Κάθε φορά που πάω για ψώνια γυρνάω απογοητευμένη πίσω. Μπορεί να βρήκα να ντυθώ αλλά έχω αντιληφθεί ότι η πλειοψηφία των γυναικείων ρούχων που υπάρχει στην αγορά αφορά κυρίως δεκαεφτάχρονα και ανορεξικές.Δεν είναι θέμα νούμερου όταν δοκιμάζεις το σύνηθες νούμερο σου και σου κόβει την ανάσα ενώ το αμέσως μεγαλύτερο σου έρχεται φαρδύ. Κάτι δεν πάει καλά νομίζω...
Δεν λέω ότι είναι όλα έτσι. Αλίμονο. Απλά το διαπιστώνω να συμβαίνει αρκετές φορές.
Θυμάμαι που πριν από 6-7 χρόνια ήμουν τόσο αδύνατη που όσοι με έβλεπαν με λυπόντουσαν. Νόμιζαν ότι κρατούσα την ψυχή στο στόμα που λένε και στο χωριό μου. Κόκαλα πετάγονταν δεξιά και αριστερά και νόμιζε κανείς ότι θα με φυσήξει και θα πέσω χάμω.Αν δεν έπεφτε χοντρή στρώση μακιγιάζ, φτιάξιμο στο μαλλί (το οποίο είχε μείνει απελπιστικά λίγο σε σχέση με το κανονικά μου δεδομένα), και προσεγμένο ντύσιμο (ασχέτως το ότι έμπαινα παντού-το small μου έπεφτε), δεν βλεπόμουν.
Αποτελούσα τρομακτικό θέαμα! Παρόλο που εγώ νόμιζα ότι ήμουν πολύ τυχερή που ήμουν τόσο αδύνατη χωρίς καν να κάνω δίαιτα. Φυσικά και δεν χρειαζόταν να προσπαθήσω. Μου είχε κοπεί η όρεξη και με μερικές μπουκιές χόρταινα.
Νομίζω πως όλο αυτό το κακό ξεκινάει από τους σχεδιαστές μόδας.Προφανώς έχουν χάσει την έμπνευση τους με αποτέλεσμα τα ρούχα που
σχεδιάζουν να δείχνουν απείρως καλύτερα πάνω στις κρεμάστρες από ότι πάνω σε πραγματικές γυναίκες! Γι' αυτό εξάλλου την τελευταία δεκαετία χρησιμοποιούν για τις επιδείξεις τους μοντέλα-κρεμάστρες.
Αν ράψουν τα ρούχα τους σε λίγο μεγαλύτερο μέγεθος θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.
Δεν μπορώ να μην σκεφτώ όταν βλέπω φωτογραφίες από pret-a-porter ότι αυτοί οι σχεδιαστές (στο πλείστον τους άντρες) σχεδιάζουν ρούχα λες και μισούν τις γυναίκες!!Σαν να προσπαθούν να τις ασχημίσουν ένα πράγμα. Και δεν εννοώ μόνο με τα ρούχα τους, αλλά και με τις κομμώσεις, το μακιγιάζ και τα κιλά που απαιτούν για τις επιδείξεις τους. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (βλεπε Valentino π.χ.) που τουλάχιστον τα μοντέλα του δείχνουν όμορφα.
Ευτυχώς θα κάνω καιρό να ξαναπάω για ψώνια οπότε θα αργήσω να γκρινιάξω ξανά!
Powered by ScribeFire.
15 comments:
αχ μη μου κοβεις τη φορα και σημερα ετοιμαζομουν για εξορμηση..
παντως δεν εισαι η μονη που εχει παθει αυτα που λες στο ποστ σου! συμφωνω και γω μαζι σου..
(τελικα σημερα να παω να μην παω δεν ξερω.. θα δειξει!)
Είσαι σίγουρη πως οι σχεδιαστές είναι άντρες; Και πως ενδόμυχα δεν μισούν τις γυναίκες; :)
Απο εδώ το πας...
από εκεί το πας...
αλλα στου κουφου την πόρτα...
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο εξαιτίας των σχεδιαστών, αλλά και της τηλεόρασης που προβάλει το ανορεξικό ως πρότυπο. Δημιουργεί πρότυπα επικίνδυνα, ενώ θα μπορούσε να έχει γυναίκες (και στα ρούχα και παντού) με τις σωστές αναλογίες.
