Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Monday, September 04, 2006

Οι έλληνες συγγραφείς


Δεν διαβάζω ελληνική λογοτεχνία. Για την ακρίβεια αδυνατώ να τελειώσω βιβλίο νεοέλληνα συγγραφέα. Μου φαίνονται όλα τόσο ίδια, τόσο «φτωχά», τόσο περιορισμένης θεματολογίας, τόσο ανιαρά.
Όσες φορές το αποτόλμησα να ξεκινήσω να διαβάζω κάποιο, το μετάνιωσα. Όσα κατάφερα να τελειώσω, δεν μου έμεινε τίποτα να θυμάμαι. Το στυλ γραφής δε, ίδιο για όλους. Κανενός το γράψιμο δεν ξεχώριζε. Αλλά ίσως και να μην έπεσα πάνω στα σωστά βιβλία… ίσως.
Εντω μεταξύ θυμήθηκα τον πιο τρελιάρη συγγραφέα που έχω διαβάσει ποτέ, τον Τομ Ρόμπινς και το «Άρωμα του ονείρου» του! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα παντζάρια και το πόσο πολύ χαμογελούσα διαβάζοντας το!
Α! και αυτό!
"Η υψηλότερη λειτουργία του έρωτα αντικαθρεφτίζεται στο γεγονός, ότι κάνει τον αγαπημένο μας μια μοναδική και αναντικατάστατη ύπαρξη".

14 comments:

admin said...

H "omoiomorfia" pou perigrafeis fa;inetai se erga tis idias epoxis , yparxei omos kai to parelthon kai yparxoun kai ta blogs simera opou tha deis sygxrona grapta.
Kai afou o logos gia "to aroma tou oneirou" , rikse kai mia matia sto (sketo) "Aroma" toy Ziskcind

Debby said...

Unibrain, καλως σε βρήκα καταρχήν.
Δεν ξέρω... αφήνω ένα ενδεχόμενο να κάνω λάθος. Ομως όσα βιβλία μου έχουν δωσει να διαβάσω μου φαίνονται το λιγότερο ανάξια να τα πληρώσω για να τα διάβασω.
Το άρωμα του Ζισκίντ το έχω διαβάσει. Είναι όμορφο αν και μελαγχολικό και ενίοτε ανατριχιαστικό!
Το άρωμα του Ρομπινς είναι η χαρά του παιδιού ένα πράγμα!

ralou said...

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο για τους Έλληνες συγγραφείς.
Έχω διαβάσει αρκετούς. Οι παλαιότεροι είχαν το δικό τους στίγμα και ύφος ο καθένας.
Οι νεώτεροι... πλήξη και ομοιομορφία.
Κυρίως πλήξη!
Ίσως απλά να μην έπεσα στον σωστό βέβαια!
Αλλά με τις νέες κυκλοφορίες να κατακλύζουν τα βιβλιοπωλεία και τις τιμές να είναι πια στα ύψη τώρα πια δεν το ρισκάρω!

Debby said...

Ralou, τώρα πια και να μου τα χαρίζουν δεν τα παίρνω!! Άδικο χώρο θα μου κρατάνε στην βιβλιοθήκη!

ladybug said...

Συμφωνώ κι εγώ για τους Έλληνες...σκέτη απογοήτευση.
Σαν να βλέπεις σήριαλ στην τηλεόραση είναι η γλώσσα...
Εγώ για "ασφάλεια" το'χω ρίξει στους Νομπελίστες. Τουλάχιστον από γλώσσα πάμε καλά :) (ευτυχώς δεν είναι σαν τα Όσκαρ!)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

Όταν άρχισα να πρωτοδιαβάζω, όλοι οι Έλληνες συγγραφείς, που έπεφταν στα χέρια μου, έγραφαν για τον Εμφύλιο! Ε, αϊ στο διάολο κι εσείς κι ο Εμφύλιός σας! Σήμερα γράφουν σενάρια για την τηλεόραση. Ένα ύφος δημοσιογραφικο-περιγραφικο-μαλακισμένο. Ασ' τα να πάνε! (Το Άρωμα του Ζίσκιντ το λατρεύω...)

aggelos-x-aggelos said...

Να διαβάσεις και το "Villa ingognito". Εγώ ξεκίνησα με "Τρυποκάρυδο" μετά "Άρωμα του ονείρου" μετά "Ακόμα και οι καουμπόισες μελαγχολούν" και το διάβασα τελευταίο αλλά μου άρεσε περισσότερο από όλα. Οι κριτικοί όμως το θάψανε λίγο. Το τελευταίο που έβγαλε με κείμενά του από εφημερίδες και περιοδικά δεν ήταν και πολύ ωραίο.

