Τι σημαίνει «να ζεις μες την αλήθεια»; Το πραγματεύτηκε ο Κούντερα στο βιβλίο του η Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι . Κάθε φορά που για κάποιο λόγο το συγκεκριμένο βιβλίο μου έρχεται στο μυαλό, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι αυτό. Το έχω κάνει δε, απαραίτητο κουίζ για τον κάθε ένα που τυγχάνει να είναι δίπλα μου εκείνη την ώρα. Και ας μην βγάζω κανένα συμπέρασμα από την απάντηση που θα μου δώσει.
Λέει λοιπόν το εξής: Είναι ένα ζευγάρι, ο Φραντς και η Σαμπίνα. Για τον Φραντς η σημασία του να ζεις μες την αλήθεια είναι τελείως διαφορετική από αυτήν της Σαμπίνας.
Για εκείνον τα πράγματα είναι απλά. Θεωρεί ότι το «να ζεις μέσα στην αλήθεια» μοιάζει σαν να ζεις σε ένα γυάλινο σπίτι, χωρίς τον τοίχο που χωρίζει το ιδιωτικό από το δημόσιο, όπου όλα είναι φανερά στους άλλους και άρα δεν υπάρχει λόγος να πεις ψέμα ή να κρύψεις οτιδήποτε.
Για εκείνη το να ζεις μες την αλήθεια σήμαινε ότι όλα είναι ιδιωτικά, κρυφά. Άρα επιβάλετε να πεις ψέμα, να έχεις μυστικά. Κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν βλέπει. Γιατί από την στιγμή που υπάρχει κοινό, ξυπνάει μέσα σου υποσυνείδητα ο ηθοποιός και αυτομάτως προσαρμόζεται η συμπεριφορά σου στα μάτια που σε βλέπουν.
Ασχετα απ' αυτά το να ζεις μες την αλήθεια για μένα είναι (άσχετα αν θα επιλέξεις να είσαι ειλικρινής ή όχι με τους άλλους), να μπορείς να είσαι τουλάχιστον ειλικρινής με τον εαυτό σου.
9 comments:
Franz, Franz...
Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Μέχρι χτες θα ορκιζόμουν πως ήμουν.
Σήμερα, θεωρώ πως πρέπει να αναθεωρήσω. Reboot, reboot!!!
Synas τι έγινε? Λάθος το προφέρω? Και λάθος να 'ναι. ΤΙ πειράζει?
In silence, έτσι είναι η ζωή. Γεμάτη αναθεωρήσεις. Ευτυχώς δηλαδή!
Όχι, καλέ. Απλά ψηφίζω: Franz, Franz...
Μία είναι η αλήθεια φοβάμαι πως...
Δεν μπορείς ποτέ να χορτάσεις κάτι τόσο ουσιαστικό. Βάζεις τα δυνατά σου στην προσπάθεια για μεγάλη μερίδα, μα το μουτζαλιάζεις τις περισσότερες φορές...
Μικρόψυχε εαυτέ μου, πόση ακόμη δουλειά χρειάζεσαι, τι κολύμπι -λεύγες και λεύγες- στη χωματερή με τα ψέμματα...
Μία είναι και δε χρειάζεται να το ψάξεις αλλού, κάνε όλη τη δουλειά εδώ, μη σπαταλιέσαι φοβισμένα...
Αγάπη.
Νέτη-σκέτη.
Αντέχεις τόση αλήθεια?
@ Aphrodite
Τά ‘χεις παίξει, μου φαίνεται. Για σύνελθε! Δεν μπορεί να φταις για όλα εσύ.
Και είναι πραγματικά δύσκολο να "κάνεις όλη τη δουλειά εδώ", θέλει συμβιβασμούς, θέλει θυσίες.
Γυναίκες είμαστε κι εμείς. Θέλουμε να ξεσκάσουμε και λίγο. Να βγούμε απ' την καθημερινότητα. Μην τρελλαίνεσαι. Θα τη βρεις την άκρη...
Μερικές πρόχειρες σκέψεις...
Το να ζεις μες στην αλήθεια σημαίνει ότι πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις κομμάτια τής χαράς σου. Καμιά φορά, να παίρνεις δρόμους που δε σε συμφέρουν, αλλά όχι αλτρουιστικά ή μαζοχιστικά: Στο τέλος μαθαίνεις να βλέπεις την ομορφιά εκεί που οι περισσότεροι δεν τολμούν καν να κοιτάξουν.
Και μετά είσαι μόνος, γιατί οι άλλοι δε σε καταλαβαίνουν. Ακόμα κι εκείνοι οι λίγοι που ζουν επίσης μες στην αλήθεια, βλέπουν άλλη αλήθεια από εσένα. Άρα το να ζεις μες στην αλήθεια σημαίνει επίσης να αποδέχεσαι τη μοναξιά.
Κι ο μόνος λόγος που δεν έχεις τρελόχαρτο, είναι ότι δεν έχεις "ρεύμα" και συνεπώς είσαι ακίνδυνος.
Σπουδαίο βιβλίο, το δεύτερο πιο αγαπημένο μου από Κούντερα, μετά την Αθανασία.
@Aphrodite, ιδανικές καταστάσεις δεν υπάρχουν ότι και να κάνουμε. Η αγάπη ναι, αντέχει την αλήθεια. Εμείς όχι. Γιατί συνήθως δεν αγαπάμε με την αγάπη νέτη σκέτη.
@Synas, εγώ πάλι προς Σαμπίνα μεριά με βλέπω!
@Deepest Blue, ΝΑΙ στην κυρηξη πτώχευσης ΟΧΙ στα αντικαταθλιπτικά.(Μισώ τα φάρμακα)
@Thrass, συμφωνώ για αυτό που είπες με την μοναξιά. Είναι επόμενο. Γιατί οι "αλήθειες" μας είναι συνήθως ανατρεπτικές.
Εχω διαβάσει διάφορα του Κούντερα, αλλά όχι την Αθανασία. Τώρα είμαι σε φάση που δεν γουστάρω να διαβάζω μυθιστορήματα. Όταν αλλάξει το mood θα το έχω υπόψη!
Post a Comment