Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Tuesday, May 15, 2007

Ναρκωτικά. Ένα πρόβλημα που δεν ξέρεις πότε θα σου χτυπήσει την πόρτα.


Εχθές είχα πάει στο σπίτι μιας φίλης μου που είχα καιρό να δω, (κατά τον τελευταίο χρόνο συνήθως μιλούσαμε στο τηλέφωνο και την έβλεπα που και που στην δουλειά της), και με το που την είδα έμεινα σύξυλη. Ήταν απελπιστικά αδύνατη. Από την έκπληξη μου λίγο έλειψε να μην την χαιρετήσω. Άρχισα να την ρωτάω τι συνέβη και αδυνάτισε τόσο. Ναι μεν είναι κοντούλα και πάντα ήταν αδύνατη αλλά και τα 46 κιλά που μου είπε ότι ήταν μου φάνηκαν απελπιστικά λίγα. Αναρωτήθηκα, και της το είπα, πως συνέβη και δεν την είχα προσέξει όταν την είχα δει στην δουλειά της τελευταία. Αυτό μου λέει είναι ένα από τα «θαύματα» του μακιγιάζ.
Και άρχισε να μου λέει την ιστορία της. Ο γιος της, ένα παιδί 24 χρονών, πριν ένα περίπου χρόνο είχε μπλέξει με ναρκωτικά. Σιγά σιγά απομακρύνθηκε από τις συνηθισμένες παρέες του, και άρχισε να κάνει παρέα με περιθωριακά άτομα. Εκεί που είχε σταθερή δουλειά, άρχισε να αλλάζει τις δουλειές σαν τα πουκάμισα του. Μεταμορφώθηκε μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα από το αγόρι που ήταν σε ένα αγρίμι. Η ίδια δεν είχε καταλάβει τίποτα. Ακόμα και όταν άρχισε να της κλέβει χρήματα δεν είχε καταλάβει τίποτα. Μέχρι που σιγά σιγά η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο και η συμβίωση με το παιδί της κατέληξε να είναι αδύνατη. Και ευτυχώς για εκείνη ένα κορίτσι, οικογενειακή φίλη, που γνώριζε την κατάσταση, της είπε τι συνέβαινε.
Όταν το άκουσε, έπεσε από τα σύννεφα! Δεν ήξερε τι να κάνει. Που να απευθυνθεί Πώς να τον βοηθήσει. Αυτόν, τον ένα και μοναδικό γιο της, που τον μεγάλωσε εντελώς μόνη της, που αποτελούσε το Α και το Ω της ζωή της, κινδύνευε να τον χάσει. Δεν είχε μυαλό για τίποτα άλλο, παρά μόνο πως θα μπορέσει να τον βοηθήσει. Η ίδια έπαθε νευρική ανορεξία και οτιδήποτε έβαζε στο στόμα της το έκανε εμετό.
Ευτυχώς για αυτήν, το ίδιο το παιδί ήθελε να προσπαθήσει να κόψει. Έπαθε σοκ όταν έμαθε ότι δυο παιδιά που ήξερε από παλιά και είχαν μπλέξει και αυτά με ναρκωτικά βρήκαν τραγικό θάνατο σε σύντομο χρονικό διάστημα το ένα και το άλλο. Ένα κορίτσι 18 χρονών και ένα αγόρι περίπου στην ηλικία του. Δυστυχώς για αυτόν, όσο και αν προσπαθούσε μόνος του, δεν μπορούσε.
Ευτυχώς και για τους δυο, κάποιος την συμβούλεψε σωστά, να αποφύγει σαν τον διάολο το λιβάνι, να στείλει το παιδί της στον ΟΚΑΝΑ. Αλλά, να απευθυνθεί το συντομότερο δυνατό σε κάποιο ψυχολόγο γιατρό που να ειδικεύεται σε τέτοιες περιπτώσεις για να μπορέσει να τον βοηθήσει ουσιαστικά. Έτσι όντως ξεκίνησαν επισκέψεις χωριστά και οι δύο σε ψυχολόγο. Κάθε εβδομάδα κάνει εξετάσεις ούρων για να πιστοποιείτε ότι συνεχίζει να είναι καθαρός, δυο φορές την εβδομάδα μιλάει το παιδί με τον γιατρό, και λαμβάνει καθημερινά τουλάχιστον οκτώ χάπια που το κάθε ένα τον βοηθάει σε κάτι άλλο για να μπορέσει να ανταπεξέλθει. Το κόστος αυτών? Περί τα 900 τον μήνα. Χαλάλι. Αρκεί που έχουν αποτέλεσμα. Ευτυχώς εδώ και πέντε μήνες όλα πάνε καλά.
Τώρα που είναι καλύτερα και συζητάνε αυτά τα πράγματα, έμαθε κάποια πράγματα σχετικά με το πώς έγινε και ξεκίνησε τα ναρκωτικά. Όχι. Δεν του τα έδωσε κανείς με το ζόρι. Ούτε καν αυτοί οι περιθωριακοί φίλοι. Αυτοί ήταν απλά μια σύμπτωση που βρέθηκαν στον δρόμο του. Μόνος του τα ξεκίνησε από περιέργεια περισσότερο και γιατί είχε την πεποίθηση ότι δεν θα εθιστεί. Αυτήν εξάλλου την πεποίθηση έχουν όλοι όσοι τα δοκιμάζουν. Μόνο που δεν καταλαβαίνουν για πότε έχουν καταλήξει να είναι εξαρτημένοι και αυτοί σαν όλους τους άλλους…
Ενα παιδί χωρίς στόχους, χωρίς όνειρα, που νιώθει ότι η ζωή είναι ένα "βουνό" είναι πολύ εύκολα να βρει παρηγοριά στα ναρκωτικά. Αυτή είναι η αιτία.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ που πηγαίναμε για καφέ με ένα φίλο κάπου στο κέντρο της Αθήνας, ένας άνθρωπος ήταν τόσο λιώμα που με το ζόρι προσπαθούσε να κρατηθεί όρθιος και περπατούσε παραπαίοντας μια δεξιά μια αριστερά… Όταν τον είδα σοκαρίστηκα. Και σοκαρίστηκα ακόμα περισσότερο με την αντίδραση του φίλου μου. Έβαλε το χέρι του για να κρατήσει κόντρα στην περίπτωση που έπεφτε πάνω μας και του είπε με ήρεμη φωνή: «σε παρακαλώ φίλε… μην πέσεις εδώ…»
Στο επόμενο post λέω να πω και την δική μου «εμπειρία» με τα ναρκωτικά.