Σε ευχαριστώ για το ωραίο σου σχόλιο στο blog μου

jul said...

Debby μου, έχεις κάποιο δίκιο σε αυτά που αναφέρεις, αλλά υπάρχει ένας συγγραφέας-δημοσιογράφος ο οποίος με έκανε να ρήξω τέτοιο γέλιο στις διακοπές και το βιβλίο του μου έκανε τέτοια εντύπωση...γιατί απλά ξεφεύγει εντελώς από την ελληνική λογοτεχνία..
Είναι το ΦΑΔΕΡ ΗΜΩΝ του Μανου Βουράκη - Εκδόσεις Ωκεανίδα.
Νομίζω ότι θα σου αρέσει...Εγώ τουλάχιστον δεν μπορούσα να το αποχωριστω από την παραλία και σε κάθε γραμμή που διάβαζα γελούσα....
Μπες στο www.oceanida.gr & http://www.fatherimon.gr/ για να διαβάσεις μερικά στιγμιότυπα....

Φιλιά

Υ.Γ.(Τελικά έχω σύνδεση & δίκτυο μέσω ασύρματου ρούτερ πλέον)

ovi said...

Επειδή έχω την υποψία ότι αυτό το blog έχει ανάγκη τον ‘κακό’ του να ‘μαι πάλι!!! :D

Για να πιάνουμε τα πράγματα από την αρχή πρέπει πρώτα να ορίσετε τι εννοείτε νεοελληνική λογοτεχνία γιατί και ο Καζαντζάκης είναι νεοελληνική λογοτεχνία και ο Μάτεσις και η Παπαθανασοπούλου αλλά και η ποιήτρια Ντορίτα. Αυτό που διαφέρει μεταξύ τος είναι ....δεκαετίες.

Μετά θα πρέπει να ξεχωρίσετε θεματολόγια γιατί καλός ο Robbins αλλά θα ήταν άδικο να τον συγκρίνεις με τον Γιάννη Ξανθούλη και αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη σημειολογία τον καιρών και των τόπων. Το σχόλιο περί εμφυλίου το θεωρώ πολύ άδικο γιατί αυτό είναι το Βιετνάμ μας που περιγράφουν οι περισσότεροι από τους μίσους Αμερικάνους με τη διαφορά ότι η δική μας μισαλλοδοξία φωλιάζει μέσα στο ίδιο το σπίτι μας και οχι στην άλλη πλευρά της γης.

Αν με τον ορισμό νεοελληνική λογοτεχνία μιλάτε για συγγραφείς που έχουν εκδώσει μετά το εβδομήντα θα σας συμβούλευα να κάνετε μια βόλτα από την ‘Ενδοχώρα’ βιβλιοπωλείο στη Σόλωνος που δεν ξέρω αν υπάρχει πια μιας και έφυγα από την Ελλάδα πριν από μια δεκαετία αλλά σίγουρα υπάρχουν ανάλογα και να ρίξετε μια ματιά. Θα ανακαλύψετε διαμάντια που δεν είναι απαραίτητα best sellers η δεν προωθούνται από τους εγχώριους εκδότες με τον ίδιο τρόπο που προωθούνται τα σκυλάδικα από τις δισκογραφικές εταιρίες. Ακόμα και είμαι σίγουρος γι’ αυτό, υπάρχει και το περιοδικό 'Διαβάζω' που μπορεί να μην είναι Express και κανένας μεγαλόσχημος Μιχαηλίδης να μην γράφει αλλά γράφεται από ανθρώπους που αγαπούν την ελληνική γλώσσα και γράμματα. Πάνω από όλα αγαπούν τους νέους Έλληνες συγγράφεις που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους ομολόγους τους ξένους.

Το να πηγαίνεις σε ένα βιβλιοπωλείο που καλύπτει παγκόσμια παραγωγή και να συγκρίνεις τα τρία καλά ξένα βιβλία με το ένα καλό ελληνικό είναι πάλι άδικο και η ίδια η πρόταση καλύπτει την απάντηση, το παγκόσμια καλύπτει κάποια εκατομμύρια συγγραφείς και το ντόπια με προσπάθεια κάποιες εκατοντάδες αν οχι δεκάδες φυσικό αποτέλεσμα του πληθυσμού.

