Τι φταίει τελικά και δεν φλερτάρουμε?

Αυτό το θέμα με βάζει σε σκέψεις κάθε φορά που μια φίλη μου, η οποία δεν είναι παντρεμένη όπως και του λόγου μου, μου λέει με πίκρα ότι έχουν αλλάξει οι εποχές, οι σχέσεις πλέον δεν είναι εύκολες, η διασκέδαση δεν είναι αυτή που ήταν, και ότι είναι εξαιρετικά σπάνιο να γνωριστείς με κάποιον ο οποίος σου είναι παντελώς άγνωστος.

Μου λένε ότι βγαίνουν έξω τα βράδια αλλά καταλήγουν να κρατάνε όρθιες ένα ποτό στο χέρι και να κοιτάνε γύρω γύρω. Και αυτό ακριβώς κάνουν και όλοι οι άλλοι.
Ίσως να μην είναι έτσι παντού, αλλά για να μιλήσω για το μέρος μου, που το γνωρίζω από πρώτο χέρι, έχω μόνο να πω ότι το παραπάνω ισχύει απόλυτα. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Σε αυτό βέβαια ρίχνω μεγάλο μέρος ευθύνης στις γυναίκες. Έχω την αίσθηση ότι εμείς οι ίδιες το καταντήσαμε έτσι το θέμα του φλερτ. Για πολλούς και διάφορους λόγους τους οποίους παραθέτω παρακάτω και με κάθε ευκαιρία τους λέω στις φιλενάδες μου προσπαθώντας να τις κάνω να καταλάβουν το λάθος τους.

1. Βγαίνουν έξω για να διασκεδάσουν και να ξεδώσουν ή για να βρουν γαμπρό?
Γιατί αν βγαίνουν για το πρώτο διαλέγουν τελείως λάθος μέρη να πάνε που είναι μόνο για να μοστράρουν και τίποτα παραπάνω. Αν βγαίνουν για το δεύτερο τότε πάμε στο Νο2 λάθος που είναι:

2. Απαξιώνουν να μιλήσουν σε αυτόν που για κάποιο λόγο δεν τους αρέσει. Και όχι μόνο αυτό. Μερικές φορές θεωρούν ότι δεν είναι αγένεια να τους περιγελούν κατάμουτρα σχεδόν. Οκ. Ψάχνεις για κάποιον και αυτός που έχεις απέναντι σου και σου έκανε την τιμή να σου μιλήσει, δεν σου κάνει. Υπάρχει λόγος να μην μπορείς να μιλήσεις σαν άνθρωπος? Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να του δείξεις ότι δεν ενδιαφέρεσαι?
Μετά παραπονιούνται ότι δεν τους την πέφτουν πια οι άντρες. Μα πως να γίνει αυτό?
Πως περιμένουν από τους άντρες να κάνουν το πρώτο βήμα με το ρίσκο να χαζογελάει όλη η γυναικοπαρέα τους μαζί τους όλο το βράδυ. Sorry αλλά και εγώ να ήμουν στην θέση τους δεν θα είχα καμιά διάθεση να χαλαστώ έτσι.

3. Η μία κατηγορία των γυναικών κάθετε αγέρωχη χωρίς καν να δώσει ένα σημάδι που να δώσει θάρρος στον άλλον. Η άλλη είναι αυτή που τους την πέφτει άγαρμπα και σχεδόν τους τρομάζει. Μα δεν υπάρχει τέλος πάντων μέση οδός? Και οι δύο αυτές κατηγορίες μόνο το φλέρτ δεν ευνοούν.

4. Έστω ότι βγήκαν και γνώρισαν κάποιον όπως τον ήθελαν. Νομίζετε ότι είναι ευχαριστημένες? Όχι φυσικά. Αντί να δεχτούν ευχάριστα στην ζωή τους αυτόν τον άνθρωπο, αρχίζουν και σκέφτονται σαν θρησκόληπτες μυξοπαρθένες. Και αν με θέλει μόνο για σεξ?
Και τι έγινε? Εξάλλου αν θες σχέση θα θες το συντομότερο να ξέρεις αν ταιριάζεις και σε αυτόν τον τομέα. Εκτός και αν θες γαμπρό οπότε πρέπει να το παίξεις θέατρο ότι είσαι υπεράνω για κανά μήνα και βάλε, μήπως τον μπερδέψεις και σχηματίσει την (λανθασμένη ) εντύπωση ότι δεν είσαι σαν τις άλλες!!!

Δεν ξέρω ειλικρινά για ποιο λόγο όλες τους μου παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να γνωρίσουν κάποιον. Προσωπικά όσες φορές έχουμε βγει μαζί πάντα μα πάντα είχαμε γυρίσει σπίτια μας έχοντας εισπράξει το λιγότερο μερικά χαμόγελα. Άντε και μερικούς αριθμούς κινητών!!!