Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Kids Birthday tickers

Monday, November 06, 2006

Το σουβενίρ μου από το πρόσφατο κρυολόγημα μου...

Πως λέμε το σουβενίρ από το πρόσφατο ταξίδι μου? Ε! Εμένα μετά από ένα μίνι κρυολόγημα που πέρασα ( για άλλη μια φορά!!!) την προηγούμενη εβδομάδα μου έχει μείνει ένα μικρό σουβενίρ το οποίο ονομάζεται επιχείλιος έρπης. Όσοι τον παθαίνουν ξέρουν. Δεν χρειάζεται να περιγράψω πόσο ενοχλητικός είναι.

Για αυτούς που ευτυχώς δεν τους έχει εμφανιστεί ποτέ να πω μερικά πράγματα για να συνειδητοποιήσουν πόσο τυχεροί είναι σε αυτό το θέμα.

Καταρχήν το βασικό. Δεν θεραπεύεται (να χαρώ εγώ γιατρούς!!). Είναι εκεί πάντα και σε πρώτη ευκαιρία κάνει την εμφάνιση του.
Η συχνότητα που εμφανίζεται είναι σχετική και το άγχος μοιάζει να παίζει τον σπουδαιότερο λόγο. Π.χ. Το κρυολόγημα θεωρείται και αυτό μια αφορμή εμφάνισης του. Όμως στα 6 χρόνια που είχε να μου εμφανιστεί είχα κρυολογήσει ουκ ολίγες φορές.

Για να τον περάσεις όσο πιο ανώδυνα γίνεται πρέπει να τον προλάβεις. Τα προμηνύματα τα νιώθεις καταρχήν. Ένα αίσθημα καύσου είναι το πρώτο που νιώθεις. Μετά τα εν λόγω προμηνύματα αρχίζουν και γίνονται ορατά. Μικρές φυσαλίδες αρχίζουν να εμφανίζονται. Εκεί πλέον μπορεί να πει κανείς ότι είναι ήδη περαστικά. Το κακό έχει γίνει. Γιατί για να τον προλάβεις πρέπει να ενεργήσεις όσο ακόμα είμαστε στο πρώτο στάδιο. Έλα όμως που εμφανίζεται σε ανύποπτο χρόνο. Και έτσι μπορεί πολύ απλά να κοιμηθείς μια χαρά (ή απλά νομίζοντας ότι είσαι μια χαρά) και να ξυπνήσεις και να τον έχεις παρέα.

Από εκεί και πέρα τίποτα άλλο πιο συνετό δεν μπορείς να κάνεις εκτός από υπομονή. Να περιμένεις να κάνει τον κύκλο του δηλαδή.

Που σημαίνει ότι πρέπει να έχεις γενικά υπομονή. Να ματώνει κάθε τρεις και λίγο, σε κάθε ευκαιρία. Όταν κάνεις μπάνιο, όταν τρως, όταν γελάς, όταν κοιμάσαι κτλ. Και εσύ να μην εκνευρίζεσαι.
Τα χείλη σου να έχουν τέτοια εμφάνιση που να τραβάνε αμέσως τα βλέμματα όλων και φυσικά δεν τα τραβάνε για τον λόγο που θα ήθελες αλλά εσύ και πάλι να μην εκνευρίζεσαι για αυτό.
Εννοείται πως το να φιλήσεις ή να σε φιλήσουν απαγορεύεται. Όχι μόνο γιατί οι γιατροί ( να χαρώ εγώ!! ) λένε ότι κινδυνεύει να κολλήσει και ο άλλος (ο καλός μου μοιάζει να έχει ανοσία βέβαια αλλά άντε να στο εξηγήσουν τώρα το γιατί… Σιγά μην ξέρουν τι τους γίνεται), αλλά γιατί πρόκειται για επώδυνη εμπειρία!

H Lemon είχε γράψει για αυτό το θέμα σε ένα παλιό της post με μια διαφορετική πολύ όμορφη οπτική γωνία. Ρίξτε του μια ματιά.