20 comments:

AVRA said...

τι να πεις....
δεν ξερω...

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...

Nα τη στηρίξεις κοριτσάκι τη φίλη σου, σ΄αυτό τον απαίσιο & δύσκολο αγώνα να είσαι σίγουρη πως θα σε χρειαστεί! Μακάρι το παιδί να τα καταφέρει!
Φιλιά, σε περιμένω!

cho2499 said...

Συμφωνω με την προλαλησασα ειναι πολυ χαλια η κατασταση με τα ναρκωτικα.....εγω ειχα ενα φιλο που καπνιζε χασις πρωτη λυκειου παει κι οταν του λεγαμε ξερω γω οτι καταστρεφεται κι οτι δε τον βγαζει πουθενα αυτο απαντουσε οτι το κανει για να ξεχναει....Βασικα απ ό,τι ειχα καταλαβει ήθελε να τραβαει συνεχεια την προσοχη και καθε φορα που ερχοταν γλαρωμενος απ τα τσιγαρακια του μας αραδιαζε τις τιμες απ το χασις ολου του κοσμου ειναι κι εθνικιστης τρομαρα του παιρνει μονο ΕΛΛΗΝΙΚΟ! Τώρα αρχιζουν τα ζορι, έμαθα ότι μπήκε και στη δουλεια, πουλαει κιολας. Να δω πως θα ξεμπλεξει...Any suggestions για το πως θα μπορουσαμε να τον βοηθησουμε?

zero said...

