Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Monday, February 04, 2008

Περί κυνηγιού ο λόγος...

Ήθελα καιρό να γράψω περί του κυνηγιού, αλλά κάθε φορά το ανέβαλα γιατί η διάθεση μου ήταν υπερβολικά καλή για να χαλαστεί με αυτό το θέμα. Σήμερα όμως ήρθε η ώρα τελικά να το κάνω...
Καταρχήν, η σχέση που έχω με το άθλημα είναι θα μπορούσε να πει κανείς από ανύπαρκτη έως στενή. Ανύπαρκτη γιατί δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με αυτό και στενή γιατί οι άνθρωποι με τους οποίους μεγάλωσα μαζί στο χωριό μου και συναναστρέφομαι συχνά πυκνά μέχρι τώρα, έχουν εκείνοι πολύ στενή σχέση με το κυνήγι. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι συγχωριανοί μου σαν χόμπι στον ελεύθερο χρόνο τους είτε κυνηγούν, είτε ψαρεύουν, είτε είναι καπνίζουν και πίνουν στα καφενεία και τις καφετέριες. Σε αυτές ακριβώς τις δραστηριότητες εξαντλείται το ενδιαφέρον τους. Οι εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Τις προάλλες μας είχαν καλέσει να μας κάνουν το τραπέζι οι κουμπάροι μας. Το βασικό έδεσμα του τραπεζιού θα ήταν ο λαγός, ο οποίος ήταν θύμα του κουμπάρου από την τελευταία κυνηγετική του επιδρομή. Πήγα αλλά δεν έφαγα λαγό και εξήγησα τους λόγους μου. Σε σπίτι κυνηγού δεν θα μπορούσα να αναφέρω τίποτα περί συμπόνιας για τα ζώα, περί περιβαλλοντικών λόγων, και περί της μη αναγκαιότητας του να σκοτώσεις για να φας μιας και δεν τίθεται θέμα επιβίωσης. Θα ακουγόμουν στην καλύτερη των περιπτώσεων γραφική και το πιθανότερο ήταν να με έπαιρναν στο ψιλό. Προτίμησα να πω τις "άλλες" αλήθειες μου σχετικά με τον στιφάδο λαγό. Ότι δηλαδή δεν τον τρώω για δυο πολύ βασικούς λόγους. Καταρχήν όταν δοκίμασα στο παρελθόν δεν ενθουσιάστηκα καθόλου με την γεύση και κατά δεύτερο, αλλά πολύ βασικό, η μορφολογία του σώματος του λαγού (καθώς και του κουνελιού) μου θυμίζει υπερβολικά αυτή του σώματος μιας γάτας. Με λίγα λόγια, μου κάνει σαν να έχω στο πιάτο μου μαγειρεμένο τον γάτο μου!
Αυτό το τελευταίο δε, όταν το ακούν τους μπαίνουν ιδέες και η άκρατη όρεξη για στιφάδο λαγό δηλητηριάζεται από μια σιχασιά στην ιδέα ότι τρώνε κάτι που μοιάζει με γατί! Και αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει είτε συμπαθεί κάποιος τα γατιά είτε όχι! Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Αφορμή για αυτό το post στάθηκαν δύο γεγονότα που συνέβησαν στο χωριό αυτόν το σ/κ.
Το πρώτο ήταν ένα ατύχημα που συνέβη ανάμεσα σε δύο κυνηγούς. Δύο φίλοι πήγαν μαζί για κυνήγι, και ο ένας εκ των οποίων πυροβόλησε κατά λάθος τον άλλον, με αποτέλεσμα να γεμίσει όλη την πίσω του πλευρά με σκάγια. Αυτός που πυροβόλησε κατά λάθος ήταν γνωστός ατζαμής. Ένα πράγμα σαν την ξαδέρφη μου που κάθε φορά που πάει να πλύνει πιάτα σπάει και από ένα από την ατσαλοσύνη της. Μικρό το κακό βέβαια όταν πρόκειται για πιάτα και ειδικά όταν πρόκειται για πιάτα που δεν είναι δικά σου! Μεγάλο το κακό όμως όταν διαλέγεις για παρέα στο κυνήγι που θα πάς ένα τόσο άτσαλο άτομο!!
Φυσικά ο τύπος με τα σκάγια αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο για να του τα αφαιρέσουν. Το αποτέλεσμα ήταν να πρέπει να λογοδοτήσει στην αστυνομία πως έγινε το συμβάν. Και όπως μπορείτε να φανταστείτε δεν "πρόδωσε" τον φίλο του... Για λίγα σκάγια, σιγά τώρα μην έλεγε την αλήθεια στους αστυνομικούς. Αντί αυτού προτίμησε να πει πως δεν ξέρει πως έγινε, και να αφήσει την αστυνομία να σπαταλάει εργατοώρες για να παίρνει καταθέσεις από όλους τους άλλους "κυνηγούς" που βρίσκονταν εκείνη την μέρα στην περιοχή του ατυχήματος. Αλλά τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς από κάποιον που προτιμάει να μείνουν τα σκάγια στο κεφάλι του επειδή αρνείται να το ξυρίσει για να του τα αφαιρέσουν??? Ήθελα όμως να ήξερα τι θα έκανε αν τον έστελνε κατά λάθος σε καμιά εντατική...