Μέσα στο μυαλό μου είσαι!
Αυτές τις μέρες είπα να ανανεώσω λιγάκι τη ντουλάπα μου. Μπαίνω στα καταστήματα και οι πωλήτριες με πλησιάζουν αμέσως και λένε:" εχμ, συγνώμη, μέχρι medium βγαίνουν τα ρούχα μας"!!! Και εμείς του large τι θα βάλουμε;;;
Ράσα;;;
Καλησπέρα!!
Leila!! Ελπίζω μέχρι τώρα να έχεις πάει! Γιατί όπως και να έχει κάτι πρέπει να βρούμε να βάλουμε πάνω μας!! :-)
Synas!! Εδώ που τα λέμε δεν έχεις και άδικο! Ειδικά για το ότι μισούν τις γυναίκες μου μοιάζει γεγονός. Είτε οι σχεδιαστές είναι άντρες είναι είτε είναι γυναίκες είτε είναι γκέι!
Phile!! ...Οσο θέλεις βρόντα! ;-)
Δείμο...Μπορεί να είναι και έτσι και η ευθύνη να μοιράζεται. Αν και όπως λέω και στο ποστ νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει από αλλού. Ασχέτως αν επιδεινώνεται από τα ΜΜΕ.
Sofi-k! Α! Καλά! Εμένα ακόμα δεν μου έτυχε τίποτα τέτοιο αλλά δεν βλέπω να την γλυτώνω!!
Μου έτυχε όμως το άλλο νόστιμο! Να δοκιμάσω ένα κοστούμι και να θέλω μεγαλύτερο νούμερο παντελόνι από ότι σακάκι! Και ο μαγαζάτορας να αρνείται να "σπάσει" τα νούμερα! Δηλαδή τι πρέπει να κάνω για να πάρω ένα απλό κοστούμι? Να κόψω τον κώλο μου ή να βάλω στήθος??? :-)
Ασε! Δράμα!
Οι σχεδιαστες μοδας ειναι μαστορες στην δουλεια τους. Και δεν ειναι ψυχοπαθεις τοσο ωστε στο συνολο τους να μισουν τις γυναικες. Εχουν μια χαρα ικανοτητες να ραψουν ωραιοτατα ρουχα για οποιαδηποτε γυναικα.
Απλα ξερουν πολυ καλυτερο μαρκετιγκ απο ολους εμας. Αυτο πουλαει, αυτο ραβουν. Λεφτα θελουν οι ανθρωποι. Τοσο απλα.
Το ιδιο συμβαινει και με τα ΜΜΕ. Κανενας διευθυντης ΜΜΕ δεν κανει περιοδικο / καναλι με σκοπο να αποπλανησει τις γυναικες. Κανει περιοδικο με σκοπο να πουλησει και να βγαλει λεφτα. Τοσο απλα.
Οσο οι γυναικες στην *τεραστια* πλειοψηφια τους κυττανε το ποσο ομορφο θα ειναι το βρακι τους και παραμελουν το ποσο ομορφη θα ειναι η ψυχη τους, οι μοδιστροι και τα ΜΜΕ θα πουλανε αυτο που ζηταει η αγορα. Τοσο απλα.
Υ.Γ. Συγνωμη για το δασκαλιστικο υφος. Αλλα τουλαχιστον το θεμα της μοδας και των ανορεξικων μοντελων ειναι κατι πολυ απλο.
Απο τον ταξιτζη ζηταμε να μας παει απο το Α στο Β, δεν του ζηταμε να μας φτιαξει την κοινωνια. Γιατι περιμενουμε απο τους μοδιστρους (και τα ΜΜΕ) να διαπαιδαγωγησουν την κοινωνια; Θεωρουμε τους μοδιστρους ανωτερους των ταξιτζηδων;
Παιδιά, χωρίς πλάκα τώρα! Τους τελευταίους μήνες γνώρισα τρεις κοπέλες που πάσχουν από νευρική ανορεξία!
Κάνω έκλειση σε όλους τους άντρες:
προτιμείστε τις γεματούλες! Είναι πιο υγιείς, πιο πιασάρικες και πολύ λιγότερο υστερικές...
Dralion!! Δεν έχω κολλήματα με τα δασκαλίστικα ύφη! Δεν σε παρεξηγώ καθόλου. Νιώσε ελεύθερα να λες ότι θες. Φαίνεται ότι δεν τα λες από υπεροψία.
