Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Sunday, August 05, 2012

Ακούω την αγάπη... και δεν ακούω τις σκέψεις μου...

Γυρνώντας από την θάλασσα, το άκουγα στο αυτοκίνητο. Πριν λίγο, με το που άνοιξα FB, πρώτο πρώτο το είδα. Το είχε δημοσιεύσει κάποιος φίλος. Ιδιαίτερα αγαπημένο τραγούδι, χρόνια τώρα, όπου κάθε φορά που το ακούω μου φέρνει σκέψεις στον νου και μου θυμίζει μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου, όπου τα ακούσματα μου και τα στέκια μου ήταν πολύ πιο ροκ από 'τι είναι σήμερα.
Ορίστε το βίντεο:



Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Τρύπες
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες


Ακούω τις θάλασσες
και τα ποτάμια σου
Ακούω το γέλιο
ακούω το κλάμα σου

Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου
Τις πολιτείες και τους ανθρώπους
που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου

Ακούω τους ήλιους
και τους πλανήτες σου
Ακούω τις χαρές σου
ακούω τις λύπες σου

Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου
Τους εραστές και τους τρελούς
που ξενυχτάν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου


Εντέλει συμφωνώ... Όταν κανείς είναι ερωτευμένος όχι μόνο δεν βλέπει. Δεν ακούει επιπλέον. Σίγουρα δεν ακούει την ίδια του την λογική και σκέψη. Έχει μάτια και αυτιά μόνο για το αντικείμενο του πόθου. Όλες οι αισθήσεις αφιερωμένες στο άλλο μισό...

5 comments:

ο δείμος του πολίτη said...

Οι Τρύπες με αυτό το τραγούδι αφιέρωσαν, αν και προσωπικά μου είναι δύσκολο να επιλέξω κομμάτι τους ως καλύτερο, όλα σχεδόν τέλεια τα βρίσκω.

Debby said...

Δήμο!! Αν κάτι δεν περίμενα ποτέ είναι το να σου άρεσαν οι Τρύπες! Συμφωνώ μαζί σου πάντως, γιατί όλα τους τα τραγούδια έχουν μια περίεργη "αυθεντικότητα" που τα κάνει μοναδικά και την οποία δεν την συναντάς συχνά.

ο δείμος του πολίτη said...

Debby, λυπάμαι που σε εκπλήσσω. Αριστερός είμαι και ροκάς. Μεγάλωσα με ροκ μουσική και όταν "φλώραψα" άρχισα δίπλα στη ροκ (πανκ, hark rock κατά βάση) να ακούω και τζαζ με έντεχνο ελληνικό.

Debby said...

Μην λυπάσαι, γιατί με εξέπληξες ευχάριστα! Η δική μου "φαντασία" είναι μικρή και δεν μπορούσε να πάει ο νους μου μέχρι εκεί! ;-)

ο δείμος του πολίτη said...

:)))