Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Wednesday, November 24, 2010

Μη λιθοβολείτε τους απέχοντες. Τελούν άκρως πολιτική πράξη.

Πολλά ειπώθηκαν για την αποχή όλο αυτό το διάστημα μετά τις εκλογές και ο καθένας έχει την δική του άποψη του τι μπορεί να σημαίνει και τι είδους άνθρωποι ήταν αυτοί που απήχαν. Διαβάζοντας το  τελευταίο post  της εξαιρετικής  x-psilikatzou  το οποίο στην ουσία καταδικάζει ως απαθείς όλους τους απέχοντες, αισθάνθηκα την ανάγκη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου ως πολίτη που τον νοιάζει πραγματικά το τι μέλλει γενέσθαι και η ενέργεια μου αυτή κάθε άλλο παρά αποτέλεσμα απάθειας ήταν! Ήταν η μόνη μου πραγματικά επιλογή σε αυτόν τον τόπο που ζω αυτή ειδικά την χρονική περίοδο.
Θα αναδημοσιεύσω δύο post του πολυαγαπημένου blogger  Phivou τα οποία καλύπτουν την θέση μου πέρα για πέρα και θέλω να πιστεύω  όχι μόνο  την δική μου.

Η αποχή σαν όπλο   20/6/2005
Μπορείς, να πεις ότι δεν συμφωνείς μ' αυτά που σού σερβίρουν

Χρόνια σας το κοπανάω ότι ο μόνος τρόπος να φύγει αυτό το σύστημα, πουλημένοι πολιτικοί, σαπίλα ιδέες, δικομματισμός, εκπροσώπηση της πλάκας, δεν είναι η κόντρα - έτσι κι αλλοιώς πάντα οι αδύνατοι θάμαστε - αλλά η αδιαφορία. Τού γυρνάς την πλάτη και το αφήνεις να χτυπιέται μόνο του στη γωνιά του.

Και να που τα γεγονότα έρχονται να με δικαιώσουν: στην Ιταλία, 12 Ιουνίου, δημοψήφισμα για την τεχνητή γονιμοποίηση. Αναγκάστηκαν να το ακυρώσουν, λόγω ασήμαντης συμμετοχής του κόσμου (μόνο 20%)!

Και δε λέω, εδώ δε συμφωνώ με τη μη συμμετοχή, διότι το δημοψήφισμα είναι αληθινή συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, δεν έχει καμιά σχέση με τις εκλογές. Δεν συμφωνώ ούτε με το τι εκφράζει αυτή η αποχή - στην πραγματικότητα, άκρατο συντηρητισμό, αφού την αποχή αυτή υποκινούσε η καθολική εκκλησία. Δεν είναι το περιεχόμενο που με ενδιαφέρει, αλλά ο μηχανισμός. Είναι το γεγονός ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν, αν ο κόσμος δεν συμμετέχει. Γι'αυτό μιλάμε.

Αυτή είναι η μέθοδος!

Licence to Kill  26/08/2007
Ο Κυρίαρχος Λαός στα παραμύθια της Χαλιμάς


Αν πας να ψηφίσεις, θεωρώ ότι είσαι αφελής.
Αν ψηφίσεις τους δυο που με το 90% τους καταστρέφουν εδώ και δεκαετίες τη χώρα, θεωρώ ότι είσαι ανόητος.

Αν συνειδητά επιλέξεις έναν απ'τους δυο, γιατί πιστεύεις ότι είναι ικανοί και σωστοί, θεωρώ ότι είσαι επικίνδυνος βλάκας!


Οπως και νάχει, μπαίνοντας πίσω απ'την κουρτίνα, ανανεώνεις their Licence to Kill! 
  
Σε ένα τρίτο του post  εξηγεί γιατί θεωρεί πως η αποχή δίνει ένα ξεκαθαρο πολιτικό μήνυμα (πράγμα που έχουν  μυριστεί όλοι οι πολιτικοί μας)  το οποίο καταλήγει με την εξής φράση:
"Και μη λιθοβολείτε τους απέχοντες. Τελούν άκρως πολιτική πράξη. Οσοι τουλάχιστον καταλαβαίνουν τι κάνουν!"

