Ελληνικό δημόσιο...

Τι πονεμένη ιστορία και αυτή!

Διάβαζα πριν αρκετό καιρό το post  του kaltsovrako  και γελούσα με τα κωμικοτραγικά που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει. Εννοείται πως αν ήμουν στην θέση του θα έκλαιγα από τα νεύρα μου και ένιωσα απίστευτη ανακούφιση  που δεν χρειάστηκε να συνδιαλλαγώ με το δημόσιο εδώ και αρκετό καιρό.
Έλα όμως που προχθές χρειάστηκε να το κάνω και ξεκίνησα το πρωί της Δευτέρας να διεκπεραιώσω κάτι που υπολόγιζα ότι δεν θα μου έπαιρνε πάνω από μία ώρα και τελικά γύρισα σπίτι κοντά στις 2 το μεσημέρι με τα νεύρα τσατάλια!
Το ιστορικό έχει ως εξής: Ο αδερφός μου έχει βιβλία ως ελεύθερος επαγγελματίας  τα οποία διατηρεί χωρίς να εξασκεί στην ουσία το επάγγελμα μιας και εργάζεται με την ίδια ειδικότητα ως μισθωτός. Εννοείτε πως είναι τυπικά εντάξει σε όλες τους τις υποχρεώσεις προς το κράτος έστω και αν αυτές είναι απλά η υποβολή μηδενικών δηλώσεων ΦΠΑ κτλ. Έπρεπε λοιπόν να πάει να αλλάξει στο μητρώο τους ΚΑΔ (κωδικούς αριθμούς δραστηριοτήτων) μιας και κάποια στιγμή το ΚΡΑΤΟΣ-ΔΗΜΟΣΙΟ τους άλλαξε γιατί αυτοί που είχαν δοθεί πως χρήση αρχικά κρίθηκαν ελλιπείς και απαρχαιωμένοι.  Στην αντιστοίχηση που έκανε από το net έγινε ένα λάθος οπότε έπρεπε να πάει στο μητρώο της εφορίας να κάνει την σωστή αντιστοίχιση. Εκεί, η υπάλληλος που μας εξυπηρέτησε ήταν ευγενέστατη εξυπηρετική και απολύτως συνεργάσιμη. Δεν είχαμε κανένα παράπονο. Γιατί ξέρω πολύ καλά πως μπορεί κάποιος υπάλληλος να σε εξυπηρετεί μεν αλλά να στην "σπάει" με το γάντι. Αυτή λοιπόν ήταν πολύ καλή. Μόνο που για να μπορέσει να κάνει την δουλειά της έπρεπε να της φέρουμε ασφαλιστική ενημερότητα και στην προκειμένη ήθελε απαλλακτικό από τον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) παρόλο που από τα εκκαθαριστικά φαινότανε ότι είχε εισόδημα μόνο από μισθωτές υπηρεσίες χρόνια τώρα.
Κάπου εκεί θυμήθηκα ένα παλιό μου εργοδότη που συγχυζόταν απίστευτα με κάτι τέτοια γιατί όπως έλεγε, "στο δημόσιο χρειάζεται να αποδείξει κανείς ότι δεν είναι ελέφαντας".
Έστω και έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα γιατί ήξερα ότι είμαστε τυπικά εντάξει οπότε είπαμε να πάμε στο ΤΕΒΕ να βγάλουμε την βεβαίωση που χρειαζόταν για να μπορέσει να προχωρήσει. Αναρωτήθηκα όμως... αν δεν γινόταν εξαρχής λάθος  στην αντιστοίχηση μέσω net  τότε κανείς δεν θα ζητούσε αυτό το χαρτί... Γιατί λοιπόν το ζητάνε όταν παρουσιάζεσαι αυτοπροσώπως? Μήπως λέει πουθενά στο κούτελο μας ότι έχουμε ώρες για χάσιμο???

