Η έξοδος του Μεσολογγίου!!!

Σήμερα λέω να ξεμουχλιάσω επιτέλους.
Θα βγω!!! (Λες και πρόκειται για την έξοδο του Μεσολογγίου!!!)
Μετά από τόσες πια προτροπές είπα να το πάρω απόφαση. Πρέπει να έχω από τον Φεβρουάριο να βγώ έξω το βράδυ.

-Δεν είναι δυνατόν μου λέει! Έχεις βγάλει τα μάτια σου σε αυτόν τον υπολογιστή. Κλειστό πια!
'Άμα δεν έχω όρεξη της λέω, καλύτερα να μην πάω πουθενά.

-Τρώγοντας έρχεται η όρεξη, μου λέει. (Αλίμονο λέω εγώ!)

Από το μεσημέρι είχα κέφια σήμερα. Με το που σχόλασα από την δουλειά ένιωσα μια έντονη ανακούφιση και διάθεση για βόλτα. Κανονίζουμε στο μπαμ-μπαμ με μια συνάδερφο μου να πάμε σε μια ψαροταβέρνα. Είχα μια πείνα (μου φάνηκε μεγαλύτερη γιατί δεν είχα ετοιμάσει φαγητό να με περιμένει σπίτι μάλλον!) και ένας ίσκιος, μια δροσερή σαλάτα και 2-3 μπαρμπουνάκια και κάποιος να σε σερβίρει ήταν ότι καλύτερο εκείνη την ώρα!

Ζώντας εργένικα τις τελευταίες μέρες, (ο άντρας λείπει σε ταξίδι) με έφτιαξε η προοπτική ότι μοιάζει έστω για ένα σαββατοκύριακο να είμαι σαν σε διακοπές. Με όλη την άνεση να κάνω όλα αυτά που κάνουν οι άνθρωποι στις διακοπές τους!

Η προοπτική του να βγω βέβαια δεν με εξιτάρει ιδιαίτερα. Κατά βάση στα περισσότερα μέρη που μπορείς να πας είναι τόσο μα τόσο ανιαρά. Μου φαίνεται πολύ πιο ενδιαφέρουσα η βεράντα του σπιτιού μου.

Μετά, άντε και βγαίνω και τελικά όλως παραδόξως περνώ καλά. Και εκεί που μιλάμε γελάμε χορεύουμε κτλ να σου και στην πέφτει κάποιος. Ξέρετε πόσα βλέμματα αποδοκιμασίας βλέπω όταν τους λέω ότι είμαι παντρεμένη? Λες και είναι αρρώστια!

Αλλά τι κάνεις να αν σε κοιτάει κάποιος? Πως αποτρέπει το να σε πλησιάσει??
Αν μείνω ο εαυτός μου, αυτό που είμαι, μοιάζω τόσο προσιτή που δεν μπορεί, θα με πλησιάσει.
Αν το πάρω χαμπάρι και "μαζευτώ" (προσπαθώ να μην κοιτάω κτλ.) απλά δεν θα περάσω όμορφα. Είναι σαν να είσαι άλογο και σου βάζουν παρωπίδες. Είναι καλό τώρα αυτό?

ΣΗΜΕΡΑ όμως θα τα ξεχάσω όλα αυτά για μερικές ώρες! Έχω καιρό να τα σκέφτομαι από αύριο!

Εξάλλου περίμενα πως και πως να καλοκαιριάσει!!

Καλό καλοκαίρι να έχουμε! (επιτέλους!)