16 comments:

ο δείμος του πολίτη said...

Εγώ δεν καταλαβαίνω. Ποιο μήνυμα στέλνει και σε πιο παραλήπτη; Μήπως απλά καλλιεργεί μία άποψη, τύπου μοναρχίας, όπου στο τέλος αφήνουμε τον έναν να αποφασίζει κι οι απέχοντες απομακρύνονται από το κατακτημένο δικαίωμα; Χθες ξεπουλήθηκε το δικαίωμα στην αντίδραση, σήμερα το δικαίωμα σε ψήφιση, αύριο τι θα απεμπολήσουμε; Μήπως το 1984 είναι μπροστά μας;

Jim.Hellas said...

Καταλαβαίνω την αγανάκτησή σου, αλλά νομίζω πως τα δύο ποστ που αναδημοσιεύεις συνοδεύονται από μια παράλογη επιχειρηματολογία.

Δυστυχώς, το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών δεν βγαίνει από το σύνολο των ψηφοφόρων, αλλά από τους ψηφίσαντες. Επιπλέον δεν υπάρχει κάποιο όριο αποχής κάτω από το οποίο ακυρώνεται η διαδικασία, όπως π.χ. με το δημοψήφισμα στην Ιταλία. Οπότε, ακόμη και αν πάει το 20% ή το 1% να ψηφίσει, πάλι θα έχουμε μια νόμιμη κυβέρνηση που ουσιαστικά δεν εκπροσωπεί κανέναν. Την ενδιαφέρει όμως αυτό; Όχι. Εφόσον ασκεί νόμιμα την εξουσία θα συνεχίζει να σου κόβει δικαιώματα, να κλέβει, να καταπατά κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και να υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών σου. Και ξέρεις πως την τιμωρείς; Επιτρέποντάς της να βγει και πάλι! Παράλογο, έτσι; Το θέμα είναι απλά μαθηματικό και τίποτε άλλο...

Επιπλέον, το θέμα είναι πως κανένας δεν σε υποχρεώνει να ψηφίσεις "το 90% που καταστρέφει την χώρα. Κάλλιστα θα μπορούσες να ψηφίσεις οποιοδήποτε άλλο κόμμα, από ακροδεξιούς έως αριστερίζοντες αντιεξουσιαστές. ΤΟΤΕ θα παιρνούσες το μήνυμα ότι θες πολιτική αλλαγή. Διαφορετικά αφήνεις τον καθένα να "πάρει" το μήνυμα που θέλει αυτός να πάρει ( 1. ότι είσαι δυσαρεστημένος, αλλά συνεχίζεις να υποστηρίζεις την κυβέρνηση παθητικά 2. ότι είσαι δυσαρεστημένος και έτσι κατακρίνεις την κυβέρνηση 3. Ότι εισαι αγανακτισμένος με όλα τα κόμματα 4. Ότι πιστεύεις ότι όλα βαίνουν καλώς ή ότι δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία ποιος θα βγει).

Ο μόνος τρόπος να περάσεις κάποιο μήνυμα είναι ψηφίσεις αυτόν που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει την πολιτική που θες εσύ (αντιμνημονιακή, υπερ του μνημονίου, φιλελεύθερη, κρατικίστικη, σοσιαλδημοκρατική, εθνικιστική κτλ).

Αυτή βέβαια είναι απλά η δική μου άποψη. Μετανοιώνω που δεν έλαβα μέρος στις εκλογές αυτές λόγω απόστασης και κόστους μετακινήσεως, αλλά έχω πεισμώσει και έχω ορκιστεί στον εαυτό μου πως δεν θα αφήσω να πάει ούτε μια ψήφος μου χαμένη, ώστε να την εκμεταλλευτούν τα κομματόσκυλα όπως θέλουν αυτά...

Debby said...