Γνωστο το προβλημα.

ζερο.

jul said...

Μπραβο στο παιδι που κατάφερε και καθάρησε......

Artanis said...

Εύχομαι το παλληκάρι να συνεχίσει έτσι και να συνεχίσει να κρατά την ζωή του από τα μαλλιά, γιατί (από ότι φαίνεται) την έχει πιάσει. Να μην το αφήσει, μόνο.
Debby μου, γιατί να μην πάει στο ΟΚΑΝΑ; Ίσως είναι λίγο άσχετη η ερώτησή μου με το θέμα, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα τι παίζεται, για αυτό ρωτάω...
Καλό κουράγιο στην μανούλα και, πάνω από όλα, στον ίδιο.

Debby said...

Καλησπέρα!

Avra, όντως δεν ξέρεις τι να πεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Την έβλεπα να βουρκώνει λέγοντας μου το όλα αυτά, και δεν ήξερα τι να της πω...

Ηλιαχτίδα μου, είναι πολυ περήφανος άνθρωπος και αυτά είναι πράγματα που δεν μπορείς εύκολα να τα πεις. Το καλό είναι ότι από ότι φαίνεται τα δύσκολα πέρασαν. Ετσι μου λέει η ίδια τουλάχιστον που τα ζει...

Cho2499, πράγματι για αυτο το κάνουν. Για να ξεχνάνε. Οπως αυτοί που πίνουν. Η ζωη τους φαίνεται αδιάβατη και απελπιστικά δύσκολη. Με αυτά καταφέρνουν να το ξεχάσουν για λίγο χωρίς να συνειδητοποιούν ότι πέφτουν κάθε μέρα και πιο βαθιά στον λάκκο που έσκαψαν οι ίδιοι...
Πάντως νομίζω ότι τιποτα δεν μπορεί να κάνει κανείς αν δεν είναι αποφασισμένος και ο ίδιος ο εθισμένος να παλέψει. Δυστυχώς αλλά έτσι είναι. Μόνο με ιατρική παρακολούθηση και πάλι είναι πολύ δύσκολο αν είναι κάποιος πολλά χρόνια χρήστης.

Zero... πασίγνωστο. Αλλά ο καθένας μας έχει την αίσθηση ότι δεν θα του συμβεί αυτού. Ούτε στο ίδιο ούτε σε κάποιον της οικογενείας του.

Jul, ναι δείχνει να έχει ξεπεράσει το πιο δύσκολο κομμάτι (εκείνο που κατά την διάρκεια της απεξάρτησης παρουσιάζονται κρουσματα κατάθλιψης και τάσεις αυτοκτονίας). Μακάρι να κρατήσει έτσι.

Artanis μου, και εγώ δεν ειχα ιδέα για τον ΟΚΑΝΑ. Η φίλη μου, μου είπε ότι έτσι της είπανε όταν απευθύνθηκε στην αρχη στο νοσοκομείο ζητώντας πληροφορίες ως προς τι επιλογές έχει για να τον βοηθήσει. Της είπαν ότι κανείς δεν γλύτωσε από αυτούς που απευθύνθηκαν εκεί και ότι η μεθαδόνη που χορηγούν δημιουργεί επίσης και αυτή εξάρτηση σε σημείο που υπάρχουν χρήστες που την πουλάνε σε άλλους!!!
Ασε. Φαυλος κύκλος.

Alitovios said...

Τη μεθαδόνη επειδή δημιουργεί εξάρτηση τη δίνουν, αλλιώς δεν έχει νόημα. Δεν υπάρχει φάρμακο για τα ναρκωτικά πέρα της θέλησης. Η μεθαδόνη είναι μια ελεγχόμενη ουσία στη λογική πως δεν πρόκειται να πεθάνεις από τη χρήση της, το οποίο για χρήστες ηρωϊνης είναι πολύ μεγάλο θέμα μιας και το 90% των θανάτων οφείλονται σε νοθευμένες δόσεις.

