Σήμερα θυμήθηκα ότι μια εποχή δεν μπορούσα να πάω για ύπνο μόνη μου. Ούτε μπορούσα να δεχτώ, να πάει ο καλός μου για ύπνο και εγώ όχι. Το θεωρούσα αδιανόητο. Νύσταζα δεν νύσταζα έπρεπε να πάω. Δεν με υποχρέωνε φυσικά κανείς. Εγώ νόμιζα ότι έτσι είναι το σωστό!! Το ανάποδο δε, το να κοιμηθώ μόνη μου, μου ήταν ψυχοφθόρο. Στεναχωριόμουν και όσο δεν ερχόταν ο καλός μου δίπλα μου δεν μπορούσα να κλείσω μάτι.
Ώσπου μια μέρα τελείως ξαφνικά, απαλλάχτηκα από αυτή μου την ανασφάλεια. Δεν ξέρω τι συνέβη. Απλά είδα την πραγματικότητα στην κανονική της διάσταση και αντιλήφθηκα πόσο επουσιώδες ήταν το θέμα αυτό. Δεν άξιζε να χαλιέμαι.
Τώρα κοιμάμαι άνετα μόνη ( για να μην πω, καλύτερα!! ) και είτε νωρίτερα από τον καλό μου είτε αργότερα δεν έχει καμιά σημασία. Το αργότερα θα έλεγα ότι προτιμάτε γιατί γλυτώνω το ροχαλητό του και εκείνος τις φαρμακερές σκουντιές μου!! (Έχω προσέξει ότι ροχαλίζει μόνο στην αρχή του ύπνου του!)
Υπάρχει όμως μια ουσία στον συντροφικό ύπνο που δεν την αναπληρώνει τίποτα. Αυτή της μοναδικότητας.
«… να ξαπλώνεις με μια γυναίκα και να κοιμάσαι μαζί της, να δύο πάθη όχι μόνο διαφορετικά αλλά και αντιφατικά σχεδόν.
Ο έρωτας δεν εκδηλώνεται με την επιθυμία να κάνεις έρωτα (αυτή η επιθυμία ταιριάζει σε αναρίθμητο πλήθος γυναικών) αλλά με την επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου (αυτή η επιθυμία δεν αφορά παρά μια και μόνη γυναίκα).»
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.
Μίλαν Κούντερα.
19 comments:
Ναι, η επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου... είναι εκδήλωση έρωτα :)
ΥΓ. Αφού ροχαλίζει ΜΟΝΟ στην αρχή του ύπνου του, είσαι Π Ο Λ Υ τυχερή, πίστεψέ με!!!
Ξέρεις τι είναι να θες να κοιμηθείς και από τα decibel να μην μπορείς να κλείσεις μάτι;;;
Τραγική εμπειρία...
Serenity, το να σου αρέσει η μυρωδιά και η αίσθηση ενός άλλου ανθρώπου δίπλα σου την ώρα που σου συμβαίνει το πιο μοναχικό συμβάν στην ζωή μας, ο ύπνος, είναι μεγάλη υπόθεση όντως. Λίγα πράγματα ανέχεσαι εκείνη την ώρα.
Για το ροχαλιτό τι να πω? Ή συνηθίζει κανείς, ή πάει σε γιατρό, ή μετακομίζει!!
Είναι πράγματι ενοχλητικό. Οταν πήγαινα για ύπνο νωρίς υπέφερα και εγώ απο τα ντεσιμπέλ. Ροχαλίζει κανείς όταν είναι κουρασμένος. Μέχρι να πάω για ύπνο φαίνεται έχει ξεκουραστεί αρκετά!!
Άν είναι λέει έρωτα απόδειξη! Ρωτήστε εμένα που όταν φεύγει το πρωί κοιμάμαι στο μαξιλάρι του γιατί μου λείπει... Τουλάχιστον έτσι ανασαίνω τη μυρωδιά του!
Όμως η Debby είναι τόσο ελεύθερο άτομο που ίσως αποφεύγει τον έρωτα;;; Γιατί μη μου πείτε πως ο έρωτας δεν είναι στέρηση ελευθερίας!
Και για το ροχαλητό του τί να πω; Τελικά ίσως είναι στη μοίρα μας να υποφέρουμε στον ύπνο μας. Μαζοχισμός;
''Ο έρωτας δεν εκδηλώνεται με την επιθυμία να κάνεις έρωτα (αυτή η επιθυμία ταιριάζει σε αναρίθμητο πλήθος γυναικών) αλλά με την επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου (αυτή η επιθυμία δεν αφορά παρά μια και μόνη γυναίκα''
πολυ ομορφο!