Θα σου απαντήσω πάλι αντιγράφοντας λόγια του Phivou,
"δ. Δεν παρουσιάζομαι στην εκλογική διαδικασία. Το μήνυμα στην περίπτωση αυτή είναι καθαρό και ξάστερο. Δεν αποδέχομαι την συγκεκριμένη διαδικασία, ή τους στόχους της εκλογής αυτής! Και σε καμιά περίπτωση δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Αποχή σημαίνει μη αποδοχή της συγκεκριμένης εκλογικής πράξης! Και δεν βλέπω κάτω από ποια λογική θέαση, ζημιώνει την Κοινωνία (και κατ'επέκταση να στιγματίζεται ο απέχων)."
...προσθέτοντας απλά ότι εγώ που απήχα τώρα δεν σημαίνει ότι θα απέχω και αύριο. Δεν αποποιούμαι του δικαιώματος μου για πάντα.

Debby said...

Jim, την αλλαγή δεν την φέρνεις παίζοντας το παιχνίδι τους. Και ναι, δεν υπάρχει ίσως νόμος που να ακυρώνει την εκλογική διαδικασία αν το ποσοστό συμμετοχής είναι πολύ χαμηλό. Όμως πως λες να αισθάνεται και να πράττει κατ' επέκταση αυτός που εκλέχθηκε από την μειοψηφία αλλά ζει ανάμεσα σε μια πλειοψηφία που δεν τον επέλεξε και την οποία δεν έχει μαντρωμένη ένα άλλο κόμμα για να την καθοδηγεί έτσι ώστε να μην καταφερθεί εναντίον του? Αν όμως αυτή η πλειοψηφία ήταν μοιρασμένη δεξιά και αριστερά υπό την σκεπή διαφόρων κομμάτων που φυτοζωούν μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα δεν θα τον νοιάζει και πολύ... νομίζω.

Jim.Hellas said...

Εγώ πάντως πιστεύω ότι ο πολιτικός που ψηφίστηκε από τη μειοψηφία και συνεχίζει να ασκεί την εξουσία μια χαρά άρχοντας αισθάνεται γιατί απλά... επανεκλέγεται! Δεν τιμωρείς αυτόν που σου άδειασε τα ταμία γυρνώντας του την πλάτη μπας και νιώσει άσχημα, αλλά τον... απολύεις! Απλά και ξεκάθαρα.

Επίσης, νομίζω ότι εάν αντί το Χ κόμμα εξουσίας έπαιρνε 35% αλλά 20% γιατί το υπόλοιπο 15% θα είχε πάει σε μικρά κόμματα, νομίζω πως όντως θα τον ένοιαζε πολύ περισσότερο από το να του βγάλεις τη γλώσσα και να του πεις "εγώ δεν παίρνω μέρος σε αυτό".

Αν θες αλλαγή, πρέπει να δώσεις εξουσία σε αυτου που έχουν την διάθεση και την ικανότητα να φέρουν αλλαγή. Και η αλλαγή έρχεται μόνο μέσω προσώπων και ζύμωσης πολιτικών ιδεών. Με το να μην εκφράζεται ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών απόψεων χάνει η δημοκρατία και η ίδια η κοινωνία στην βάση της...

ο δείμος του πολίτη said...

Δηλαδή, Debby, ο εν λόγω σχολιάσας κι εσύ ίσως συμμετέχετε σε όλες τις άλλες δημοκρατικές συμμετοχικές διαδικασίες (συνδικαλισμό, πορείες διαμαρτυρίες, ΜΚΟ κτλ) και απέχετε απλά από τις εκλογές;

---. said...

