Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Tuesday, November 09, 2010

Η αποχή δεν είναι απάθεια.

Και όσοι δεν το κατάλαβαν ήρθε ο καιρός να το καταλάβουν.


Θυμήθηκα ένα  post που είχε κάνει ο εξαίρετος blogger  Cyrus (μας λείπει) πριν περίπου ένα χρόνο με τίτλο Οργισμένοι μεν, απαθείς δε...  στο οποίο καταδίκαζε την αποχή ως μια ανύπαρκτη πολιτική στάση. Εξαιρετικό post το οποίο πλαισιωνόταν από εξίσου ενδιαφέροντα σχόλια. Αξίζει να διαβαστεί.

Δύο πράγματα έχω να πω σήμερα για αυτό το θέμα που είναι για άλλη μια φορά και πάλι επίκαιρο.

Πρώτο,  ότι τελικά η αποχή τους προβλημάτισε ΟΛΟΥΣ τόσο ΠΟΛΥ που άρχισαν ΟΛΟΙ να ανησυχούν και να επανεξετάζουν  την στάση τους. Κατα την άποψη μου αυτό από μόνο του είναι τεράστια πρόοδος.
Δεν σημαίνει λοιπόν η αποχή μόνο απάθεια. Σημαίνει πολλά περισσότερα. Αλλά κυρίως δίνει ένα μήνυμα στους πολιτικούς. "Εμένα δεν με έχεις και χρειάζεται να προσπαθήσεις περισσότερο για να με κάνεις δικό σου" .
Βγαίνει ο Σγουρός και μέσες άκρες λέει "καλώ όλους όσους για τους δικούς τους λόγους δεν προσήλθαν στις κάλπες να το κάνουν αυτή την  φορά γιατί εσείς είστε η δύναμη μας...", και λέω εγώ... και γιατί να δώσω σε εσένα δύναμη? ή στον κάθε ένα που την ζητάει αλλά δεν την αξίζει?

Βγαίνει η Φοζενμπερκ (ούτε ξέρω πως την λένε και βαριέμαι να την γκουγκλάρω κιόλας για να την γράψω σωστά)  και  μας λέει επίσης  μέσες άκρες ότι  όποιος απέχει δεν θα έπρεπε να έχει ίσα δικαιώματα με αυτόν που ψηφίζει. Σώπα ρε μανταμίτσα! Επειδή δεν θέλω να συμμετέχω στην βρωμιά σας θα με τιμωρήσεις και από πάνω?

Βγαίνει ένας άλλος, Βορίδης και λέει τις δικές τους απαξιωτικές ιδέες για όλους αυτούς που δεν τους έκαναν την τιμή να πάρουν μέρος σε αυτό το τσίρκο που το λένε εκλογές και το μόνο που του λείπει είναι ο κλόουν. Ολα τα ζώα είναι παρόντα.

Τους ένοιαξε όλους η αποχή. Γιατί θέλουν να μας έχουν μαντρωμένους και σημαδεμένους με ταμπέλες. Όταν δεν εντάσσεσαι στο σύστημα αυτό φοβούνται. 

Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω σχετικά είναι ότι το σχόλιο που είχα κάνει τότε  σε εκείνο το post  με εκφράζει απόλυτα μέχρι σήμερα. Το αντιγράφω ξανά εδώ:

Δεν πρόκειται να πάω να ψηφίσω γιατί έτσι απλά θα πω το προφανές. Το ότι "Δεν με εκφράζει κανείς σας". Δεν θα ψηφίσω κάποιον με μισή καρδιά μόνο και μόνο για να έχω ήσυχη την συνείδηση μου ότι εξάσκησα το δικαίωμα της ψήφου.

Για μένα πλέον οι πολιτικοί και η πολιτική στην χώρα μας είναι σαν κάποιους ατάλαντους ηθοποιούς που αποφασίζουν μια στο τόσο όποτε το θυμηθούν να ανεβάσουν μια παράσταση στην οποία πρέπει και εγώ να δώσω το παρόν και ας μην μου αρέσει.
Ε! Αυτή τη φορά, απλά δεν θέλω να είμαι μέσα στο κοινό τους...

