Εσείς πόσο εξαρτημένη προσωπικότητα είστε?

Your Personality is 19% Addictive

You aren't likely to get addicted to anything. It's just not who you are. So go ahead and form some bad habits. They won't stick anyway!

Do You Have an Addictive Personality?

Λοιπόν... ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους με εξαρτήσεις. Προσπαθώ. Κάνω φιλότιμες προσπάθειες. Τους κατανοώ και τους συμπονώ. Αλλά βαθιά μέσα μου δεν μπορώ να τους καταλάβω. Δεν μπορώ να καταλάβω τις εμμονές τους. Αναρωτιέμαι πως ένας σκεπτόμενος, καλλιεργημένος, έξυπνος άνθρωπος, πολλές φορές, καταντάει έρμαιο των εξαρτήσεων του.

Βλέπω έναν συνάδερφο εδώ π.χ. που καπνίζει (τον μόνο) και τον ακούω να "καθαρίζει" τον λαιμό του συνέχεια, όπου πάει μέσα στο γραφείο έχει κολλημένο ένα τσιγάρο στο χέρι, του πέφτουν στάχτες παντού, και κάνει σαν παλαβός όταν ξεμείνει. Το μόνο που διαπιστώνω όταν τον βλέπω είναι ότι η παιδεία δεν αποκτάται στα πανεπιστήμια, και ότι δεν θα μπορούσα ποτέ στην ζωή μου να είχα σύντροφο ένα τέτοιο άνθρωπο. Δεν θα μπορούσα να είμαι με κάποιον που τον λυπάμαι...

Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω πως καταντάει κανείς έτσι και αυτό γιατί εγώ σαν άνθρωπος είμαι αλλιώς. Δεν ζω αποστειρωμένα. Κάθε άλλο. Δεν κολλάω να δοκιμάσω οτιδήποτε βρεθεί στον δρόμο μου. Μπορεί να το παρακάνω κιόλας. Μπορεί να μου γίνει κάτι κόλλημα για ένα διάστημα. Αλλά μια μέρα, έτσι απλά όπως άρχισε θα τελειώσει. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με βλαβερές συνήθειες, όπως είναι το κάπνισμα, το ποτό, το ξενύχτι αλλά αφορά ακόμα και τις σχέσεις μου με άτομα που μπορεί να καταντήσει να προσκολληθώ μαζί τους ή με οποιαδήποτε άλλη φαινομενικά αθώα συνήθεια τείνει να γίνει εξάρτηση.

Δεν έχει να κάνει με το ότι αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Προφανώς και δεν υπάρχει πρόβλημα όταν κάνεις κάτι και το απολαμβάνεις. Απλά αντιλαμβάνομαι ότι νιώθω εγκλωβισμένη, αδύναμη και κατ΄επέκταση αξιολύπητη. Και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Μα καθόλου.

Full feed please!!

Διάβασα πριν μερικές μέρες στο bloglines όπου παρακολουθώ τις καινούργιες αναρτήσεις διάφορων blog που εντοπίζω κατά καιρούς και μου τραβούν το ενδιαφέρον, (αλλά δεν τα έχω στα bloglinks του blog μου), ένα post του blog Metablogging.gr, το οποίο είχε τον τίτλο Πλήρες ή μερικό feed; το οποίο βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Μεταφέρω από εκεί το resume που μου τράβηξε το ενδιαφέρον : Το feed πρέπει να δίνεται ολόκληρο ή καθόλου. Είναι θέμα απλής εντιμότητας προς τον αναγνώστη σου. Αλλιώς ξεπέφτει το feed σου σε ένα απλό διαφημιστικό δόλωμα. Αλλά το feed σου είναι το περιεχόμενο του μπλογκ σου, δηλαδή η ουσία του όλου πράγματος.