Debby, τι έκπληξη! Πόσα χρόνια έχω να δω μεταμπλόγκιν? :D

Στο δια ταύτα, είναι ρε παιδάκι μου σα να κάνεις τσαλιμάκια σε γκόμενο. Σε τέτοιες φάσεις παίζει αδιαφορία και έτσι. Ενώ στο πολίτευμα που μάλιστα αγωνιστήκαμε να καταφέρουμε, στα δικαιώματα που καθένα τους κρύβει απίστευτες προσπάθειες να τα κατοχυρώσουμε και γενικά στο επίπεδο που φτάσαμε, δεν λέει να τα φτύνουμε έτσι. Γιατί ποια η αντιπρόταση; Δεν δέχομαι και καλά την δημοκρατία επειδή γέμισε λαμόγια και το γυρίζω σε... ζούγκλα;
Δες για παράδειγμα τον Ψωμιάδη. Πήρε 15.000 λιγότερες ψήφους, απείχε τεράστιο ποσοσστό και... βγήκε. Αν συμμετείχαν όλοι και τον μαύριζαν δε θα ξαναβλέπαμε τα μούτρα του. Τεσπα, καταλαβαίνω την αγανάκτηση αλλά εκ του αποτελέσματος δεν είναι λύση η αποχή.
μάκια

Debby said...

Jim! Δεν διαφωνώ γενικά με τα λεγόμενα σου. Δεν είναι η αποχή πάγια μου τακτική και σαφώς δεν απήχα για να κάνω να αισθανθεί άσχημα αυτός που βγει. Απλά αυτή την δεδομένη στιγμή ήταν θεωρώ η καλύτερη μου επιλογή, γιατί δεν βρίσκω σωστή την λογική του να ψηφίσει κανείς τον μονόφθαλμο ανάμεσα στους τυφλούς μόνο και μόνο για να λέει ότι ψήφισε. Δεν υπήρχε κανείς που να ένιωθα ότι άξιζε να του δώσω την ψήφο μου, ότι θα είχε την πολιτική βούληση να κάνει την αλλαγή, και απλά ως ρομαντική ήθελα η ψήφος μου να είναι θετική και ότι αρνητική ψήφος (για να μην εκλεγεί κάποιος άλλος). Γι' αυτό επέλεξα να μην ψηφίσω κανένα.
Εξάλλου στην περιφέρεια μου πολλοί τρώνε με χρυσά κουτάλια δεκαετίες τώρα και γι΄αυτό το αποτέλεσμα είναι πάντα σταθερά το ίδιο. Δεκαετίες τώρα. Είτε ψήφιζα, είτε όχι λοιπόν, ένα και το αυτό!

Debby said...

Δείμο! Θα σου πω την μαύρη μου αλήθεια. Πέρα από το να διαβάζω να ενημερώνομαι για τα πολιτικά δρώμενα και να προσπαθώ να κάνω μια καλή επιλογή αυτού που με εκφράζε περισσότερο όταν είχαμε εκλογές, ποτέ δεν είχα ενεργή συμμετοχή σε πορείες (γιατί απλά δεν υπήρχαν τέτοιες στον τόπο μου- τώρα τελευταία κάτι γίνεται), δεν διαμάρτυρήθηκα ποτέ μου (εκτός από τον εργοδοτή μου αν αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα) και δεν συνδικαλιστικά ποτέ μου γιατί δούλευα μια ζωή στον ιδιωτικό τομέα και εκεί ο συνδικαλισμός, αν υπάρχει, είναι πολυτέλεια. Επ' αυτού θυμάμαι ότι στην τελευταία μου δουλειά, υπήρχε ένα συνδικάτο της επιχείρησης που αφορούσε μόνο τους εργαζόμενους οδηγούς και αν την συμφωνημένη μέρα δεν είχε καταβληθεί η πληρωμή τους στην τράπεζα κάναν επίσχεση εργασίας και σταματούσαν την εργασία τους μέχρι να καταβληθεί ο μισθός τους. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους εργαζόμενους στην εταιρεία (διοίκηση, λογιστήριο, εργάτες, κτλ) καμία κουβέντα. Μόνο θυμάμαι έπαιρνε τηλέφωνο ο εργατοπατέρας τους να με ρωτήσει περί τα μέσα του μήνα, γελώντας αν πληρώθηκα τον προηγούμενο. Είναι αυτό συνδικαλισμός?
Χωρίς να ξέρω από πρώτο χέρι, υποθέτω από αυτά που ακούω και διαβάζω ότι κάπως έτσι είναι και αλλού. Ο καθένας κοιτούσε την συντεχνία του. Και φυσικά χωρίς ειλικρινά ίχνος κακίας για τους δημοσίους υπαλλήλους, τα συνδικάτα τους κατάφερναν να τους εξασφαλίσουν αυξήσεις επιδόματα και δεν ξέρω και εγώ τι άλλες παροχές αλλά για τον υπόκοσμο που εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα κουβέντα. Τι να τον κάνω τέτοιο συνδικαλισμό?