Η (μεγάλη) αποχή ίσως φέρει την αλλαγή... 


Ένα πολύ εύστοχο σχετικό άρθρο από την Μαρία Χούκλη στο ProtagonΑπέχω, άρα υπάρχω. Διαβάστε το.

3 comments:

Jason said...

Για κάποιο λόγο, νόμιζα ότι δε λειτουργούσε αυτό το μπλογκ πια. Δε θυμάμαι πότε και γιατί οδηγήθηκα σε αυτό το συμπέρασμα, αλλά πάντως χαίρομαι που σε βρήκα πάλι.
Γενικά δε συμφωνώ με την αποχή, θεωρώ ότι η ίδια άποψη εκφράζεται πολύ πιο έντονα με το λευκό, διότι στους απέχοντες συμπεριλαμβάνονται και όλοι αυτοί που είναι απλώς αδιάφοροι ή απλώς βαριούνται ρε παιδί μου να ασχοληθούν, ενώ το λευκό λέει ότι ντύθηκες, πήγες μέχρι το εκλογικό κέντρο, περίμενες στην ουρά, και υπεύθυνα με την ταυτότητά σου μπήκες στο παραβάν για να τους πεις ότι δεν τους γουστάρεις. Είναι πολύ πιο δυνατό και πολύ πιο υπεύθυνο.
Όμως, τα τελευταία 10-15 χρόνια τα αποτελέσματα των εκλογών ερμηνεύονται πάντα με αρκετά βασικό κριτήριο το ποσοστό προσέλευσης, ενώ για τα λευκά δε λέει κανείς τίποτα. Άσε που συχνά τα λευκά τα αθροίζουν μαζί με τα άκυρα: ΛΕΥΚΑ/ΑΚΥΡΑ 4%. Λες και είναι το ίδιο ο άνθρωπος που έκανε όλο αυτό για να πάει να ψηφίσει λευκό με τον αγράμματο που δεν ξέρει να μετρήσει πόσους σταυρούς μπορεί να βάλει. Λες και είναι το ίδιο το ΔΓ με το ΔΑ.
Εν πάση περιπτώσει, από τότε που η αποχή έχει γίνει θέμα συζήτησης, και η συσπείρωση βασικός στόχος των μεγάλων κομμάτων, ίσως είναι ηχηρότερο μήνυμα το να απέχεις τελικά. Υπό αυτήν την έννοια, η αποχή είναι σαφέσταστα πολιτική θέση.

Jason said...

Δεν ξέρω γιατί άφησα το κόμμεντ εδώ.
Τα διάβασα και τα τρία σχετικά ποστ, για κάποιο λόγο σχολίασα στο ενδιάμεσο!

Debby said...

Jason! To μπλογκ αυτό τα τελευταία χρόνια υπό-λειτουργεί και ίσως γι' αυτό σου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι έχει κλείσει. Φταίω και εγώ γιατί πλέον σπανίως αφήνω σχόλια σε άλλα μπλογκ και τα διαβάζω πλέον μόνο μέσω του google reader όπως κάνω και με το δικό σου. Παρεμπιπτόντως έχεις γράψει μερικά εξαιρετικά posts τελευταία ;-)
Οσον αφορά την παρατήρηση σου για τα λευκά και τα άκυρα πρέπει να πω ότι αν η αντιμετώπιση των λευκών ήταν άλλη από αυτήν που περιγράφεις και μπορούσαν τα λευκά να δώσουν ένα σαφές μήνυμα τότε σίγουρα θα ήταν μια πρώτη επιλογή για μένα και φαντάζομαι μια διέξοδος για όλους αυτούς τους ΜΗ απαθείς απέχοντες. Υπό αυτές όμως τις συνθήκες ούτε καν συζητιέται.