Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Saturday, September 23, 2006

Γυναίκες και θρησκείες


Ο κοινωνικός περιορισμός για την γυναίκα έρχεται από πολύ παλιά σε σημείο να γεννιέται κανείς μαζί του και όλα γύρω να τον υποστηρίζουν.
Κυρίως οι θρησκείες.
Ένας μωαμεθανός για παράδειγμα μπορεί να παντρευτεί τέσσερις γυναίκες. Του το επιτρέπει το Κοράνι. Μια γυναίκα δεν επιτρέπεται να παντρευτεί τέσσερις άντρες.
Μια γυναίκα δεν μπορεί να μπει σε ένα τζαμί, πρέπει να προσευχηθεί έξω. Θεωρείται βρώμικη, μόνο και μόνο γιατί είναι γυναίκα.
Μην ξεχνάμε και τη Χριστιανική αντιμετώπιση. Είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη που από μικρή άκουγε το ανεκδιήγητο «όταν έχεις περίοδο είναι αμαρτία να μπαίνεις μέσα στην εκκλησία».
Επίσης το άβατο του Ιερού για όλα τα θηλυκά ή το γεγονός ότι οι άντρες με τις γυναίκες κάθονται χωριστά μέσα στην εκκλησία. Απλά πραγματάκια που περνάνε στο ντούκου.
Στη συναγωγή, οι γυναίκες δεν μπορούν να καθίσουν μαζί με τους άντρες. Συνήθως στις γυναίκες δίνουν θέση στο πίσω μέρος ή σε κάποιο μπαλκόνι.
Όλες οι θρησκείες της ανατολής κηρύττουν ότι η γυναίκα γεννιέται γυναίκα εξαιτίας των περασμένων της πράξεων. Ο άντρας είναι ανώτερο ον, ενώ η γυναίκα είναι κατώτερο.
Η γυναίκα στην Δύση, για πρώτη φορά στην ιστορία επαναστατεί ενάντια σε όλες αυτές τις φανταστικές ιδέες,, για την μοίρα, το νόμο του κάρμα, την περασμένη ζωή.
Θα μου πείτε τι μας νοιάζει τι κάνουν οι θρησκείες ειδικά αν είσαι αποστασιοποιημένος γενικά. Και όμως. Καλλιεργούν το γενικό αίσθημα περί ανισότητας των δύο φύλων. Επηρεάζουν τόσο πολύ υποσυνείδητα που θα έπρεπε όλες οι γυναίκες να το καταλάβουν και να πάψουν να υποστηρίζουν αυτούς που τις υποβιβάζουν, με κάθε τρόπο, όπως μπορεί η κάθε μια.
Όχι, δεν είναι φεμινιστικό το μήνυμα μου. Δεν θα ήθελα να δω την γυναίκα στην θέση του άντρα. Θέλω να τους δω δίπλα δίπλα, να είναι ισότιμοι.
Μου θυμίζει μια ιστορία που δεν ξέρω όμως κατά πόσο είναι αλήθεια ή όχι. Λέει τα εξής:
Όταν η Γκόλντα Μέιρ ήταν πρωθυπουργός του Ισραήλ η Ιντιρα Γκάντι, που ήταν πρωθυπουργός της Ινδίας, επισκέφθηκε το Ισραήλ. Ήθελε να δει μια συναγωγή, τι κάνουν οι Εβραίοι όταν προσεύχονται. Πήρε λοιπόν η Γκόλντα Μέιρ την Ιντιρα Γκάντι στη συναγωγή και κάθισαν στο μπαλκόνι.
Η Ιντιρα Γκάντι ρωτούσε, «Είναι κανόνας της συναγωγής, μόνο οι πρωθυπουργοί να κάθονται στο μπαλκόνι?»
Η Γκόλντα Μέιρ δεν ήθελε να πει ότι στην εβραϊκή παράδοση οι γυναίκες κάθονται χωριστά, γι’ αυτό είπε, « Επειδή είμαστε και οι δυο πρωθυπουργοί μα δίνεται ειδική θέση».
Ναι, ήταν ειδική θέση, αλλά όχι για πρωθυπουργούς, αλλά για γυναίκες. Αν και ήταν πρωθυπουργοί, αυτό δεν είχε σημασία.
Η γυναίκα παραμένει γυναίκα.

