σφίξιμο όπως εγώ!
Οπως και να έχει η "αυρα" αυτού που σου χαρίζει το κόσμημα, παίζει ρόλο όταν το φοράς!
Philos! Μου άρεσε πολύ και εμένα από όλους όσους είδα! Μου αρέσουν πολύ τα λιτά σχέδια!
Μόνο που εγώ είναι άξια μόνο στην επιλογή γιατί άλλος θα βαφτίσει! Ο Φαζούλης μου ντε!!
Ασκάρ, έτυχε μια μέρα και μου ήρθε φλας και το σκέφτηκα... Απο τότε νιώθω ότι σαν σύμβολο μου είναι δυσάρεστο. Μόνο σαν κόσμημα θα μπορούσα να το δω ή να το φορέσω. Για κάθε μέρα όχι.
Blogaki! Αν έβγαζα φωτογραφίες τους άλλους σταυρούς που είχα δει (και φυσικά με τίποτα δεν έκαναν για βάφτιση) θα ξελογιάζονταν πολλοί! Και εσύ μαζί, ποjavascript:void(0)
Publish Your Commentυ δεν φοράς σαν και εμένα!
Εγώ πάντως τρελλάθηκα!
Κοριτσάκι, ελπίζω να μου επιτρέπεις να βάλω μια παραπομπή (για όποιον ενδιαφέρεται φυσικά) στην οποία εξηγείται ακριβώς η ένοια του Σταυρού για τον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο!
http://www.i-m-patron.gr/keimena/ypsosis_tou_timiou_staurou.html
Eυχαριστώ, καλό βράδυ!
Καλημέρα Ηλιαχτίδα!
Φυσικά και σου επιτρέπω! Μαζευτήκαμε πολλοί αντίχριστοι εδώ ε?
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το κείμενο που παρέθεσες. Θα πω μόνο ότι η πηγή (Μητρόπολη Πατρών) δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι αντικειμενική ουτε καν ιστορική και μετά την ανάγνωση του, συνεχίζω να νιώθω το ίδιο, αν όχι πολύ περισσότερο, ότι ο σταυρός δεν θα έπρεπε φυσιολογικά να τιμάτε.
Με θες ακόμα φίλη σου??? :-)
Φιλιά γλυκούλινι!
Όπως κι αν το δούμε, είναι αρκετοί συνάνθρωποι που "σταυρώνονται" ακόμη και σήμερα καθημερινά & δεν είναι κάν διάσημοι ;)
Εάν δηλαδή,αντί για σταυρό,τον έβαζαν στη λαιμητόμο,το ιερό σύμβολο του χριστιανισμού θα ήταν η γκιλοτίνα;;;
συμφωνώ οτι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να νοιώθει ότι θέλει και να πράττει βάση αυτού.
εγώ να πω μόνο οτι φορούσα σταυρό από κεκτημένη ταχύτητα (μου τον είχαν φορέσει κάποτε ως μωρό). αισθανόμουν γυμνός αν δεν τον φορούσα, ένοιωθα οτι θα συμβεί κάτι κακό αν τον ξεχάσω σπίτι...
δόξα τω θεώ κατάφερα στα 21 μου να τον πετάξω τον σταυρό.
έκτοτε νοιώθω ελεύθερος!
το ίδρυμα ηλιθίων καλλιτεχνών
σας εύχεται ΚΑΟ ΠΑΚΑ
+ma
Caesar! Το κακό είναι ότι αυτοί που "σταυρώνουν" θεωρούνται ότι είναι οι "καλοί"...
Απόλλων! Υποτιμάς τον Μ.Κωνσταντίνο! Ολο και κάτι πιο πιασσάρικο θα έβρισκε να βάλει για σύμβολο!
+ma! Η συνήθεια και η αυθυποβολή είναι φοβερό πράγμά τέλικα και η εμπειρία σου αυτό δείχνει! Καλο Πάσχα να έχεις!
Παρα πολυ καλο ποστ.
ζερο.
τα γατια σου ... τελεια.
πολυ χαριτωμενα.
για τον σταυρο, φανταζεσαι να τον λιθοβολουσαν ή να τονσκοτωναν με ξιφος ή πιστολι.θα τα κρεμουσαμε παλι στον λαιμο μας...;
Zero! Εξαρτάται! Από το τι θεωρεί κανείς αυτές τις ιδέες!
Onomatodosia! Χαίρομαι που σου άρεσαν τα γατάκια μου!! Η γάτα μου σε κανέναν δεν άρεσε :-( !!
Όσο για τον σταυρό, όπως είπα και στον Απόλλων παραπάνω, νομίζω με τόση φαντασία κάτι θα έβρισκαν έτσι κι αλλίως! Τόσα άλλα βρήκαν εξάλλου!