Το άλλο γεγονός που το είδα με τα μάτια μου και με σόκαρε κάπως ήταν το εξής. Στην επιστροφή από το χωριό, και λίγο προτού μπούμε στο διπλανό χωριό με το δικό μου, είδα να κάθονται στην δεξιά άκρη του δρόμου τουλάχιστον 5-6 άτομα ανά περίπου είκοσι μέτρα απόσταση το ένα από το άλλο, κρατώντας ντουφέκια και κοιτάζοντας τον ουρανό προς την αριστερή πλευρά του δρόμου, και όντας σε ετοιμότητα να πυροβολήσουν στην περίπτωση που κάνει το λάθος καμιά "τσίχλα" και πετάξει μπροστά τους!
Και τα αυτοκίνητα να περνούν μπροστά τους αμέριμνα στα 1-2 μέτρα απόσταση...

Και η αστυνομία που βρισκόταν στα 200 μέτρα παρακάτω που ήταν το αστυνομικό τμήμα του χωριού να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου...

Και εγώ να αναρωτιέμαι... Κι αν κάποιος από όλους αυτούς είναι ένας "άτσαλος" κυνηγός?

Τελικά τι χρειάζεται για να πρεσβεύσει η λογική σε αυτόν τον τόπο άραγε?
Update: Σχετικά links προτεινόμενα στα σχόλια
Από Resident : Ένα σκληρό ντοκυμαντέρ
Από Δαίδαλο : Ένα post-πρόταση του Διαγόρα (Fair play στο κυνήγι)



19 comments:

Πασκαλ said...

Από τα μεγαλύτερα "ναρκωτικά" των ημερών μας το κυνήγι.Σε γενικές γραμμές (όταν δεν με πιάνουνε τα φιλοζωικά μου) σέβομαι αυτούς που το κάνουνε αλλά νευριάζω αφάνταστα όταν τρέχουνε 18 μαντραχαλάδες να πετύχουν όλοι μαζί ένα ορτύκι.
Είναι αθέμιτος ανταγωνισμός και σε αυτό το σημείο καταστρέφεται όποιο άλλοθι περί "χόμπυ" μπορεί να προβάλουν αυτά τα άτομα.

resident said...

Γεια σου debby!Για το κυνήγι έχω γράψει επανειλημμένα τις απόψεις μου.Να προσθέσω μόνο αυτό που έγραψε ο Πλούταρχος(όχι ο τραγουδιστής) :
"Πως μπορείτε να σκοτώνετε και να τρώτε ένα ήμερο, ανυπεράσπιστο ζώο, που πριν από λίγο έβλεπε, περπατούσε, ζούσε; Αφού είστε χορτάτοι, ποια μανία σας σπρώχνει να σκοτώνετε?”

Μπράβο σoυ που ασχολείσαι αυτόν τον καιρό με ένα τέτοιο θέμα.