10 comments:

Αλεξία Ηλιάδου (synas) said...

"Όχι, δεν είναι φεμινιστικό το μήνυμα μου. Δεν θα ήθελα να δω την γυναίκα στην θέση του άντρα. Θέλω να τους δω δίπλα δίπλα, να είναι ισότιμοι. "

Και ο Φεμινισμός αυτό ήθελε, αυτό προσπαθούσε. Στην πορεία διαστρεβλώθηκε από διάφορους & διάφορες...

. said...

νομίζω πως σε κάποια σημεία μπερδέυεις τη θρησκεία με τους τύπους της εκκλησίας.

για μένα, ο χριστιανισμός, τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, πολλά πράγματα τα θε΄σπισε για να προστατευσει τη γυναίκα (όπως το παιδί μόνο μέσα στο γάμο πχ), μόνο που κάποια μυαλά δεν έχουν ξεσκονιστέι ως σήμερα.

απο κει και πε΄ρα συμφωνώ ότι συνήθως στη θρησκεία πρωταγωνισοτύν μισο΄γυνηδες και ρατσιστές, γι αυτό και τα πράγματα είναι έτσι.

αθεόφοβος said...

Το τραγικό με τις θρησκείες που αναφέρεις δεν είναι οι κανόνες αυτοί που μπήκαν σε εποχές που οι γυναίκες ήσαν σε κατώτερη μοίρα ,είναι ότι παραμένουν οι ίδιοι και σήμερα και κανείς,ούτε και οι θρησκευόμενες,προσπαθούν να τους αλλάξουν.

Jason said...

Συμφωνώ απολύτως με τη Μαριλίνα.

Και όσο για το φεμινισμό, θα ήθελα να πω ότι έχω την εντύπωση πως το λάος του φεμινισμού ήταν ότι προσπάθησε να αποδείξει ότι άνδρες και γυναίκες είναι το ίδιο.
ΔΕΝ είναι το ίδιο.
Είναι ίσοι, αλλά δεν είναι ίδιοι. Και αυτές τις διαφορεές θα έπρεπε να τις αναδείξει και να τις αξιοποιήσει μία κοινωνία, και όχι να προσπαθεί να πείσει ότι ΔΕΝ υπάρχουν διαφορές.

Thrass said...

Για ένα "περιφερειακό" θέμα:

Ο άνδρας χρειάζεται μέρη όπου μπορεί να είναι απομονωμένος από τις γυναίκες, για να βρίσκει την ηρεμία του πότε-πότε. Το να προσπαθούν οι γυναίκες να εισβάλουν σε αυτά (π.χ. γήπεδα, ναοί) δεν ωφελεί σε τίποτα από αυτήν την άποψη: θα επινοηθούν άλλα.

Όπως το βλέπω, η γυναίκα έχει κάνει ένα τεράστιο λάθος μέχρι τώρα. Προσπαθεί να μπουκάρει στον κόσμο τού άνδρα αντί να φτιάξει το δικό της. Αυτό είναι σχεδόν άνω ποταμών. Οι οργανισμοί των δύο φύλων έχουν τεράστιες διαφορές: άλλες ανάγκες, άλλου είδους δυνατότητες, διαφορετικές ορμόνες, διαφορετικούς εκνευρισμούς.

Ο μιμητισμός δεν είναι κανενός είδους δημιουργική επανάσταση. Το λάθος σας είναι ότι προσπαθείτε να μιμηθείτε, να γίνετε αποδεκτές στονκ όσμο τού άνδρα αντί να φτιάξετε κάτι δικό σας.

