Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Thursday, October 14, 2010

Διάβασμα μετά διδύμων... part 2

Πέρασε πολύς καιρός από τότε που είπα να γράψω κάτι για το δεύτερο ( και τελευταίο) βιβλίο που μου φάνηκε χρήσιμο στην μετά παιδιών εποχή. Μετά απλά έπαψα να διαβάζω.
Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν (αν τα καταφέρνουν) άλλες γυναίκες  και μπορούν έχοντας μικρά παιδιά, να μην χάνουν τον εαυτό τους, να μην παρατάνε τις συνήθειες τους, να μην αποξενώνονται από τους φίλους τους, να νιώθουν έτοιμες να παλέψουν, ενώ την ίδια στιγμή παλεύουν για τις ίδιες για όλους και για όλα όλη μέρα, κάθε μέρα χωρίς ανάπαυλα. Ειλικρινά δεν ξέρω.
Πολλές φορές αισθάνομαι πολύ λίγη διαβάζοντας άλλα μαμαδομπλογκ που παραπέμπουν σε ιδανικές μητέρες και λίγο προτού με πάρει τελείως από κάτω θυμάμαι ότι όλος ο κόσμος δεν γυρνάει γύρω από αυτήν την ιδιότητα και μόνο.

Για να γυρίσω λοιπόν στο θέμα μου, που είναι το βιβλίο " Ο πλήρης οδηγός για την ανατροφή και την ευτυχία των παιδιών σας" της Jan Parker και Jan Stimpson,  και παρόλο που ο τίτλος του παραπέμπει σε πατέντες, δογματικές θέσεις και οδηγίες χρήσεων για μωρά και παιδιά, δεν είναι καθόλου έτσι.
Για την ακρίβεια είναι το ακριβώς ανάποδο. Προτείνει λύσεις για προβλήματα που πιθανόν αντιμετωπίσεις αλλά όχι ως αυθεντία, αναφέροντας συνεχώς ότι κάθε παιδί όπως κάθε άνθρωπος είναι είναι διαφορετικό, και αυτός που το γνωρίζει καλύτερα είναι ο γονιός του και μόνο αυτός μπορεί να κρίνει τι μπορεί να έχει αποτέλεσμα στο παιδί του.
Με λίγα λόγια, δίνει ιδέες, συστήνει συμπεριφορές, εξηγεί πως κατανοεί τον κόσμο ένα μικρό παιδί και απλά σου δίνει να καταλάβεις τα λάθη σου χωρίς όμως να σε γεμίζει ενοχές.

Η κεντρική του ιδέα επικεντρώνετε στην εξής απλή έννοια: Οι επιλογές που κάνει ένας γονιός όσον αφορά το παιδί του πρέπει να είναι αυτές που τον κάνουν να αισθάνεται καλύτερα γιατί μόνο τότε θα μπορεί να μεταδώσει θετικά μηνύματα στους γύρω του και κατ' επέκταση στο ίδιο του το παιδί.

Εκεί βρήκα νομίζω γραμμένο και το πιο αισιόδοξο μήνυμα που μπορούσα να πάρω εκείνη την εποχή που νόμιζα ότι για όλη μου την υπόλοιπη ζωή θα ξυπνούσα από ένα κλάμα:
Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα και σε τίποτα δεν θα μοιάζει με την προηγούμενη.

Και όντως έτσι είναι...

1 comment:

Anonymous said...

ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΕΞΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΟΥ...

http://anisixos.blogspot.com/2010/10/blog-post_15.html

Αξιζει να το δεις και οχι να το ζεις...