Υπάρχουν αρκετά ενδιαφέροντα blogs ατόμων που εκτιμώ πραγματικά εδώ στα blogs αλλά για τους δικούς του λόγους ο καθένας επιμένουν στο μερικό feed. Θα 'θελα απλά να το ξανασκεφτούν το θέμα. Τα λιγότερα κλικ που θα επιφέρει η αλλαγή από μερικό σε ολόκληρο feed βραχυπρόθεσμα θα τα κερδίσουν μακροπρόθεσμα για τον απλό λόγο ότι αυτός που με λιγότερες κινήσεις θα μπορέσει να διαβάσει αυτό που έχεις να πεις, θα είναι ίσως αυτός που πρόκειται να γίνει ο μελλοντικός πιστός αναγνώστης σου και ας μην σε επιβραβεύει με τα κλικ του. Θα είναι όμως εκεί και θα σε διαβάζει και αυτό είναι πιο σπουδαίο.

Θα μου πείτε σιγά το πρόβλημα να πατήσεις να ανοίξει μια σελίδα. Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι όλες αυτές οι υπηρεσίες όπως το bloglines που χρησιμοποιώ εγώ ή το google reader κτλ που χρησιμοποιεί ο καθένας για να παρακολουθεί τα blogs που τον ενδιαφέρουν έχουν στόχο την απλούστευση της ζωής μας και την εξοικονόμηση του χρόνου, που πολλές φορές είναι δυστυχώς περιορισμένος!

Να μην αναφέρω ξανά την δικιά μου περίπτωση, που όταν είμαι στο χωριό και θέλω στην μία ωρίτσα που μπαίνω στο net να μπορέσω να διαβάσω όσα περισσότερα blogs γίνεται με την απίστευτα πλέον αργή dial-up σύνδεση, η κατάσταση είναι ψιλοαφόρητη. Φανταστείτε να πρέπει να περιμένω να ανοίξουν τόσες σελίδες όσες και τα καινούργια post που θέλω να διαβάσω! Θα έπρεπε να ξημερώσω μπροστά στο laptop! Και δεν γίνεται! Έχω και τα γατάκια μου να χορτάσω!

Powered by ScribeFire.

Ρούχα για κρεμάστρες μόνο. Όχι για γυναίκες.

Κάθε φορά που πάω για ψώνια γυρνάω απογοητευμένη πίσω. Μπορεί να βρήκα να ντυθώ αλλά έχω αντιληφθεί ότι η πλειοψηφία των γυναικείων ρούχων που υπάρχει στην αγορά αφορά κυρίως δεκαεφτάχρονα και ανορεξικές.

Δεν είναι θέμα νούμερου όταν δοκιμάζεις το σύνηθες νούμερο σου και σου κόβει την ανάσα ενώ το αμέσως μεγαλύτερο σου έρχεται φαρδύ. Κάτι δεν πάει καλά νομίζω...

Δεν λέω ότι είναι όλα έτσι. Αλίμονο. Απλά το διαπιστώνω να συμβαίνει αρκετές φορές.



Θυμάμαι που πριν από 6-7 χρόνια ήμουν τόσο αδύνατη που όσοι με έβλεπαν με λυπόντουσαν. Νόμιζαν ότι κρατούσα την ψυχή στο στόμα που λένε και στο χωριό μου. Κόκαλα πετάγονταν δεξιά και αριστερά και νόμιζε κανείς ότι θα με φυσήξει και θα πέσω χάμω.

Αν δεν έπεφτε χοντρή στρώση μακιγιάζ, φτιάξιμο στο μαλλί (το οποίο είχε μείνει απελπιστικά λίγο σε σχέση με το κανονικά μου δεδομένα), και προσεγμένο ντύσιμο (ασχέτως το ότι έμπαινα παντού-το small μου έπεφτε), δεν βλεπόμουν.
Αποτελούσα τρομακτικό θέαμα! Παρόλο που εγώ νόμιζα ότι ήμουν πολύ τυχερή που ήμουν τόσο αδύνατη χωρίς καν να κάνω δίαιτα. Φυσικά και δεν χρειαζόταν να προσπαθήσω. Μου είχε κοπεί η όρεξη και με μερικές μπουκιές χόρταινα.