Δεν λυπάμαι τον κυνηγό που έφαγε τα σκάγια.Τα πουλιά λυπάμαι.

An-Lu said...

Η "κοινή λογική" έχει πάψει να είναι κοινή εδώ και πολύ καιρό...και για το θέμα της λογικής έχω επίσης αμφιβολίες...

resident said...

Η οπλοφορούσα φυσιολατρία

Του Κωστή Παπαϊωάννου


Δεν κατάφερα ποτέ να συμμεριστώ τη χαρά του κυνηγού. Πρωτίστως για λόγους αισθητικούς και δευτερευόντως ιδεολογικούς. Ανήκω σε εκείνους που οι κυνηγοί εγκαλούν για εμπάθεια, αφού δεν εννοώ να καταλάβω την προαιώνια σχέση κυνηγού- θηράματος καθώς το ένα από τα δύο μέρη σε αυτή τη σχέση συμμετέχει χωρίς τη θέλησή του. Δηλώνω λοιπόν εκ των προτέρων πως μεροληπτώ. Άλλωστε πώς να διεκδικήσει κανείς εχέγγυα αμεροληψίας μπροστά στο θέαμα των πάνοπλων κυνηγών που ξεχύνονται στα δάση σαν να ζουν στην κατάφυτη και γεμάτη θηράματα Ευρώπη περασμένων αιώνων; Η τεχνολογία χρησιμοποιείται απέναντι σε ζώα που δεν κατάφεραν να παρακολουθήσουν τη δική μας «εξέλιξη» και αγωνίζονται να επιζήσουν σε ένα περιβάλλον όλο και πιο εχθρικό, με τα ίδια φτωχά μέσα αιώνες τώρα. Έτσι κι αλλιώς, η καταναλωτική φυσιολατρία, τα υπερσύγχρονα 4Χ4 και η βιομηχανία των χόμπι ντύνουν την ανία της αστικής καθημερινότητας με ένα επίχρισμα περιπέτειας. Μόνο που στην περίπτωση του κυνηγιού το επίχρισμα αυτό έχει θύματα.
Αυτό όμως που υπερβαίνει την κοινή λογική είναι η συστηματική προσπάθεια να εμφανιστούν οι κυνηγοί ως διωκόμενοι, ως θύματα οργανωμένης προσπάθειας κατασυκοφάντησης και παραπληροφόρησης. Όλοι γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για μια ανυπεράσπιστη ομάδα που πέφτει θύμα των κατηγόρων τους οικολόγων. Αντίθετα. Οι κυνηγοί αποτελούν το πιο οργανωμένο, ίσως, λόμπι στην ελληνική κοινωνία, με ισχυρές κομματικές διασυνδέσεις, σαφέστατη υποστήριξη από μερίδα του Τύπου, μεγάλη καταναλωτική ισχύ….

Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Από τα ΝΕΑ

Debby said...

Δαίδαλε!! Σε αντίθεση με σένα εγώ το μόνο που δεν τρέφω για τους κυνηγούς είναι σεβασμό!! Αυτό που μου εμπνέουν είναι κυρίως απογοήτευση για το μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για να διασκεδάσει την ανία του. Δεν μπορώ να δεχτώ σαν χόμπι μια δραστηριότητα η οποία αφαιρεί ζωές. Δεν μπορώ να βάλω στην ίδια κατηγορία τις συλλογές γραμματοσήμων με το κυνήγι! Είναι η μέρα με την νύχτα! Γιατί εν τέλει αυτός που αντέχει η καρδιά του να σκοτώνει πλάσματα που δεν του έκαναν ποτέ κακό είναι ικανός για πολλά χειρότερα από αυτό.

