Τα παιχνίδια σε κάνουν να ξεχνάς τον εαυτό σου.

Αυτό το σαββατοκύριακο, παρόλη την καλοκαιρία και τον ήλιο που έλαμπε συνέχεια (ο καιρός πάντα μου φτιάχνει την διάθεση), ήταν ένα από τα πιο μελαγχολικά και κουραστικά σαββατοκύριακα του τελευταίου εξαμήνου τουλάχιστον, Ήταν ένα σαββατοκύριακο χωρίς σκοπό και απόλυτα μπερδεμένο. Δεν ασχολήθηκα καθόλου με τον εαυτό μου και σχεδόν δεν διάβασα κανένα blog πράγμα που σαν ασχολία με ξεκουράζει. Δεν είχα καθόλου διάθεση. Έκανα όλα όσα δεν είχα διάθεση να κάνω επειδή έπρεπε. Το μόνο στο οποίο αναλώθηκα ήταν να σκέφτομαι και να σκέφτομαι και να μην καταλήγω πουθενά. Εξού και το προηγούμενο post. Στο τέλος βέβαια αισθάνθηκα άδεια.

Για να διασκεδάσω την ανία μου, αργά το βράδυ της Κυριακής, κατέληξε να κολλήσω να παίζω ένα παιχνίδι στον υπολογιστή. Τόσο χάλια ήμουν, αφού γενικά δεν παίζω ούτε πασιέντζα που λέει ο λόγος. Δεν έχω κανένα παιχνίδι εγκατεστημένο. Αυτό ήταν το πρώτο. Το βρήκα σε ένα παλιό δίσκο που σκόπευα να καθαρίσω για να παίρνω backup. Το παιχνίδι λεγόταν Zoo tycoon είναι της Microsoft και είναι φτιαγμένο σύμφωνα με την φιλοσοφία των υπολοίπων παιχνιδιών στρατηγικής της Microsoft. Ο σκοπός του είναι να φτιάξεις ένα ζωολογικό κήπο και να τον θέσεις σε λειτουργία. Έτσι ξενύχτησα, να φτιάχνω μονοπάτια, να περιφράζω, να φυτεύω δέντρα, λουλούδια και γκαζόν, να φτιάχνω λιμνούλες, να στήνω εστιατόρια, κιόσκια, και αναψυκτήρια, να φτιάχνω παιδικές χαρές, σιντριβάνια και χώρους ξεκούρασης για τους επισκέπτες.

Όταν τελείωσα την όλη διαμόρφωση, πέταξα μέσα και μπόλικο προσωπικό, (είχα ξεκινήσει φυσικά το παιχνίδι με unlimited όριο κόστους! Ότι ήθελα έκανα!) και είπα να βάλω και την τελευταία πινελιά! Τα ζώα.

Και εκεί άρχισαν τα προβλήματα ( μα τι περίμενα?). Με το που μπήκαν τα πρώτα ζώα άρχισαν να μπαίνουν μέσα και οι πρώτοι επισκέπτες. Άρχισαν να βρομίζουν τον ζωολογικό και εγώ έπρεπε να φροντίζω να στέλνω υπαλλήλους να τα μαζέψουν. Και ευτυχώς είχα πλήρη επάρκεια από ανέσεις επισκεπτών γιατί αλλιώς θα άκουγα (γραμμένα θα τα έβλεπα για την ακρίβεια ) τα παράπονα τους.

Τα ζώα όμως δεν ήταν ευχαριστημένα! Άλλο του τελείωνε το νερό, άλλου το φαΐ, άλλο ήταν άρρωστο, άλλο ήθελε πιο μεγάλο χώρο και άλλο το είχα βάλει κοντά σε μια λιμνούλα, μπήκε μέσα και δεν ήξερε κολύμπι! Ο ρινόκερος ήταν αυτός! Δεν ήταν βαθιά για να πνιγεί και έτσι τον μετακόμισα αλλού.

Το μόνο καλό που συνέβη ήταν ότι οι χιμπατζήδες μου τεκνοποίησαν και ο ζωολογικός κήπος απέκτησε το πρώτο του νεογέννητο.

Είχα βέβαια και ευτράπελα. Έβαλα τον κάστορα μαζί με έναν λεμούριο και βρήκαν καλό να αρχίσουν τις ερωτικές περιπτύξεις! Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα με το μήνυμα beaver is in dirty activation with lemur ( ή κάπως έτσι!)! Εκτός και αν έκαναν κάτι άλλο βρώμικο αλλά το δικό μου μυαλό είναι απλά πιο βρώμικο!

Στο τέλος βαρέθηκα να τα γιατρεύω, να τους βάζω φαΐ και νερό και να μαζεύω τα κακά τους οπότε θεώρησα καλύτερο να την πέσω για ύπνο!

Χωρίς άλλες σκέψεις ευτυχώς!

Να και τώρα που γράφω για αυτά, ξεχάστηκα ( ευχάριστα ) πάλι!!

Τώρα καταλαβαίνω γιατί οι άντρες τρελαίνονται για παιχνίδια (όλων των ειδών!). Ξεχνιούνται!