Νομίζω πως όλο αυτό το κακό ξεκινάει από τους σχεδιαστές μόδας.
Προφανώς έχουν χάσει την έμπνευση τους με αποτέλεσμα τα ρούχα που
σχεδιάζουν να δείχνουν απείρως καλύτερα πάνω στις κρεμάστρες από ότι πάνω σε πραγματικές γυναίκες! Γι' αυτό εξάλλου την τελευταία δεκαετία χρησιμοποιούν για τις επιδείξεις τους μοντέλα-κρεμάστρες.

Αν ράψουν τα ρούχα τους σε λίγο μεγαλύτερο μέγεθος θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.




Δεν μπορώ να μην σκεφτώ όταν βλέπω φωτογραφίες από pret-a-porter ότι αυτοί οι σχεδιαστές (στο πλείστον τους άντρες) σχεδιάζουν ρούχα λες και μισούν τις γυναίκες!!
Σαν να προσπαθούν να τις ασχημίσουν ένα πράγμα. Και δεν εννοώ μόνο με τα ρούχα τους, αλλά και με τις κομμώσεις, το μακιγιάζ και τα κιλά που απαιτούν για τις επιδείξεις τους. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (βλεπε Valentino π.χ.) που τουλάχιστον τα μοντέλα του δείχνουν όμορφα.






Ευτυχώς θα κάνω καιρό να ξαναπάω για ψώνια οπότε θα αργήσω να γκρινιάξω ξανά!

Powered by ScribeFire.

Η χαρά είναι αρμονία.

Η χαρά είναι πολύ ανώτερη από την απόλαυση και από την ευτυχία.

Η χαρά περιέχει κάτι από απόλαυση, κάτι από ευτυχία και κάτι περισσότερο...

Osho

Powered by ScribeFire.

Γάμος επταετούς διάρκειας!!!

Η συντηρητική Γερμανίδα βουλευτής Γκαμπριέλε Πάουλι, στέλεχος της κυβερνητικής παράταξης στην κατά πλειοψηφία καθολική Βαυαρία, πρότεινε έναν νέο θεσμό για να εμφυσήσει πνοή στο οικογενειακό δίκαιο: τους γάμους επταετούς διάρκειας!

Ο γάμος, λέει, θα πρέπει να έχει μια «πρώτη» ημερομηνία λήξεως. Ύστερα από επτά χρόνια το ζευγάρι θα ζυγίζει ξανά τη σχέση του και θα προχωρεί με δύο απλές υπογραφές στην ανανέωση του συμβολαίου για άλλη μία επταετία.
Διαφορετικά (αν ο ένας από τους δύο ή και οι δύο δεν θέλουν να συνεχίσουν) θα ακολουθεί αυτόματο διαζύγιο, καταργούμενης της χρονοβόρου, δαπανηρής αλλά κυρίως ψυχοφθόρου σημερινής διαδικασίας.
Πηγή : http://www.tovimadaily.gr

Η εν λόγω βουλευτής που προτείνει τον νόμο αυτό εκτός από νοστιμούλα όπως φαίνεται στην φώτο είναι και παθούσα 2 φορές! Δεν ξέρουμε αν πάει για τρίτη!

Ορίστε πια θα είναι η σταδιακή αποδυνάμωση θεσμών όπως είναι ο γάμος!
Περιττό να πω ότι βρίσκω την ιδέα καταπληκτική!
Στο τέλος θα μετράμε επταετίες που έχουμε στο ενεργητικό μας και όχι πια χρόνια γάμου!
Άσε που ακόμα και για τους υπερμάχους του θεσμού θα έκανε καλό ένας τέτοιος νόμος! Μην μου πείτε ότι δεν θα μείωνε αισθητά το αίσθημα του δεδομένου που αναπτύσσετε ανάμεσα στο ζευγάρι!
Και μόνο αυτό θα ήταν τρομερά αναζωογονητικό!

Και μην ακούσω κανένα που δεν έχει παντρευτεί να διατείνεται το συνήθες που ακούω "ότι εμείς είμαστε μαζί τόσο καιρό, συζούμε κιόλας, σαν τι θα αλλάξει?"
Το άπαν σύμπαν! Κάντε τον κόπο να παντρευτείτε και τα λέμε μετά! ;-)

Powered by ScribeFire.