Σήμερα λοιπόν, μετά από δέκα μέρες σχεδόν έχω ακόμα το σημάδι του πάνω αριστερά στα χείλη μου. Ελπίζω μόνο όταν θα μου κάνει την χάρη να εξαφανιστεί να κάνει καιρό να ξαναεμφανιστεί! Ας μην βιαστεί. Θα με υποχρεώσει!

10 comments:

Anonymous said...

Υπομονή, κρεμούλες, και όχι μολύβια και στυλό στο στόμα.
Τα ίδια λέω κάθε φορά και στην γυναίκα μου, που πριν δέκα ημέρες το είχε και αυτή ξανα.
Περαστικούλια!

ralou said...

Διαθέτω και εγώ εναν τετοιο δια βίου σύντροφο που λειτουργεί σαν βαρόμετρο στο άγχος μου.
Σε καταλαβαίνω και συμπάσχω!
Ετυχώς ο δικός σου θα φύγει σχετικά γρήγορα.
Ο δικός μου (psoriasis) όταν εμφανίζεται μου προσφέρει την συντροφιά του για μήνες.
(ενα πράγμα, σαν να φιλοξενείς την πεθερά στο σπίτι ας πούμε. Αχ!)

Anonymous said...

Αμαν...μην μου λεσ τετοια Δέσποινα μου!!! Δεν μου έχει τύχει ποτέ αλλα και ούτε να το μάθω!!!!
Πάντως απορώ...αρρωστήσαμε και οι 2 τις ίδιες σχεδόν μέρες!!!Από την προηγούμενη Κυριακή ήμουν άρρωστη και μόλις σήμερα έγινα καλα!!!Κλαψ...2 φορές σε σχεδόν ένα μηνα!

Περαστικούλια καλό μου

Jason said...

Ε ο καιρός είναι ιδανικός για κρυολογήματα...
Όσο για το φίλο σας, είναι όντως πολύ ενοχλητικός και όταν φύγει είναι πολύ μεγάλη ανακούφιση...

maika said...

Περαστικά λοιπόν!!
βέβαια αυτή η ευχή,μου φαίνεται λίγη.... να πω καλύτερα περαστικά και αγύριστα!!

φιλιά
απο μακρυά ...

Anonymous said...

Προσπάθησε να μη στεναχωριέσαι και να μην αγχώνεσαι! Είναι σημαντικό!

Debby said...

Philos! Το κακό συνήθειο να βάζω στο στόμα στυλό και μολύβια δεν το έχω ευτυχώς! Η υπομονή εξαντλείται δυστυχώς!
Φαντάζομαι ότι και εσύ έχεις ανοσία ε??

Ralou, εσύ είσαι πολύ χειρότερα! Ακου μήνες να περάσει!! Ελπίζω τουλάχιστον να μην συμβαίνει συχνά (όπως και το να φιλοξενείς την πεθερά!!)!

Julia! Είσαι πολύ τυχερή που δεν τον έβγαλες ποτέ!!
Οσο για το ότι αρρωστήσαμε την ίδια περίοδο...ε!! μαζί με την μισή Ελλάδα!! Οποιον και αν ακούσω τελευταία όλο και ένα ψιλο κρυολογημα έχει αρπάξει!

Debby said...

Jason! Εμένα ο ιδανικός καιρός για κρυολογήματα ξεκίνησε από τον 15άυγουστο!!!
Οσο για τον φίλο μου... ο Θεός ( που δεν πιστευω!) να τον πει φίλο!!

Maika! Σ'ευχαριστώ! Τα φιλιά από μακριά επιβάλλονται!! Είπαμε! Είναι κολλητικός παναθεμα τον!

Serenity! Το κακό είναι ότι αν αγχώνομαι με κάτι ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει τι είναι αυτό! Γιατί για να στεναχωριέμε συνειδητά, κάθε άλλο!!

ma.beez said...

περαστικά, περαστικά, περαστικά.
Το λέω τρείς φορές για να πιάσει σίγουρα.

Debby said...

Σ'ευχαριστώ Mamani!
Αν και μην νομίζεις. Τώρα που το έγραψα αυτό μου έχει σχεδόν πια περάσει. Ισα ένα μικρό σημάδι μου έχει μείνει. Τα ζόρια φύγανε δηλαδή!