Και να που έφθασα στον 5ο μήνα....

Και αυτό που κατάλαβα είναι ότι ένα πράγμα είναι σίγουρο. Μια εγκυμοσύνη σε καταβάλει ολοκληρωτικά σε κάθε επίπεδο.

Πρώτα από όλα διαπιστώνεις ότι οι συζητήσεις σου και κυρίως οι ανησυχίες σου περιτριγυρίζουν όλες γύρω από αυτό το θέμα. Είτε το θέλεις είτε όχι. Ακόμα και αν θες να αλλάξεις το θέμα υπάρχει πάντα μια κοιλιά μπροστά σου να στο θυμίζει και μια δυσφορία για να σε επαναφέρει στην πραγματικότητα, η οποία είναι μία. Είσαι έγκυος.

Έπειτα σε σωματικό επίπεδο μια γυναίκα την εξουθενώνεται στην κυριολεξία. Καταπονεί τον οργανισμό της στο έπακρο. Όσο πάει μειώνονται οι αντοχές της, χώρια που αλλάζει δραματικά το σώμα.
Σε αυτήν την φάση βρίσκομαι εδώ και λίγο καιρό. Εδώ και μερικές μέρες υποφέρω από πόνους στην πλάτη. Το πρωί είμαι καλά βέβαια, το απόγευμα μετά την δουλειά νιώθω άβολα και μέχρι να φτάσει το βραδάκι υποφέρω και χρειάζομαι επειγόντως ξάπλα! Για αυτό όλο το συμβάν, λένε τα γραφτά, φταίει η προγεστερόνη, μια ορμόνη που εκκρίνουν οι έγκυες με σκοπό την χαλάρωση των μυών της μήτρας. Μαζί με αυτούς όμως τους μυς χαλαρώνουν και όλοι οι υπόλοιποι! Και λόγω του ότι μεγαλώνει η κοιλιά σιγά σιγά αλλάζει και το κέντρο βάρους του σώματος και δεν θέλει και πολύ να αρχίσεις να πονάς. Ειδικά αν υπερεκτιμάς τις δυνάμεις και την ενέργεια που (νομίζεις ότι) έχεις!

Η κοιλιά μου πλέον είναι εμφανής παρόλο που πριν μερικές μέρες ένας συνάδερφος ο οποίος με βλέπει καθημερινά δεν την είχε πάρει χαμπάρι! Προφανώς νόμιζε ότι είχα πάρει βάρος απλά και εξεπλάγην όταν του το είπα με αφορμή το γεγονός ότι κάποια στιγμή θα σταματήσω από την δουλειά!

Το ότι πήρα κάποια κιλά τα πήρα! Και περιμένω πως και πως να πάω στον γιατρό την επόμενη εβδομάδα για να ζυγιστώ και να μου πει αν το έχω παρακάνει ή όχι γιατί όσο να πεις τον τελευταίο καιρό μου έχει ανοίξει η όρεξη κυρίως ως προς τα γλυκά εδέσματα και όχι μόνο φυσικά! Και μιας και ούτε προ εγκυμοσύνης κρατιόμουν σε αυτά, τώρα το βρίσκω απείρως πιο δύσκολο! Πως ξεχνάει μια έγκυος ότι κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο χοντρή? Πως λέμε πίνει για να ξεχάσει? ΕΕ!! Αυτό!! Τρώει για να ξεχάσει!

Αφήστε που πάνω που είχα αρχίσει να χαίρομαι που επιτέλους είχα το στήθος των ονείρων μου, μέσα σε χρόνο dt άρχισε να προεξέχει από αυτό η κοιλιά μου και μου έφυγε όλη η χαρά!!!

Παρόλα αυτά βέβαια, θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα ότι έχουν μεγαλύτερη σημασία αυτές οι ταλαιπωρίες μπροστά στην σπουδαιότητα του όλου γεγονότος. Επιμένω όμως πάντα ότι αυτό που σε αποζημιώνει είναι το μετά και όχι η διαδρομή μέχρι να φτάσεις σε αυτό το μετά. Η μητρότητα αρχίζει και βιώνεται μετά τον τοκετό νομίζω.

Τα μικρά υποθέτω ότι είναι καλά! Το ότι μεγαλώνει η κοιλιά είναι καλό σημάδι! Νιώθω να κουνιούνται κάθε τόσο, κυρίως όποτε βρίσκομαι σε ηρεμία! Το ένα βρίσκεται κάτω αριστερά και το άλλο πάνω δεξιά! Οπότε ξεχωρίζω ποιο είναι ποιο όταν κουνιέται και ήδη έχω σταμπάρει ποιος από τους δυο είναι πιο "ταραξίας"!!
Κάποιες φορές νιώθω ένα "σπρώξιμο" και όταν βάζω το χέρι μου εκεί νιώθω την κοιλιά μου πολύ σκληρή! Και αν χαϊδέψω λίγο εκείνο το σημείο μαλακώνει! Και μετά σκέφτομαι ότι μάλλον κάποιο σπρώχνει να κάνει χώρο να βολευτεί και εγώ το πειράζω και του χαλάω την βόλεψη!! Ελπίζω να μην το πάρουν προσωπικά και προσπαθούν μετά να κάνουν την δική μου ζωή δύσκολη! :-)

Photo from: http://pregnancy.baby-gaga.com