Κι έτσι, αυτό που φτιάχνεται σιγά-σιγά είναι ένας μέσος όρος τού κόσμων που θα ήθελε το κάθε φύλο. Αυτό μπορεί πρόσκαιρα να φαίνεται ως βελτίωση για τη γυναίκα σε σχέση με παλιότερα, αλλά δεν το βλέπω να οδηγεί τελικά πουθενά όμορφα. Θα μείνουν όλοι, άνδρες και γυναίκες, μακριά από αυτό που θα έλπιζαν. Just my 2c.

ovi said...

αν πας λιγο ... πιο πισω στην ιστορία, οχι πολύ μερικους αιώνες θα ανακαλύψεις οτι δεν ηταν πάντα έτσι τα πράγματα. Η πατριαρχική κοινωνία ειναι πιθανώς η εκδίκηση των αντρών μετα απο παρα πολλούς αιώνες μητριαρχειας κυρίως στη λατρεία. ακόμη και στην αρχαία ελλάδα η λατρεία της Ηρας προηγείθηκε της λατρείας του δωδεκαθέου (Robert Graves).

Υπάρχουν δε 'πρωτόγονες' φυλές ακομη που ακολουθόντας αρχέγωνα έθιμα, οι άντρες είναι μόνο για το κηνύγι, οι γυανίκες ειναι αυτές που ορίζουν τα κοινά, τη διαχείρηση και τη λατρεία σε γυναικείες θεοτητες αποκλειστικά. Σε κάποιες απο αυτες οπου η ζωή είναι απόλυτα κοινοβαική οι γυανίκες εχουν το δικαίωμα επιλογής αρσενικού χωρις να υπάρχει περίπτωση άρνησης με τις μεγαλύτερες στη ηλικία να προηγούνται στην επιλογή!

Να συνεχίσω; ;D

ovi said...

Και για να συμπληρωσω,
1ο καμία εκκλησια δεν έχει να κάνει με τα όσα λέγανε οι ιδρυτές της. Για παράδειγμα στο χριστιανισμό η εκκλησία είναι δημιούργημα των επι αιώνων απισκόπωςν της και χρυστοδούλων της με πρωτομάστορα τον Παύλο που ουσιαστικά παράφρασε τς λόγια του δασκάλου του συμφωνα με τα προσωπικά του ταμπού και την κοινωνική του κατάσταση σε αντίθεση πολλές φορές όσων εγραψε για παράδειγμα ο Ιωάννης!
2ο Οι φεμινίστριες δεν αλλάξανε και εαν διβασετε τα οσα διαλλούσαν απο το 1912 και το 1915 στην Αγγλία για παράδειγμα θα κατλάβετε τι εννοώ! Το θέμα είναι οτι σημειολογικά η έννοια του φεμινισμού άλλαξε!

Εαρινή Συμφωνία said...

Για να καταλάβουμε τι αφήνει πίσω της μια θρησκεία: στην Ανδριανούπολη υπάρχει ένα τζαμί έργο σπουδαίας αρχιτεκτονικής. Λέγεται Σελιμιγιέ και το έχει ανεγείρει ο Μιμάρ Σινάν. Γενίτσαρος, με Ελληνίδα (όπως λέγεται) μητέρα. Το τζαμί έχει γυναικωνίτη, αν και μέχρι σήμερα δεν επιτρέπεται να μπαίνουν γυναίκες στα τζαμιά.

ΤΑΣΟΣ said...

ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ
Η Δαιμονοποίηση της Γυναίκας
και ο Αγώνας για την Καταξίωσή της.
ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