Πάμε λοιπόν στο ΤΕΒΕ και εκεί κόντεψε να γίνω πύραυλος από την ηλιθιότητα της υπάλληλου!
Καταρχήν με το που της είπαμε τι θέλαμε και τις προσκομίζουμε όλα τα εκκαθαριστικά εκτός  από ένα του ενός πρώτου, στα οποία φαινόταν ότι είχε μόνο μισθωτές υπηρεσίες, έχει την απαίτηση να της πάμε το μπλοκ των αποδείξεων για να ελέγξει ότι πράγματι δεν έχει εκδοθεί άλλο παραστατικό εκ των υστέρων! Όταν την ρωτάω, "συγνώμη αλλά αφού σας έχω δώσει τα εκκαθαριστικά και φαίνεται από εκεί ότι δεν έχει εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα τι εξυπηρετεί αυτό?"  τι μου απαντάει το βούρλο??? "Και που ξέρουμε εμείς ότι δεν έχετε εκδώσει παραστατικό και δεν το έχετε δηλώσει? (!!!!!!!). Μας είπε στην ουσία κλέφτες και φοροφυγάδες και μου ήρθε μια γλύκα να της πω : "Και που ξέρεις μωρή ηλίθια πόσα μπλοκ και πόσες σειρές παραστατικών έχει?" αλλά δεν το είπα γιατί δεν ήθελα να της ανοίξω τα μάτια της ηλίθιας για να με στέλνει να  της φέρνω άλλα και άλλα που να αποδεικνύουν τα αυτονόητα! Κάνω την καρδιά μου πέτρα και λέω στο αδερφό ότι θα πεταχτώ εγώ να το φέρω. Πάω στην άλλη άκρη της πόλης, φέρνω το μπλοκ αποδείξεων και της το δίνω και αφού το ελέγχει ότι όντως το τελευταίο παραστατικό είχε εκδοθεί το 2004  και πάω να ξεφυσύξω από ανακούφιση ότι χαλάλι ο κόπος, αφού τελειώνουμε, μου ήρθε η επόμενη κεραμίδα.
"Α!" μου λέει... "Δεν μου έχετε φέρει το εκκαθαριστικό του 2004"." Μα πως" της λέω "αφού έχουμε πάρει προσωρινή απαλλαγή πριν χρόνια. Τι χρειάζεται και αυτό?" "Μα όχι" μου λέει. "Χρειάζεται." Άρχισα να χάνω την ψυχραιμία μου. Ρωτά ο αδερφός μου αν υπάρχει κάποιος υπολογιστής με internet στην υπηρεσία για να το εκτυπώσει επιτόπου.  Του λένε πως δεν έχουν!!!!!!!!!!  Και κάπου εκεί πριν γίνω τούρμπο μου λέει να κάνω υπομονή και θα πήγαινε εκείνος την άλλη άκρη πάλι της πόλης να το φέρει αφού είναι απαραίτητο. Όση ώρα έλειπε  λοιπόν ο αδερφός μου αυτή ψαχνότανε με τα χαρτιά, το συζητούσε το θέμα με τους άλλους ηλίθιους συναδέρφους της που κουνούσαν συγκαταβατικά το κεφάλι τους και υποκλίνονταν στην επιδεξιότητα της συναδέρφου τους που έκανε τόσο μα τόσο σωστά την δουλειά της, κάπου εκεί ενδιάμεσα αποφασίζει η ΠΑΝΗΛΙΘΙΑ να σηκώσει τον κωλο της από την καρέκλα και να πάει να αναζητήσει τον προσωπικό φάκελο του αδερφού μου στα αρχεία της! Και τι βρίσκει ανάμεσα στα άλλα η πανηλίθια?? Το εκκαθαριστικό εκείνο που ζητούσε και έστειλε ελαφρά την καρδία τον άλλον να πάει να το φέρει! Και το βλέπω εκεί στα χαρτιά που ξεφύλλιζε και λέω τώρα θα μου πει ότι το βρήκε! ΑΜ δε! Αναγκάζομαι και της λέω εγώ : "Μήπως είναι μέσα το εκκαθαριστικό που θέλετε για να τον πάρω τηλέφωνο να επιστρέψει" 
"Ναι" μου λέει σαν κλαμένη κότα χωρίς ούτε ένα συγνώμη για την ταλαιπωρία που μας έβαλε χωρίς τίποτα! Η ΠΑΝΗΛΙΘΙΑ.
Βρίζω εδώ, γιατί τελικά κρατήθηκα και δεν έβρισα εκεί. Γιατί τους χρειαζότανε ολωνών εκεί μέσα!
Και τότε θυμήθηκα την εξτρεμιστική άποψη που είχε ο πρώην εργοδότης μου σχετικά με το πως θα μπορούσε να συμμόρφωνε μέσα σε μια μέρα όλο τον δημόσιο τομέα! "Θα είχα όλους τους δημόσιους υπάλληλους όρθιους και τους πολίτες προς εξυπηρέτηση καθιστούς". Γέλασα τότε γιατί μου φάνηκε πολύ βάρβαρο αλλά με τα νεύρα που είχα προχθές την θεώρησα εξαιρετική ιδέα την πρόταση του!