Την ψιλοεχω και εγω αυτη τη συνηθεια.Αν παει να ξαπλωσει μονος του τρεχω απο πισω του.Αν ξαπλωσω μονη μου ψιλοστεναχωριεμαι...
Αυτο που μ' αρεσει περισσοτερο οταν ξαπλωνουμε μαζι ειναι να ακουμπαμε τις πατουσουλες μας!Ακουγεται αστειο αλλα ειναι σαν ανα ακουμπαμε τις ψυχες μας.
A! ρε τυχερή iliaxtida!!
Κοιμάσαι το πρωί!!!
Ισως όμως ο λόγος που δεν πάω μαζί του για ύπνο δεν είναι ότι αποφεύγω τον έρωτα !! Είναι ότι αποφεύγω τον μαζοχισμό!!!
Avra! Και εμένα μου αρέσει το μπλέξιμο των ποδιών! Μόνο που χρονικά τοποθετήτε οποτεδήποτε. Ειδικά τώρα το χειμώνα απαγορευεται μόλις πέσω για ύπνο γιατί με τόσο παγωμενά πόδια μπορεί να τον ζυπνήσω επιπλέον!
έχει κλείσει τα μάτια του και προσπαθεί να κοιμηθεί και μου λέει..χαμήλωσε αγάπη μου την τηλεόραση... ε,πόσο πιά να τη χαμηλώσω?? τον ρωτάω... κάνω πως πατάω το κουμπί του ήχου και καλά πως την χαμήλωσα... και το ξαναρωτάω... εντάξει τώρα? ... ναι εντάξει μου απαντάει...
Σε λίγο κοιμάται και αρχίζει το τρομπόνι... χρρρρρρρρρ χρρρρρρρρρ χρρρρρρρρρρρ κι εγώ αρχίζω το καράτε.... κοφτά χτυπήματα όπου βρω...
Αρχίζει να με παίρνει ο ύπνος,αλλάζει ο καλός μου πλευρό... και μου τραβάει όλη την κουβέρτα.... τραβάω κι εγώ,ξανατραβάω.. τίποτα... την έχει μαγκώσει για τα καλά..
Τελοσπάντων βολεύομαι με μια λωρίδα κουβέρτας,ξαναγλαρώνω...κι τότε είναι που συνήθως αρχίζει να ρωτάει... είσαι καλά?
Ναι,απαντάω. Δε σε πειράζει έτσι? ξαναρωτάει. Ποιό πράγμα ? ξανααπαντάω..
Βρε Βαγγέλη θα τη φέρεις τη μπύρα....
Μέ έχει τρελλάνει και στο παραμιλητό...
Όταν πάλι όμως λείπει νιώθω πως κοιμάμαι δίπλα σε μια τρύπα...παράξενο έ?
Δεν μου λέτε κάτι: όταν ο έρωτας εκδηλώνεται μόνο με την επιθυμία του μοιρασμένου ύπνου και ουδόλως με την επιθυμία να κάνεις έρωτα, τι σημαίνει; Καλό είναι;;
Χα! Καλοκαίρι 2006, είμαι με το λαπτοπ στην βεράντα και ο Κώστας μου λεει…Τζούλιιι έλα να ξαπλώσουμε…νυστάζω… το λέω στην Deppy και εκει είναι που τρώω το πρώτο σοκ όταν μου λεει ότι δεν κοιμάται πάντα την ίδια ώρα με τον άντρα της!!!! Και μετά με αποτελειώνει οταν μου λεει οτι αυτό το έχουν ξεπεράσει από καιρό!!! Η αλήθεια ειναι ότι εγω..πλέον το έχω ξεπεράσει και μπορώ να πω οτι έχω ξεπεράσει το γεγονός να κοιμηθώ μόνη μου στο διπλό κρεββάτι...και είναι τόση η γαιδουριά μου που ξαπλώνω και διαγωνίως για να βολεύομαι...χοχοχο Αντιθέτως ο Κώστας ούτε να διανοηθεί να κλείσει τα μάτια του και να μην είμαι δίπλα του!!!Θα αρχίσει τέτοια γκρινια που βάζω τα γέλια με τον τρόπο που γκρινιάζει και τα επιχειρήματα που θέτει!!!! Αλλά τον χειμώνα και εγώ τον θέλω δίπλα μου για να μου ζεσταίνει τα πόδια....χαχαχαχαχα
Έχει γράψει τέτοιο πράγμα ο Κούντερα? Πάω να τον διαβάσω, τότε.
