Επιστροφή στα πάτρια εδάφη!

Από εχθές το βράδυ αναπνέω το δροσερό αεράκι της Ρόδου και μαζί με αυτό κολλάω από την υγρασία της.
Όσοι έχετε έρθει ποτέ εδώ (φαντάζομαι και στα άλλα νησιά έτσι είναι) θα ξέρετε ότι όταν έχει υγρασία νιώθεις μονίμως άπλυτος και ας έχεις κάνει μόλις πριν πέντε λεπτά ντους. Παρόλα αυτά αυτό είναι το λιγότερο που με απασχολεί. Είναι θέμα συνήθειας μάλλον.

Στην ολιγοήμερη άδεια μου, στόχος επετεύχθη! Έκανα τις εξετάσεις μου και τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από καλά. Ελπίζω και τα υπόλοιπα να συνεχίσουν στο ίδιο στυλ! Έκανα τα ψώνια που ήθελα, γιατί είχα την τύχη να κάνω την γύρα μου τις πρώτες μέρες των εκπτώσεων που ακόμα δεν είχε πολύ κόσμο και είδα κάποιους φίλους που ήθελα καθώς και αυτούς που έτσι και αλλιώς ο ένας πηγαινοέρχεται στο σπίτι του άλλου.

Πέρασα πολύ όμορφα γενικά. Και τώρα προετοιμάζομαι για την επόμενη επίσης ολιγοήμερη άδεια μου τον 15αυγουστο. Αυτήν προβλέπω να την περάσω όλη σε μια παραλία παρέα με ένα βιβλίο. Αγόρασα ένα καινούργιο βιβλίο από το αεροδρόμιο με τίτλο "Ακατάλληλοι άντρες" με εξώφυλλο κάτι άντρες με μαγιό σε μια παραλία! Ιδιαίτερα καλοκαιρινό ανάγνωσμα μου φαίνεται!

Κάποια από αυτές τις μέρες που ήμουν Αθήνα είχαμε πάει για φαΐ και για βόλτα στο Λουτράκι. Νωρίς το απόγευμα καθώς βολτάραμε στην παραλία εκεί, μου λέει ο Φαζούλης μου: "Παράξενο... αλλά έτσι όπως βλέπεις με μια ματιά την παραλία, καταλαβαίνεις αμέσως πως οι λουόμενοι είναι Έλληνες... Γιατί άραγε?" Πράγματι. Έτσι ήταν. Επειδή τυγχάνει στην Ρόδο σε άλλες παραλίες οι λουόμενοι να είναι κυρίως Έλληνες και σε άλλες να είναι κυρίως ξένοι, συνειδητοποίησα ότι όντως η διαφορά είναι κάτι παραπάνω από εμφανής! Προσπάθησα να καταλάβω ακριβώς το που και γιατί διαφέρουμε αλλά ... ήταν τόσες πολλές οι διαφορές μας που σταμάτησα να το ψάχνω! Αρκέστηκα στην διαπίστωση!