...ότι τα νεογέννητα και οι γέροι έχουν γαλαζωπά μάτια?Θα έλεγε κανείς κάπως θολά.
Στα μεν νεογέννητα το χρώμα τον ματιών τους δεν έχει καθοριστεί από την αρχή της ζωής τους όπως δεν έχει καθοριστεί καλά καλά και η ίδια τους η όραση.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον άνθρωπο. Έτσι γαλάζια μοιάζουν να είναι και τα ματάκια στα νεογέννητα γατιά. Και όχι μόνο. Όπως φαίνεται στην αμέσως παρακάτω φωτογραφία αυτού του νεογέννητου κούγκαρ.
Στους, δε, γέρους αρχίζουν τα μάτια τους να δείχνουν όλο και πιο γαλάζια μέρα με την μέρα, και χάνουν την σπιρτάδα και την οξύτητα του βλέμματος τους. Μοιάζει να θολώνουν...
Εδώ και κάτι χρόνια το διαπίστωσα αυτό να συμβαίνει σε διάφορους ηλικιωμένους του στενού μου περιβάλλοντος...συνειδητοποίησα ότι όσο γερνάνε οι άνθρωποι ανεξάρτητα τι χρώμα μάτια έχουν, σιγά σιγά, όσο περισσότερο πλησιάζουν στον θάνατο, αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο ανοιχτόχρωμα απ' έξω προς τα μέσα.
Τελευταία το παρατηρώ και στην γιαγιά μου. Έχουν αρχίσει τα μάτια της να γίνονται μέρα με την μέρα όλο και πιο γαλανά...
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον άνθρωπο. Έτσι γαλάζια μοιάζουν να είναι και τα ματάκια στα νεογέννητα γατιά. Και όχι μόνο. Όπως φαίνεται στην αμέσως παρακάτω φωτογραφία αυτού του νεογέννητου κούγκαρ.
Στους, δε, γέρους αρχίζουν τα μάτια τους να δείχνουν όλο και πιο γαλάζια μέρα με την μέρα, και χάνουν την σπιρτάδα και την οξύτητα του βλέμματος τους. Μοιάζει να θολώνουν...Εδώ και κάτι χρόνια το διαπίστωσα αυτό να συμβαίνει σε διάφορους ηλικιωμένους του στενού μου περιβάλλοντος...συνειδητοποίησα ότι όσο γερνάνε οι άνθρωποι ανεξάρτητα τι χρώμα μάτια έχουν, σιγά σιγά, όσο περισσότερο πλησιάζουν στον θάνατο, αρχίζουν να γίνονται όλο και πιο ανοιχτόχρωμα απ' έξω προς τα μέσα.
Τελευταία το παρατηρώ και στην γιαγιά μου. Έχουν αρχίσει τα μάτια της να γίνονται μέρα με την μέρα όλο και πιο γαλανά...
Powered by ScribeFire.
5 comments:
Όμως κοριτσάκι, μπορεί να έχουν τέτοιο χρώμα για π.χ 10 χρόνια ακόμη! Του παππού μου ήταν έτσι για περίπου 20 χρόνια!
Καληνύχτα γλυκιά μου φιλενάδα!
Και καλή εβδομάδα (με εύκολη προσαρμογή από αύριο)!
Για τους γέρους δεν το παρατήρησα ποτέ και δεν το ήξερα.
Για τα μωρά το ήξερα από τα ανήψια μου. Όταν γεννήθηκε ο πρώτος γιος, γελούσα με τη γυναίκα μου που έλεγε ότι έχει γαλάζια μάτια. "Περίμενε" της έλεγα "και θα δεις ότι θα γίνουν καφέ ή μαύρα. Πού να τα βρει τα γαλάζια αφού κανείς από τις δύο οικογένειες δεν έχει;"
Τελικά έγιναν καστανά προς μεγάλη της απογοήτευση που τον ήθελε γαλανομάτη!
Σου εύχομαι να πέφτεις έξω στις φοβίες σου. Να ξεκουραστεί και να επανέλθει στο χρώμα της.
Ναι, κι εγώ για τα μωρά το ήξερα. Ούτε καν για τα ζώα. Να μην ανησυχείς για τίποτα και να δίνεις όλο και πιο συχνά αγκαλιές στη γιαγιά σου!
Το έχουν μεγάλη ανάγκη!
Φιλιά!
Ηλιαχτίδα, σίγουρα έτσι είναι. Μπορεί να κρατήσει πολύ. Αλλά το θέμα είναι ότι είναι σαν ένα σημάδι ότι το τέλος είναι κοντά...
Αταίριαστε! Θα ήταν όντως ανησυχητικό να έμενε ο ανιψιός γαλανομάτης! ;-)
Δείμο... Πόσο να επανέλθει κάποιου το χρώμα όταν είναι πια γέρος? Και αυτό που λέω με το χρώμα το ματιών αρχίζει σιγά σιγά και φυσικά είναι πια μόνιμο...
Sofi-k, σίγουρα είναι πολύ σημαντικό να νοιάζεσαι και να το δείχνεις. Αυτό πάντα θα συμβαίνει... Δεν παύει όμως αυτό το χαρακτηριστικό πια από εδώ και στο εξής να με προετοιμάζει ότι μια μέρα δεν θα την έχω κοντά μου...
Post a Comment