Debby και Apollon: Nα σας θυμίσω το αστείο του Lenny Bruce, σύμφωνα με το οποίο ευτυχώς που ο Xριστός δεν ήρθε τον 20ό αιώνα, γιατί τότε θα φορούσαμε μικρές ηλεκτρικές καρέκλες...
Π! Χα! Δεν το είχα ξανακούσει αυτό! Λες να είχαμε όλοι καρεκλίτσες στον λαιμό μας με το ac/dc χαραγμένο πάνω τους?? ;-)
Debby, το αστείο υπογραμμίζει αρκετά εύστοχα αυτό που παρατήρησες και εσύ: μας κάνει να αναλογιστούμε ότι στην πραγματικότητα είναι λίγο μακάβριο αυτό το στολίδι - παρά τα όσα λέει το χυδαίο κείμενο της Mητρόπολης Πατρών (ελπίζω ότι το σχόλιό μου θα είναι λιγότερο προκλητικό τώρα που πέρασαν αυτές οι μέρες). Mου έκανε εντύπωση που το κείμενο αυτό, ανάμεσα σ' όλα τα ωραία περί θυσίας, λυτρώσεως και απεριόριστης αγάπης, έχει τη μικρότητα να επιτίθεται ξανά και ξανά (από τον υπότιτλο ακόμα) σε άλλους χριστιανούς (Προτεστάντες, Iεχωβάδες και ολόκληρη την «αιρετική Δύση»), μη μπορώντας να ξεκολλήσει από τη μίζερη λογική του εμείς σωστοί και όλοι οι άλλοι απαράδεκτοι. Δεν έχω καμμία διάθεση να υπερασπιστώ τους Iεχωβάδες, φυσικά, αλλά είναι θλιβερό να βλέπεις επιχειρήματα όπως ότι αυτοί είναι αισχροί γιατί λένε ξύλο αντί σταυρός, πράγμα που όχι μόνον αγνοεί ότι στην πρωτότυπη Παλαιά Διαθήκη (στα εβραϊκά) η λέξη είναι όντως ξύλο, αλλά για χάρη της μισαλλόδοξης φτηνοπολεμικής φροντίζει να ξεχάσει ότι και στη δική μας, τη 'σωστή' Kαινή Διαθήκη των ορθοδόξων, εμφανίζεται κατ' επανάληψη η έκφραση «κρεμάμενος επί ξύλου». Eπίσης, μέχρι την εποχή του Kωνσταντίνου δεν είχε αποφασιστεί (γιατί περί αποφάσεως πρόκειται) πώς θα απεικονίζεται η σταύρωση. Στους Pωμαϊκούς χρόνους ο σταυρός μπορεί να ήταν σκέτος πάσσαλος, ή σε σχήμα ταυ, ή σε σχήμα χι, ή αυτό που εννοούμε σήμερα σταυρό. H λέξη σταυρός απέκτησε τη σημερινή έννοιά της μετά την καθιέρωση της 'επίσημης' εκδοχής για τον Xριστό: όπως αναφέρεις, στα αρχαία ελληνικά σήμαινε παλούκι (αυτό που έκαναν στον Aθ. Διάκο σταύρωση θα λεγόταν!). Nα πω επίσης ότι τα καρφιά στα χέρια δεν μπορούν με τίποτα να συγκρατήσουν το βάρος του σώματος (έχουν γίνει και πειράματα από ιατροδικαστές), γιαυτό, εκτός από το ότι συχνότερα από τα καρφιά ήταν τα σχοινιά, στο σταυρό υπήρχε και καθισματάκι σαν σέλα (μαρτυρίες 2ου-3ου αιώνα Aγ. Eιρηναίου, Aγ. Iουστίνου και Tερτυλλιανού: equuleus, sedilus excessus, σαν κέρατο ρινόκερου), αλλά αυτό δεν το έχουν βάλει ποτέ σε εικόνα γιατί δεν θα έδειχνε και πολύ ωραίο... (Δεν το έβαλε ούτε κι ο Mel Gibson στη φρικαλέα ταινία του, παρά το δήθεν ρεαλισμό.)
Π! Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω παραπάνω με αυτά που ανέφερες περί του (άθλιου πραγματικά) κειμένου της Μητρόπολης Πατρών που το μόνο που κάνει είναι να γεμίζει ενοχές όποιον το πάρει στα σοβαρά.
Ολες οι ιστορικές παρατηρήσεις σου είναι πολύ σωστές και δεν πειράζει που αυτά τα πράγματα λέγονται "τέτοιες μέρες" γιατί αυτός που νιώθει "θρησκευτικός" άνθρωπος με κανένα τρόπο δεν μπορούν να τον προσβάλουν ή να μειώσουν το θρησκευτικό του αίσθημα.
Σου είπα χρόνια πολλά καλέ μου? Οχι? Ε! Χρόνια μας πολλά! Εχουμε και εμείς δικαίωμα στις ευχές! Δεν νομίζεις?? :-)
Post a Comment