Μεγάλη αλήθεια. Μου είχε τύχει παλιά, σε ένα πολύ μεγάλο έρωτα. Την πρώτη φορά που κοιμηθήκαμε μαζί και χωρίς να έχουμε κάνει έρωτα.
Και μου συμβαίνει και τα τελευταία 2 χρόνια με την γυναίκα μου, ενώ παλαιότερα δεν την έπιανα ποτέ αγκαλιά όταν κοιμόμασταν.
Λες για αυτό και ο γιος μου όταν κοιμάται στο κρεβάτι μας, πηγαίνει και την αγκαλιάζει στο λεπτό και κοιμάται?
Πολύ ωραίο κείμενο και σκέψεις.
Όταν άρχισε να μ' αρέσει να κοιμάμαι με γυναίκες (κυριολεκτικά), τότε κατάλαβα ότι σιγά-σιγά γινόμουν μονογαμικός...
@Synas: χλωμό.
Maika, καταρχήν από όσο έχω καταλάβει μια τηλεόραση μέσα σε ένα υπνοδωμάτιο είναι ότι χειρότερο!
Καλά!! Εσένα σου μιλάει και στον ύπνο του? Δεν μου έχει τύχει ποτέ! ΘΑ ήταν ενδιαφέρον μάλλον.
Synas, αν αυτό ισχύει και για τους δύο μια χαρά είναι! Αν όχι σαφώς υπάρχει πρόβλημα. Που δεν το σώζει ούτε ο μοιρασμένος ύπνος.
Julia! Οι βιολογικές μας ανάγκες σπανίως συμπίπτουν χρονικά. Γιατί να το κουράζουμε? Δεν αισθάνεσαι καλύτερα έτσι?
Philos, το βιβλίο αυτό του Κούντερα είναι γεμάτο τέτοια. Είναι από τα λίγα βιβλία που η εμπορική του επιτυχία συμβάδιζε με την αξία του σαν βιβλίο. Εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ και έχω ξεχωρίσει πολλά άλλα τέτοια αποσπάσματα του. Κάποια άλλα του βιβλία όμως δεν ήταν καθόλου έτσι, και φυσικά όχι αυτής της ποιότητας. Να ο Thrass απο κάτω είναι fun του!! Διαβασε το. Πιστευω θα σου αρέσει...
Thrass, είναι και αυτό ένα σημάδι θα έλεγε κανείς!! Για μένα πάντως ήταν το καμπανάκι που χτύπησε red alert!! Πριν από αυτό, αν ένιωθα άνθρωπο δίπλα μου δεν μπορούσα να κλείσω μάτι!
Δηλωνω κι εγω fan (και οχι fun debbyyyy!!) Κουντερα, εχει κι αλλα εξισου σημαντικα βιβλια κατα την ταπεινη μου αποψη - διαβαστε κουντερα και η ζωη σας θα γινει καλυτερη.
Sorry καλέ μου!! Μόλις με μάθεις λίγο θα δεις ότι τα ορθογραφικά λάθη είναι προσφιλές μου σπορ!
Τώρα βέβαια έχεις δίκιο!! Τι δουλειά έχει ο ανεμιστήρας με το θέμα ένας θεός ξέρει!
Δώσε άφεση αμαρτιών. Εξάλου είμαι fun (και όχι fan!!) του Κούντερα!!
Όχι,δε μιλάει σε μένα.
Παραμιλάει εκείνος κι εγώ επειδή φυσικά δε μπορώ έτσι να κοιμηθώ του απαντώ....σαν να ήταν ξύπνιος...
τρέλλα με κορδέλα....
Το κατάλαβα ρε maika!! Αυτό είναι και το αστείο της φάσης!
Μόνο που εγώ το σκέφτηκα πιο πονηρά. Φαντάστηκα ότι άν το ζούσα θα μάθαινα μυστικά!!
βάζε μου ιδέες,βάζε μου ιδέες....
καλημέρα!
xaxaxaxaxa!!
Καλημέρα Maika!
Μην μου πεις ότι δεν την είχες σκεφτεί αυτήν την διάσταση!!!????
Μεγάλος ο Μίλαν :-)
όχι, αλλά τώρα που μου το είπες... βλέπω να με τρώει το ξενύχτι...
;o)))
Post a Comment