Όταν πέθαινε ο Νασραντίν, κάποιος τον ρώτησε: "Τι νομίζεις, Νασραντίν; Όταν γεννιούνται οι άνθρωποι, από που έρχονται;"
Ο Νασραντίν απάντησε: "Έχω δει όλα τα παιδιά να κλαίνε όταν γεννιούνται και όλοι μοιάζουν να κλαίνε τη στιγμή που πεθαίνουν. Έτσι, συμπεραίνω ότι δεν είναι καλό το μέρος απ' όπου έρχονται οι άνθρωποι ούτε πηγαίνουν σε καλό μέρος. Όταν έρχονται, κλαίνε. Όταν φεύγουν πάλι κλαίνε."
Ο Νασραντίν απάντησε: "Έχω δει όλα τα παιδιά να κλαίνε όταν γεννιούνται και όλοι μοιάζουν να κλαίνε τη στιγμή που πεθαίνουν. Έτσι, συμπεραίνω ότι δεν είναι καλό το μέρος απ' όπου έρχονται οι άνθρωποι ούτε πηγαίνουν σε καλό μέρος. Όταν έρχονται, κλαίνε. Όταν φεύγουν πάλι κλαίνε."
9 comments:
Κλαίνε και ενδιάμεσα,άστα να πάνε.
Από την ανυπαρξία ερχόμαστε καιστην ανυπαρξία γυρνάμε. Αυτή είναι η τραγικότητα της ζωής μας...!
Κλαίμε όταν γεννιόμαστε γιατί ίσως ξέρουμε που έρχομαστε, αλλά μάλλον πρέπει ευχάριστη να είναι η στιγμή του θανάτου μας, δεν νομίζω ότι πρέπει να λυπόυμαστε ιδιαίτερα, πρέπει μάλλον να νοιώθουμε ένα είδος λύτρωσης. Ας τους άλλους να κλαινε δηλ, δεν ξέρουν τίποτα αλλά πως να τους το πεις από εκεί που θα βρίσκεσαι!!
"Η ζωή είναι γλυκιά...!"
Φιλάκια όμορφη!
πάντως τα διδυμάκια από καλόν τόπο έρχονται! χεχε
ενα πουφ.
που λεει κι ο ποιητης...
δεν υπαρχουν μερη.δεν υπαρχει τιποτε
Βασικά αν με δει ένα βρέφος σίγουρα θα βάλει τα κλάματα με τέτοια μουσούδα που έχω. Φαντάζομαι κι θνήσκων να φεύγει με τέτοια εικόνα στη σκέψη του. Πουθενά δεν πάμε (μας πάνε σε ένα ψυχρό συναισθηματικά μέρος πυο γινόμαστε λίπασμα για κωνοφόρα -και μάλιστα μόνο κυπαρρίσια).
Καλημέρα σε όλους!
Resident!! Αν κλαίνε λέει... ασταμάτητα!
Dr Jekyll! Καθόλου τραγική η ανυπαρξία... ίσα ίσα... Σε κάποιες περιπτώσεις είναι και επιθυμητή επιπλέον.
Saki! Αυτό που λες μοιάζει περισσότερο με εκδοχή που αφορά αυτούς που πιστεύουν στην μετεμψύχωση! Οπως και να έχει πάντως, ακόμα και αν δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά τι συμβαίνει όταν ερχόμαστε στον κόσμο, οπωσδήποτε όταν πεθαίνουμε είναι λύτρωση για μας τους ίδιους. Οι άλλοι ζορίζονται περισσότερο με την απώλεια.
Ηλιαχτίδα!! Για άλλους είναι γλυκιά και για άλλους μια απίστευτη ταλαιπωρία. Εξού και οι αυτοκτονίες, ο αλκοολισμός, τα ναρκωτικά κτλ... Η ζωή είναι γλυκιά όταν δεν σε φοβίζει το "βάρος" της!
Ασκάρ!! Ναι! Δεν ανησυχώ για εκεί που είναι τώρα! μια χαρά είναι! Ανησυχώ για το που τα φέρνω!
Onomatodosia! Το πιο πιθανόν είναι αυτό! Και μακάρι να είναι ένα σκέτο πουφ... Μην είναι βασανιστική διαδικασία μέχρι να παραδώσεις πνεύμα που λέμε!
Δείμο!! Η αλήθεια είναι ότι όταν κάποιος είναι αξύριστος είναι επίσης πιο "τρομακτικός" για μικρούς και μεγάλους! Πάντως η ιδέα να γίνω τροφή μετά θάνατο μου αρέσει! Τουλάχιστον δεν θα είμαι παντελώς άχρηστη!;-)
αυτό εννοούσα
ερχόμαστε και φέυγουμε χωρίς επιστροφή αδώ
Το πώς ζήσαμε όμως θα χαρακτηρίσει την επόμενη φάση όπου και όποτε κι άν είναι, όπως και αυτή από κάποιαν άλλη χαρακτηρίστηκε.
Και έτσι προχωράει προς τα μπρος σε μιάν απέραντη άπειρη ευθεία η άπέθαντη ζωή μας
Post a Comment