Debby said...

Constantina! Επειδή ποτέ δεν έκανα δήθεν την αδιάφορη για να τραβήξω την προσοχή, (ούτε καν σε γκόμενο!)έτσι και τώρα απλά δεν ψήφισα γιατί σχεδόν συχαινόμουν! Είχα την αίσθηση ότι θα λερωνόμουν!
Και δεν μετάνιωσα γιατί βλέπω όλους αυτούς που υποτίθεται νοιάζονται τώρα που κόβονται ένα ένα όλα μας τα δικαιώματα και σε λίγο θα πάρουμε τα βουνά να φυτέυουμε κανά ζαρζαβατικό να τρώμε δεν βγάζουν κιχ. Καμιά ψυχή, κανένα όραμα, τίποτα. Αρκεί να βολευτούν αυτοί και ας κουρευονται όλοι οι άλλοι.
Θέλω να πω... καλές οι εκλογές αλλά την δύναμη που έχει η συσπείρωση δεν την έχει η διασπορά.
Αν οι απέχοντες τις θεσ/κης ψήφιζαν διάσπαρτα μόνο και μόνο για να μην βλέπουν τα μούτρα του ψωμιάδη άλλη μια τετραετία, μπορεί και πάλι να μην το κατάφερναν να τον μαυρίσουν. Αντιθέτως αν συσπειρώνονταν σε ένα ρεύμα ίσως κάτι να έκαναν. Γιατί υποθέτω ότι για να επανεκλέγεται σταθερά ο Ψωμιάδης ταΐζει επίσης πολλούς, άρα αγωνίζεται με αθέμιτα μέσα.
Ασχετο. Ξέρεις ποιος ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα? Η Λίλα η Καφαντάρη! Από που και ως που αναρωτιέμαι!!!!!

ο δείμος του πολίτη said...

Μα καλή μου, απλά συμφωνείς με αυτά που λέω. Δεν είναι μόνο η αποχή, αλλά όλη η πορεία ορισμένων που απέχουν από κάθε δημοκρατική διαδικασία.

Για παράδειγμα, εγώ όταν βλέπω πράγματα που δε μου αρέσουν παρεμβαίνω -επιθετικά ή απλά συμμετοχικά με προτάσεις ή δράσεις- προκειμένου να τα αλλάξω (εννοείται κατά εμού δοκείν). Ήμουν συνδικαλιστής στα φοιτητικά μου χρόνια (αγαπητός από όλους τους συμφοιτητές μου και πετυχημένος -αν και δεν το είδα ποτέ σε εκλογές). Σήμερα είμαι σε δημοτική παράταξη ενεργά συμμετέχων, επειδή όσα έβλεπα γύρω μου με ενοχλούσαν.

Δεν είναι μόνο οι εκλογές, αλλά όλη η αντίληψη απάθειας -με οποιαδήποτε δικαιολογία- και απομάκρυνσης από δημοκρατικούς θεσμούς.

Debby said...