Resident! Έχω διαβάσει κατα καιρούς της απόψεις σου και σε άλλα blog αλλά και στο δικό σου τελευταία... Αυτό το "τελευταία" βέβαια είναι σχετικό αλλά λέμε τώρα!! :-)
Ελπίζω να μην έδωσα την εντύπωση ότι λυπήθηκα αυτόν που έφαγε τα σκάγια! Λυπάμαι όμως που παρότι του συνέβη δεν άλλαξε καθόλου μυαλά! Σαν τα σκάγια ένα πράγμα! Οπως μπήκαν, βγήκαν! Καμία διαφορά δεν έκαναν! Και αυτά που έμειναν, έμειναν για να κυριολεκτεί κανείς όταν τον βλέπει και λέει "κοίτα εκεί ένα βλήμα"!!!!!
Πολύ ενδιαφέρον το απόσπασμα του λόγου του Κωστή Παπαιωάννου που παρέθεσες! Πράγματι! Σε λίγο έτσι που πάμε, θα έρθουν τα πάνω κάτω σε τέτοιο βαθμό που το θύμα θα θεωρείται θύτης και ο θύτης θύμα!

An-Lu!!
Και εγώ την ίδια αίσθηση έχω. Οτι πλέον δεν υπάρχει κοινή λογική. Ούτε καν λογική! Πρέπει πρώτα να πάθουμε και μετά να μάθουμε. Κάπως έτσι δεν κάνουν και τα ζώα των οποίων την νοημοσύνη υποτιμούμε συνεχώς? Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις νομίζω πως επιδεικνύουν περισσότερη ευφυΐα από τους ανθρώπους!

Πασκαλ said...

debby: δεδομένου ότι δεν είμαι χορτοφάγος -και θαρρρώ ότι οι περισσότεροι δεν είμαστε- το ότι αφαιρώ τη ζωή (έστω και έμμεσα) από ένα ανυπεράσπιστο ζώο για να τραφώ δε μου δίνει το δικαίωμα να τους κατακρίνω.
Και σε πολλές περιπτώσεις ο θάνατος των "συνηθισμένων-στο-πιάτο-μας" ζώων είναι πολύ πιο φρικτός από το θάνατο των θυμάτων κυνηγιού.

Όλα αυτά σε καμία περίπτωση δεν είναι απόψεις υπεράσπισης των κυνηγών,απλά ως άνθρωπος που τρέφεται και με κρέας δε νιώθω άνετα να βγάλω την ουρά μου απ'έξω και να κατηγορώ έκείνους που σκοτώνουν τα ζώα.

resident said...

@Δαίδαλος, Έχεις ένα μεγάλο δίκιο κατά την γνώμη μου,αλλά υπάρχουν κάποιες διαφορές.
Οι κρεατοφάγοι τρώνε κρέας ζώων -που βασανίστηκαν μέχρι να καταλήξουν στο πιάτο- γιατί το κρέας τους αρέσει η γιατί πιστεύουν ότι είναι αναγκαίο για μια σωστή διατροφή(λάθος αλλά πολλοί το πιστεύουν).Δεν σκοτώνουν απλά για την ευχαρίστηση του φόνου η του παιγνιδιού γιατί για αυτό σκοτώνουν οι κυνηγοί.Η μοναδική ομάδα ανθρώπων που σκοτώνουν από ευχαρίστηση.
Τα ζώα που σκοτώνονται για τροφή δεν απειλούνται από εξαφάνιση.
Επίσης οι κυνηγοί πέρα του ότι σκοτώνουν και συχνά εξαφανίζουν είδη της πανίδας στερούν το δικαίωμα και άλλων ανθρώπων να αντικρίσουν τα άγρια ζώα και πτηνά στην φύση αφού τα κατατρομάζουν.
Αλλά ξέρεις από το κακό υπάρχει και το χειρότερο.Αλλο σκοτώνω 50- 100 ζώα το χρόνο για να τραφώ και άλλο 300-400 για παίξω τον ράμπο.

resident said...
This comment has been removed by the author.
resident said...

Ένα σκληρό ντοκιμαντέρ μπορείτε να δείτε εδώ:

http://veg-tv.info/Earthlings

Mogwai said...

τωρα που το θυμηθηκα ειχα εναν συμφοιτητη που τον λεγανε Λαγο στο επωνυμο, καθε πρωι τον κυνηγουσα με οποια αυτοσχεδια καραμπινα εβρισκα, δε σε πειραζει ε?

