Γυναίκες και θρησκείες

Ο κοινωνικός περιορισμός για την γυναίκα έρχεται από πολύ παλιά σε σημείο να γεννιέται κανείς μαζί του και όλα γύρω να τον υποστηρίζουν.

Κυρίως οι θρησκείες.

Ένας μωαμεθανός για παράδειγμα μπορεί να παντρευτεί τέσσερις γυναίκες. Του το επιτρέπει το Κοράνι. Μια γυναίκα δεν επιτρέπεται να παντρευτεί τέσσερις άντρες.

Μια γυναίκα δεν μπορεί να μπει σε ένα τζαμί, πρέπει να προσευχηθεί έξω. Θεωρείται βρώμικη, μόνο και μόνο γιατί είναι γυναίκα.

Μην ξεχνάμε και τη Χριστιανική αντιμετώπιση. Είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη που από μικρή άκουγε το ανεκδιήγητο «όταν έχεις περίοδο είναι αμαρτία να μπαίνεις μέσα στην εκκλησία».

Επίσης το άβατο του Ιερού για όλα τα θηλυκά ή το γεγονός ότι οι άντρες με τις γυναίκες κάθονται χωριστά μέσα στην εκκλησία. Απλά πραγματάκια που περνάνε στο ντούκου.

Στη συναγωγή, οι γυναίκες δεν μπορούν να καθίσουν μαζί με τους άντρες. Συνήθως στις γυναίκες δίνουν θέση στο πίσω μέρος ή σε κάποιο μπαλκόνι.

Όλες οι θρησκείες της ανατολής κηρύττουν ότι η γυναίκα γεννιέται γυναίκα εξαιτίας των περασμένων της πράξεων. Ο άντρας είναι ανώτερο ον, ενώ η γυναίκα είναι κατώτερο.

Η γυναίκα στην Δύση, για πρώτη φορά στην ιστορία επαναστατεί ενάντια σε όλες αυτές τις φανταστικές ιδέες,, για την μοίρα, το νόμο του κάρμα, την περασμένη ζωή.

Θα μου πείτε τι μας νοιάζει τι κάνουν οι θρησκείες ειδικά αν είσαι αποστασιοποιημένος γενικά. Και όμως. Καλλιεργούν το γενικό αίσθημα περί ανισότητας των δύο φύλων. Επηρεάζουν τόσο πολύ υποσυνείδητα που θα έπρεπε όλες οι γυναίκες να το καταλάβουν και να πάψουν να υποστηρίζουν αυτούς που τις υποβιβάζουν, με κάθε τρόπο, όπως μπορεί η κάθε μια.

Όχι, δεν είναι φεμινιστικό το μήνυμα μου. Δεν θα ήθελα να δω την γυναίκα στην θέση του άντρα. Θέλω να τους δω δίπλα δίπλα, να είναι ισότιμοι.

Μου θυμίζει μια ιστορία που δεν ξέρω όμως κατά πόσο είναι αλήθεια ή όχι. Λέει τα εξής:

Όταν η Γκόλντα Μέιρ ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ η Ιντιρα Γκάντι, που ήταν πρωθυπουργός της Ινδίας, επισκέφθηκε το Ισραήλ. Ήθελε να δει μια συναγωγή, τι κάνουν οι Εβραίοι όταν προσεύχονται. Πήρε λοιπόν η Γκόλντα Μέιρ την Ιντιρα Γκάντι στη συναγωγή και κάθισαν στο μπαλκόνι.

Η Ιντιρα Γκάντι ρωτούσε, «Είναι κανόνας της συναγωγής, μόνο οι πρωθυπουργοί να κάθονται στο μπαλκόνι?»

Η Γκόλντα Μέιρ δεν ήθελε να πει ότι στην εβραϊκή παράδοση οι γυναίκες κάθονται χωριστά, γι’ αυτό είπε, « Επειδή είμαστε και οι δυο πρωθυπουργοί μα δίνεται ειδική θέση».

Ναι, ήταν ειδική θέση, αλλά όχι για πρωθυπουργούς, αλλά για γυναίκες. Αν και ήταν πρωθυπουργοί, αυτό δεν είχε σημασία.

Η γυναίκα παραμένει γυναίκα.