Οσον αφορά τώρα αυτά που λες ίσως να έχεις κάποιο δίκιο. Σαφώς και δεν περιμένουμε από τους μόδιστρους να διορθώσουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας. Απλά υπαινίσσομαι στο ποστ μου ότι αυτοί ήταν οι υπαίτιοι του ξεκινήματος της μόδας των ανορεξικών. Και αυτό δεν έχει αντίκτυπο μόνο στις γυναίκες που ζούνε για την εμφάνιση τους και μόνο. Εχει αντίκτυπο και σε όλες εμάς που τα ρούχα στην αγορά κυκλοφορούν σε μινιόν εκδόσεις. Το Medium έχει καταντήσει να πλησιάζει το Small σε μέγεθος και το αντίστοιχο Large το Medium.
Σκέψου ότι μια γυναίκα με κανονική σωματική διάπλαση αν βγει για ψώνια κινδυνεύει να γυρίσει σπίτι της με την εντύπωση ότι είναι θεόχοντρη. Και είναι φυσικό όταν τα ρούχα σχεδιάζονται για κοριτσάκια με ασχημάτιστα σώματα και όχι για γυναίκες με καμπύλες όπως είμαστε οι περισσότερες.
Το ότι ήταν οι υπαίτιοι αυτού του φαινομένου οι σχεδιαστές το σκέφτηκα κάποια στιγμή που κάποιος συγγενής μου που είναι μέσα στο κύκλωμα της μόδας και έχει παρακολουθήσει την διαδικασία ραψίματος ενός μοντέλου κάποιου σχεδιαστή διαπιστώνει ότι ξεκινάνε το ρούχο από ένα ήδη μικρό νούμερο π.χ. small και μέχρι να τελειοποιηθεί με τις πρόβες και τις μετατροπές έχει φτάσει να είναι XXS!
Αυτό γίνεται επίτηδες. Γιατί αν ένα ρούχο τέτοιο το φορέσει μια νορμάλ κοπέλα του small π.χ. στο νούμερο της έστω, στην πασαρέλα φαίνεται ανεκδιήγητη. Μοιάζει να είναι χοντρή ενώ δεν είναι. Φταίει η κοπέλα ή το ρούχο??
Αλλά σκέψου πριν μια 15ετια ότι τα μοντέλα τουλάχιστον, μπορούσε να είναι αδύνατα (Κρόφορντ, Σιφερ, Κάμπελ κτλ) αλλά δεν ήταν σκιές του εαυτούς τους όπως είναι τα σημερινά...
Ασκάρ! Οι άντρες προτιμάνε τις γυναίκες που είναι γυναίκες. Ούτε κήτη ούτε σκελετοί.
Και ακόμα και αν καμαρώνουν να κυκλοφορούν μαζί τους, δεν το ενδιαφέρον τους συνήθως εξαντλήτε εκεί. Στην εμφάνιση.
Ντέπυ, να πηγαίνουμε να ψωνίζουμε μαζί! Εγώ έχω το ανάποδο πρόβλημα, οπότε θα αλλάζουμε.
Μην ξεχνάς ότι παίζει ρόλο και ο σεξουαλικός προσανατολισμός των περισσοτέρων. Όταν μια γυναίκα είναι κρεμάστρα, μοιάζει με αγοράκι κι αυτό φαίνεται τους εμπνέει...
Synas!! Ναι!! Θα μας βολέψει απίστευτα!! Θα γλυτώσουμε τα έξοδα του ράφτη για την μεταποίηση!! :-)
An-Lu! Πολύ σωστή η παρατήρηση σου!! Προφανώς παίζει και αυτό! ;-)
Πάντως η κρεμάστρα με τα κόκκινα, πάει μια χαρά στο σπίτι μου. Μήπως έχετε περισσότερα στοιχεία παρακαλώ;
Dimostheni!! Η "κρεμάστρα" με τα κόκκινα (και η από πάνω με τα κίτρινα) είναι ντυμένη με Valentino και όπως βλέπεις είναι θηλυκά ντυμένη και χτενισμένη! Ας την έντυνε κανένας άλλος και θα σου έλεγα αν ζητούσες στοιχεία! Ούτε που θα βλεπόταν η άμοιρη!
dammit!
Post a Comment