Κλείσε τα μάτια...

Έχεις παρατηρήσει πως κάνουν έρωτα οι γυναίκες? Πάντοτε κλείνουν τα μάτια τους. Κάτι ξέρουν.
Ο άντρας κάνει έρωτα με τα μάτια και τα φώτα ανοιχτά. Παραμένει παρατηρητής. Δεν βρίσκεται απόλυτα μέσα στην πράξη, δεν δίνεται ολοκληρωτικά. Παραμένει θεατής.
Η γυναίκα όμως ξέρει καλύτερα, επειδή είναι περισσότερο συντονισμένη με τον εσωτερικό κόσμο. Πάντοτε κλείνει τα μάτια της.

Τότε, ο έρωτας έχει ένα εντελώς διαφορετικό άρωμα.

Photo from: http://soveroart.com

Powered by ScribeFire.

Μήλο του Αδάμ

Αυτός ο αδένας στο λαιμό ονομάζεται μήλο του Αδάμ, επειδή ο Αδάμ έφαγε το μήλο και δεν μπόρεσε να το καταπιεί.
Κόλλησε στο λαιμό του, επειδή ένιωθε διχασμένος. Ο μισός εαυτός του ήθελε να φάει και να εξερευνήσει και ο άλλος μισός φοβόταν.

Καλό είναι να μην διχάζεται κανείς και να κάνει πράγματα με όλο του το είναι, έτσι ώστε να μπορεί να τα καταπίνει και να τα χωνεύει...

Photo from: http://www.art-vector.com

Powered by ScribeFire.

Η τέλεια αντισύλληψη

Μια νεαρή γυναίκα ενώ εξομολογείται, ρωτά τον παπά για τα αντισυλληπτικά.
"Δεν πρέπει να τα χρησιμοποιείς", είπε ο παπάς. "Εναντιώνονται στο νόμο του θεού. Πιες ένα ποτήρι νερό καλύτερα."
"Πριν ή μετά;" ρώτησε η σύζυγος.
"Αντ' αυτού" είπε ο παπάς!

Powered by ScribeFire.

Τα παραλειπόμενα μου των εκλογών...

Μου κάνει εντύπωση που κάποιοι έμειναν έκπληκτοι από την νίκη της Ν.Δ. Αναρωτιέμαι τι περίμεναν με τέτοια χάλια που είχαν οι πλειοψηφία των αντιπολιτευτικών κομμάτων και ειδικά του ΠΑΣΟΚ που ήταν για τα μπάζα.
Μου άρεσε που πριν τις εκλογές ένας συνάδερφος μου ο οποίος μου έλεγε ότι διαισθάνεται νίκη του ΠΑΣΟΚ από όσο μπορεί να καταλάβει από τον περίγυρο του (και όχι αδίκως ίσως μιας και τα Δωδεκάνησα παραδοσιακά υπερψηφίζουν το ΠΑΣΟΚ), αλλά του έλεγα να δει σφαιρικά το θέμα. Ακόμα και ο ίδιος, τον Γιωργάκη τον έλεγε Γιωργάκη! Δεν ήταν τυχαίο αυτό το Γιωργάκη. Και δεν είχε να κάνει μόνο με το ότι ο Γιωργάκης ήταν πολύ συμπαθητικούλης.
Δεν έβλεπα λόγο να ψηφίσει κάποιος ΠΑΣΟΚ! Ηταν ένα πράγμα σαν να μην υπήρχε. Γι' αυτό εξάλλου και το προσπέρασαν σχεδόν οι πάντες. Αν τώρα είμαστε απαράδεκτοι που αναδείξαμε νικητή την ΝΔ φανταστείτε τι θα ήμασταν αν με τέτοια χάλια που έχει αναδεικνύαμε νικητή το σημερινό ΠΑΣΟΚ.