“Στο διάβα των αιώνων η θέση της γυναίκας στο κοινωνικό γίγνεσθαι έχει περάσει από τις πιο τραγικές της φάσεις. Η επίδραση των μεγάλων θρησκειών στις σχέσεις των δύο φύλων, ειδικότερα στον τομέα της σεξουαλικότητας, ήταν και είναι καταλυτική. Στο δυτικό κόσμο ο Χριστιανισμός στις διάφορες φάσεις του, από την πρωτοχριστιανική περίοδο, μέχρι τον Μεσαίωνα και αργότερα την Αναγέννηση μέχρι την επικράτηση του καπιταλιστικού και μαρξιστικού συστήματος διακυβέρνησης των λαών, στη «χριστιανική Δύση», μολονότι επαγγέλλεται την εξιδανίκευση των συζυγικών σχέσεων, στην πράξη οδήγησε στη δαιμονοποίηση της γυναίκας. Η ιεραρχία της Εκκλησίας ατυχώς μετέτρεψε τον Χριστιανισμό από βίωμα ζωής, χαράς και αγάπης, σε ένα αυταρχικό, μισάνθρωπο και μίζερο κατεστημένο. Φόρτωσε στον έγγαμο πιστό την τυραννία του ενστίκτου, (αν και από τον ίδιο το Δημιουργό δοσμένο,) τον πειρασμό της γυναικείας σάρκας, επιβάλλοντας στη συνουσιακή απόλαυση την ενοχή και την καταδίκη της με το αζημίωτο για τον άγαμο κλήρο, αφού οι ίδιοι επέλεξαν την αγαμία. Ανέραστοι, φανερά μισογύνηδες και κάποιοι εξ αυτών κρυφά φίλανδροι, αντικατέστησαν τον έρωτα και το πάθος της τίμιας ένωσης των φύλων με την παθιασμένη απόκτηση πλούτου και δόξας από τον Κωνσταντίνο το Μέγα, έως σήμερα. Από τότε η διοίκηση της Εκκλησία, πλην εξαιρέσεων, συμβιβάστηκε, υποτάχθηκε στην πολιτική εξουσία και εξομοιώθηκε σαν θρησκευτικό κατεστημένο με το πολιτικό. Έτσι, δε μας εκπλήσσει το γεγονός ότι σήμερα, κάτω από τις νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, η δαιμονοποίηση κατέληξε στην εμπορευματοποίηση των γυναικών σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτά όλα δεν μπορούσαν να αφήσουν αδιάφορο έναν ελεύθερα σκεπτόμενο, ευαίσθητο και προβληματιζόμενο άνθρωπο. Έτσι προέκυψε το βιβλίο τούτο. Ο συγγραφέας ψυχίατρος και Χορναϊκός ψυχαναλυτής, εξειδικευμένος στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας, αναλύει τη σχέση των κυριότερων θρησκειών με τη σεξουαλικότητα, πως αυτές επηρεάζουν τις σχέσεις των δύο φύλων και την ολέθρια επίδραση που είχαν και έχουν στη γυναίκα σαν οντότητα και αξία. Μέσα από μια ενδελεχή και επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάλυση ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι: Μόνο μια προοπτική υπάρχει για να αποκατασταθούν οι ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα και των δύο φύλων ειδικότερα· μέσα από μια εναγώνια και κοπιώδη πορεία, άνδρες και γυναίκες χρειάζεται να αποκαταστήσουν την προπτωτική αντίληψη ζωής, να επιτύχουν την ανασύσταση της υπόσχεσης του Αδάμ «τούτο νυν οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου» στην Εύα. Και καταλήγει με την προωθημένη και επαναστατική θέση πως, μόνο η αγάπη, ο σεβασμός, η λατρεία και η εξύψωση του ασθενούς φύλου στο επίπεδο του θηλυκού Θεού μπορεί να οδηγήσει στη σωτηρία των σχέσεων των δύο φύλων, της οικογενείας και του κόσμου όλου”.

Εκδόσεις ΚΟΡΦΗ
Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο GUTENBERG, Αθήνα Μεσολογγίου 3. Τ.Κ. 10681. Τηλ. 210 3640393, Τηλ./Fax 210 3800127

Debby said...

Synas, συμφωνώ με αυτό που λες. Κατέληξε να κάνει την γυναίκα να πολεμά την σεξουαλικότητα της για να εκδικηθεί τον άντρα.