Η διακοπή του τσιγάρου είναι πιο ζόρικη διαδικασία από το να κόψεις τα ναρκωτικά. Η διαφορά είναι πως αυτοί που παίρνουν πρέζα δεν έχουν ίχνος αυτοεκτίμησης-αυτοπεποίθησης οπότε είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρουν την απόφαση.

Debby said...

Alitovie! Εγώ δεν το ήξερα ότι η μεθαδόνη προκαλεί και αυτή εξάρτηση. Νόμιζα ότι ηταν φάρμακο. Για αυτό ακριβώς δεν έχει νόημα, γιατί πρέπει μια ζωή ο χρήστης να την παίρνει αλλιώς μόλις την σταματήσει θα ψάχνει πάντα την δόση του.
Η εν λόγω φίλη μου, μου είπε ότι ένα από τα φάρμακα που της συνταγογράφησαν κάνει την ίδια δουλεια με την μεθαδόνη αλλα δεν δημιουργεί εξάρτηση. Και προκειμένου να είναι σίγουρη ότι το παίρνει και να μην παρουσιαστούν κρούσματα όπως αυτών που παίρνουν μεθαδόνη που κατέληξαν οι γιατροί που τους την χορηγούν να τους την βάζουν στο στόμα, αλλά αυτοί την φτύνουν στα κρυφά για να την πουλήσουν με την σειρά τους, να του το λιώνει μέσα σε μέλι ή μαρμελάδα και να τον βλέπει να το παίρνει.

Δεν ξέρω πάντως αν είναι πιο ζόρικη διαδικασία το να κόψει κανείς το τσιγάρο. Νομίζω πως όχι. Θα μπορούσε όμως κάλλιστα να συγκριθεί με το να κόψει ο αλκοολικός το ποτό. Με αυτό ναι, μου φαίνεται ότι μοιάζει περισσότερο.

Alitovios said...

Εγγυημένα (πηγή ΟΚΑΝΑ) είναι πιο δύσκολο να κόψεις το τσιγάρο. Όσο για το ποτό εκεί το πρόβλημα είναι το socializing που είναι άμεσα συνδεδεμένο με την κατανάλωση του. Ο αλκοολικός δεν αρκεί να κόψει το ποτό, πρέπει να αλλάξει και τρόπο ζωής.

panagiota said...

Debby μου,αβυσσος μεγαλη το θεμα για το οποιο εγραψες.
Δυο-τρια πραγματα θα πω μεσα απο μεγαλη πειρα που απεκτησα απο 25 χρονια-σχεδον-συναναστοφης,λογω επαγγελματος με νεαρα ατομα.
(προσωπικη πειρα εχω μονο απο κατι ασχετα τσιγαρλικια που καπνισα οταν ημουν φοιτητρια,και εκει τελειωσε η εμπειρια)
Πρωτα απ'ολα η καθε μανα που ασχολειται-ολοκληρωτικα-με το παιδι της θα παρει χαμπαρι οτι κατι στραβωσε.Εκτος αν θελει να εθελοτυφλει και να λεει"δεν συμβαινει στην δικη μου οικογενεια"
μεχρι να φαει την κεραμυδα στο κεφαλι.
Τα σημερινα παιδια δεν τα παρασερνει κανενας.Απο μονα τους αποφασιζουν τις επιλογες τους.Ειδα παιδια των καλυτερων οικογενειων να σερνονται σ'αυτον τον δρομο.Χωρις ουσιωδη προβληματα,και ζωντας σε σπιτια με θαλπωρη και αγαπη.
Πηγα σε κηδειες και σε γαμους και γλεντια απεξαρτοποιημενων ατομων.
Ηπια μπυρες με την Τουλα και τον Νικο(μεγαλες ιστοριες) οταν βγηκε απο την Ιθακη,και στον γαμο της Μ.Κ.οταν παντρευτηκε γνωστο συνεργατη του ΑΝΤΕΝΝΑ.
Το ΟΚΑΝΑ κανει πολυ καλη δουλεια και μετα ειναι και "οι ανωνυμοι απεξαρτοποιημενοι ναρκομανεις"
Αρκει να υπαρχει η θεληση.
Οι ψυχολογοι ειναι για το μετά,την θεραπεια.Και για οσους εχουν 990 γιούρω προς καταθεση καθε μηνα.
Και η μεθαδονη ειναι για να αντικαθιστα την Ηρωινη.
Εξαρτηση κατα της εξαρτησης!!!Ναχαμε να λεγαμε και λεφτα να πέρναμε...