Αυτό που εμένα τουλάχιστον με θλίβει είναι ότι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, δυο κόμματα αλαζονικά κατ' εμέ που θεωρούν όλους εμάς τους υπόλοιπους που δεν τα ψηφίζουμε πεπλανημένους ιδεολογικά, και εαυτούς αλάνθαστους, που τέτοια αντίστοιχα κόμματα δεν υπάρχουν πουθενά στην Ευρώπη, αύξησαν τα ποσοστά τους και δεν πήγαν αυτοί οι ψήφοι σε κόμματα όπως η Φιλελευθερη Συμμαχία και οι Οικολόγοι Πράσινοι που έχουν να προτείνουν τουλάχιστον κάτι σύγχρονο. Ειδικά δε οι τελευταίοι με αυτό το 1% που κατάφεραν να συγκεντρώσουν (και οι οποίοι στα Δωδεκάνησα δεν είχαν ψηφοδέλτιο και ίσως και άλλου) θεωρώ ότι αδικήθηκαν κατάφορα από τα ΜΜΕ. Γιατί να ακούσω δηλαδή τις δηλώσεις του καρτούν-Παπαθεμελή και όχι των οικολόγων?

Νομίζω ότι αυτό ήταν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ποιος θα ήταν καλύτερο δηλαδή να μας κυβερνήσει? Ο Γιωργάκης με την Παπαρήγα ή τον Αλαβάνο? Ασε καλύτερα! Αλλά ξέχασα! Τα αγαπητά κόμματα της Αριστεράς μας είναι τόσο "διαλλακτικά" και "δημοκρατικά" που αρνούνται την συνεργασία μιας εξαρχής! Λίγο τους ενδιαφέρει το καλό του λαού που διακηρύσσουν σε κάθε ευκαιρία. Το θέμα είναι να κυβερνήσουν μόνοι τους. Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε και ελπίζουμε να μην πάρουμε ούτε στο μέλλον!

Και το Λάος καλά έκανε και μπήκε στην βουλή! Χρειαζόμαστε και κάτι από entertainment ενίοτε. Μην τρομάζετε που μπήκε ένα "φασιστικό" κόμμα στην βουλή. Τα υπόλοιπα συμπεριλαμβανομένων και των αριστερών κομμάτων να είστε σίγουροι ότι είναι το ίδιο και ίσως περισσότερο φασιστικά από αυτό.

Κατά τ' άλλα όλα καλά! Ψυχαγωγήθηκα λίγο με το ζάπινγκ μου στα κανάλια εχθές βράδυ, με τις εκλογοφιλοσοφίες του καθενός καλεσμένου, αλλά δεν άντεξα και πολύ. Βαρέθηκα.
Κρίμα μόνο που δεν ήξερα ότι το Star αντί να συνεχίσει την εκλογοεκπομπή του, τους ξαπόστειλε όλους σπίτια τους και πρόβαλε επεισόδιο του Nip Tuck!
Φτου! Και την έπεσα για ύπνο!

Τι κάνεις όταν σε κλείνουν????

Το πρώτο πράγμα πάντως είναι να βρίσεις!
Σήμερα το πρωί έβρισα ένα Μαλάκα! Με Μ κεφαλαίο! Αλλά δεν μου έφτασε και θέλω να τον βρίσω λίγο και εδώ!!
Ο λόγος? Ο Μαλάκας λίγο έλειψε να με πετάξει κάτω από το μηχανάκι μου!
Ξεκίνησα η καλή σου σήμερα το πρωί από το σπίτι να πάω στο γραφείο, ως συνήθως με το μηχανάκι μου.