Πασκαλ said...

Γι'αυτό και έκανα εκείνο το διαχωρισμό με το ορτύκι στο πρώτο σχόλιο.Για να ξεχωρίσω τους "κακούς" από τους "κάκιστους".
Προσωπικά δε μπορώ να χαρακτηρίσω ράμπο μια ομάδα 12-15 ατόμων πχ. που τρέχουνε μια μέρα όλοκληρη για να μοιραστούν στο τέλος ένα αγριογούρουνο το οποίο καταλήγει τελικά στο πιάτο.
Τυγχάνει να έχω στο σχετικά κοντινό μου περιβάλλον κυνηγούς και να έχω ακούσει διάφορα γεγονότα, πότε "κακά" και πότε "χειρότερα".

Εδώ είναι και μια ωραία πρόταση από το Διαγόρα:
http://diagoras.wordpress.com/2007/08/04/fair_play_hunting/

ONOMATODOSIA said...

nai τους μαλακες.
φοβαμαι να βγω στο μπαλκονι..

μπαμ μπουμ ακουγονται συνεχεια.

να πω δεν εχουν να φανε οκ.
αλλα ετσι για την *πλακα* ;;; !

Debby said...

Δαίδαλε!! Έχεις σαφώς ένα point σε αυτά που λες. Σαφώς είμαι και εγώ συνυπεύθυνη στον θάνατο ένα σωρό άλλων ζώων και μόνο για το γεγονός ότι παραγγέλλω πίτσα με αλλαντικά. Αυτό από μόνο του αρκεί ακόμα και αν δεν την τρώω. Αλλά πρέπει να αναγνωρίσεις ότι εγώ και εσύ και η πλειοψηφία του κόσμου με αυτή μας την πράξη δεν εξομοιωνόμαστε με τους κυνηγούς. Δεν είναι σαν να πήραμε τα ντουφέκια παραμάσχαλα και βγήκαμε στην γύρα... Καμία σχέση το ένα με το άλλο!!
Και ναι...η ιδέα του να κυνηγούν 12-15 άτομα ΕΝΑ αγριογούρουνο για να γίνει η αφορμή για το βραδινό τους τσιμπούσι ακούγεται ρομαντική... Μου φαίνεται όμως άλλο τόσο άδικη για το αγριογούρουνο και ιδιαιτέρως χαζή όταν υπάρχουν τόσες άλλες αφορμές για να μαζευτείς να φας μαζί με τους φίλους σου. Σκέψου το γεγονός μόνο ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχει την δυνατότητα να γευματίσει αγριογούρουνο και παρόλα αυτά δεν έπαθε τίποτα.

Resident! Αυτό που πραγματικά με λυπεί είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι και ειδικά οι κυνηγοί σκέφτονται εντελώς κοντόφθαλμα. Θέλουν να επιλέξουν αυτοί το ποια ζώα θέλουν να υπάρχουν και ποια όχι και θεωρούν ιδιοκτησία τους όχι μόνο το σπίτι τους αλλά και όλη την γη τριγύρω τους. Λυπάμαι που οι επόμενες γενιές πολύ πιθανόν δεν θα έχουν την δυνατότητα να δουν ζωντανά τα πλάσματα που αυτοί είχαν την τύχη να δουν και με ελαφρά την καρδιά να εξοντώσουν. Δεν είναι καθόλου λίγοι όλοι αυτοί που ονειρεύονται και επιδιώκουν έναν κόσμο χωρίς περιστέρια π.χ. μόνο και μόνο για να μην χρειάζεται να πλένουν την βεράντα τους...

Mogwai!! Δεν μου φάνηκες τόσο πολεμοχαρής όταν σε είδα!! Αλλά προφανώς και δεν είσαι!! Μάλλον ιδιαίτερα πλακατζής!! Ελπίζω μόνο να το είχε πάρει στην πλάκα και ο συμφοιτητής σου!!