Εδω και 3 χρονια εμαθα πολλα περισσοτερα επι του θεματος.
Η κορη μου ζει με ενα χρυσο παιδι που περασε απο ολον αυτο τον λαβυρινθο.
Τον Σεπτεμβριο οι "ανωνυμοι"του εκαναν γενεθλια για τα 6 χρονια"καθαρος"!!!!!
Ξαναξεκινησε απο εκει που ξεμεινε οταν εχασε τον δρομο και τον λογαριασμο της υπαρξης του και τα παει περιφημα τωρα πια...
Αλλά ηταν δικη του η θεληση και η αποφαση......Και χωρις ψυχοφαρμακα και μεθαδονη!!!!

ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ!!!!

αθεόφοβος said...

Ο alitovios έθεσε απόλυτα σωστά το θέμα και για την μεθαδόνη και για το τσιγάρο.
Η εξάρτηση στη νικοτίνη είναι μεγαλύτερη της ηρωίνης και γι΄αυτό το λόγο μόνο 7% καταφέρνουν να διατηρήσουν το κόψιμο του τσιγάρου μετά από ένα χρόνο.
Η απεξάρτηση είναι αποτέλεσμα της θέλησης του ίδιου του ατόμου κυρίως συν την ψυχολογική υποστήριξη που χρειάζεται.

Marialena said...

Αχ Παναγία μου, δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω από όσα λέχθησαν ήδη στα προηγούμενα σχόλια.

Δεν ξέρω ειλικρινά, τι μας ωθεί να πετάμε τη ζωή μας στα σκουπίδια με αυτόν ή κάθε άλλο ανάλογο τρόπο!

Θέλει να έχεις όρεξη για ζωή για να ζήσεις, αλλιώς χάνεσαι...

Σου στέλνω την καλημέρα μου!

Anonymous said...

"Ναρκωτικά υπάρχουν πολλά, πρέζα όμως έιναι μόνο η ηρωίνη"

Paul Σιδηρό

ΠΣ
Συμφωνώ με αλητόβιο!

Τώρα τα παναγίτσα μου μακρυά απο εμάς, βοήθηστε κι εσείς,κι αλλα γλυκαναλατα έιναι να χαμε να λεγαμε. Αμα είσαι μέσα στην φάση δεν σε βοηθάει κανείς κι κανείς δεν θέλει να σε ξέρει. Οσο για το περιστατικό στην Αθήνα, σορρυ ρε Ντεμπυ, αλλά οταν απο 16χρονών που πρωτοπάς φροντιστήριο στην Κάνιγγος τους βλέπεις κάθε μέρα στα Εξάρχεια έτσι τύφλα, ε! κάπου σταματάς να δίνεις το περίφημο 100στάρικο.

Καλημέρες

Unknown said...

Alitovie, ίσως έχεις δίκιο, απλά εγώ κρίνω εξ ίδιων που δεν δυσκολευτηκα ιδιαίτερα να κόψω το κάπνισμα για αυτό μου φαίνεται έτσι.

Panagiota... έχεις δίκιο στο ότι κανείς δεν βάζει κανένα. Επιλογή τους είναι να πάρουν τα ναρκωτικά και επιλογή τους να τα κόψουν.
Παρόλα αυτά, στην επιλογή τους να τα κόψουν χρειάζονται βοήθεια. Κυρίως ψυχολογική. Και αυτήν κάποιος πρέπει να την αναλάβει. Και μια μάνα σε απόγνωση χωρίς να ξέρει πως να φερθεί, και ένα παιδί κάπως αδύναμο και υπερβολικά συναισθηματικό χωρίς βοήθεια εξιδεικευμένη σπάνια μπορεί να τα καταφέρει μόνος του.