Ήμουν στα μέσα της διαδρομής περίπου, σε ένα ευθύ δρόμο. Μπροστά μου στα 10 μέτρα περίπου ήταν ένα άλλο μηχανάκι και σε απόσταση 50 μέτρων περίπου είχε φανάρια. Και ενώ πήγαινα αμέριμνη προς τα φανάρια όπου είχε ήδη σταματημένα αυτοκίνητα, ο Μαλάκας ο οποίος οδηγούσε μια επαγγελματική κλούβα ήταν παρκαρισμένος στην αριστερή πλευρά του δρόμου και ξεπάρκαρε με σκοπό να μπει στην δικιά μου.
Και ενώ με βλέπει ο Μαλάκας, ενώ έρχεται αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα και το κόβει, ενώ είχε φανάρια μπροστά του και θα σταματούσε έτσι και αλλιώς, συνεχίζει ο Μαλάκας και με στριμώχνει στην άκρη του δρόμου! Και όχι μόνο αυτό! Είχε το θράσος ο Μαλάκας να μου κάνει νόημα που μου έλεγε εν ολίγοις "Καλά! Δεν βλέπεις"??

ΕΕΕΕΕ!! Εκεί δεν άντεξα και φώναξα!! ΕΣΥ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ???? ΜΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ??? Δεν θα με άκουσε γιατί είχε κλειστά τζάμια και εγώ φορούσα κράνος! Αλλά το είπα πολλές φορές για να διαβάσει τα χείλη μου!

Τέτοια άθλια συμπεριφορά οδηγών αυτοκινήτων προς τους οδηγούς διτρόχων δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω. Πριν μερικές μέρες είδα ένα μηχανάκι να κατεβαίνει ένα δρόμο στον οποίο είχε προτεραιότητα και ένας άλλος μαλάκας που είχε στοπ θεώρησε ότι είναι καλό να βγει μπροστά του! Και μπορώ να δικαιολογήσω κάποιον που βγαίνει σιγά σιγά μη έχοντας ορατότητα! Αλλά όχι και έτσι! Τόση αναισθησία πια! Τι νομίζουν? Ότι τα φρένα στα μηχανάκια είναι το ίδιο με αυτά των αυτοκινήτων? Ή μήπως νομίζουν ότι αν ένα μηχανάκι σταματήσει απότομα την πορεία του το πολύ πολύ να ανοίξει κανένας αερόσακος και όλα καλά? Δεν ξέρουν ότι παραβιάζοντας την προτεραιότητα που έχει ένα μηχανάκι μπορεί η ζημιά να είναι κάτι παραπάνω από ένα σπασμένο φανάρι και ένα στραπατσαρισμένο σασί?

Και η ειρωνεία ήταν που ξεκινώντας από το σπίτι σκεφτόμουν ότι έχω χρόνια να χρησιμοποιήσω την κόρνα!

Powered by ScribeFire.

Όταν θες κάτι ή κάποιον...

...καλό είναι να το διεκδικείς με ειλικρίνεια. Πρώτα απέναντι στον εαυτό του και μετά απέναντι στον άλλον.
Ειδικά αν είσαι γυναίκα. Γιατί συμβαίνει το εξής παράδοξο:

Η γυναίκα παραμένει δυνατή μόνο όταν παρουσιάζεται σαν ορεκτικό, που μπορείς να το έχεις, αλλά που ποτέ δεν το έχεις. Τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά.

Οι γυναίκες προσποιούνται ότι δεν ενδιαφέρονται για το sex. Ενδιαφέρονται το ίδιο, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να δείξουν το ενδιαφέρον τους, γιατί χάνουν αμέσως την δύναμη τους και αρχίζουν να τις μεταχειρίζονται.

Πρέπει όλοι να ξεχάσουμε αυτήν την πανάρχαια πεποίθηση ότι ο άντρας είναι αυτός που κάνει έρωτα στη γυναίκα.
Είναι τόσο χαζή αυτή η ιδέα. Σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ο άντρας είναι ο δράστης και ότι η γυναίκα δεν είναι παρά το αντικείμενο στο οποίο πρέπει να κάνεις κάτι.
Ακόμα και γλωσσικά, ο άντρας είναι εκείνος που κάνει έρωτα, ο άντρας είναι ο δραστήριος παράγων και η γυναίκα απλώς υπάρχει, μια παθητική δεκτικότητα.

Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια. Και το ξέρουμε όλοι. Και οι δυο κάνουν έρωτα ο ένας στον άλλον και οι δυο είναι δραστήριοι και οι δυο συμμετέχουν. Η γυναίκα με τον δικό της τρόπο. Η δεκτικότητα είναι ο δικός της τρόπος συμμετοχής., είναι όμως η ίδια συμμετοχή όπως του άντρα.

Photo from : http://www.parigones.net

Powered by ScribeFire.

Τι θα έκανα αν ήμουν πρωθυπουργός για μια μέρα?

Ο Philos ανάμεσα σε άλλους εκλεκτούς bloggers απεύθυνε και σε μένα το ερώτημα "Τι θα κάνατε αν για μια μέρα ήσασταν πρωθυπουργός;".
Λοιπόν ειλικρινά δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει κανείς σε μια μέρα μόνο σε αυτό το χάος-κράτος που λέγεται Ελλάδα. Οπότε και εγώ αποφάσισα να επικεντρωθώ μόνο σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα που πραγματικά ίσως κάτι να μπορούσε να γίνει και με ταλαιπωρεί συχνά πυκνά.

Χωρίς λοιπόν να ζορίζομαι επειδή θα πρέπει να ζητήσω ξανά ψήφο επανεκλογής μου, στην μία μέρα που θα ήμουν πρωθυπουργίνα, θα ψήφιζα νόμο όπου όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα εργάζονται στο εξής όρθιοι. Οι καρέκλες που θα περισσέψουν θα διατεθούν για τους πολίτες που περιμένουν στις ουρές για να εξυπηρετηθούν.

Νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο θα πετύχω δύο βασικά πράγματα. Πρώτα από όλα θα κοπεί ο τσαμπουκάς σε όλους όσους έχουν την εντύπωση ότι λόγω της θέσης που κατέχουν μπορούν να "γαμάνε και να δέρνουν", και δεύτερο και βασικότερο, όλο και λιγότεροι θα θέλουν να προσλαμβάνονται στο δημόσιο. Άσε που μπορεί να παραιτηθούν και κάποιοι! Πως σας φαίνεται?

Αλλαγή θέματος!



Χθες βράδυ πήγα κινηματογράφο και είδα το Shrek 3 !!
Παρόλο που τρελαίνομαι για Shrek το 3 δεν είναι τόσο ευφάνταστο όσο το 1 και το 2 αλλά άξιζε να το δει κανείς σίγουρα!! Έχετε φανταστεί τον Shrek μπαμπά? Εκείνος πάντως δεν είχε! Και του ήρθε κάπως απότομο το νέο!
Πέρασα δυο ωρίτσες ευχάριστα! Και κυρίως γέλασα!
Αν δεν το δείτε τώρα που παίζει να το πάρετε οπωσδήποτε σε DVD να το δείτε! Αξίζει!

Δεν μπορώ να πιστέψω...

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα πιο απολαυστικά πράγματα της ζωής απλώθηκαν μπροστά μας, μόνο και μόνο για να μας βάλουν σε δοκιμασία και να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την απόκτηση του μεγάλου βραβείου: της ασφάλειας του τίποτα.

Ένα τέτοιο φτηνό παιχνίδι με την ζωή είναι ανάξιο τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τους θεούς.

Το άρωμα του ονείρου - Τομ Ρόμπινς.

Αφιερωμένο στον Zaphod που μου το θύμισε σε ένα σχόλιο του!

Την φωτογραφία την βρήκα από ένα παλιό ποστ του Alombar42.