Δείμο... καταλαβαίνεις φυσικά ότι δεν είναι εφικτό όλος ο κόσμος να ασχολείται τόσο ενεργά όσο εσύ με τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Δεν ήταν όλοι κάποια στιγμή στην ζωή τους φοιτητές έτσι ώστε να έχουν τον χρόνο και την δυνατότητα να ασχοληθούν με τα κοινά.
Κάποιοι (ο πολύς κόσμος) επιλέγουν ή αναγκάζονται να μπουν νωρίς στην αγορά εργασίας και να πρέπει να δίνουν καθημερινή μάχη για την προσωπική τους καταξίωση και πρόοδο με αποτέλεσμα να μην έχουν την πολυτέλεια επέτρεψε μου να πω να ασχολούνται και με τα κοινά. Οπότε αυτός όλος ο κόσμος είναι αυτός που εναποθέτει τις ελπίδες του σε σένα και σε όλους όσους έχουν την δυνατότητα να ασχοληθούν απλά και μόνο δίνοντας την ψήφο του σε αυτόν που νομίζει καλύτερο.
Αν αυτό δεν αρκεί τότε τι να πω... Φταίνε αυτοί τότε περισσότερο από όλους τους άλλους για την κατάντια μας.

ο δείμος του πολίτη said...

Debby, η δημοκρατία δεν είναι απόδοση χρίσματος (ελέω λαού) για δράση ή συμμετοχή. Θεωρώ υποχρέωσή μου απέναντι στα κοινωνικά μου συμφέροντα να συμμετέχω. Και μη νομίζεις ότι αυτό δεν έρχεται σε βάρος προσωπικών απολαύσεων.

Δηλαδή ουσιαστικά μου λες ότι κάποιοι -κι εσύ φυσικά- απέχουν από τις εκλογές επειδή διαφωνούν με τη διαδικασία και τα κόμματα, ενώ όμως από την άλλη με διάφορες δικαιολογίες -υποκειμενικές κι αντικειμενικές- δε συμμετέχουν σε δημοκρατικούς ή άλλους συμμετοχικούς θεσμούς. Και αυτό μου λες ότι δεν είναι απεμπόληση των δικαιωμάτων μας; Τι είναι τότε; Και αν ήταν λίγα άτομα, δεν πειράζει. Όταν όμως είναι το 40% των ενηλίκων, τότε είναι πρόβλημα και κοινωνικό και πολιτειακό.

Debby said...

Δείμο, καταλαβαίνω ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά σαφώς και έχουν το μεράκι ήδη μέσα τους γι΄αυτό άλλωστε και μπαίνουν σε αυτόν τον χώρο.
Έχω όμως να σου πω σχετικά ότι όλοι όσοι είσαστε μέσα στον χορό δεν βλέπετε την εικόνα που βλέπουμε εμείς οι απέξω από αυτόν. Όντας μέσα σε μια παράταξη, ομάδα, κόμμα ή οτιδήποτε άλλο, πάντα θα βλέπεις τον κόσμο μέσα από το πρίσμα του και αυτό δεν βοηθάει ιδιαίτερα γενικά.
Εσύ ας πούμε θεωρείς την αποχή κοινωνικό και πολιτειακό πρόβλημα. Εγώ θεωρώ ότι είναι απλά ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόβλημα και μόνο. Οι πολιτικοί και το ίδιο το πολιτικό σύστημα πάσχει και όλοι κάνουν ότι δεν το βλέπουν. Είναι σαν την τηλεόραση που την ανοίγεις και αφού κάνεις το ζάπινγκ σου την ξανακλείνεις γιατί δεν βρήκες τίποτα να δεις. Φταίει άραγε ο τηλεθεατής ή η τηλεόραση και αυτά που εκπέμπει?

Αν η αποχή ήταν λίγη κανείς δεν θα το συζητούσε σήμερα. Αλλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει και αυτό. Νομοτελειακά.

Γιατί βαθιά μέσα μας όλοι μας και οι ψηφίσαντες και οι μη ξέρουμε ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει με μια χιλιοδιασπασμένη αριστερά που δεν μπορεί να ενώσει ούτε καν τον εαυτό της, πόσο μάλλον τον κόσμο.

Βέβαια η αληθινή αποχή είναι αυτή της πρώτης Κυριακής, γιατί το αυξημένο ποσοστό της δεύτερης είναι απλά όλοι αυτοί που πλέον είχαν διατελέσει το καθήκον τους την πρώτη Κυριακή να σταυρώσουν τον ξάδερφο, μπατζανάκη, θεία κτλ και δεν πρόλαβαν να πάνε στην κάλπη γιατί είχαν να γιορτάσουν την εκλογή τους.
Κατά τ' άλλα φταίνε οι απέχοντες και όχι αυτοί που ψηφίζουν...