Οσον αφορά την φίλη μου, όχι, δεν της περισσευουν καθόλου τα 900 τον μήνα. Μισθοσυντήρητη χρόνια τώρα αλλά όλο και κάποιες οικονομίες είχε. Έπειτα, δουλευει και το ίδιο το παιδί. Και θέλει να γίνει καλά, γι' αυτό και διαθέτει και τον δικό του μισθό σε αυτόν τον σκοπό. Αυτό από μόνο του λέει πολλά... :-)

Αθεόφοβε. Το θυμάμαι αυτό που το είχες γράψει. Παρόλα αυτά υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Το τσιγάρο είναι ένας πολύ αργός εθισμός σε σχέση με τα ναρκωτικά που η εθιστική τους δράση είναι ταχύτατη.
Συμφωνώ μαζί σου πάντως ως προς το ότι η ψυχολογική υποστήριξη είναι αναγκαία!

Marialena! Νομίζω ότι αυτό που μας ωθεί να πετάξουμε την ζωή μας είναι τα παιχνίδια του μυαλού μας που μας κάνουν να νομίζουμε ότι η ζωή δεν αξίζει να την ζει κανείς γιατί είναι γεμάτη δυσκολίες (αδιάβατες). Δεν κατάλαβαίνουν ότι χωρίς δυσκολίες, θλίψεις και πόνο δεν θα εκτιμούσαμε την ομορφιά της ζωής.

DealSend! αν είσαι μέσα στην φάση, και οι άλλοι να θέλουν να σε ξέρουν λίγο σε ενδιαφέρει. Εσύ θες να ξέρεις για την δόση σου! Μία δεν δίνεις για όλα τα άλλα.
Αλλά με το περιστατικό αυτό ( που δεν ήταν και τίποτα το τραγικό) ήθελα να πω πόσο με ξένισε μιας και ουδέποτε στην ζωή μου είχα δει εθισμένο άτομο! Καί μάλιστα σε τέτοιο χάλι!

Unknown said...

Melomenos:

"χρειάζεται υποστήριξη και θέληση κάθε προσπάθεια, μην ξεχνάμε ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο επιρρεπείς σε διάφορες καταστάσεις
και κάθε θεραπεία πρέπει να εξατομικεύετε δύσκολες καταστάσεις!!!"

Unknown said...

Ο Melomenos για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω δεν μπορεί να μου αφήσει σχόλιο εδώ και μου το έστειλε με mail. Θερμή παράκληση αν γνωρίζει κανείς γιατί δεν δέχεται το username και το password του ο Googlis να μας πεις και εμάς! Θα εκτιμούσαμε πολύ αν έχετε κάποια ιδέα να μας διαφωτίσετε! :-)

Να πω επίσης στον Melomeno, ότι έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό που λέει. Δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι τάση για εξάρτηση. Άλλος μπορεί να φτάσει να εξαρτάται από τον καφέ αν θα ξυπνησει το πρωί π.χ. και κάποιος άλλος σαν εμένα μπορεί να πίνει καθημερινά αλλά μπορεί να "ξεχάσει" μια βδομάδα να πιει!

melomenos said...

test

Anonymous said...

To σχόλιο αυτό αφορά μόνο και μόνο το πρόβλημα που έχει ο μελομενος με τον google account, δεν έχει καμία σχέση με το post. Δεν έχω δυστυχώς καμία ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει και πραγματικά λυπάμαι που δεν μπορώ να σας διαφωτίσω.

Ελπιζω να βοήθησα!!

Debby said...

Melomene! Tα κατάφερες βλέπω! Ευτυχώς που δεν χρειάστηκες τον DealSend από κάτω με τις πολύτιμες συμβουλές του!! :-)

DealSend! Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για την ιδέα σου! Ευτυχώς μας ήταν αχρείαστη! ;-)