Μυστικά, αλήθειες & ψέματα...

Μυστικά, αλήθειες...

Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τις φλόγες του φόβου και της άγνοιας να καίνε έτσι άσκοπα και ανελέητα ο,τι οι φλόγες του πάθους δρόσιζαν και πότιζαν μέσα στην έρημο της μοναξιάς. Της μοναξιάς μιας αγάπης που αμβλώθηκε πριν καλά καλά γεννηθεί...

Είναι κρίμα να θάβεις τον εαυτό σου μέσα στη λάσπη που έφτιαξες για να χτίσεις κάτι που θα 'θέλες να κρατήσει για πάντα...

Είναι κρίμα να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι η αγάπη πιέζει ασφυκτικά την ελευθερία σου όταν αυτήν την έχεις εδώ και πολύ καιρό δεσμεύσει στο βωμό της σταθερότητας και της αναλγησίας έτοιμη προς σφαγή καθημερινά λίγο λίγο....

Είναι κρίμα να αφήνεις τις αλλαγές σου να επηρεάζουν την κρίση σου από τον φόβο ότι δεν θα τις αντέξεις...

Είναι κρίμα να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό την μία μέρα γιατί βρήκες τον άνθρωπο που πιστεύεις ότι σε ζωντανεύει πίσω από το γυαλί του ενυδρείου που ζεις και σου δείχνει την ανοιχτή θάλασσα...
και την αμέσως επόμενη να τον κατηγορείς ότι προσπαθεί να σε ρίξει στα δόντια του καρχαρία που λέγεται άγνωστο...

Είναι κρίμα να στρουθοκαμηλίζεις στην έρημο για να μην αντιμετωπίσεις τις φοβίες σου , όπως επίσης κρίμα είναι να κατηγορείς ένα χαμαιλέοντα γιατί αλλάζει χρώματα όταν η φύση του είναι αυτή και δεν το έκρυψε ποτέ από το ταίρι του ακόμη και αν αυτό δεν τον βλέπει.....

... και ψέματα...
Δεν άλλαξα εγώ μωρό μου...

Εσύ αλλάζεις...

Θέλω να είμαι μαζί σου στην δύσκολη φάση που περνάς γιατί σε θέλω σε πονώ και σε σκέφτομαι ασταμάτητα καθημερινά...

Απλά θέλω να με θέλεις...

Αν η φροντίδα σου προς μια σχέση περιορίζεται καθημερινά σε 2 μηνύματα από το κινητό τότε σημαίνει ότι δεν την χρειάζεσαι...

Είναι κρίμα να κλειδώσεις κάτι ζωντανό που σε αγαπάει...

Αν δεν το αντέχεις... μην πληγώνεις άλλο τον εαυτό σου και αυτόν που επίσης θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που σε βρήκε ακόμη και αν δεν σου το έχει πει...

Θέλω να ξέρεις πως μου λείπεις πολύ περισσότερο από τον πρώτο καιρό απλά όσο μου δίνεις κάτι από εσένα τόσο πιο εύκολα εθίζομαι σε εσένα...

Σε θέλω καθημερινά όλο και πιο πολύ... Δεν το αντέχεις όμως...
Κάπου, κάπως, κάποτε...

Photo from: http://www.angelartist.com