Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Tuesday, October 16, 2007

Που ακριβώς οφείλεται αυτή η κινητικότητα στο Hi5?


Μπορείτε να μου εξηγήσετε που ακριβώς οφείλεται αυτή η κινητικότητα στο Hi5?
Πριν χρόνια, και κατόπιν παραίνεσης του ξαδερφούλη μου ο οποίος ζει στο Λονδίνο, δημιούργησα ένα profile στο Hi5 ίσα για να έχουμε μια επιπλέον επικοινωνία. Πρόσθεσα και περί τους τρεις φίλους (ένας εκ των οποίων ο εν λόγω ξάδερφος) και αυτό ήταν. Έκτοτε ησυχία στο Hi5. Μέχρι που τους τελευταίους μήνες παίρνω κάθε μέρα τουλάχιστον μία πρόσκληση να γίνω φίλη με κάποιον που φυσικά δεν τον γνωρίζω καν.
Και αναρρωτιέμαι τι συνέβη και έτσι ξαφνικά άρχισε αυτό το νταβαντούρι. Ή μήπως απλά έκανε τόσο ώστε να μάθει και η κουτσή Μαρία στην Ελλάδα ότι υπάρχει και μια υπηρεσία που λέγεται Hi5?
Powered by ScribeFire.

4 comments:

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle said...

Πάντως εγώ δεν ήξερα οτι λεγόταν έτσι. τώρα που περιγράφεις πως λειτουργεί κάτι μου θυμίζει. Μάλλον είναι για αυτούς που δεν επικοινωνούν με ζωντανούς. Σίγουρα δεν είναι για μας Ντεπούλα μου.
Καλώς σε βρίσκω.

Serenity said...

Μάλλον το δεύτερο... (για την κουτσή Μαρία δηλ.)
Προσωπικά, καθόλου δεν με ενθουσιάζει.
Την καλησπέρα μου στη μέλλουσα μαμά :)

arammos said...

Μέλουσα μαμά;;; Μάλιστα.

Στο θέμα σου απ' ότι έχω παρατηρήσει και στο αντίστοιχο facebook το ίδιο γίνεται. Το μόνο κακό με όλα αυτά είναι ότι δεν μπορείς να σβήσεις το profile σου.

Debby said...

Saki!! Δεν είναι ασχημη υπηρεσία αυτή (ή το Facebook) όταν γνωρίζεις τον άλλον! Π.χ. Ο ξάδερφος μου από τον Καναδά ανεβάζει τις φώτο του εκεί και έτσι έχουμε μια περισσότερη επαφή από ότι θα μπορούσαμε λόγω απόστασης. :-)

Serenity! Η συγκεκριμένη υπηρεσία ούτε εμένα με ενθουσιάζει ιδιαίτερα! Προτιμώ το facebook! Αλλά όπως είπα όλες αυτές έχουν μια χρησιμότητα όταν γνωρίζεις τον άλλον. Οχι έτσι στον χαμό...

Arammos! Αυτό με το σβήσιμο του profile δεν το είχα προσέξει. Όντως, έχεις δίκιο!
Και παρόλο που τώρα δεν βάζει ο νους μου για ποιο λόγο να θέλω να σβήσω το προφίλ μου, ποτέ δεν ξέρεις...