Onomatodosia! Καλά κάνεις και φοβάσαι μάλλον... Εξάλλου πολλοί από αυτούς με τους ελλιπές ελέγχους του κράτους δεν έχουν καν άδεια κυνηγού. Μπορεί να ξοδεύουν απίστευτα ποσά σε σφαίρες και εξοπλισμό, δυσανάλογα αυτού που τελικά "κερδίζουν" αλλά τσιγκουνεύονται να πληρώσουν 130 € τον χρόνο για να ανανεώσουν την άδεια τους. Και δεν θες να ξέρεις πόσες γάτες μου γλιτώσανε στο τσακ και γυρίζανε πίσω σπίτι με σκάγια στο κεφάλι. Οπως καταλαβαίνεις σε κατοικήσιμες περιοχές "εξασκούνται"!

cyrus said...

Πάντως, αν σου πει κανείς ότι (και καλά...) του αρέσει το κυνήγι γιατί "τον φέρνει σε επαφή με τη φύση" (το έχω ακούσει ουκ ολίγες φορές), να του απαντήσεις: "άσε τότε το όπλο σπίτι και βγες να κάνεις πεζοπορία"...

maika said...

αν τύχει να ξεφυλλίσεις το περιοδικό των κυνηγών θα βρεις θέματα που θα σε κάνουν να πιστέψεις...πως ευτυχώς που υπάρχουν και σώζουν τα δάση και προστατεύουν τη φύση.... Θα τρελλαθείς σου λέω! Στο www.pofyzo.blogspot.com έχει ένα καλό αντικυνηγετικο ποστ.

(άφησα σχόλιο και στο προηγούμενο ποστ σου που ήταν τέλειοοοοοοο)

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...

Άντε βρε μανούλα, ξεκόλλα μέρα πού΄ναι σήμερα από τα δυσάρεστα!
XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ!!! ΣΗΜΕΡΑ & ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΣΟΥ & ΣΥΝΤΟΜΑ & ΜΕ ΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΑΚΙΑ ΣΟΥ (ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΕΡΩΤΑΣ)!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ

panagiota said...

Απαράδεκτο σπορ!!
Απαράδεκτοι και οι φίλοι του!!
Καλημέρα,

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...

Τον λαγό πάντως που μου έστειλε σήμερα η πεθερά μου δεν πρόκειται να τον φάω!!!

Debby said...

Καλημέρα σε όλους και συγνώμη για άλλη μια φορά για την καθυστέρηση!
Αλλά τι να κάνω? Η κατάσταση μου είναι σοβαρή!! ;-)))

Cyrus!! Αυτό ακόμα πάντως δεν τόλμησε να μου το πει κανείς!! Κυρίως ίσως γιατί όλοι αυτοί ανεξαρτήτως τι δουλειά κάνουν όλο και έχουν καμιά ελιά ή κανένα σταφύλι να μαζέψουν και δεν δείχνουν τότε να έχουν την ίδια διάθεση να βρεθούν στην φύση!!

Maika!! Καλώς μας ήρθες!!!
Μας έλειψες πολύ!!! Και πολύ καλά έκανες και άφησες σχόλιο γιατί τελευταία δεν παρακολουθώ επιμελώς τα μπλογκ των φίλων και αμφιβάλω αν θα σε έπαιρνα χαμπάρι προτού την κάνω!! Ετσι να πούμε ένα γεια ρε παιδί!! :-)

Ηλιαχτίδα!! Το τελευταίο πράγμα που σκεφτόμουν την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου ήταν οι έρωτες κτλ!!! Ασε!! Δεν πάω καλά!!
Τώρα τι να σου πω για τον λαγό! Αν δεν ήταν η πεθερά που τον στέλνει και να τον έστελνες πίσω δεν έτρεχε τίποτα! Αλλά δεν κάνει να δημιουργήσεις διπλωμάτικό επεισόδιο στα ενδοοικογενειακά πράγματα!!
Το κακό είναι ότι δεν τρώει και ο Αντζελο σου κρέας! Θα έκανε "Πασχα" νωρίτερα!!;-)

Panagiota! Καλή σου μερα!! Το ότι είναι απαραίδεκτο είναι!! Αλλά αμφιβάλω πολύ αν πρόκειται για σπόρ!! :-)