Μαριλίνα, δεν μπερδεύω τίποτα. Στο παρόν ποστ όταν λέω θρησκεία εννοώ ακριβώς αυτούς τους τύπους που καλούμαστε όλοι να ακολουθήσουμε εφόσον θέλουμε να είμαστε σωστοί πιστοί. Σκέφτηκες, αν δεν ακολουθεις καθόλους αυτούς τους τύπους πόσους θα μπορούσες να πείσεις για την πίστη σου? (Δεν λέω ότι πρέπει να το κάνεις. Απλά να σου δείξω πόσο απαραίτητοι θεωρούνται από όλους σχεδόν)

Αθεόφοβε! Αυτό ακριβώς λέω. Το θλιβερότερο είναι όπως λες ότι εμείς που αδικούμαστε δεν κάνουμε τίποτα αλλά τις υποστηρίζουμε περισσότερο.

Jason, όπως διαφώνησα με την Μαριλίνα διαφωνώ και με σένα. Επίσης για τον φεμινισμό έχω να πω ότι νομίζω πως δεν προσπάθησε να αποδείξει ότι γυναίκες και άντρες είναι ίδιοι. Προσπάθησε να τους κάνει να είναι ίσοτιμοι, ομως κατέληξε να προσπαθεί να κάνει την γυναίκα να επιβληθεί του άντρα και εκεί απέτυχε νομίζω.

Thrass, σχεδόν δεν πιστέυω αυτά που διαβάζω!! Διαφωνώ με αυτά που λες γιατί εμπεριέχουν λεπτές έννοιες που υποβιβάζουν εμμέσως τον γυναικείο πληθυσμό. Αλλά ας είναι. Να πω αυτό στο οποίο συμφωνώ μαζί σου. Που είναι ότι κακώς οι γυναίκες μέχρι σήμερα δεν έχουν φτιάξει μια δικιά τους θρησκεία που θα μπορούσε να έχει καθολική αποδοχή από όλες, και να αφήσουν τους άντρες στην απέξω! Θα είχε πράγματι πολύ πλάκα αν γινόταν κάτι τέτοιο. Ηθελα να σας έβλεπα από μια μεριά.!!

Ovi, ευτυχώς που δεν ήταν από πάντα έτσι! Ομως εχουν περάσει τοσα πολλά χρόνια από τότε, που ακόμα και αυτά τα ενδιαφέροντα πορίσματα για την θέση της γυναίκας κάποτε να ακούγονται λες και πρόκειται για μυθοπλασία ή για την ζωή σε κάποιο άλλο πλανήτη. Και φυσικά συμφωνω με το ότι οι λειτουργοί διαστρέβλωσαν όλο το νόημα που είχαν εξαρχής οι θρησκείες οι ίδιες και αυτό που ήθελαν να πουν οι ιδρυτές τους. Ομως παρόλο που το ξέρουμε δεν φαίνεται να μας συγκινεί όσο πρέπει για να απαιτήσουμε ένα πιο ορθολογιστικό τρόπο ζωής και μια καλύτερη αντιμετώπιση εμείς οι γυναίκες.

Εαρινή Συμφωνία, καλώς σε βρήκα καταρχήν.
Ο, τι αφήνει πίσω της μια θρησκεία ΄την σημερινή εποχή σχεδόν δεν αξίζει τον κόπο θα έλεγε κανείς. Αλλά εγώ σε πάω ακόμα πιο πίσω. Ποια η ανάγκη να υπάρχει γυναικωνίτης? Δεν υπάρχει λόγος.

Τάσο, καλώς ήρθες και εσύ.
Το πόσο κακό έχουν κάνει οι θρησκείες στην σεξουαλική ζωή και των δύο φύλων είναι φανερό νομίζω. Μας έχουν γεμίσει με ενοχές. Τόσο βαθιές που ακόμα και συνειδητά να πολεμάς να τις εξαλείψεις σου είναι δύσκολο. Εχουν σχεδόν ταυτιστεί με το είναι σου. Δυστυχώς...