4:15 μ.μ.
Επιστρέφω από την δουλειά στο σπίτι με το μηχανάκι μου. Κάποια στιγμή νιώθω ο αέρας να μου φέρνει στα ρουθούνια μου την μυρωδιά καπνού. Μπροστά μου, πάνω επίσης σε ένα μηχανάκι, ένα τύπος χωρίς μπλουζάκι με ηλιοκαμένη και ξεφλουδισμένη επίσης πλάτη, μουτζουρωμένος γενικώς. Όταν τον πρόσεξα καλύτερα είδα ότι κάπνιζε. Οδηγώντας το μηχανάκι!!
Και τότε συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν κατάλαβα τι είδους εξάρτηση είναι αυτή που κάνει ένα άνθρωπο να καπνίζει και να οδηγεί μηχανάκι την ίδια στιγμή.
9 comments:
Μπα -- "μαγκιά" είναι...
Με απογοητεύουν οι "ασυνείδητες" πράξεις.
Tι λέει αυτός ο άσχετος από πάνω; (και τι κάθομαι και συνεργάζομαι μαζί του;) Tα λέει αυτά γιατί οδηγεί μοτοσυκλέτα μεν, δεν καπνίζει δε. Eγώ που κάνω και τα δύο (κατά κανόνα χωριστά) επιβεβαιώνω ότι είναι από τις βλακωδέστερες αποδεικτικές εικόνες της εξαρτήσεως αυτής. Tο έχω δει αρκετές φορές, το έχω κάνει ακόμα και ο ίδιος.
Π!! Αφού συνέλθω από την έκπληξη πρώτα, περιμένω να μου το εξηγήσεις μιας και το έχεις έστω κάνει κάποια στιγμή!!
Πως γίνεται? Τι σκέφτεσαι εκείνη την ώρα?
Παλιά ήμουν καπνίστρια αλλά ποτέ δε έφτασα σε τέτοια επίπεδα συνηθειο-εξάρτησης.
Debby, Debby, είσαι εντάξει; είναι καλή ώρα τώρα;
Για να σου δώσω ένα άλλο παράδειγμα: την ώρα που έγραφα το προηγούμενο σχόλιο έβηχα και πόναγε ο λαιμός μου, αλλά ταυτόχρονα έστριβα και τσιγάρο, γιατί έπρεπε να κάνω το πρώτο της ημέρας. Aνάλογα, μπορεί να είχα την ίδια ανάγκη αν έπρεπε να φύγω πολύ βιαστικά από το σπίτι και δεν είχα προλάβει να κάνω ούτε ένα (απλώς αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο για μένα, γιατί προσπαθώ να αποφεύγω τέτοια αγχωτικά).
Παλιά το είχα κόψει για πολλά χρόνια, και θυμάμαι πως το ξανάρχισα καλοκαίρι με ωραία παρέα σ' ένα ωραίο μπαλκόνι, κοιτάζοντας μιά ωραία θάλασσα κι ένα ωραίο φεγγάρι. Tέτοια τσιγάρα έχουν γούστο, αλλά πολύ γρήγορα κυλάς στην ηλιθιότητα να βιάζεσαι σε οποιοδήποτε π.χ. μικρό διάλειμμα να κάνεις κι ένα τσιγάρο, απολύτως άνευ λόγου. Kαι, προσωπικά, η αίσθηση που έχω είναι ότι εξάρτηση δεν αποτελεί τόσο η ουσία αλλά το αντικείμενο και η διαδικασία. (Όταν το είχα κόψει, στην αρχή μου έλειπε η κίνηση, και το είχα ρίξει στους ξηρούς καρπούς!)
Και εγώ όταν το έκοβα (το προσπάθησα δύο φορές για να φτάσω στην φάση που είμαι τώρα να αδιαφορώ για αυτό) μου έλειπε η κίνηση περισσότερο. Μέχρι που έβλεπα στο όνειρό μου ότι κάπνιζα και όταν ξυπνούσα δεν μπορούσα να ξεχωρίσω αν αυτό συνέβει στον ύπνο ή στον ξύπνιο μου κάποια προηγούμενη μέρα.
Οταν άρχισα να σκέφτομαι προτού κάνω κάτι κατάλαβα ότι όταν στρεσαριζόμουν στην δουλειά ήθελα να ανάψω τσιγάρο και κάπου εκεί διαπίστωσα ότι αυτό με έκανε να στρεσάρομαι ακόμα περισσότερο, μιας και έπρεπε να έχω φροντίσει να έχω τα απάραίτητα σύνεργα τριγύρω (τασάκι, τσιγάρα & φωτιά) όπως επίσης να προσέχω μην φυσήξει αεράκι και με φλομώσει στην στάχτη ή να προσέχω μήπως από καμιά άτσαλη κίνηση καυταλιαστώ!!! Μου πρόσθετε προβλήματα!!!
ντέμπι και Π, μου δώσατε ιδέα για ποστ: Το μοναδικό τσιγάρο που απόλαυσα ποτέ...
Nάτον πάλι! Aφού δεν ξέρεις από αυτά χριστιανέ μου! (Θα με πάρεις ως τεχνικό σύμβουλο;)
Από ιδέες αλλό τίποτα! Χρόνος που θα βρεθεί για να γράψεις για όλες αυτές!!
Post a Comment