Ξύπνησα και νόμιζα ότι ήταν φθινόπωρο και πάλι. Άκουγα βέβαια για τις κακοκαιρίες αλλού ( παρόλο που σπάνια βλέπω πια ειδήσεις, τα βασικά τα μαθαίνω!) αλλά είχα την αίσθηση ότι όπως και τις άλλες φορές , εκείνες τις πολυδιαφημιζόμενες κακοκαιρίες μέσα στον χειμώνα, που αλλού παρά λίγο να πνιγούν και εμείς εδώ τις περάσαμε στο πόδι, που ούτε καν πέρασαν από δίπλα μας, κάπως έτσι θα την γλιτώναμε και τώρα!
Παρόλο που δεν το περίμενα με τίποτα, (να βρέξει), ευτυχώς είχα μια φοβερή έμπνευση να μαζέψω εχθές το απόγευμα το χαλί που είχα καθαρίσει και απλώσει από το Σαββάτο στο μπαλκόνι.
Είναι θέμα για μένα αυτό. Γιατί την απεχθάνομαι την βροχή. Με καταθλίβει.
Μου αρέσει μόνο με την προϋπόθεση ότι δεν χρειάζεται να πάω πουθενά , να είμαι σπίτι και να ρεμβάζω την θέα από την μπαλκονόπορτα του σπιτιού μου καθισμένη στον καναπέ μου με μια κούπα ζεστό καφέ στο χέρι. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις μου κάνει την ζωή δύσκολη. Δεν μπορείς να κινηθείς με άνεση, χαλάνε τα παπούτσια, γίνεσαι παπί σε χρόνο dt άμα πιάσει κανένα μπουρίνι. Γλιστράει το μηχανάκι μου όταν φρενάρω και υποφέρω όταν χτυπάνε οι στάλες τις βροχής (ας είναι ψιλοβρόχι) στο σημείο κάτω από τα μάτια!! Δεν θέλω!
Please!! Θέλω πίσω το καλοκαιράκι!!
3 comments:
Άσε, ρε παιδί μου, να δροσιστουμε λιγάκι... Ορίστε -- με την γκρίνια σου ξαναβγήκε ο ήλιος. Τι κατάλαβες, τώρα;
Μακάρι να μείνει!!
Ο ηλίος θρεφει τα παιδια!!
Αντε να καψώσει λίγο να βάλουμε κανένα ξώφτερνο ντε!!
Εχω βαρεθεί αυτόν τον "μουντό" και "ντεμί- αναποφάσιστο" καιρό!
Χρόνια μας πολλά!!!
Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα των bloggers!!!
Post a Comment