Μικρή διαφορά

Ένας Βασιλιάς της Ανατολής είδε φοβερό όνειρο πως έπεσαν όλα τα δόντια του. Στεναχωρημένος, φώναξε τον ερμηνευτή των ονείρων. Εκείνος άκουσε τον Βασιλιά και με ανησυχία είπε:
- Βασιλιά μου! πρέπει να σου πω τη θλιβερή είδηση. Θα χάσεις τον έναν μετά τον άλλον, όλους τους συγγενείς σου.
Αυτά τα λόγια προκάλεσαν την οργή του Βασιλιά που διέταξε να τον ρίξουν στην φυλακή και έδωσε διαταγή να φέρουν άλλον ερμηνευτή, ο οποίος άκουσε το όνειρο και είπε:
- Ω! Βασιλιά μου είμαι ευτυχισμένος που μπορώ να σου ανακοινώσω την χαρμόσυνη είδηση. Θα ζήσεις πιο πολύ απ' όλους τους συγγενείς σου.
Ο Βασιλιάς ικανοποιήθηκε και γενναιόδωρα πλήρωσε για αυτό το προμάντεμα. Οι αυλικοί ήταν αμήχανοι και ρώτησαν τον μάντη:
- Εσύ είπες περίπου τα ίδια που είπε και ο καημένος ο συνάδελφός σου. Γιατί τότε εκείνος είναι τιμωρημένος, ενώ εσύ βραβευμένος;
- Ναι πραγματικά. εμείς ερμηνεύσαμε ίδια το όνειρο, όμως όλα εξαρτώνται όχι απ' αυτό που είπες, αλλά, πώς το είπες.
Photo from: http://www.absolutearts.com

Να γιατί έχω αλλεργία στον κομμουνισμό.

Πιστεύω στον καπιταλισμό σαν σύστημα και ας μην είμαι πλούσια. Ο καπιταλισμός είναι το πρώτο σύστημα στον κόσμο που δημιουργεί κεφάλαιο, πλούτο. Προηγουμένως υπήρχε η φεουδαρχία. Ποτέ δεν δημιούργησε πλούτο. Εκμεταλλευόταν και λήστευε τους ανθρώπους. Ο πλούτος που είχαν οι βασιλιάδες και οι φεουδάρχες ήταν έγκλημα. Είχε παρθεί βίαια από τους φτωχούς ανθρώπους. Δεν ήταν δικό τους δημιούργημα.

Αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που έχει υπάρξει ένα σύστημα που μπορεί να δημιουργήσει τόσο πολύ πλούτο, που δεν χρειάζεται να υπάρχει φτώχεια. Δεν χρειάζεται δικτατορία του προλεταριάτου. Ο καπιταλισμός είναι απολύτως συντονισμένος με την δημοκρατία, με την ατομικότητα, με την ελευθερία του λόγου. Δεν καταστρέφει τίποτα.

Χρειάζεται να διαδοθεί η ιδέα της δημιουργίας του πλούτου, αντί της διανομής του. Τι πρόκειται να μοιράσεις, αν καταρχάς δεν έχεις τίποτα?

Αυτό όμως λένε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα. Να μοιραστεί ο πλούτος. Είναι όμως μια μπαρούφα άνευ προηγουμένου. Και αυτό φάνηκε και εκ του αποτελέσματος.

Powered by ScribeFire.

Έχω ένα πρόβλημα!

Δεν ξέρω τι να ψηφίσω!

Και ενώ ήμουν αποφασισμένη από τις προηγούμενες εκλογές να μην ξαναψηφίσω, με αφορμή κάτι posts που διάβασα είπα να το πάρει το ποτάμι και να ψηφίσω ξανά.

Το πρόβλημα μου λοιπόν είναι ότι δεν ξέρω τι να ψηφίσω.

Τα δύο μεγάλα κόμματα τα αποκλείω εκ των προτέρων γιατί όσο να πεις είδα στην πράξη περί τίνος πρόκειται.

Επίσης τα κομουνιστικά κόμματα τα αποκλείω γιατί έχω μια αλλεργία στον κομουνισμό.

Το δε ΛΑΟΣ δεν το συζητώ γιατί ο άνθρωπος είναι υπέρ το δέον γελοίος για τα γούστα μου!

Και έτσι τώρα αναρωτιέμαι τι άλλες επιλογές έχω.

Έχετε να προτείνεται τίποτα?

Και please όχι τίποτα "κυνηγούς" κτλ. Έχουμε και μια άλφα οικολογική συνείδηση.

Powered by ScribeFire.

Ησυχάστε...

Δεν είναι ώρα ακόμα να ανησυχείτε!!

(Μου το έστειλαν με mail και μου άρεσε πολύ!)