Πιπεράτος said...

Δεδομένου ότι τα ρεμάλια που κυβερνούν εδώ και δεκαετείες,έχουν προβλέψει ακόμη και την περίπτωση της αποχής ώστε να ξεπουλούν ότι απέμεινε έστω και μέ μία ψήφο,η αποχή είναι αστοχία μας.
Τα αποτελέσματα μιλούν απο μόνα τους....Ο ΓΑΠ βγήκε και είπε πως το αποτέλεσμα τον ωθεί να συνεχίσει...το έργο του,μην λογαριάζοντας το 60% αποχής.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι να μήν έχει αλλαξει κάτι ακόμη και τώρα...
Και ως γνωστόν το αποτέλεσμα μετράει και μόνον στην πολιτική.

Αν θέλουμε αποτέλεσμα,πρέπει να διαολοστείλουμε τα κόματα της βουλής και της Ντόρας.
Όλα τ άλλα θεωρώ πως είναι φυγομαχία.

Debby said...

Πιπεράτε! Δεν έχεις άδικο σε γενικές γραμμές. Το ότι όλοι κάνουν τα δικά τους παρ όλη την αποχή, δεν αποδεικνύει ότι η αποχή είναι ο λάθος δρόμος για την αλλαγή (έστω το πρώτο βήμα για αυτή). Και εσύ όπως και εγώ δεν περιμένουμε κάτι από αυτούς που είναι τώρα στο προσκήνιο. Αυτοί που δεν είναι δεν βρίσκουν χώρο για να αναδειχθούν μεσα στο υπάρχον σύστημα ΜΜΕ-Πολιτικης.
Εγώ απλά βλέπω το θετικό της αποχής σε αυτήν την δεδομένη κατάσταση. Εννοείτε πως σε ένα υγιές (όσο το δυνατόν)πολιτικό περιβάλλον η αποχή είναι λάθος αλλά εμείς δεν τελούμε σε αυτά τα δεδομένα.
Στο τελευταίο post του Sofistis ενός blogger που παρακολουθώ γράφει ως επίλογο τα εξής και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη : Ποιος θα τους σταματήσει λοιπόν; Αυτό είναι τώρα το ζήτημα.. Οι “κότες” της Βουλής; Η συνυπεύθυνη για την κατάντια της χώρας εντεταλμένη δημοσιογραφία; Τα επιτελεία στα ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων έχουν το κεφάλι τους ήσυχο όσο η εντεταλμένη δημοσιογραφία στηρίζει τη βρώμικη δουλειά και όσο στους δρόμους βρίσκεται ένα καθιερωμένο και σύνηθες ΠΑΜΕ που κινητοποιείται χωρίς όμως να κινητοποιεί εφησυχασμένες συνειδήσεις και μια άλλη αριστερά που βολοδέρνει μεταξύ του φιλοπασοκισμού και του αριστερισμού.. Όπως αποκαλύπτουν λοιπόν αυτά τα κέντρα εξουσίας μόνο τότε θα ανησυχήσουν όταν βγουν στους δρόμους οι ομάδες νεολαίας, οι φοιτητές και ο λαός που δεν ποδηγετούνται, από εξουσίες, κουκουλοφόρους, παρατάξεις, κόμματα και συνδικαλισταράδες.. Όταν βγούμε στους δρόμους όλοι εμείς δηλαδή.. Αλλά για να βγούμε όλοι εμείς στους δρόμους θα πρέπει να γίνει η συντέλεια του κόσμου. Να διακόψουμε δηλαδή την συμμετοχή μας στον αγώνα των «μάστερ σεφ» για μια καλύτερη σάλτσα και να αποφασίσουμε να κάνουμε ένα αγώνα για μια καλύτερη ζωή.. Χλωμό το βλέπω..