Τέλος ο κατάλογος Νεοελλήνων συγγραφέων που έκδωσαν μετά το 70 είναι ...ατελείωτος και θα σας συμβούλευα ακόμα κι αν γράφουν για το εμφύλιο η τη δικτατορία να τον ξανακοιτάξετε και καλύπτει από τον Κώστα Ταχτσή μέχρι την Αγγελική Κανελλοπούλου και από σύγχρονη ποίηση τον Παύλο Πέζαρο!!!

ΥΓ. Συγνώμη Debby αλλά Syllas (Ρωαμαίος ...τιμητής, τα ιστορικά βιβλία κακό δεν κάνουν και υπάρχουν και Νεοέλληνες ιστορικοί συγγραφείς) μπορείς πάντα να εμπλουτίσεις τη συλλογή σου με ...DVD!!!

George Sou said...

Βιβλία ελλήνων συγγραφέων.
Μα το πρόβλημα, δεν είναι στη θεματολογία όσο στη γενικότερη αίσθηση της ελληνικής κοινωνίας που αναπαράγουν. Και μάλλον είναι αυτό που δε μας αρέσει.
Βάζω και τον εαυτό μου μέσα...

cyrus said...

Join the club...

Debby said...

Ladybug, είναι και αυτό μια λύση!

Synas, μια από τα ίδια. Εμένα μου τυχαίναν συνέχεια σχετικά με την μικρασιατική καταστροφή! Μπούχτισα μετά από λίγο!

Aggelos-x-Aggelos, θα είναι το επόμενο βιβλίο που θα πάρω αυτό. Είχα πάρει και τον "Χορό των 7 πέπλων" αλλά προτού το διαβάσω κάποιος μου το δανείστηκε και δεν το επέστρεψε ποτέ... Ισως τα πάρω και τα 2 μαζί.

Julia, στα υπόψην και ο Βουράκης. Δεν τον είχα ξανακούσει. θα ρίξω μια ματιά. Αρκεί να διαβάζεται! Δεν με ενδιαφέρει να είναι κανένα φαινόμενο συγγραφέας!

Ovi! Κακέ μου εσύ!!
Πρώτα απ'όλα ξαναλέω ότι μπορεί να κάνω λάθος και να ήταν σύμπτωση απλώς το ότι έπεσα πάνω σε σχεδόν άθλια βιβλία.
Οταν πάντως λέω νεοέλληνες συγγραφείς εννοώ αυτούς που είναι νέοι σε ηλικία (30-55), δεν είναι γνωστοί, αλλά φαντάζομαι φιλοδοξούν να γίνουν αν κρίνω από το Promotion που τους κάνουν τα βιβλιοπωλεία, η τηλεόραση, ο τύπος κτλ.
Σε αυτό που λες, ότι δηλαδή κρίνω μεταξύ αφρόκρεμας της παγκόσμιας λογοτεχνίας με της εγχώριας λογοτεχνίας ίσως να έχεις κάποιο δίκιο. Κάποιο όμως μόνο. Δεν στο δίνω ολόκληρο! Γιατί, παρόλο που δεν το αναφέρω, γιατί απλά αποτελουν εξαίρεση, έχω βρει και αξιόλογους συγγραφείς. Ο κανόνας είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα θα κλαις τα χρήματα που έδωσες για να αγοράσεις το βιβλίο τους.
Τώρα αν κάποια από τα πιο αξιόλογα ελληνικά βιβλία βρίσκονται στο βιβλιοπωλείο ενδοχώρα στην Σόλωνος, μάλλον μου πέφτει λίγο μακριά για να κάνω βόλτες κάθε τόσο!!

G Help Me, έχεις δίκιο... Ειναι αυτή η μαυρίλα που σου βγάζουν χωρίς να σε αποζημιώνουν στο τέλος με κάτι κάλο. Παίζει μεγάλο ρόλο το τι σου αφήνει στο τέλος ένα βιβλίο.

Cyrus, υπάρχει και Club?

Santiago Nasar said...

Συμφωνώ για τους νεοέλληνες συγγραφείς. Δεν διάβασα ποτέ κάτι πρωτότυπο η ευρηματικό. Όσο για τον Τομ Ρόμπινς, που δεν είναι το καλύτερό μου, έχει εφεύρει μια από τις αγαπημένες μου περσόνες, τον Σουίτερς απο το "Fierce Invalids Home From Hot" Θα ήθελα να ήμουν σαν τον Σουίτερς!

Debby said...

Sandiago Nasar, καλως ήρθες!
Το βιβλίο του Ρόμπινς που αναφέρεις δεν το έχω διαβάσει, όμως δεν αμφιβάλω καθόλου για το ταλέντο του να δημιουργεί περίεργους χαραχτήρες! Θα το έχω στα υπόψη και αυτό!